Καινούργιο Χωριό Μεσσηνίας

Περιφέρεια : Πελοποννήσου
Νομός : Μεσσηνίας

Το Καινούργιο Χωριό,[4] αναφερόμενο επίσημα ως το Καινούργιον Χωρίον, είναι οικισμός κοντά στην Μεθώνη και υπάγεται διοικητικά στον Δήμο Πύλου - Νέστορος, του Νομού Μεσσηνίας.

Με την ίδια ονομασία, δηλαδή ως «Καινούργιον Χωρίον» (αρχικά Καινουργιοχώρι), αναφερόταν επίσημα παλαιότερα, από το 1940 ως το 1956 και το χωριό του ίδιου νομού, που σήμερα είναι γνωστό ως η Δάφνη[5][6] (παλαιά κοινότητα Δάρα, πρώην Δήμος Πεταλιδίου), το οποίο υπάγεται σήμερα στον Δήμο Μεσσήνης και το οποίο μετονομάσθηκε από τους ίδιους τους κατοίκους του προκειμένου να μην προκαλείται σύγχυση μεταξύ των δύο αυτών χωριών της Μεσσηνίας.
Τοποθεσία

Το Καινούργιο Χωριό βρίσκεται βόρεια της Μεθώνης, από την οποία απέχει περίπου 5,5 χιλιόμετρα και νότια από την Πύλο, από την οποία απέχει περίπου 6,5 χιλιόμετρα. Έχει υψόμετρο 91[1] μέτρα και απέχει 2 περίπου χιλιόμετρα από τις ακτές του Ιονίου Πελάγους. Κοντά στο Καινούργιο Χωριό βρίσκονται επίσης, προς τα βορειοανατολικά του οι Βαράκες[7] σε απόσταση μόλις 850 περίπου μέτρων.
Ιστορία

Το χωριό, έχει μακρόχρονη ιστορία που ακολουθεί την ιστορία της Μεσσηνίας και της ευρύτερης περιοχής τόσο της Μεθώνης, όσο και της Πυλίας. Η περιοχή του οικισμού, κατά την αρχαιότητα, ήταν τμήμα του βασιλείου του Νέστορα, της αρχαίας Πύλου. Το χωριό αναφέρεται, στα πρώτα χρόνια από τη σύσταση του Ελληνικού Κράτους, αρχικά ως «θέση αγροτική» με λίγους κατοίκους. Επίσης, κάποιοι από τους κατοίκους του χωριού προέρχονται από Αρκάδες κτηνοτρόφους, γνωστούς και ως οι «ανεβοκατεβάτες», ονομασία που αποδόθηκε παλαιότερα στους βοσκούς αυτούς, καθώς την Άνοιξη ανέβαιναν με τα κοπάδια τους στην Αρκαδία, ενώ τον Χειμώνα κατέβαιναν στα χειμαδιά της Μεσσηνίας.[8]
Διοικητική ιστορία

Το Καινούριον Χωριόν ή Καινούργιο Χωριό[9] προσαρτήθηκε αρχικά, το 1835,[10] στον παλαιό Δήμο Νέας Κρήτης.[11] Μόλις 5 χρόνια αργότερα, το 1840,[12] ο οικισμός αποσπάται από τον Δήμο Νέας Κρήτης και προσαρτάται στον παλαιό Δήμο Μεθώνης,[13] όπου και παρέμεινε, ως το 1912, που ο δήμος καταργήθηκε. Το χωριό αναφέρεται, το 1853, επίσης σαν Καινούριον Χωριόν στον β΄ τόμο των «Ελληνικών» του Ιάκωβου Ρίζου Ραγκαβή, ως χωριό του Δήμου Μεθώνης της Επαρχίας Πυλίας άνευ αριθμού του πληθυσμού του, με βάση την απογραφή του 1851.[14] Το Καινούριον Χωριόν, αναφέρεται εκεί ανάμεσα στις «Θέσεις αγροτικαί, ολίγον κατοικούμεναι», οι οποίες περιλάμβαναν επίσης τους οικισμούς Σούμπαλι, Γάμος και Πέρα Μηλίτσα. Έδρα του Δήμου Μεθώνης τότε, βάση της ίδιας πηγής, ήταν η κωμόπολη Μεθώνη. Από το 1879 ως το 1889 το χωριό επίσημα ονομαζόταν ως Καινούριο χωριό και από το 1889 ως το 1896 ως το Καινούριο-Χωρίον. Από το 1896 ως το 1907 αναφερόταν ως Καινούριο Χωριό και από το 1907 ως το 1940 ως Καινούργιο Χωριό. Το 1912[15] το Καινούργιο Χωριό προσαρτάται ως έδρα στην Κοινότητα Καινούργιου Χωρίου.[16] Στην ίδια κοινότητα προσαρτάται επίσης, το 1912, ο οικισμός Νερουλά ή Δηλέϊκα (καταργήθηκε το 1971), ενώ από το 1916 προσαρτάται στην ίδια κοινότητα και ο οικισμός Βάρακας ή Βαράκαις (σήμερα οι Βαράκες). Από το 1940 ως σήμερα το χωριό επίσημα αναφέρεται ως Καινούργιον Χωρίον. Το χωριό παρέμεινε ως οικισμός της Κοινότητας Καινούργιου Χωρίου, από το 1912 ως το 1997, όταν τότε, στα πλαίσια των αλλαγών που επήλθαν στη τοπική αυτοδιοίκηση, μέσω του σχεδίου «Καποδίστριας», το Καινούργιον Χωρίον υπήχθη στον κατηργημένο Δήμος Μεθώνης,[17][18] ως το 2010. Από το 2011, μετά τις νέες αλλαγές του σχεδίου «Καλλικράτης» το Καινούργιον Χωρίον ανήκει πλέον στον νέο Δήμο Πύλου - Νέστορος.[19][20] Ο δήμος αυτός, συστάθηκε με το Πρόγραμμα Καλλικράτης με την συνένωση των προϋπαρχόντων δήμων Κορώνης, Μεθώνης, Παπαφλέσσα, Πύλου, Νέστορος και Χιλιοχωρίων. Το Καινούργιον Χωρίον σήμερα είναι έδρα και οικισμός της Τοπικής Κοινότητας του Καινούργιου Χωρίου του Δήμου Πύλου-Νέστορος,[4] ενώ στην τοπική κοινότητα αυτή υπάγεται επίσης και ο οικισμός Βαράκες.
Κάτοικοι

Ο οικισμός, με βάση την απογραφή του 2011, έχει 22 μόνιμους κατοίκους, οι οποίοι απασχολούνται κυρίως σε διάφορες αγροτικές εργασίες.
Εξέλιξη Πληθυσμού του Καινούργιου Χωρίου Μεσσηνίας Απογραφή Πληθυσμός Διάγραμμα εξέλιξης Πληθυσμού
1879 125[21]
1889 151[22]
1896 179[23]
1907 214[24]
1920 255[25]
1928 268[26]
1940 253[27]
1951 220[28]
1961 307[29]
1971 173[30]
1981 109[31]
1991 98[32]
2001 47[33]
2011 22[34]
Κτίρια – εκδηλώσεις

Εκτός από τα παραδοσιακά σπίτια, υπάρχει η εκκλησία του χωριού με το ωραίο της καμπαναριό,[35] ο Ιερός Ναός Γεννήσεως της Θεοτόκου (ή Γενέθλιον της Θεοτόκου, εορτασμός 8 Σεπτεμβρίου), ο οποίος υπάγεται στην Ιερά Μητρόπολη Μεσσηνίας. Βορειοδυτικά του χωριού, στη μέση του βουνού, βρίσκεται επίσης το εκκλησάκι του Αγίου Αθανασίου. Διάφορες εκδηλώσεις και πολιτιστικές δραστηριότητες στο χωριό διοργανώνει τακτικά ο Εξωραϊστικός & Πολιτιστικός Σύλλογος Καινούργιου Χωριού Μεσσηνίας «Ο Άγιος Αθανάσιος».
Δείτε επίσης

Μεθώνη
Δήμος Πύλου - Νέστορος
Διοικητική διαίρεση Περιφερειακής Ενότητας Μεσσηνίας
Διοικητική διαίρεση νομού Μεσσηνίας
πρώην Δήμος Μεθώνης

Παραπομπές

Καινούργιο Χωριό, από την ιστοσελίδα: buk.gr
Ταχυδρομικός Κώδικας Καινούργιο Χωριό Μεσσηνίας.
Τηλεφωνικοί κωδικοί της Ελλάδας, Ζώνη 27: Πύλος: 27230
Δημοτική Ενότητα Μεθώνης Αρχειοθετήθηκε 2013-11-30 στο Wayback Machine., από την ιστοσελίδα: www.pylos-nestor.gr του Δήμου Πύλου - Νέστορος.
Διοικητικές Μεταβολές Οικισμών > Καινουργιοχώρι - Καινούργιον Χωρίον - Δάφνη (Μεσσηνίας), από την ιστοσελίδα: www.eetaa.gr
Δάφνη[νεκρός σύνδεσμος], από την ιστοσελίδα: greece.terrabook.com
"Messinia: Olive Culture in the land of Messinia" - "Μεσσηνία. Ο Πολιτισμός της Ελιάς στη Μεσσηνιακή Γη", Biotourism Guide - Βιοτουριστικός Οδηγός, από την ιστοσελίδα: biopolitics.gr, Biotourism – Olive Culture in the land of Messinia, έκδοση: "Biopolitics International Organisation" - "Διεθνής Οργάνωση Βιοπολιτικής", Αθήνα 2015, ISBN 978-960-7508-55-3, ενότητα: "Τοπική Κοινότητα Καινούργιου Χωρίου Μεσσηνίας", σελ. 208.
«Τσοπάνηδες της Αρκαδίας στα χειμαδιά της Μεσσηνίας Αρχειοθετήθηκε 2018-01-19 στο Wayback Machine.», 01/12/2016, Αναδημοσίευση του άρθρου «Βλάχοι και Αρβανίτες στο Μοριά», από την εφημερίδα "Αρκαδικοί Ορίζοντες", με πηγή το βιβλίο του Νίκου Πασαγιώτη «Ανεβοκατεβάτες: Οι παραχειμάζοντες βοσκοί της Αρκαδίας στη Μεσσηνία», εκδόσεις Β. Γιαννίκος - Β. Καλδής, Αθήνα 2001, ISBN 960-7296-63-Χ, ISBN 978-960-7296-63-4, από την ιστοσελίδα του τοπικού ΜΜΕ www.arkadiapress.gr
Διοικητικές Μεταβολές Οικισμών > Καινούργιο Χωριό (Μεσσηνίας), από την ιστοσελίδα: www.eetaa.gr
21-04-1835.
Διοικητικές Μεταβολές Οικισμών > Δ. Νέας Κρήτης (Μεσσηνίας), από την ιστοσελίδα: www.eetaa.gr
ΦΕΚ 22Α - 18/12/1840.
Διοικητικές Μεταβολές Οικισμών > Δ. Μεθώνης (Μεσσηνίας), από την ιστοσελίδα: www.eetaa.gr
Ιακώβου Ρ. Ραγκαβή, Τα Ελληνικά, Εν Αθήναις, 1853, τόμος δεύτερος, σελ. 575.
ΦΕΚ 262Α - 31/08/1912.
Διοικητικές Μεταβολές Οικισμών Κ. Καινούργιου Χωρίου (Μεσσηνίας), από την ιστοσελίδα: www.eetaa.gr
Διοικητικές Μεταβολές Οικισμών > Δ. Μεθώνης (Μεσσηνίας), από την ιστοσελίδα: www.eetaa.gr
ΦΕΚ 244Α - 04/12/1997.
ΦΕΚ 87Α - 07/06/2010.
Διοικητικές μεταβολές οικισμών > Δ. Πύλου-Νέστορος (Μεσσηνίας), από την ιστοσελίδα: www.eetaa.gr
Υπουργείο Εσωτερικών, "Στατιστική της Ελλάδος - Πληθυσμός 1879, εκ του Τυπογραφείου Σ. Κ. Βλαστού, Εν Αθήναις 1881. Επίσης: "Στατιστική της Ελλάδος - Πληθυσμός 1879", σελ. 122.
Υπουργείο Εσωτερικών, Τμήμα Δημόσιας Οικονομίας και Στατιστικής, "Στατιστική της Ελλάδος - Πληθυσμός - Απογραφή της 15-16 Απριλίου 1889", Μέρος Δεύτερον - Πίνακες Α', εκ του Εθνικού Τυπογραφείου και Λιθογραφείου, Εν Αθήναις 1890, σελ. 89.
Υπουργείο Εσωτερικών, Τμήμα Δημόσιας Οικονομίας και Στατιστικής, "Στατιστικά Αποτελέσματα της Απογραφής του Πληθυσμού, κατά την 5-6 Οκτωβρίου 1896", Μέρος Δεύτερον - Πίνακες - Α' Πληθυσμός κατά Νομούς, Επαρχίας, Δήμους, εκ του Εθνικού Τυπογραφείου και Λιθογραφείου, Εν Αθήναις 1897, σελ. 104.
Υπουργείο των Εσωτερικών, Υπηρεσία Απογραφής, Στατιστικά Αποτελέσματα της Γενικής Απογραφής του Πληθυσμού, κατά την 27 Οκτωβρίου 1907", Επιμέλεια: Γεωργίου Χωματιανού, τόμος δεύτερος, εκ του Τυπογραφείου Μιχαήλ Νικολαΐδου, Εν Αθήναις 1909, σελ. 394.
Υπουργείο Εθνικής Οικονομίας, Διεύθυνσις Στατιστικής, "Πληθυσμός του Βασιλείου της Ελλάδος, κατά την Απογραφήν της 19 Δεκεμβρίου 1920", εκ του Εθνικού Τυπογραφείου, Εν Αθήναις 1921. Επίσης: "Πληθυσμός του Βασιλείου της Ελλάδος, κατά την Απογραφήν της 19 Δεκεμβρίου 1920", σελ. 235.
Υπουργείο Εθνικής Οικονομίας, Γενική Στατιστική Υπηρεσία της Ελλάδος, "Πληθυσμός της Ελλάδος κατά την Απογραφήν της 15-16 Μαΐου 1928". (Πραγματικός πληθυσμός κυρωθείς δια του από 23 Νοεμβρίου 1928 διατάγματος), εκ του Εθνικού Τυπογραφείου, Εν Αθήναις 1935. Επίσης: "Πληθυσμός της Ελλάδος, κατά την Απογραφήν της 15-16 Μαΐου 1928", σελ. 274.
Υπουργείον Εθνικής Οικονομίας, Γενική Στατιστική Υπηρεσία της Ελλάδος, "Πληθυσμός της Ελλάδος κατά την απογραφήν της 16 Οκτωβρίου 1940". (Πραγματικός πληθυσμός κατά νομούς, επαρχίας, δήμους, κοινότητας, πόλεις και χωρία), εκ του Εθνικού Τυπογραφείου, Εν Αθήναις 1950. Επίσης: "Πληθυσμός της Ελλάδος, κατά την Απογραφήν της 16 Οκτωβρίου 1940", σελ. 301.
Εθνική Στατιστική Υπηρεσία της Ελλάδος, "Πληθυσμός της Ελλάδος κατά την Απογραφήν της 7ης Απριλίου 1951". (Πραγματικός πληθυσμός κατά νομούς, επαρχίας, δήμους, κοινότητας, πόλεις και χωρία), εκ του Εθνικού Τυπογραφείου, Εν Αθήναις 1955. Επίσης: "Πληθυσμός της Ελλάδος, κατά την Απογραφήν της 7ης Απριλίου 1951 Αρχειοθετήθηκε 2013-05-14 στο Wayback Machine.", σελ. 147.
Εθνική Στατιστική Υπηρεσία της Ελλάδος, "Πληθυσμός της Ελλάδος κατά την Απογραφήν της 19ης Μαρτίου 1961". (Πραγματικός πληθυσμός κατά νομούς, επαρχίας, δήμους, κοινότητας και οικισμούς. Κυρωθείς δια της υπ' αριθ. 46929/6877/1961 κοινής αποφάσεως των Υπουργών Συντονισμού και Εσωτερικών), εκ του Εθνικού Τυπογραφείου, Εν Αθήναις 1962. Επίσης: "Πληθυσμός της Ελλάδος, κατά την Απογραφήν της 19ης Μαρτίου 1961", σελ. 143.
Εθνική Στατιστική Υπηρεσία της Ελλάδος, "Πληθυσμός της Ελλάδος κατά την Απογραφήν της 14ης Μαρτίου 1971". (Πραγματικός πληθυσμός κατά νομούς, επαρχίας, δήμους , κοινότητας και οικισμούς. Κυρωθείς δια της υπ' αριθ, 3893/Ε637/1972 κοινής αποφάσεως των Υπουργών Βοηθού Πρωθυπουργού και Εσωτερικών), Αθήναι 1972. Επίσης: "Πληθυσμός της Ελλάδος, κατά την Απογραφήν της 14ης Μαρτίου 1971", σελ. 138.
Εθνική Στατιστική Υπηρεσία της Ελλάδος, "Πραγματικός Πληθυσμός της Ελλάδος κατά την Απογραφή της 5 Απριλίου 1981". (Κυρώθηκε με την 7908/Δ'554/12-4-1982 κοινή απόφαση των Υπουργών Συντονισμού και Εσωτερικών), Αθήναι 1982. Επίσης: "Πραγματικός Πληθυσμός της Ελλάδος κατά την Απογραφή της 5 Απριλίου 1981", σελ. 149.
Εθνική Στατιστική Υπηρεσία της Ελλάδος, "Πραγματικός Πληθυσμός της Ελλάδος κατά την Απογραφή της 17ης Μαρτίου 1991". (Κυρώθηκε με την 24197/Γ' 3812/24-11-1993 κοινή απόφαση των Υπουργών Εθνικής Οικονομίας και Εσωτερικών), Αθήνα 1994. Επίσης: "Πραγματικός Πληθυσμός της Ελλάδος κατά την Απογραφή της 17ης Μαρτίου 1991", σελ. 181.
Εθνική Στατιστική Υπηρεσία της Ελλάδος, "Πραγματικός Πληθυσμός της Ελλάδος. Απογραφή 2001". (Κυρώθηκε με την 6821/Γ5-908/4-6-2002 κοινή απόφαση των Υπουργών Οικονομίας και Οικονομικών και Εσωτερικών, Δημόσιας Διοίκησης και Αποκέντρωσης), Αθήνα 2003. Επίσης: "Πραγματικός Πληθυσμός της Ελλάδος. Απογραφή 2001", σελ. 184.
"Απογραφή Πληθυσμού - Κατοικιών 2011. Μόνιμος Πληθυσμός", Ελληνική Στατιστική Αρχή (ΕΛΣΤΑΤ).
Το ηλιοβασίλεμα της Μεθώνης Αρχειοθετήθηκε 2017-05-29 στο Wayback Machine., από την ιστοσελίδα: www.diakopes.gr του περιοδικού "Διακοπές".

ΔΗΜΟΤΙΚΗ ΕΝΟΤΗΤΑ ΜΕΘΩΝΗΣ
Τοπική Κοινότητα Ευαγγελισμού
Αμουλάκι, το
Δεντρούλια, τα
Ευαγγελισμός, ο
Καβουριανό, το
Καμάρια, τα
Παλιάλωνα, τα
Τοπική Κοινότητα Καινούργιου Χωρίου
Βαράκες, οι
Καινούργιο Χωρίον, το
Τοπική Κοινότητα Λαχανάδας
Ασπροχόρτι, το
Λαχανάδα, η
Νεραντζιές, οι
Τοπική Κοινότητα Μεθώνης
Γεφύρι, το
Κοκκινιά, η
Κρητικά, τα
Μεθώνη, η
Σαπιέντζα, η (νησίς)
Τάπια, η
Τοπική Κοινότητα Φοινίκης
Λάμπες, οι
Φοινίκη, η
Τοπική Κοινότητα Φοινικούντος
Αγία Μαρίνα, η (νησίς)
Ανεμόμυλος, ο
Γριζόκαμπος, ο
Λούτσα, η
Σχίζα, η (νησίς)
Φοινικούς, ο
Χουνάκια, τα