.
Περιφέρεια : Κρήτη
Νομός : Χανίων
-- Δήμος Σφακίων --
H Ίμπρος (αναφέρεται και ως Νίμπρος ή Ίμβρος[1]) είναι χωριό της περιοχής των Σφακίων, στη νοτιοδυτική Κρήτη. Διοικητικά υπάγεται στο δήμο Σφακίων, της περιφερειακής ενότητας (πρώην νομός) Χανίων. Σύμφωνα με την απογραφή του 2011 έχει 62 κατοίκους.
Γεωγραφία
Το φαράγγι της Ίμπρου
Η Ίμπρος βρίσκεται σε υψόμετρο 780 μέτρων, στο οροπέδιο της Ίμπρου, το οποίο περιβάλλεται από τις κορυφές Τρύπαλι (1.493 μ) ανατολικά και Άστρο (2.218 μ) δυτικά. Απέχει 57 χιλιόμετρα από τα Χανιά, στο δρόμο προς Χώρα Σφακίων. Από το οροπέδιο της Ίμπρου ξεκινάει το φαράγγι της Ίμπρου, μήκους 7 χιλιομέτρων, το οποίο είναι από τα πιο στενά της Κρήτης. Ο δρόμος για τη Χώρα Σφακίων περνάει ψηλά στη δεξιά πλευρά του φαραγγιού, ενώ στο παρελθόν περνούσε μέσα από το φαράγγι.[1]
Το χωριό χωρίζεται σε τέσσερις συνοικίες, το Δάσος, τα Λεμπιδιανά, το Νιό χωριό και τη Χάλαρα.[2]
Ιστορία
Ο Ι. Νουχάκης και ο Ιωάνης Ναναδάκης, πρόεδρος της Αρχαιολογικής Εταιρίας Χανίων, αναφέρουν ότι στην ίδια θέση βρισκόταν πόλη με το ίδιο όνομα, όμως ο Στέργιος Σπανάκης αναφέρει ότι δεν έχει εντοπίσει αρχαία πόλη της Κρήτης με αυτό το όνομα.[1] Στον οικισμό έχουν εντοπιστεί αρχιτεκτονικά μέλη της ρωμαϊκής περιόδου.[3]
Ο Μιχαήλ Δέφνερ διέσωσε το 1918 τοπική παράδοση σύμφωνα με την οποία τον οικισμό ίδρυσαν εφτά αδέλφια από την Ίμβρο, τα οποία είχαν καταδικαστεί σε θάνατο, αλλά τους δόθηκε χάρη από τη Σουλτάνα υπό τον όρο να φύγουν μακρυά. Τα αδέλφια κατέφυγαν στην Κρήτη και ίδρυσαν το χωριό, δίνοντάς του το όνομα της πατρίδας τους.[1] Πιθανόν αυτό το συμβάν έλαβε χώρα το 1479.[4] Ο οικουμενικός πατριάρχης Βαρθολομαίος, ο οποίος γεννήθηκε στην Ίμβρο, επισκεύτηκε το χωριό το 1996.[2]
Ο οικισμός αναφέρεται από τον Πιέρο Καστροφύλακα στην αποφραγή του 1583 ως Nembros με 75 κατοίκους, αλλά δεν αναφέρεται από τον Αντόνιο Τριβάν στον κατάλογο των 20 χωριών των Σφακίων.[1] Το χωριό καταστράφηκ πολλές φορές (το 1770, το 1821, το 1824 και το 1827). Κατά τη διάρκεια της επανάσταση του 1770, στο χωριό δόθηκε μια από την φονικότερες μάχης της επανάστασης.[4] Το 1821 πυρπολήθηκε από τον Οσμάν πασά.[2] Στην αιγυπτιακή απογραφή του 1834 κατοικούνταν από 80 χριστιανικές οικογένειες. Το 1867, κατά διάρκεια της επανάστασης του 1866, τα γυναικόπαιδα του χωριού κατέφυγαν σε μια σπηλιά στο φαράγγι της Ίμπρου, όμως ο Ομέρ πασάς τα εντόπισε και τα σκότωσε.[1]
Στην απογραφή του 1881, η Ίμπρος ήταν έδρα δήμου και μαζί με τον Βρασκά είχαν 388 κατοίκους. Αναλυτικά η δημογραφική πορεία του χωριού σύμφωνα με τις απογραφές:
Απογραφή 1900 1920 1928 1940 1951 1961 1971 1981 1991 2001 2011
Πληθυσμός[1] 208 49 189 257 102 72 50 130 51 62
Πιθανή αιτία για τις αυξομειώσεις του πληθυσμού είναι η μετακίνηση των κατοίκων στα νοτιότερα χωριά κατά τη διάρκεια του χειμώνα λόγω του ψύχους.[2]
Οικονομία
Οι κάτοικοι του χωριού ασχολούνται κυρίως με την κτηνοτροφία και σε μικρότερο βαθμό με την αμπελουργία. Κυριότερα προϊόνταν του χωριού αποτελούν τα τυροκομικά είδη, κρασί, ρακί, μέλι και καρύδια. Χάρις στο φαράγγι στο χωριό υπάρχει και περιορισμένη τουριστική κίνηση.[2]
Εκκλησίες
Ο ενοριακός ναός είναι αφιερωμένος στην Παναγιά και στις 15 Αυγούστου διοργανώνεται τοπικό πανηγύρι. Στο χωριό βρίσκεται επίσης ο ναός των Αγίων Κωνσταντίνου και Ελένης, κτισμένος στη θέση παλαιότερου ναού.[2]
Προσωπικότητες
Μανούσος Πατακός ή Μανούσακας, στρατηγός στην επανάσταση του 1770
Αναγνώστης Μανουσογιαννάκης, μέλος της Φιλικής Εταιρίας και στρατάρχης Κρήτης
Εμμανουήλ Μανουσογιαννάκης, στρατηγός κατά τη διάρκεια των Βαλκανικών Πολέμων
Νικόλαος Ψαρρός, αρχηγός σώματος εθελοντών κατά τη διάρκεια των Βαλκανικών Πολέμων
Κώσταρος Βολουδάκης, στρατιωτικός αρχηγός
Γεώργιος Ξενουδάκης, ευεργέτης
Παραπομπές
Σπανάκης, Στέργιος (1993). Πόλεις και χωριά της Κρήτης στο πέρασμα των αιώνων, τόμος Α. Ηράκλειο: Γραφικές Τέχνες Γ. Δετοράκης, σελ. 315-316.
Φραγκούλη, Αργίνη (1997). Επαρχία Σφακίων. Αθήνα, σελ. 286-297.
«Ίμπρος». Καινοτόμες Υπηρεσίες για την Ανάδειξη και Προώθηση του Πολιτιστικού -Τουριστικού Αποθέματος σε Περιφερειακούς Δήμους της Κρήτης. Πανεπιστήμιο Κρήτης. Ανακτήθηκε στις 6 Μαρτίου 2017.
«Ίμπρος». Δήμος Σφακίων. Ανακτήθηκε στις 6 Μαρτίου 2017.
Τοπική Κοινότητα Αγίας Ρουμέλης |
---|
Αγία Ρουμέλη, η |
Παλαιά Αγία Ρουμέλη, η |
Τοπική Κοινότητα Αγίου Ιωάννου |
Άγιος Ιωάννης, ο |
Αράδαινα, η |
Τοπική Κοινότητα Ανωπόλεως |
Ανώπολις, η |
Λιβανιανά, τα |
Λουτρόν, το |
Λύκος, ο |
Φοίνικας, ο |
Τοπική Κοινότητα Ασκύφου |
Αμμουδάριον, το |
Γωνίον, το |
Καρές, αι |
Πετρές, ο |
Τοπική Κοινότητα Ασφένδου |
Άγιος Γεώργιος, ο |
Άγιος Νεκτάριος, ο |
Άσφενδος, ο |
Βουβάς, ο |
Κούτελος, ο |
Νομικιανά, τα |
Τοπική Κοινότητα Ίμπρου |
Βρασκάς, ο |
Ίμπρος, η |
Τοπική Κοινότητα Πατσιανού |
Καλλικράτης, ο |
Καψοδάσος, το |
Πατσιανός, ο |
Φραγκοκάστελλο, το |
Τοπική Κοινότητα Σκαλωτής |
Αργουλές, ο |
Λάκκοι, οι |
Σκαλωτή, η |
Τοπική Κοινότητα Χώρας Σφακίων |
Βριτομάρτις, η |
Κομιτάδες, οι |
Χώρα Σφακίων, η |
Νομός Χανίων : Δήμος, Κοινότητα Χανίων | Ακρωτηρίου | Ανατολικού Σελίνου | Αρμένων | Βάμου | Βουκολίων | Γεωργιουπόλεως | Ελευθερίου Βενιζέλου | Θερίσου | Ινναχωρίου | Καντάνου | Κεραμιών | Κισσάμου | Κολυμβαρίου | Κρυονερίδας | Μουσούρων | Μυθήμνης | Νέας Κυδωνίας | Πελεκάνου | Πλατανιά | Σούδας | Σφακίων | Φρε Για πλήρη κατάλογο των πόλεων και οικισμών του νομού, δείτε επίσης : Διοικητική διαίρεση νομού Χανίων |
Χώρες της Ευρώπης Άγιος Μαρίνος | Αζερμπαϊτζάν1 | Αλβανία | Ανδόρρα | Αρμενία2 | Αυστρία | Βατικανό | Βέλγιο | Βοσνία και Ερζεγοβίνη | Βουλγαρία | Γαλλία | Γερμανία | Γεωργία2 | Δανία | Δημοκρατία της Ιρλανδίας | Ελβετία | Ελλάδα | Εσθονία | Ηνωμένο Βασίλειο | Ισλανδία | Ισπανία | Ιταλία | Κροατία | Κύπρος2 | Λεττονία | Λευκορωσία | Λιθουανία | Λιχτενστάιν | Λουξεμβούργο | Μάλτα | Μαυροβούνιο | Μολδαβία | Μονακό | Νορβηγία | Ολλανδία | Ουγγαρία | Ουκρανία | ΠΓΔΜ | Πολωνία | Πορτογαλία | Ρουμανία | Ρωσία1 | Σερβία | Σλοβακία | Σλοβενία | Σουηδία | Τουρκία1 | Τσεχία | Φινλανδία Κτήσεις: Ακρωτήρι3 | Δεκέλεια3 | Νήσοι Φερόες | Γιβραλτάρ | Γκέρνσεϋ | Τζέρσεϋ | Νήσος Μαν 1. Κράτος μερικώς σε ασιατικό έδαφος. 2. Γεωγραφικά ανήκει στην Ασία, αλλά θεωρείται ευρωπαϊκό κράτος για ιστορικούς και πολιτισμικούς λόγους. 3. Βρετανικό έδαφος μέσα στην Κυπριακή Δημοκρατία. |
Hellenica World - Scientific Library
Από τη ελληνική Βικιπαίδεια http://el.wikipedia.org . Όλα τα κείμενα είναι διαθέσιμα υπό την GNU Free Documentation License