.
Περιφέρεια : Κρήτη
Νομός : Χανίων
Ο Αργουλές είναι ημιορεινό χωριό στο δήμο Σφακίων του νομού Χανίων στην Κρήτη. Είναι ο ανατολικότερος οικισμός της περιφερειακής ενότητας Χανίων.
Τοποθεσία
Ο Αργουλές απέχει 85 χλμ από τα Χανιά[1] και είναι χτισμένος σε υψόμετρο 120 μέτρων στους νότιους πρόποδες των Λευκών Ορέων, προσφέρoντας θέα στο Λιβυκό Πέλαγος. Η κοντινότερη παραλία είναι η Αγία Μαρίνα, στα νότια του οικισμού[2]. Στον Αργουλέ καταλήγει το ομώνυμο Αργουλιανό φαράγγι, το οποίο ξεκινά από το οροπέδιο του Μανικά και αποτελεί ένα σημαντικό φυσικό βιότοπο[3]. Από τον Αργουλέ περνά επίσης ένα παρακλάδι του Ευρωπαϊκού μονοπατιού Ε4, το οποίο εκτείνεται από το Φραγκοκάστελλο προς το Κάτω Ροδάκινο[4].
Αργουλές Χανίων (*)
Ιστορικά στοιχεία
Ένας μικρός πρώιμος μινωικός οικισμός έχει εντοπιστεί στο λόφο Χαλέπα, στο μέσο της απόστασης μεταξύ Αργουλέ και Ροδάκινου, περίπου 1 χλμ. βόρεια από τη θάλασσα[5]. Εικάζεται επίσης ότι η αρχαία πόλη Απολλωνιάς βρισκόταν ανάμεσα στον Αργουλέ και τη Σκαλωτή[6]. Ο χρόνος της ίδρυσης του Αργουλέ είναι άγνωστος, ωστόσο ο οικισμός αναφέρεται στην ενετική απογραφή του Μπαρότσι το 1577, ως κομμάτι της επαρχίας Ρεθύμνου με την ονομασία Αγαλέ[1]. Σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία της οθωμανικής απογραφής του 1881, στον Αργουλέ ζούσαν 78 κάτοικοι, όλοι χριστιανοί[7].
Διοικητικά ο Αργουλές υπήχθη αρχικά το 1878 στον δήμο Καλλικράτους της επαρχίας Σφακίων. Μετά την ενσωμάτωση της Κρήτης στην Ελλάδα αποτέλεσε χωριό της κοινότητας Καψοδάσου της επαρχίας Σφακίων ενώ αργότερα εντάχτηκε στην κοινότητα Σκαλωτής της ίδιας επαρχίας μέχρι το 1997. Στο πλαίσιο του σχεδίου Καποδίστρια εντάχθηκε στο νεοσύστατο δήμο Σφακίων, στον οποίο παρέμεινε και μετά τις αλλαγές που επήλθαν στην τοπική αυτοδιοίκηση στα πλαίσια του προγράμματος Καλλικράτη.
Γενικά στοιχεία
Σύμφωνα με την απογραφή του 2011, ο Αργουλές είχε 41 κατοίκους. Οι κάτοικοί του ασχολούνται κυρίως με την αιγοπροβατοτροφία, μετακινώντας τα κοπάδια τους στο ορεινότερο χωριό του Καλλικράτη κατά τη διάρκεια του καλοκαιριού. Αξιοθέατα του χωριού είναι τα βυζαντινά ναΰδρια της Αγίας Παρασκευής και της Αγίας Μαρίνας[8].
Απογραφές πληθυσμού
| Απογραφή | 1881 | 1900 | 1928 | 1940 | 1951 | 1961 | 1971 | 1981 | 1991 | 2001 | 2011 |
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Πληθυσμός | 78[7] | 99[9]. | 69[10] | 43[10] | 63[10] | 66[10] | 56[10] | 64[10] | 59[10] | 56[11] | 41[12] |
Παραπομπές
Αργουλές από το Δήμο Σφακίων
Agia Marina beach
FILOTIS - database for the natural environment of Greece
E4 Rethymno-Cyprus
Nowicki, K. (2002), «The End of the Neolithic in Crete», Aegean Archaeology 6: 7–72
Οι αρχαίες πόλεις της Κρήτης
Κρήτης Ανθρωπογεωγραφία, τόμος Β', Ένθετο εφημερίδας Πατρίς, Φεβρουάριος 2008, σ. 131.
Γεωργίου Αντουράκη, Τοιχογραφημένοι βυζαντινοί ναοί της Κρήτης. Ιστορική και Αρχαιολογική Μελέτη, β΄ έκδοση, Αθήναι 1987, σ. 18.
Κρήτης Ανθρωπογεωγραφία, τόμος Β', 2008, σ. 165.
Μιχαήλ Σταματελάτος - Φωτεινή Βαμβά - Σταματελάτου, Γεωγραφικό Λεξικό της Ελλάδας, ΤΑ ΝΕΑ, 2012, Α' τόμος, σ. 95.
Απογραφή 2001, σ. 332.
Απογραφή 2011, σ. 51733.
| Τοπική Κοινότητα Αγίας Ρουμέλης |
|---|
| Αγία Ρουμέλη, η |
| Παλαιά Αγία Ρουμέλη, η |
| Τοπική Κοινότητα Αγίου Ιωάννου |
| Άγιος Ιωάννης, ο |
| Αράδαινα, η |
| Τοπική Κοινότητα Ανωπόλεως |
| Ανώπολις, η |
| Λιβανιανά, τα |
| Λουτρόν, το |
| Λύκος, ο |
| Φοίνικας, ο |
| Τοπική Κοινότητα Ασκύφου |
| Αμμουδάριον, το |
| Γωνίον, το |
| Καρές, αι |
| Πετρές, ο |
| Τοπική Κοινότητα Ασφένδου |
| Άγιος Γεώργιος, ο |
| Άγιος Νεκτάριος, ο |
| Άσφενδος, ο |
| Βουβάς, ο |
| Κούτελος, ο |
| Νομικιανά, τα |
| Τοπική Κοινότητα Ίμπρου |
| Βρασκάς, ο |
| Ίμπρος, η |
| Τοπική Κοινότητα Πατσιανού |
| Καλλικράτης, ο |
| Καψοδάσος, το |
| Πατσιανός, ο |
| Φραγκοκάστελλο, το |
| Τοπική Κοινότητα Σκαλωτής |
| Αργουλές, ο |
| Λάκκοι, οι |
| Σκαλωτή, η |
| Τοπική Κοινότητα Χώρας Σφακίων |
| Βριτομάρτις, η |
| Κομιτάδες, οι |
| Χώρα Σφακίων, η |
|
Νομός Χανίων : Δήμος, Κοινότητα Χανίων | Ακρωτηρίου | Ανατολικού Σελίνου | Αρμένων | Βάμου | Βουκολίων | Γεωργιουπόλεως | Ελευθερίου Βενιζέλου | Θερίσου | Ινναχωρίου | Καντάνου | Κεραμιών | Κισσάμου | Κολυμβαρίου | Κρυονερίδας | Μουσούρων | Μυθήμνης | Νέας Κυδωνίας | Πελεκάνου | Πλατανιά | Σούδας | Σφακίων | Φρε Για πλήρη κατάλογο των πόλεων και οικισμών του νομού, δείτε επίσης : Διοικητική διαίρεση νομού Χανίων |
Γεωγραφία της Ελλάδας : Αλφαβητικός κατάλογος
Α - Β - Γ - Δ - Ε - Ζ - Η - Θ - Ι - Κ - Λ - Μ -
Ν - Ξ - Ο - Π - Ρ - Σ - Τ - Υ - Φ - Χ - Ψ - Ω
|
Χώρες της Ευρώπης Άγιος Μαρίνος | Αζερμπαϊτζάν1 | Αλβανία | Ανδόρρα | Αρμενία2 | Αυστρία | Βατικανό | Βέλγιο | Βοσνία και Ερζεγοβίνη | Βουλγαρία | Γαλλία | Γερμανία | Γεωργία2 | Δανία | Δημοκρατία της Ιρλανδίας | Ελβετία | Ελλάδα | Εσθονία | Ηνωμένο Βασίλειο | Ισλανδία | Ισπανία | Ιταλία | Κροατία | Κύπρος2 | Λεττονία | Λευκορωσία | Λιθουανία | Λιχτενστάιν | Λουξεμβούργο | Μάλτα | Μαυροβούνιο | Μολδαβία | Μονακό | Νορβηγία | Ολλανδία | Ουγγαρία | Ουκρανία | ΠΓΔΜ | Πολωνία | Πορτογαλία | Ρουμανία | Ρωσία1 | Σερβία | Σλοβακία | Σλοβενία | Σουηδία | Τουρκία1 | Τσεχία | Φινλανδία Κτήσεις: Ακρωτήρι3 | Δεκέλεια3 | Νήσοι Φερόες | Γιβραλτάρ | Γκέρνσεϋ | Τζέρσεϋ | Νήσος Μαν 1. Κράτος μερικώς σε ασιατικό έδαφος. 2. Γεωγραφικά ανήκει στην Ασία, αλλά θεωρείται ευρωπαϊκό κράτος για ιστορικούς και πολιτισμικούς λόγους. 3. Βρετανικό έδαφος μέσα στην Κυπριακή Δημοκρατία. |
Hellenica World - Scientific Library
Από τη ελληνική Βικιπαίδεια http://el.wikipedia.org . Όλα τα κείμενα είναι διαθέσιμα υπό την GNU Free Documentation License
