.
Το Μεγάλο Τύρνοβο (βουλγαρικά: Велико Търново / Βέλικο Τάρνοβο) είναι μία πόλη της βορειοκεντρικής Βουλγαρίας, πρωτεύουσα της ομώνυμης επαρχίας. Είναι χτισμένη στις όχθες του ποταμού Γιάντρα, και υπήρξε πρωτεύουσα της δεύτερης βουλγάρικης αυτοκρατορίας και συχνά αναφέρεται ως "η πόλη των τσάρων". Μέχρι το 1965 το όνομα της πόλης ήταν Τάρνοβο, που ακόμη και σήμερα συνεχίζεται να χρησιμοποιείται.
Η πόλη είναι χτισμένη σε υψόμετρο 325 μ. και έχει 67.099 [1] κατοίκους (Δεκέμβριος 2009). Προσελκύει πολλούς τουρίστες λόγω της αρχιτεκτονικής στην παλιά πόλη. Η πόλη αποτελεί σημαντικό διοικητικό, οικονομικό και εκπαιδευτικό κέντρο στη Βόρεια Βουλγαρία.
Η παλιά πόλη απλώνεται πάνω σε τρεις λόφους: στον Τσάρεβετς, στην Τραπέζιτσα και την Σβέτα Γορά (το οποίο μεταφράζεται στα Ελληνικά ως Ιερό Βουνό ή αλλιώς Άγιον Όρος). Ο λόφος της Τραπέζιτσας φημίζεται για τις ορθόδοξες εκκλησίες και τις κατοικίες των αριστοκρατών. Στον Μεσαίωνα η Τραπέζιτσα ήταν ένα από τις εστίες του Ευρωπαϊκού πολιτισμού και σήμερα έτσι ονομάζεται η Σχολή Τεχνών του Τάρνοβο για την αρχιτεκτονική, ζωγραφική και φιλολογία.
Προϊστορία και αρχαιότητα
Η περιοχή του Βελίκο Τάρνοβο είναι από τις παλαιότερες περιοχές στην Βουλγαρία [2] και συνδυάζει προϊστορική, Θρακική και Αρχαία κληρονομιά [3]. Έχει κατοικηθεί από την 5η-6η χιλιετηρίδα π.Χ. (Εποχή του Ορείχαλκου) και οχυρωματικά ίχνη έχουν βρεθεί στον λόφο Τραπέζιτσα [4] [2].
Μεσαίωνας
Οι Ρωμαίοι έχτισαν τα πρώτα τείχη στο λόφο Τραπέζιτσα, ενώ αργότερα τον 6ο αιώνα μ.Χ., ο αυτοκράτορας Ιουστινιανός έχτισε ένα κάστρο πάνω του. Τον 7ο αιώνα τα σλαβικά φύλα κατέλαβαν την πόλη και υπό την διακυβέρνηση των αδελφών Ιβάν Ασέν Α΄ και Πέτρου Ασέν η πόλη έγινε ορμητήριο εκστρατειών κατά του Βυζαντίου. [5] Το Βελίκο Τάρνοβο κατέστη από το 12ο μέχρι και το 14ο αιώνα το ισχυρότερο οχυρό της Βουλγαρίας αλλά και σημαντικό πολιτικό, οικονομικό, θρησκευτικό κέντρο της [3]. Η πόλης περιγράφεται από τον Βούλγαρο Ιερέα Γκριγκόρι Τσαμπλάκ (Γρηγόριος Τσαμπλάκος) το 14ο αιώνα ως "μια πολύ μεγάλη και πανέμορφη πόλη, η οποία περιτριγυριζόταν με τείχη και είχε 12.000 με 15.000 κατοίκους [6].
Χάρτης του μεσαιωνικού Τύρνοβου, πρωτεύουσα της Δεύτερης Βουλγαρικής Αυτοκρατορίας (13-14ος αιώνας μ.Χ).
Ως πρωτεύουσα της Δεύτερης Βουλγάρικης Αυτοκρατορίας το Τάρνοβο υστερούσε μόνο μπροστά στην πρώτευουσα των Βυζαντινών, την Κωνσταντινούπολη [5]. Η πόλη ήταν μια κοσμοπολίτικη πόλη με πολλούς ξένους έμπορους και απεσταλμένους. Στο Τάρνοβο εκτός από την Βουλγαρική πλειοψηφία υπήρχαν Αρμένικες, Εβραϊκές και Ρωμαιοκαθολικές /"Φράγκικες" εμπορικές συνοικίες (οι Φράγκοι κατοικούσαν την περιοχή κάτω από τον Πύργο του Βαλδουίνου αλλά και στους πρόποδες του λόφου Σβέτα Γκορά). Η ανεύρεση τριών Γκοθικών αγαλμάτινων κεφαλών υποδηλώνει ότι εκεί υπήρχε και καθολική εκκλησία η οποία χτίστηκε από πλούσιους καθολικούς προερχόμενους από την ακμάζουσα πόλη της Αδριατικής Ντουμπρόβνικ [7].
Οθωμανική περίοδος
Το 1393 το Τύρνοβο μετά από τρίμηνη πολιορκία έπεσε στα χέρια των Οθωμανών. Στη σθεναρή αντίσταση των κατοίκων πήρε ενεργό μέρος ο ίδιος ο πατριάρχης Ευθύμιος (προκαθήμενος της Βουλγαρικής ορθόδοξης εκκλησίας) ο οποίος έγινε στρατιωτικός ηγέτης. Μετά την κατάκτηση των Οθωμανών ακολούθησε σφαγή των ευγενών και ολόκληρες οικογένειες εξορίστηκαν στην Μικρά Ασία. [8]
Η πόλη ήταν γνωστή στον Μεσαίωνα με την ονομασία Tarnovgrad (στα βουλγαρικά Търновград, δηλαδή "πόλη του Τυρνόβου") και επί Οθωμανικής αυτοκρατορίας ως Tırnova. Στο Τύρνοβο έγιναν δύο αποτυχημένες απόπειρες εξέγερσης κατά της Οθωμανοκρατίας: το 1598 η πρώτη εξέγερση και η δεύτερη το 1686. Η πρώτη εξέγερση συνδυάστηκε με τον πόλεμο 1593-1606 όπου ένας στρατός από Βλάχους, Ούγγρους, Σέρβους και Βουλγάρους συγκρούστηκε πολεμικά με τους Οθωμανούς. Η εξέγερση στο Τύρνοβο προετοιμάστηκε όταν ο ηγέτης των Βλάχων Μιχαήλ ο Γενναίος (Mihai Biteazul) επιχείρησε επίθεση κατά των Οθωμανών από τον βορρά. Μετά την αποτυχία της εξέγερσης πολλοί Βούλγαροι αναγκάστηκαν να μεταναστεύσουν στην Βλαχία. Το 17ο αιώνα η Ρωσία μετατάπηκε σε υπολογίσιμη δύναμη και ελεύθερο κέντρο της ανατολικής ορθόδοξης χριστιανοσύνης. Την ίδια περίοδο οι Οθωμανοί ηττήθηκαν κατά την διάρκεια της πολιορκίας της Βιέννης. Το 1683 οργανώθηκε συνωμοσία στο Τύρνοβο και οι οργανωτές κέρδισαν την συμπάθεια του πατριάρχη Μόσχας επιδιώκοντας κάποιο σύνδεσμο με τη Ρωσία. Οι Οθωμανοί ανακάλυψαν την συνωμοσία το 1686 και επιστράτευσαν δυνάμεις με τις οποίες κατέστειλαν την εξέγερση. [9]
Η εξέγερση του Απριλίου 1876 κατά των Οθωμανών αποτέλεσε την αρχή για τον τερματισμό της Οθωμανικής εξουσίας στη Βουλγαρία [10] και ακολούθησε ο Ρωσοτουρκικός πόλεμος (1877–1878).
Απελευθέρωση
Κατά την διάρκεια του Ρωσοτουρκικού πόλεμου (1877–1878), στις 7 Ιουλίου 1877 ο Ρώσσος στρατηγός Ιωσήφ Γκούρκο απελευθέρωσε το Τύρνοβο, τερματίζοντας τα 484 χρόνια Οθωμανοκρατίας. Το 1879 εδώ συντάχτηκε το Σύνταγμα της Βουλγαρικής Ηγεμονίας. Το 1908 πάλι στο Τύρνοβο κυρήχτηκε επίσημα η ανεξαρτησία της Βουλγαρίας από την Υψηλή Πύλη και η αναβάθμιση της φόρου υποτελούς ηγεμονίας σε ανεξάρτητο βασίλειο του οποίου ο επικεφαλής υιοθέτησε τον τίτλο του τσάρου. [5]
Αξιοθέατα
Το Βελίκο Τάρνοβο θεωρείται κύριος τουριστικός προορισμός στην Βουλγαρία και υπάρχουν πολλά αξιοθέατα τα οποία μπορεί κανείς να επισκεφτεί.
Πόλεις της Βουλγαρίας με περισσότερους από 20.000 κατοίκους Άιτος · Άνω Νευροκόπιι · Ασένοβγκραντ (Στενήμαχος) · Βάρνα · Βελίκο Τύρνοβο · Βέλινγκραντ · Βίντιν · Βράτσα · Γιάμπολ · Γκάμπροβο · Γκόρνα Οριάχοβιτσα · Καζανλούκ · Κάρλοβο · Κάρντζαλι · Κιουστεντίλ · Λόβετς · Λομ · Μοντάνα · Μπλαγκόεβγκραντ · Μπότεβγκραντ · Μπουργκάς (Πύργος) · Νόβα Ζαγόρα · Ντιμίτροβγκραντ · Ντόμπριτς · Ντούπνιτσα · Πάζαρτζικ · Πέρνικ · Πετρίτσι · Πλέβεν · Ράζγκραντ · Ρούσε · Σάμοκοβ · Σαντάνσκι · Σβιστόβ · Σεβλίεβο · Σιλίστρα · Σλίβεν · Σμόλιαν · Σούμεν · Σόφια · Στάρα Ζαγόρα · Ταργκόβιστε · Τρόιαν · Φιλιππούπολη · Χάσκοβο |
Χώρες της Ευρώπης Άγιος Μαρίνος | Αζερμπαϊτζάν1 | Αλβανία | Ανδόρρα | Αρμενία2 | Αυστρία | Βατικανό | Βέλγιο | Βοσνία και Ερζεγοβίνη | Βουλγαρία | Γαλλία | Γερμανία | Γεωργία2 | Δανία | Δημοκρατία της Ιρλανδίας | Ελβετία | Ελλάδα | Εσθονία | Ηνωμένο Βασίλειο | Ισλανδία | Ισπανία | Ιταλία | Κροατία | Κύπρος2 | Λεττονία | Λευκορωσία | Λιθουανία | Λιχτενστάιν | Λουξεμβούργο | Μάλτα | Μαυροβούνιο | Μολδαβία | Μονακό | Νορβηγία | Ολλανδία | Ουγγαρία | Ουκρανία | ΠΓΔΜ | Πολωνία | Πορτογαλία | Ρουμανία | Ρωσία1 | Σερβία | Σλοβακία | Σλοβενία | Σουηδία | Τουρκία1 | Τσεχία | Φινλανδία Κτήσεις: Ακρωτήρι3 | Δεκέλεια3 | Νήσοι Φερόες | Γιβραλτάρ | Γκέρνσεϋ | Τζέρσεϋ | Νήσος Μαν 1. Κράτος μερικώς σε ασιατικό έδαφος. 2. Γεωγραφικά ανήκει στην Ασία, αλλά θεωρείται ευρωπαϊκό κράτος για ιστορικούς και πολιτισμικούς λόγους. 3. Βρετανικό έδαφος μέσα στην Κυπριακή Δημοκρατία. |
Hellenica World - Scientific Library
Από τη ελληνική Βικιπαίδεια http://el.wikipedia.org . Όλα τα κείμενα είναι διαθέσιμα υπό την GNU Free Documentation License