.
Ο Γουίλιαμ Γκλάντστοουν, (William Ewart Gladstone, 29 Δεκεμβρίου 1809 – 19 Μαΐου 1898, στην παλαιά ελληνική βιβλιογραφία ως Ουίλιαμ Γλάδστων) ήταν διαπρεπής Άγγλος πολιτικός φιλελευθέρων αρχών, που διακρίθηκε στην ρητορική του δεινότητα και τον φιλελληνισμό του. Ήταν επίσης εταίρος της Βασιλικής Εταιρείας και μέλος της Βασιλικής Στατιστικής Εταιρείας.
Το 1834 έγινε δεύτερος λόρδος θησαυροφύλακας και το 1835 υφυπουργός Αποικιών, οπότε τάχθηκε επανειλημμένα υπέρ της κατάργησης της δουλείας στις αποικίες. Το 1862, ως Υπουργός Οικονομικών στην Κυβέρνηση Πάλμερστον, ψήφισε υπέρ της ενώσεως των Ιονίων Νήσων με την Ελλάδα. Το 1867 διαδέχθηκε τον Λόρδο Ρώσσελ στην αρχηγία του κόμματος των Φιλελευθέρων και το 1868 σχημάτισε την πρώτη υπό την προεδρία του κυβέρνηση, οπότε και κατάφερε να ψηφιστεί νόμος για τον χωρισμό της εκκλησίας από το κράτος.
Παραιτήθηκε το 1873 κατόπιν απορρίψεως ενός νομοσχεδίου του και δεν έπαψε να παρακολουθεί τα πολιτικά γεγονότα, επιτιθέμενος με δριμύτητα κατά της φιλοτουρκικής πολιτικής του Μπέντζαμιν Ντισραέλι. Κατά τη διάρκεια των εκλογών του 1880, με πλειοψηφία κέρδισε τις εκλογές και έγινε για δεύτερη φορά πρωθυπουργός. Έτσι πέτυχε να σταλεί στο Βερολίνο για τη συνδιάσκεψη, η οποία τελικά θα έδινε τη Θεσσαλία στην Ελλάδα, το 1881.
Το 1886 σχημάτισε την τρίτη του κυβέρνηση με πρόγραμμα τη χορήγηση πλήρους αυτονομίας στην Ιρλανδία. Επειδή η Βουλή καταψήφισε το σχετικό νομοσχέδιο, έγιναν εκλογές το 1892, οι οποίες τον έφεραν για τέταρτη φορά στη θέση του πρωθυπουργού. Το νομοσχέδιο του ψηφίστηκε από την Βουλή, αλλά απορρίφθηκε από την Βουλή των Λόρδων. Τελικά, ο Γκλάντστοουν παραιτήθηκε οριστικά από την πολιτική το 1893, οπότε και ασχολήθηκε με τη μετάφραση των Ωδών του Ορατίου και άλλων συγγραφέων.
Γλάδστων και Ελλάδα
Γουίλιαμ Γκλάντστοουν, Photo : Augusta Stylianou Artist
Γουίλιαμ Γκλάντστοουν, Αυγούστα Στυλιανού, ζωγράφος
Γουίλιαμ Γκλάντστοουν, Αυγούστα Στυλιανού, ζωγράφος
Στην νεότερη ελληνική ιστορία ο Γουίλιαμ Γλάδστων συνέδεσε το όνομά του τόσο με την ένωση των Ιονίων νήσων με την Ελλάδα όσο και με το Κυπριακό ζήτημα. Ειδικότερα επί του τελευταίου ένα χρόνο πριν πεθάνει (1897) έκανε την ακόλουθη εξομολόγηση:
"Αναλογίζομαι - έγραφε - τι ικανοποίηση θα αισθανόμουν αν είχα την τύχη πριν από το τέρμα της μικρής μου ζωής να δω τον πληθυσμό αυτής της Ελληνικής Νήσου (της Κύπρου) να ενσωματωθεί ύστερα από φιλικό διακανονισμό με τους αδελφούς του, του Βασιλείου της Ελλάδος".[1]
Σημαντική είναι η απόφασή του να συνεχίσουν τα Ελληνικά σχολεία της Κύπρου να διδάσκουν στην Ελληνική γλώσσα, σε αντίθεση με εισήγηση που του έκαναν όταν υπουργός αποικιών, λέγοντας ότι δεν αξίζει να κάνουμε στους Έλληνες ό,τι κάναμε σε άλλους λαούς, δηλαδή να τους επιβάλουμε τη γλώσσα μας.
Σε ένδειξη ευγνωμοσύνης προς τον μεγάλο φιλέλληνα, στήθηκε, από πανελλήνιο έρανο, ο ανδριάντας του στην είσοδο του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών.
Πλήρης Κατάλογος Πολιτικών Θέσεων
Βουλευτής 1832-1845, 1847-1895
Υφυπουργός Πολέμου και Αποικιών 1835
Υφυπουργός Εμπορείου 1841-1843
Υπουργός Εμπορείου 1843-1845
Υπουργός Πολέμου και Αποικιών 1845-1846
Μέγας Θησαυροφύλακας 1852-1855
Κυβερνήτης των Ιονίων Νήσων 1859
Μέγας Θησαυροφύλακας 1859-1866
Ηγέτης της Συμπολίτευσης στη Βουλή των Κοινοτήτων 1865-1866
Πρωθυπουργός του Ηνωμένου Βασιλείου 1868-1874
Μέγας Θησαυροφύλακας 1873-1874
Μέγας Θησαυροφύλακας 1880-1882
Πρωθυπουργός του Ηνωμένου Βασιλείου 1880-1885
Ηγέτης της Συμπολίτευσης στη Βουλή των Κοινοτήτων 1880-1885
Πρωθυπουργός του Ηνωμένου Βασιλείου 1886
Ηγέτης της Συμπολίτευσης στη Βουλή των Κοινοτήτων 1886
Μέγας Σφραγιδοφύλακας 1886
Πρωθυπουργός του Ηνωμένου Βασιλείου 1892-1894
Ηγέτης της Συμπολίτευσης στη Βουλή των Κοινοτήτων 1892-1894
Μέγας Σφραγιδοφύλακας 1892-1894
Παραπομπές
↑ Ι. Κουτσοχέρας "Το ιστορικό της Κύπρου" - Αθήναι 1965 σελ.5
Πηγές
Επίτομο Εγκυκλοπαιδικό Λεξικό Ηλίου
Βασίλειο της Μεγάλης Βρετανίας
Γουόλπολ | κόμης του Γουίλμινγκτον | Πέλαμ | δούκας του Νιούκασλ | δούκας του Ντέβονσαϊρ | δούκας του Νιούκασλ (2η φορά) |κόμης του Μπιουτ Γκρένβιλ |μ αρκήσιος του Ρόκινγκχαμ |κόμης του Τσάταμ (Ουίλιαμ Πιτ ο Πρεσβύτερος) | δούκας του Γκράφτον | Νορθ | μαρκήσιος του Ρόκινγκχαμ (2η φορά) | κόμης του Σέλμπουρν | δούκας του Πόρτλαντ | Ουίλιαμ Πιτ ο Νεότερος
Πιτ ο Νεότερος | Άντινγκτον | Πιτ ο Νεότερος | βαρόνος του Γκρένβιλ | δούκας του Πόρτλαντ | Πέρσιβαλ | κόμης του Λίβερπουλ | Κάνινγκ | υποκόμης του Γκόντεριχ | δούκας του Ουέλινγκτον | κόμης του Γκρέι | υποκόμης του Μέλμπουρν | δούκας του Ουέλινγκτον | Πιλ | Ράσελ | Ντέρμπι | Άμπερντιν | Πάλμερστον | κόμης του Ντέρμπι | Πάλμερστον | Ράσελ | κόμης του Ντέρμπι | Ντισραέλι | Γκλάντστοουν | Μπίκονσφιλντ (Ντισραέλι) | Γκλάντστοουν | μαρκήσιος του Σώλσμπερυ | Γκλάντστοουν | |μαρκήσιος του Σώλσμπερυ | Γκλάντστοουν | Ρόουζμπερι | μαρκήσιος του Σώλσμπερυ | Μπάλφουρ | Κάμπελ-Μπάνερμαν | Άσκουιθ | Λόιντ ζωρτζ | Λω | Μπόλντουιν | Μακντόναλντ | Μπόλντουιν | Μακντόναλντ | Μπόλντουιν | Τσάμπερλεν | Τσώρτσιλ | Άττλη | Τσώρτσιλ | Ήντεν | Μακμίλαν | Ντάγκλας-Χιουμ | Ουίλσον | Χιθ | Ουίλσον | Κάλαχαν | Θάτσερ | Μέιτζορ | Μπλερ | Μπράουν | Κάμερον | Μέι | Τζόνσον | Τρας | Σούνακ | Στάρμερ | |
Από τη ελληνική Βικιπαίδεια http://el.wikipedia.org . Όλα τα κείμενα είναι διαθέσιμα υπό την GNU Free Documentation License