Θερινοί Ολυμπιακοί Αγώνες 2020

Οι Θερινοί Ολυμπιακοί Αγώνες 2020, επίσημα γνωστοί ως Αγώνες της 32ης Ολυμπιάδας (γαλλικά: Jeux de la XXXIIe olympiade‎, ιαπωνικά: 第三十二回オリンピック競技大会‎, χέπμπορν : Dai Sanjūni-kai Orinpikku Kyōgi Taikai), γνωστοί και ως Τόκιο 2020, είναι μια διεθνής αθλητική διοργάνωση που θα λάμβανε χώρα στο Τόκιο από τις 24 Ιουλίου έως τις 9 Αυγούστου 2020, αλλά αναβλήθηκε στις 24 Μαρτίου για το έτος 2021, λόγω παγκόσμιων ανησυχιών για την πανδημία του κορονοϊού.[1][2] Ωστόσο, το επίσημο όνομά των αγώνων παραμένει "Θερινοί Ολυμπιακοί Αγώνες 2020".Οι αγώνες θα διεξαχθούν από τις 23 Ιουλίου μέχρι και τις 8 Αυγούστου 2021

Eίναι η 32η διοργάνωση Θερινών Ολυμπιακών Αγώνων υπό την αιγίδα της Διεθνούς Ολυμπιακής Επιτροπής (ΔΟΕ).

Το Τόκιο επιλέχθηκε ως διοργανώτρια πόλη κατά την 125η Σύνοδο της ΔΟΕ στο Μπουένος Άιρες στις 7 Σεπτεμβρίου 2013.[3] Οι Αγώνες θα σηματοδοτήσουν την επιστροφή των Θερινών Ολυμπιακών Αγώνων στο Τόκιο για πρώτη φορά από το 1964 ενώ θα είναι η τέταρτη φορά που οι Ολυμπιακοί Αγώνες θα πραγματοποιηθούν εξ ολοκλήρου στην Ιαπωνία, μετά τους Χειμερινούς Ολυμπιακούς Αγώνες 1972 στο Σάπορο και τους Χειμερινούς Ολυμπιακούς Αγώνες 1998 στο Ναγκάνο. Θα είναι οι δεύτεροι απο τους τρεις διαδοχικούς αγώνες που θα λάβουν χώρα στην Ανατολική Ασία, μετά τους Χειμερινούς Ολυμπιακούς Αγώνες 2018 στην Πιονγκτσανγκ της Νότιας Κορέας και πριν τους Χειμερινούς Ολυμπιακούς Αγώνες 2022 στο Πεκίνο της Κίνας.

Σε αυτούς τους Αγώνες θα εισαχθούν επιπλέον αθλήματα, συμπεριλαμβανομένων του μπάσκετ 3x3, της ποδηλασίας BMX και Madison και άλλες εκδηλώσεις. Με την εισαγωγή νέων πολιτικών από την ΔΟΕ, που επιτρέπουν σε νέα αθλήματα να εισάγονται στο πρόγραμμα των Ολυμπιακών Αγώνων ώστε να μεγαλώσει ο κύριος "κορμός" των εκδηλώσεων, αυτοί οι Ολυμπιακοί Αγώνες θα δουν την πρώτη εμφάνιση στο καράτε, το σερφ και το σκέιτμπορντ αλλά και την επιστροφή του μπέιζμπολ και του σοφτμπολ (αθλήματα που μετακινήθηκαν από τους Θερινούς Ολυμπιακούς Αγώνες μετά το 2008).

Διαδικασία επιλογής
Οι υποψήφιες πόλεις, συμπεριλαμβάνοντας και τις ακυρωμένες.[4]

Τόκιο, Κωνσταντινούπολη και Μαδρίτη ήταν οι τρεις υποψήφιες πόλεις.[5] Οι υποψηφιότητες του Μπακού και της Ντόχα δεν προήχθησαν στο καθεστώς υποψήφιας χώρας. Η υποψηφιότητα της Ρώμης αποσύρθηκε.
Επιλογή της υποψήφιας πόλης

Η ΔΟΕ ψήφισε για την οικοδέσποινα πόλη των Θερινών Ολυμπιακών Αγώνων του 2020 στις 7 Σεπτεμβρίου 2014 στην 125η Σύνοδο της ΔΟΕ στο Μπουένος Άιρες της Αργεντινής. Ένα εξαντλητικό σύστημα ψηφοφορίας χρησιμοποιήθηκε. Καμιά πόλη δεν κέρδισε πάνω από το 50% της συνολικής ψηφοφορίας στον πρώτο γύρο ενώ η Μαδρίτη και η Κωνσταντινούπολη ισοβάθμισαν στην δεύτερη θέση. Μια ψηφοφορία για αυτές τις δυο πόλεις πραγματοποιήθηκε προκειμένου να αποφασιστεί ποια πόλη θα αποκλειόταν. Στην τελική ψηφοφορία, μια ψηφοφορία ανάμεσα στο Τόκιο και την Κωνσταντινούπολη, το Τόκιο επιλέχθηκε με 60 ψήφους αντί 36 ψήφους της Κωνσταντινούπολης[6][7] και έλαβε τουλάχιστον 49 ψήφους που απαιτούνταν για την πλειοψηφία.[8]
Ψηφοφορία ανάληψης Ολυμπιάδας 2020[9]

Πόλη	Χώρα	1ος γύρος	Εν. γύρος	2ος γύρος
Τόκιο	Ιαπωνία	42	—	60
Κωνσταντινούπολη	Τουρκία	26	49	36
Μαδρίτη	Ισπανία	26	45	—

Προετοιμασία και ανάπτυξη

Η μητροπολιτική κυβέρνηση του Τόκιο συγκέντρωσε ένα κεφάλαιο 400 δις ¥ (σχεδόν 3 δις ευρώ) για να καλύψει το κόστος της διοργάνωσης των Αγώνων. Η ιαπωνική κυβέρνηση εξετάζει την αύξηση της χωρητικότητας τόσο στο διεθνές αεροδρόμιο Χανέντα όσο και στο διεθνές αεροδρόμιο Ναρίτα με τη χαλάρωση των αεροπορικών κανονισμών. Μία νέα σιδηροδρομική γραμμή σχεδιάζεται να συνδέει τα δύο αεροδρόμια μέσω μιας επέκτασης του σιδηροδρομικού σταθμού του Τόκιο, ελαττώνοντας τον ταξιδιωτικό χρόνο από τον σιδηροδρομικό σταθμό του Τόκιο στο Χανέντα από τα 30 στα 18 λεπτά και από τον σιδηροδρομικό σταθμό του Τόκιο στο Ναρίτα από τα 55 στα 36 λεπτά ; η γραμμή θα στοίχιζε 400 δις γιεν και θα χρηματοδοτείτο κυρίως από ιδιωτικές επενδύσεις. Ωστόσο ο Οργανισμός Σιδηροδρόμων Ανατολικής Ιαπωνίας (East JR) σχεδιάζει μία νέα διαδρομή από το Ταμάτσι στο αεροδρόμιο Χανέντα. Η χρηματοδότηση για τους αγώνες αναμένεται να επιταχύνει την ολοκλήρωση της κεντρικής γραμμής, της λωρίδας ταχείας κυκλοφορίας Τόκιο Γκαϊκάν και της λεωφόρου ταχείας κυκλοφορίας Ken-Ō καθώς και την ανακαίνιση άλλων αυτοκινητοδρόμων στην περιοχή. Υπάρχουν σχέδια επέκτασης της αυτοματοποιημένης γραμμής διέλευσης Yurikamome από τον υπάρχοντα τερματικό σταθμό Toyosu στον νέο τερματικό σταθμό Kachidoki, που διασχίζει το Ολυμπιακό Χωριό, παρόλο που η γραμμή Yurikamome δεν θα μπορούσε ακόμα να εξυπηρετήσει επαρκώς σημαντικά γεγονότα στο Odaiba.

Η οργανωτική επιτροπή διοικείται από τον πρώην πρωθυπουργό Γιοσίρο Μόρι. Ο υπεύθυνος υπουργός για τους Ολυμπιακούς και Παραολυμπιακούς Αγώνες Shunichi Suzuki επιβλέπει τις προετοιμασίες των Ολυμπιακών Αγώνων για λογαριασμό της ιαπωνικής κυβέρνησης.
Αθλητικές εγκαταστάσεις και υποδομή
Το Νέο Εθνικό Στάδιο στο Τόκιο, εκεί όπου θα πραγματοποιηθεί ο στίβος, το ποδόσφαιρο και οι τελετές λήξης κι έναρξης.[10]
Εθνικό Γυμναστήριο Γιογιόγκι - Χάντμπολ
Στάδιο Γιοκοχάμα — Μπέιζμπολ
Το Γουακάσου (Γκολφ)

Τον Φεβρουάριο του 2012 επιβεβαιώθηκε ότι το Ολυμπιακό Στάδιο στο Τόκιο θα κατεδαφιζόταν και θα χτιζόταν από την αρχή και έτσι έλαβε 1 δις λίρες για το Παγκόσμιο Κύπελλο Ράγκμπι το 2019 και για τους Θερινούς Ολυμπιακούς Αγώνες του 2020. Ως αποτέλεσμα, ορίστηκε ένας διαγωνισμός για τον σχεδιασμό του νέου σταδίου. Τον Νοέμβριο του 2012, το Συμβούλιο Αθλητισμού της Ιαπωνίας ανακοίνωσε ότι από τους 46 φιναλίστ, η Zaha Hadid Architects κέρδισε τον σχεδιασμό του νέου σταδίου. Τα σχέδια περιλάμβαναν την κατεδάφιση του υπάρχοντος σταδίου με χωρητικότητά 50,000 θεατές σε ένα σύγχρονο ολυμπιακό στάδιο με χωρητικότητα περίπου 80,000 θεατές. Ωστόσο, ο πρωθυπουργός της Ιαπωνίας Shinzō Abe ανακοίνωσε τον Ιούλιο του 2015 ότι τα σχέδια να χτιστεί το νέο Εθνικό Στάδιο της χώρας θα απορρίπτονταν και έκανε μια νέα προσφορά για τα έξοδα του σταδίου προς απόλυτη δυσαρέσκεια του κοινού. Το φθινόπωρο του 2015 ένα νέο σχέδιο από τον Kengo Kuma εγκρίθηκε ως το νικητήριο έργο μετά από έναν νέο διαγωνισμό ; σχέδιο που μείωσε την χωρητικότητα του σταδίου μεταξύ 60,000-80,000 θεατές ανάλογα με την εκδήλωση.

Είκοσι οχτώ από τους τριάντα τρεις χώρους υποδοχής στο Τόκιο απέχουν περίπου 8 χιλιόμετρα (5 μίλια) από το Ολυμπιακό Χωριό. Έντεκα νέοι χώροι υποδοχής αναμένεται να κατασκευαστούν.

Τον Σεπτέμβριο του 2016 ανακοινώθηκε ότι το κόστος υποδοχής των Ολυμπιακών και Παραολυμπιακών Αγώνων θα ήταν τετραπλάσιο από την αρχική εκτίμηση και ως εκ τούτου, προτάθηκε μια επανεξέταση του τωρινού σχεδίου ώστε να μειωθεί το κόστος διοργάνωσης, μεταξύ των οποίων η δυνατότητα κάποιοι χώροι υποδοχής να είναι εκτός Τόκιο.
Ζώνη Κληρονομιάς

Επτά χώροι υποδοχής για εννέα αθλήματα θα βρίσκονται μέσα στα όρια της κεντρικής επιχειρηματικής περιοχής του Τόκιο, βορειοδυτικά του Ολυμπιακού Χωριού. Αρκετοί από αυτούς τους χώρους υποδοχής είχαν χρησιμοποιηθεί και για τους Θερινούς Ολυμπιακούς Αγώνες του 1964.

Εγκατάσταση	Αθλήματα	Χωρητικότητα	Κατάσταση
Νέο Εθνικό Στάδιο	Τελετή έναρξης και λήξης	68.000	Ολοκληρώθηκε[11]
	Στίβος
	Ποδόσφαιρο (τελικός γυναικών)
Εθνικό Γυμναστήριο Γιογιόγκι	Χειροσφαίριση	13.291	Υφιστάμενο
Ριόγκοκου Κοκουγκίκαν	Πυγμαχία	11.098	Υφιστάμενο
Μητροπολιτικό Γυμναστήριο Τόκιου	Επιτραπέζια αντισφαίριση	10.000	Υφιστάμενο
Νίπον Μπουντόκαν	Τζούντο	14.471	Υφιστάμενο
	Καράτε
Διεθνές Φόρουμ Τόκιου	Άρση βαρών	5.012	Υφιστάμενο
Πάρκο Μουσασινονομόρι	Ποδηλασία δρόμου (αφετηρία)		Προσωρινό

Ζώνη του Κόλπου του Τόκιο

Εγκατάσταση	Αθλήματα	Χωρητικότητα	Κατάσταση
Πάρκο Κασάι Ρινκάι	Κανόε καγιάκ (σλάλομ)	8.000	Έτοιμο, κατασκευασμένο για τους αγώνες
Στάδιο Χόκεϊ Όι	Χόκεϊ επί χόρτου	15.000	Υπό κατασκευή[12]
Κέντρο Υγρού Στίβου του Τόκιο	Υγρός στίβος (κολύμβηση, καταδύσεις, καλλιτεχνική κολύμβηση)	15.000	Υπό κατασκευή
Διεθνές Κέντρο Κολύμβησης Τόκιο Τατσούμι	Υδατοσφαίριση[13]	3.635	Υφιστάμενο
Πάρκο Γιουμενοσίμα	Τοξοβολία	7.000	Υπό κατασκευή[14]
Αρένα Αριάκε	Πετοσφαίριση	12.000	Έτοιμο, κατασκευασμένο για τους αγώνες
Ολυμπιακή Πίστα BMX	Ποδηλασία BMX	6.000	Υπό κατασκευή
	Σκέιτμπορντ
Γυμναστικό Κέντρο Αριάκε	Γυμναστική (ενόργανη, ρυθμική, τραμπολίνο)	10.000	Προσωρινό
Κολόσαιο Αριάκε	Αντισφαίριση	20.000 = 10.000 κεντρικό γήπεδο; 5.000 γήπεδο 1; 3.000 γήπεδο 2; 2.000 γήπεδα αγώνων (8x250)	Υφιστάμενο, ανακαινισμένο
Θαλάσσιο Πάρκο Ομπαΐντα	Τρίαθλο	5.000 καθιστοί, απεριόριστοι όρθιοι κατά μήκος της διαδρομής	Υφιστάμενο με προσωρινή εξέδρα
	Υγρός στίβος (μαραθώνια κολύμβηση)
Πάρκο Σιοκάζε	Πετοσφαίριση άμμου	12.000	Προσωρινό
Κεντρικός Κυματοθραύστης και Σταθμός Θαλάσσιου Δρυμού	Ιππασία (τρίαθλο)	20.000	Υφιστάμενο με προσωρινή υποδομή
	Κωπηλασία
	Κανόε καγιάκ (σπριντ)
Αστική Αθλητική Εγκατάσταση Αόμι	Καλαθοσφαίριση 3x3	5.000	Προσωρινό

Απόκεντρες εγκαταστάσεις

Εγκατάσταση	Αθλήματα	Χωρητικότητα	Κατάσταση
Στρατόπεδο Ασάκα	Σκοποβολή	3.200	Υφιστάμενο, ανακαινισμένο
Αθλητική Πλατεία Μουσασίνο	Μοντέρνο πένταθλο (ξιφασκία)	10.000	Έτοιμο, κατασκευασμένο για τους αγώνες
	Αντιπτέριση[15]
Στάδιο Τόκιου	Ποδόσφαιρο (αγώνες εναρκτήριου γύρου)	49.970[16]	Υφιστάμενο
	Μοντέρνο πένταθλο (εκτός της ξιφασκίας)
	Ράγκμπι σέβενς
Σούπερ Αρένα Σαϊτάμα	Καλαθοσφαίριση	22.000[17]	Υφιστάμενο
Ενοσίμα	Ιστιοπλοΐα	10.000[18]	Υφιστάμενο με προσωρινή εξέδρα
Μακουχάρι Μέσε	Ξιφασκία	6.000	Υφιστάμενο με προσωρινή εξέδρα
	Ταεκβοντό
	Πάλη	8.000[19]
Μπάτζι Κόεν	Ιππασία (ντρεσάζ, άλματα)[20]	9.300	Υφιστάμενο με προσωρινή εξέδρα
Κρατικός Όμιλος Κασουμιγκασέκι	Γκολφ	30.000[21][22]	Υφιστάμενο με προσωρινή εξέδρα
Ποδηλατοδρόμιο Ίζου	Ποδηλασία πίστας	5.000[23]	Υφιστάμενο, επεκταμένο
Ιαπωνικό Ποδηλατικό Αθλητικό Κέντρο	Ποδηλασία βουνού[23]	11.500	Υφιστάμενο
Στάδιο Γιοκοχάμα	Μπέιζμπολ	30.000[24]	Υφιστάμενο
	Σόφτμπολ
Στάδιο Μπέιζμπολ Φουκουσίμα Αζούμα	Μπέιζμπολ (εναρκτήριος αγώνας)	30.000	Υφιστάμενο, ανακαινισμένο
	Σόφτμπολ (εναρκτήριος αγώνας)[25]
Αυτοκινητόδρομος Φούτζι	Ποδηλασία δρόμου (τερματισμός αγώνα δρόμου, ατομική χρονομέτρηση)	22.000	Υφιστάμενο
Πάρκο Οντόρι, Σαππόρο	Στίβος (μαραθώνιος και βάδην)	17.300[26]	Υφιστάμενο

Εγκαταστάσεις για το ποδόσφαιρο

Εγκατάσταση	Τόκιο	Αγωνίσματα	Αγώνες	Χωρητικότητα	Κατάσταση
Διεθνές Στάδιο Γιοκοχάμα	Γιοκοχάμα	Προκαταρκτικά και προημιτελικοί ανδρών και γυναικών	10	70.000	Υφιστάμενο
		Ημιτελικός γυναικών
		Τελικός ανδρών
Στάδιο Τόκιου	Τόκιο	Εναρκτήριος γύρος ανδρών και γυναικών	4	49.000	Υφιστάμενο
Στάδιο Σαϊτάμα	Σαϊτάμα	Προκαταρκτικά και προημιτελικοί ανδρών και γυναικών	11	62.000	Υφιστάμενο
		Ημιτελικός ανδρών
		Πλέι-οφ τρίτης θέσης ανδρών
Στάδιο Μιγιάγκι	Σεντάι	Προκαταρκτικά και προημιτελικοί ανδρών και γυναικών	10	49.000	Υφιστάμενο
Στάδιο Κασίμα	Κασίμα	Προκαταρκτικά, προημιτελικοί και ημιτελικοί ανδρών και γυναικών	10	40.728	Υφιστάμενο
		Πλέι-οφ τρίτης θέσης γυναικών
Σαππόρο Ντόμε	Σαππόρο	Προκαταρκτικά ανδρών και γυναικών	10	42.000	Υφιστάμενο
Νέο Εθνικό Στάδιο	Τόκιο	Τελικός γυναικών	2	60.012	Ολοκληρωμένο

[27]
Μη αθλητικές εγκαταστάσεις

Χώρος υποδοχής	Εκδηλώσεις
Imperial Hotel, Τόκιο	ΔΟΕ
Harumi Futo	Ολυμπιακό Χωριό
Tokyo Big Sight	Κέντρο Δημοσιογραφικού Τύπου
	Διεθνές Κέντρο Αναμετάδοσης

Ολυμπιακό Χωριό

Το Ολυμπιακό Χωριό στο Τόκιο βρίσκεται στα σύνορα της Ζώνης Κληρονομιάς και της Ζώνης του Κόλπου του Τόκιο.

Τελετές

Η Τελετή Έναρξης πραγματοποιήθηκε στις 23 Ιουλίου 2021. Η συντριπτική πλειοψηφία του καλλιτεχνικού θεάματος ήταν προ-ηχογραφημένο, με ζωντανά τμήματα να εκτελούνται με ένα μικρό VIP κοινό και ερμηνευτές να ακολουθούν κοινωνικές αποστάσεις Το θέμα των Ολυμπιακών Τελετών είναι Προχωρώντας , αναφέροντας την παγκόσμια πανδημία COVID-19 , με θέμα την τελετή έναρξης να είναι το σύνθημα του Τόκιο 2020 United by Emotion , το οποίο οι διοργανωτές σκοπεύουν να "επιβεβαιώσουν τον ρόλο του αθλητισμού και την αξία των Ολυμπιακών Αγώνων ". Για πρώτη χρονιά, στις συμμετοχές των περισσότερων χωρών δεν υπήρχε ένας, αλλά δύο σημαιοφόροι, ένας άντρας και μια γυναίκα. Ο Λευτέρης Πετρούνιας και η Άννα Κορακάκη ήταν οι Σημαιοφόροι της Ελληνικής Αποστολής, η οποία μπήκε πρώτη στο στάδιο, όπως πάντα.[28]

Ο Αυτοκράτορας της Ιαπωνίας Ναρουχίτο κύρηξε επίσημα την έναρξη των 32ων Ολυμπιακών Αγώνων.[29] Την Ολυμπιακή Φλόγα άναψε η παγκοσμίου φήμης τενίστρια Ναόμι Οσάκα.[30]

Η Τελετή Λήξης θα λάβει χώρα στις 8 Αυγούστου 2021.
Οι Αγώνες
Συμμετέχουσες χώρες

Μετέχουσες Εθνικές Ολυμπιακές Επιτροπές

Αγία Λουκία Άγιος Βικέντιος και Γρεναδίνες Άγιος Μαρίνος Άγιος Χριστόφορος και Νέβις Αζερμπαϊτζάν Αίγυπτος Αιθιοπία Αϊτή Ακτή Ελεφαντοστού Αλβανία Αλγερία Παρθένοι Νήσοι Αμερικανική Σαμόα Ανατολικό Τιμόρ Ανγκόλα Ανδόρρα Ανεξάρτητοι Ολυμπιακοί Αθλητές Αργεντινή Αρούμπα Αρμενία Αυστραλία Αυστρία Αφγανιστάν Βανουάτου Βέλγιο Βενεζουέλα Βερμούδες Βιετνάμ Βολιβία Βουλγαρία Βόρεια Κορέα Βοσνία και Ερζεγοβίνη Βραζιλία Βρετανικές Παρθένοι Νήσοι Γαλλία Γερμανία Γεωργία Γκάμπια Γκαμπόν Γκάνα Γκουάμ Γουατεμάλα Γουιάνα Γουινέα Γουινέα-Μπισσάου Γρενάδα Δανία Κονγκό Δομινίκα Δομινικανή Δημοκρατία Ελβετία Ελλάδα Ελ Σαλβαδόρ Ερυθραία Εσθονία Ζάμπια Ζιμπάμπουε Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα Μεγάλη Βρετανία Ηνωμένες Πολιτείες Ιαπωνία (διοργανώτρια) Ινδία Ινδονησία Ιορδανία Ιράκ Ιράν Ιρλανδία Ισημερινή Γουινέα Ισημερινός Ισλανδία Ισπανία Ισραήλ Ιταλία Καζακστάν Καμερούν Καμπότζη Καναδάς Κατάρ Κέιμαν Νήσοι Κεντροαφρικανική Δημοκρατία Κένυα Κίνα Κιργιστάν Κιριμπάτι Κολομβία Κομόρες Κοσσυφοπέδιο Κόστα Ρίκα Κούβα Κουβέιτ Κροατία Κύπρος Λαϊκή Δημοκρατία του Κονγκό Λάος Λεσότο Λετονία Λευκορωσία Λίβανος Λιβερία Λιβύη Λιθουανία Λίχτενσταϊν Λουξεμβούργο Μαδαγασκάρη Μαλαισία Μαλάουι Μαλδίβες Μάλι Μάλτα Μαρόκο Μαυρίκιος Μαυριτανία Μαυροβούνιο Μεξικό Μιανμάρ Ομόσπονδες Πολιτείες της Μικρονησίας Μογγολία Μοζαμβίκη Μολδαβία Μονακό Μπανγκλαντές Μπαρμπάντος Μπαχάμες Μπαχρέιν Μπελίζ Μπενίν Μποτσουάνα Μπουρκίνα Φάσο Μπουρούντι Μπουτάν Μπρουνέι Ναμίμπια Ναουρού Νέα Ζηλανδία Νεπάλ Νήσοι Κουκ Νησιά Μάρσαλ Νήσοι Σολομώντα Νίγηρας Νιγηρία Νικαράγουα Νορβηγία Νότια Αφρική Νότια Κορέα Νότιο Σουδάν Ολλανδία Πρόσφυγες Αθλητές Ομάν Ονδούρα Ουγγαρία Ουγκάντα Ουζμπεκιστάν Ουκρανία Ουρουγουάη Πακιστάν Παλαιστίνη Παλάου Παναμάς Παπούα Νέα Γουινέα Παραγουάη Περού Πολωνία Πορτογαλία Πουέρτο Ρίκο Πράσινο Ακρωτήρι Βόρεια Μακεδονία Ρουάντα Ρουμανία Ρώσοι αθλητές Σαμόα Σάο Τομέ και Πρίνσιπε Σαουδική Αραβία Σενεγάλη Σερβία Σεϋχέλλες Σιγκαπούρη Σιέρα Λεόνε Σλοβακία Σλοβενία Σομαλία Εσουατίνι Σουδάν Σουηδία Σουρινάμ Σρι Λάνκα Συρία Κινεζική Ταϊπέι Ταϊλάνδη Τανζανία Τατζικιστάν Τζαμάικα Τζιμπουτί Τόγκο Τόγκα Τουβαλού Τουρκία Τουρκμενιστάν Τρινιντάντ και Τομπάγκο Τσαντ Τσεχία Τυνησία Υεμένη Φιλιππίνες Φινλανδία Φίτζι Χιλή Χονγκ Κονγκ

Ρωσία

Στις 9 Δεκεμβρίου 2019 ο Παγκόσμιος Οργανισμός Αντιντόπινγκ (WADA) αποφάσισε τον τετραετή αποκλεισμό της Ρωσίας από τις αθλητικές διοργανώσεις παγκοσμίως καθώς αποδείχθηκε ότι η χώρα παραποίησε καταχωρήσεις αποτελεσμάτων από ελέγχους για ντόπινγκ Ρώσων αθλητών. Η απόφαση αυτή σημαίνει ότι η Ρωσία δεν μπορεί να συμμετέχει στους Θερινούς Ολυμπιακούς Αγώνες του 2020, στους Χειμερινούς Ολυμπιακούς Αγώνες του Πεκίνου το 2022 αλλά ούτε και στο Παγκόσμιο Κύπελλο Ποδοσφαίρου που θα διεξαχθεί στο Κατάρ το 2022.[31] Για αυτήν την διοργάνωση, οι Ρώσοι αθλητές που είναι καθαροί και έχουν ολοκληρώσει κάθε έλεγχο αντιντόπινγκ θα συμμετέχουν υπό την ολυμπιακή σημαία ως Ανεξάρτητοι Ολυμπιακοί Συμμετέχοντες (IOP).[32]
Αθλήματα

Το επίσημο πρόγραμμα για τους Θερινούς Ολυμπιακούς Αγώνες του 2020 εγκρίθηκε από την εκτελεστική επιτροπή της ΔΟΕ στις 9 Ιουνίου 2017. Ο πρόεδρος της ΔΟΕ, Thomas Bach, δήλωσε ότι ο στόχος για τους Ολυμπιακούς Αγώνες στο Τόκιο είναι να τους κάνει "πιο νεανικούς, πιο αστικούς" και να "συμπεριλάβει περισσότερες γυναίκες".

Οι αγώνες θα περιλαμβάνουν 339 εκδηλώσεις σε 33 διαφορετικά αθλήματα.[33] Πέντε νέα αθλήματα θα εισαχθούν στο Τόκιο,[34] [35] θα υπάρξουν 15 νέες εκδηλώσεις μεταξύ των οποίων μπάσκετ 3x3, ποδηλασία BMX και Madison και νέες εκδηλώσεις σε αρκετά αθλήματα.

Αθλήματα στους Θερινούς Ολυμπιακούς Αγώνες 2020

Αθλητική αναρρίχηση (2) Αντιπτέριση (5) Αντισφαίριση (5) Άρση βαρών (15) Γκολφ (2) Γυμναστική Ενόργανη (14) Ρυθμική (2) Τραμπολίνο (2) Επιτραπέζια αντισφαίριση (4) Ιππασία Τρίαθλο (2) Εμπόδια (2) Ντρεσάζ (2) Ιστιοπλοΐα (10) Καλαθοσφαίριση (2) Κανόε καγιάκ Σλάλομ (4) Σπριντ (12) Καράτε (8) Κωπηλασία (14) Μοντέρνο πένταθλο (2) Μπέιζμπολ / Σόφτμπολ Μπέιζμπολ (1) Σόφτμπολ (1) Ξιφασκία (10) Πάλη Ελεύθερη (12) Ελληνορωμαϊκή (6) Πετοσφαίριση Πετοσφαίριση (2) Πετοσφαίριση άμμου (2) Ποδηλασία BMX (2) Δρόμου (4) Ορεινή (2) Πίστας (10) Πόδοσφαιρο (2) Πυγμαχία (13) Ράγκμπι σέβενς (2) Σέρφινγκ (2) Σκέιτμπορντινγκ (4) Σκοποβολή (15) Στίβος (47) Ταεκβοντό (8) Τζούντο (15) Τοξοβολία (4) Τρίαθλο (2) Υγρός στίβος Καλλιτεχνική κολύμβηση (2) Καταδύσεις (8) Κολύμβηση (34) Υδατοσφαίριση (2) Χειροσφαίριση (2) Χόκεϊ επί χόρτου (2)

Σύνοψη μεταλλίων
Δείτε επίσης: Πίνακας μεταλλίων Θερινών Ολυμπιακών Αγώνων 2020 και Κατάλογος νικητών Θερινών Ολυμπιακών Αγώνων 2020

* Διοργανώτρια χώρα ( Ιαπωνία)

Πίνακας μεταλλίων Θερινών Ολυμπιακών Αγώνων 2020

Θέση	Χώρα	Χρυσά	Αργυρά	Χάλκινα	Σύνολο
1	Ηνωμένες Πολιτείες (USA)	39	41	33	113
2	Κίνα (CHN)	38	32	18	88
3	Ιαπωνία (JPN)*	27	14	17	58
4	Μεγάλη Βρετανία (GBR)	22	21	22	65
5	Ρώσοι αθλητές (ROC)	20	28	23	71
6	Αυστραλία (AUS)	17	7	22	46
7	Ολλανδία (NED)	10	12	14	36
8	Γαλλία (FRA)	10	12	11	33
9	Γερμανία (GER)	10	11	16	37
10	Ιταλία (ITA)	10	10	20	40
11	Καναδάς (CAN)	7	6	11	24
12	Βραζιλία (BRA)	7	6	8	21
13	Νέα Ζηλανδία (NZL)	7	6	7	20
14	Κούβα (CUB)	7	3	5	15
15	Ουγγαρία (HUN)	6	7	7	20
16	Νότια Κορέα (KOR)	6	4	10	20
17	Πολωνία (POL)	4	5	5	14
18	Τσεχία (CZE)	4	4	3	11
19	Κένυα (KEN)	4	4	2	10
20	Νορβηγία (NOR)	4	2	2	8
21	Τζαμάικα (JAM)	4	1	4	9
22	Ισπανία (ESP)	3	8	6	17
23	Σουηδία (SWE)	3	6	0	9
24	Ελβετία (SUI)	3	4	6	13
25	Δανία (DEN)	3	4	4	11
26	Κροατία (CRO)	3	3	2	8
27	Ιράν (IRI)	3	2	2	7
28	Σερβία (SRB)	3	1	5	9
29	Βέλγιο (BEL)	3	1	3	7
30	Βουλγαρία (BUL)	3	1	2	6
31	Σλοβενία (SLO)	3	1	1	5
32	Ουζμπεκιστάν (UZB)	3	0	2	5
33	Γεωργία (GEO)	2	5	1	8
34	Κινεζική Ταϊπέι (TPE)	2	4	6	12
35	Τουρκία (TUR)	2	2	9	13
36	Ελλάδα (GRE)	2	1	1	4
	Ουγκάντα (UGA)	2	1	1	4
38	Ισημερινός (ECU)	2	1	0	3
39	Ιρλανδία (IRL)	2	0	2	4
	Ισραήλ (ISR)	2	0	2	4
41	Κατάρ (QAT)	2	0	1	3
42	Κοσσυφοπέδιο (KOS)	2	0	0	2
	Μπαχάμες (BAH)	2	0	0	2
44	Ουκρανία (UKR)	1	6	12	19
45	Λευκορωσία (BLR)	1	3	3	7
46	Βενεζουέλα (VEN)	1	3	0	4
	Ρουμανία (ROU)	1	3	0	4
48	Ινδία (IND)	1	2	4	7
49	Χονγκ Κονγκ (HKG)	1	2	3	6
50	Σλοβακία (SVK)	1	2	1	4
	Φιλιππίνες (PHI)	1	2	1	4
52	Νότια Αφρική (RSA)	1	2	0	3
53	Αυστρία (AUT)	1	1	5	7
54	Αίγυπτος (EGY)	1	1	4	6
55	Ινδονησία (INA)	1	1	3	5
56	Αιθιοπία (ETH)	1	1	2	4
	Πορτογαλία (POR)	1	1	2	4
58	Τυνησία (TUN)	1	1	0	2
59	Εσθονία (EST)	1	0	1	2
	Λετονία (LAT)	1	0	1	2
	Ταϊλάνδη (THA)	1	0	1	2
	Φίτζι (FIJ)	1	0	1	2
63	Βερμούδες (BER)	1	0	0	1
	Μαρόκο (MAR)	1	0	0	1
	Πουέρτο Ρίκο (PUR)	1	0	0	1
66	Κολομβία (COL)	0	4	1	5
67	Αζερμπαϊτζάν (AZE)	0	3	4	7
68	Δομινικανή Δημοκρατία (DOM)	0	3	2	5
69	Αρμενία (ARM)	0	2	2	4
70	Κιργιστάν (KGZ)	0	2	1	3
71	Μογγολία (MGL)	0	1	3	4
72	Άγιος Μαρίνος (SMR)	0	1	2	3
	Αργεντινή (ARG)	0	1	2	3
74	Ιορδανία (JOR)	0	1	1	2
	Μαλαισία (MAS)	0	1	1	2
	Νιγηρία (NGR)	0	1	1	2
77	Βόρεια Μακεδονία (MKD)	0	1	0	1
	Λιθουανία (LTU)	0	1	0	1
	Μπαχρέιν (BRN)	0	1	0	1
	Ναμίμπια (NAM)	0	1	0	1
	Σαουδική Αραβία (KSA)	0	1	0	1
	Τουρκμενιστάν (TKM)	0	1	0	1
83	Καζακστάν (KAZ)	0	0	8	8
84	Μεξικό (MEX)	0	0	4	4
85	Φινλανδία (FIN)	0	0	2	2
86	Ακτή Ελεφαντοστού (CIV)	0	0	1	1
	Γκάνα (GHA)	0	0	1	1
	Γρενάδα (GRN)	0	0	1	1
	Κουβέιτ (KUW)	0	0	1	1
	Μολδαβία (MDA)	0	0	1	1
	Μποτσουάνα (BOT)	0	0	1	1
	Μπουρκίνα Φάσο (BUR)	0	0	1	1
	Συρία (SYR)	0	0	1	1
Σύνολο (93 χώρες)		340	338	402	1080

Πρόγραμμα

Αυτό είναι το αυθεντικό πρόγραμμα των αθλημάτων από τις ημερομηνίες του 2020, με τη διαφορά ότι μεταφέρθηκε και επικυρώθηκε με τις νέες ημερομηνίες του 2021.[36]

[37]
ΤΕ Τελετή Έναρξης ● Προκριματικοί Αγωνισμάτων 1 Χρυσά Μετάλλια ΕΓ Εκθεσιακό γκαλά ΤΛ Τελετή Λήξης

Εισιτήρια

Τα εισιτήρια για την τελετή έναρξης θα κυμαίνονταν από 12.000 έως 300.000 γιεν, με μια μέγιστη τιμή 130.000 γιεν για τους τελικούς του στίβου. Η μέση τιμή για όλα τα εισιτήρια ήταν 7.700 γιεν. Το 50% των εισιτηρίων θα πολούνταν για 8.000 γιεν ή λιγότερο. Μια συμβολική τιμή εισιτηρίων 2.020 γιεν ήταν διαθέσιμα για οικογένειες, ομάδες που κατοικούν στην Ιαπωνία και σε συνδυασμό με σχολικά προγράμματα. Τα εισιτήρια είχαν πουληθεί σε 40.000 καταστήματα της Ιαπωνίας και μέσω ηλεκτρονικού ταχυδρομείου στην χώρα. Οι επισκέπτες από το εξωτερικό θα χρειαζόταν να κλείσουν εισιτήρια για την Ιαπωνία κατά την διάρκεια των προσφορών ή να κανονίσουν για εισιτήρια μέσω κάποιου τρίτου, όπως τα γραφεία ταξιδίων.

Με την έξαρση της πανδημίας του Covid-19 στη χώρα, η Μητροπολιτική Κυβέρνηση του Τόκιο αποφάσισε το σύνολο των Αγώνων, για πρώτη φορά στην ιστορία, να πραγματοποιηθεί χωρίς θεατές.[38][39]
Παραπομπές

McCurry, Justin (2020-03-24). «Tokyo Olympics postponed to 2021 due to coronavirus pandemic» (στα αγγλικά). The Guardian. ISSN 0261-3077. Ανακτήθηκε στις 2020-03-24.
«Tokyo 2020: Olympic Games organisers 'agree postponement'». BBC Sport. 24 Μαρτίου 2020. Ανακτήθηκε στις 24 Μαρτίου 2020.
«Olympics 2020: Tokyo wins race to host Games». BBC. 7 Σεπτεμβρίου 2013. Ανακτήθηκε στις 23 Σεπτεμβρίου 2013.
«BidIndex 2020». gamesbids.com.
«All You Really Need to Know About the 2020 Summer Olympics Bids». citylab.com. Ανακτήθηκε στις 6 Σεπτεμβρίου 2013.
«2020 Olympics Vote Total Box». Associated Press. Miami Herald. 7 Σεπτεμβρίου 2013. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 8 Σεπτεμβρίου 2013. Ανακτήθηκε στις 8 Σεπτεμβρίου 2013.
«Announcement of the host city for the Games of the XXXII Olympiad in 2020». youtube.com. Ανακτήθηκε στις 10 Σεπτεμβρίου 2013.
«HOST CITY ELECTION FOR THE OLYMPIC SUMMER GAMES 2020». olympic.org.
«Host City Contract 2020» (PDF). tokyo2020.jp.
«New National Stadium for Tokyo 2020 Summer Olympics (HD)». youtube.com. Ανακτήθηκε στις 7 Σεπτεμβρίου 2013.
«Olympics-Tokyo finishes building stadium for 2020». National Post (στα Αγγλικά). Reuters. 19 Νοεμβρίου 2019. Ανακτήθηκε στις 12 Μαρτίου 2020.
«Oi Hockey Stadium». 2020games.metro.tokyo.lg.jp. Γραφείο προετοιμασίας των Ολυμπιακών και Παραολυμπιακών Αγώνων Τόκιο 2020. 2015. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 28 Ιουλίου 2018. Ανακτήθηκε στις 12 Μαρτίου 2020.
«東京五輪、26競技の会場決定　自転車・サッカー除き». Nihon Keizai Shimbun. 9 Ιουνίου 2015. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 10 Ιουνίου 2015. Ανακτήθηκε στις 12 Μαρτίου 2020.
«Yumenoshima Park Archery Field». 2020games.metro.tokyo.lg.jp. Bureau of Olympic and Paralympic Games Tokyo 2020 Preparation. 2015. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 28 Ιουλίου 2018. Ανακτήθηκε στις 17 Σεπτεμβρίου 2018.
«東京五輪、26競技の会場決定　自転車・サッカー除き». Nihon Keizai Shimbun. 9 Ιουνίου 2015. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 10 Ιουνίου 2015. Ανακτήθηκε στις 12 Μαρτίου 2020.
«東京五輪、26競技の会場決定　自転車・サッカー除き». Nihon Keizai Shimbun. 9 Ιουνίου 2015. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 10 Ιουνίου 2015. Ανακτήθηκε στις 12 Μαρτίου 2020.
«IOC supports Tokyo's plans to relocate Olympic venues». The Japan Times. 19 Νοεμβρίου 2014. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 11 Ιουνίου 2015. Ανακτήθηκε στις 12 Μαρτίου 2020. «Moving 2020 hoops to Saitama latest blow for game». The Japan Times. 3 Μαρτίου 2015. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 11 Ιουνίου 2015. Ανακτήθηκε στις 12 Μαρτίου 2020.
«東京五輪、26競技の会場決定　自転車・サッカー除き». Nihon Keizai Shimbun. 9 Ιουνίου 2015. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 10 Ιουνίου 2015. Ανακτήθηκε στις 12 Μαρτίου 2020.
«東京五輪、26競技の会場決定　自転車・サッカー除き». Nihon Keizai Shimbun. 9 Ιουνίου 2015. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 10 Ιουνίου 2015. Ανακτήθηκε στις 12 Μαρτίου 2020.
RGR (28 Φεβρουαρίου 2015). «Change to Tokyo 2020 equestrian venue approved». inside.fei.org. FEI. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 22 Αυγούστου 2016. Ανακτήθηκε στις 12 Μαρτίου 2020.
«Olympic Venues». Tokyo2020.org. TOCOG. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 6 Ιουλίου 2017. Ανακτήθηκε στις 12 Μαρτίου 2020.
Beall, Joel (20 Μαρτίου 2017). «2020 Olympic golf course changes policy, allows women full membership». Golf Digest. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2 Οκτωβρίου 2017. Ανακτήθηκε στις 12 Μαρτίου 2020.
Wilson, Stephen (10 Δεκεμβρίου 2015). «IOC approves switch of cycling venues for Tokyo Olympics». Japan Today. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 10 Δεκεμβρίου 2015. Ανακτήθηκε στις 12 Μαρτίου 2020.
«横浜スタジアム会場案...東京五輪に野球など追加». Yomiuri Online. 4 Αυγούστου 2016. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 6 Αυγούστου 2016. Ανακτήθηκε στις 12 Μαρτίου 2020.
«Fukushima Prefecture to Host Tokyo 2020 Baseball & Softball Matches, Showcasing the Power of Sport to Support Recovery» (στα αγγλικά). TOCOG. 2017-03-17. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 31 Μαρτίου 2017. Ανακτήθηκε στις 12 Μαρτίου 2020.
«Tokyo Olympics marathons moved 800km to Sapporo for cooler climate». The Guardian. PA Media. 16 Οκτωβρίου 2019. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 16 Οκτωβρίου 2019. Ανακτήθηκε στις 12 Μαρτίου 2020.
«Olympic sport football». tokyo2020.jp. 21 Νοεμβρίου 2016. Ανακτήθηκε στις 21 Νοεμβρίου 2016.
«Ολυμπιακοί Αγώνες: Η είσοδος της Ελλάδας ως πρώτης χώρας στην Τελετή Έναρξης». www.sport24.gr. Ανακτήθηκε στις 23 Ιουλίου 2021.
«Η επίσημη ανακήρυξη έναρξης από τον αυτοκράτορα Ναρουχίτο». www.msn.com. Ανακτήθηκε στις 23 Ιουλίου 2021.
«Τόκιο 2020: Η Ναόμι Οσάκα άναψε την Ολυμπιακή φλόγα [ΕΙΚΟΝΕΣ-ΒΙΝΤΕΟ] | LiFO». www.lifo.gr. 23 Ιουλίου 2021. Ανακτήθηκε στις 23 Ιουλίου 2021.
MacInnes, Paul (2019-12-09). «Russia banned from Tokyo Olympics and football World Cup» (στα αγγλικά). The Guardian. ISSN 0261-3077. Ανακτήθηκε στις 2019-12-09.
Maese, Rick (9 Δεκεμβρίου 2019). «Russia banned from 2020 Tokyo Olympics». Washington Post. Ανακτήθηκε στις 1 Φεβρουαρίου 2020.
«Olympic Sports». tokyo2020.jp.
«Five Additional Sports Unanimously Approved by the IOC for Tokyo 2020». tokyo2020.jp. Ανακτήθηκε στις 4 Αυγούστου 2016.
«5 New Olympic sports added for Tokyo 2020». dailyhive.com. Ανακτήθηκε στις 4 Αυγούστου 2016.
«Tokyo Olympics to start in July 2021 after coronavirus rescheduling». The Guardian. 30 Μαρτίου 2020. Ανακτήθηκε στις 30 Μαρτίου 2020.
«Candidature file for the Tokyo 2020 Summer Olympics» (PDF). σελίδες 8–9. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο (PDF) στις 5 Απριλίου 2013. Ανακτήθηκε στις 9 Σεπτεμβρίου 2013.
«Χωρίς θεατές οι Ολυμπιακοί Αγώνες του Τόκιο». Η Εφημερίδα των Συντακτών. Ανακτήθηκε στις 22 Ιουλίου 2021.

Newsroom. «Τόκιο 2020: Οριστικά χωρίς θεατές οι Ολυμπιακοί Αγώνες | Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ». www.kathimerini.gr. Ανακτήθηκε στις 22 Ιουλίου 2021.

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

Επίσημος ιστότοπος

Προκάτοχος
Ρίο ντε Τζανέιρο Θερινοί Ολυμπιακοί Αγώνες
Τόκιο
32η Ολυμπιάδα (2020) Διάδοχος
Παρίσι
Ολυμπιακοί Αγώνες

Αθλήματα ΔΟΕ Κωδικοί χωρών Σύμβολα Ολύμπια Αρχαίοι Ολυμπιακοί Αγώνες

Θερινοί Ολυμπιακοί Αγώνες
1896 Αθήνα 1900 Παρίσι 1904 Σεντ Λουίς 1906 Αθήνα (Μεσολυμπιάδα) 1 1908 Λονδίνο 1912 Στοκχόλμη 1916 2 1920 Αμβέρσα 1924 Παρίσι 1928 Άμστερνταμ 1932 Λος Άντζελες 1936 Βερολίνο 1940 3 1944 3 1948 Λονδίνο 1952 Ελσίνκι 1956 Μελβούρνη 1960 Ρώμη 1964 Τόκιο 1968 Πόλη του Μεξικού 1972 Μόναχο 1976 Μόντρεαλ 1980 Μόσχα 1984 Λος Άντζελες 1988 Σεούλ 1992 Βαρκελώνη 1996 Ατλάντα 2000 Σίδνεϊ 2004 Αθήνα 2008 Πεκίνο 2012 Λονδίνο 2016 Ρίο Ντε Τζανέιρο 2020 Τόκιο 4 2024 Παρίσι 2028 Λος Άντζελες 2032 Μπρίσμπεϊν
Ολυμπιακοί κύκλοι
Χειμερινοί Ολυμπιακοί Αγώνες

1924 Σαμονί 1928 Σαίντ Μόριτζ 1932 Λέικ Πλάσιντ 1936 Γκαρμίς-Παρτενκίρσεν 1940 3 1944 3 1948 Σαίντ Μόριτζ 1952 Όσλο 1956 Κορτίνα Ντ'Αμπέτσο 1960 Κοιλάδα Σκουάου 1964 Ίνσμπρουκ 1968 Γκρενόμπλ 1972 Σαππόρο 1976 Ίνσμπρουκ 1980 Λέικ Πλάσιντ 1984 Σεράγεβο 1988 Κάλγκαρυ 1992 Αλμπερβίλ 1994 Λίλεχαμερ 1998 Ναγκάνο 2002 Σολτ Λέικ Σίτυ 2006 Τορίνο 2010 Βανκούβερ 2014 Σότσι 2018 Πιόνγκτσανγκ 2022 Πεκίνο 2026 Μιλάνο & Κορτίνα

1 Οι Ολυμπιακοί αγώνες του 1906, που διοργανώθηκαν στην Ελλάδα, ακυρώθηκαν εκ των υστέρων από τη ΔΟΕ, επειδή επρόκειτο για ένα βραχύβιο θεσμό που προέκυψε μετά από αίτημα της Ελλάδας να διοργανώνονται μόνιμα αγώνες στην Αθήνα, στο μεσοδιάστημα δύο διαδοχικών Ολυμπιακών διοργανώσεων.2 Οι Ολυμπιακοί αγώνες του 1916, ματαιώθηκαν λόγω του Α΄ Παγκοσμίου Πολέμου, και λόγω του πολέμου, στους Ολυμπιακούς Αγώνες του 1920, η Γερμανία δεν είχε το δικαίωμα συμμετοχής.3 Οι Θερινοί και οι Χειμερινοί Ολυμπιακοί αγώνες του 1940 και του 1944, ματαιώθηκαν λόγω του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου. Λόγω του πολέμου, στους Θερινούς και Χειμερινούς Ολυμπιακούς Αγώνες του 1948, η Γερμανία και η Ιαπωνία δεν είχαν το δικαίωμα συμμετοχής. 4 Οι Θερινοί Ολυμπιακοί αγώνες του 2020 αναβλήθηκαν κατά ένα έτος από τη ΔΟΕ λόγω της πανδημίας COVID-19.

Θερινοί Ολυμπιακοί Αγώνες
1896 1900 1904 1906 1 1908 1912 1916 2 1920 1924 1928 1932 1936 1940 3 1944 3 1948 1952 1956 1960 1964 1968 1972 1976 1980 1984 1988 1992 1996 2000 2004 2008 2012 2016 2020 2024 2028
Ολυμπιακοί κύκλοι
Χειμερινοί Ολυμπιακοί Αγώνες
1924 1928 1932 1936 1940 3 1944 3 1948 1952 1956 1960 1964 1968 1972 1976 1980 1984 1988 1992 1994 1998 2002 2006 2010 2014 2018 2022 2026
1 Ακυρώθηκαν εκ των υστέρων από τη ΔΟΕ. 2 Ματαιώθηκαν λόγω Α΄ Παγκοσμίου Πολέμου. 3 Ματαιώθηκαν λόγω Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου.