ART

 

.

Ο Φραντσέσκο Κοσίγκα (Francesco Cossiga, 1928-2010) ήταν Ιταλός πολιτικός και ισόβιος γερουσιαστής, Πρόεδρος της Ιταλίας από το 1985 ως το 1992.

Cossiga Francesco 2


Βιογραφία

Γεννήθηκε στις 26 Ιουλίου 1928 στο Σάσαρι (Sassari), στα βόρεια της Σαρδηνίας, στου οποίου το Πανεπιστήμιο διετέλεσε καθηγητής Νομικής. Ξεκίνησε την πολιτική του καριέρα δραστηριοποιούμενος σε ρωμαιοκαθολικής τάσης ομάδες.

Μετά το Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο διετέλεσε πολλές φορές υπουργός της Χριστιανοδημοκρατίας. Ως υπουργός Εσωτερικών προέβη σε αναδιάρθρωση της ιταλικής αστυνομίας, της πολιτικής προστασίας και των μυστικών υπηρεσιών. Κατά τη διάρκεια της θητείας του απήχθη από τις Ερυθρές Ταξιαρχίες και δολοφονήθηκε ο Άλντο Μόρο, πράγμα που οδήγησε στην παραίτησή του από τη θέση του υπουργού. Διετέλεσε πρωθυπουργός της χώρας από τις 4 Αυγούστου 1979 ως τις 18 Οκτωβρίου 1980.

Στις 12 Ιουλίου 1983 εξελέγη Πρόεδρος της Γερουσίας. Παρέμεινε στη θέση αυτή μέχρι τις 24 Ιουνίου 1985, οπότε εξελέγη Πρόεδρος της Δημοκρατίας από την πρώτη μάλιστα ψηφοφορία, όπου απαιτούνταν πλειοψηφία 3/4. Το σπάνιο αυτό γεγονός κατάφερε ξανά μόνο ο Κάρλο Ατζέλιο Τσιάμπι το 1999.

Στα πέντε πρώτα χρόνια της Προεδρίας του ακολούθησε την πολιτική των προκατόχων του, αποφεύγοντας να αναμειχθεί, άμεσα ή έμμεσα, στην τρέχουσα πολιτική επικαιρότητα. Στα δύο τελευταία χρόνια όμως, άρχισε να εκφράζει απόψεις εναντίον του ιταλικού πολιτικού κατεστημένου, το οποίο, κατά τη γνώμη του, θα έπρεπε να λάβει υπόψη του τις αλλαγές που είχαν επέλθει παγκοσμίως μετά την πτώση του τείχους του Βερολίνου και τη λήξη του ψυχρού πολέμου.

Παραιτήθηκε δύο μήνες πριν τη λήξη της θητείας του, στις 28 Απριλίου 1992. Έκτοτε παρέμεινε ισόβιος Γερουσιαστής, όπως όλοι οι διατελέσαντες Πρόεδροι, φέροντας τον τίτλο του επίτιμου Προέδρου της Δημοκρατίας. Το Φεβρουάριο του 1998 σχημάτισε το κόμμα UDR (Unione Democratica per la Repubblica), με το οποίο στήριξε την Κυβέρνηση ντ' Αλέμα τον Οκτώβριο του ίδιου έτους. Δήλωσε μάλιστα ότι η στήριξή του αυτή είχε σκοπό να λήξει ο άτυπος αποκλεισμός των αρχηγών του Ιταλικού Κομμουνιστικού Κόμματος από την Πρωθυπουργία.

Το 1999 το κόμμα του διαλύθηκε και ο ίδιος επέστρεψε στη θητεία του ως ισόβιος Γερουσιαστής. Στις 27 Νοεμβρίου 2006 παραιτήθηκε από τη θέση αυτή, η παραίτησή του όμως δεν έγινε δεκτή από το Σώμα. Απεβίωσε στη Ρώμη στις 17 Αυγούστου 2010.

Πρωθυπουργοί της Ιταλικής Δημοκρατίας (1946-)

Άλτσιντε ντε Γκάσπερι · Τζιουζέπε Πέλλα · Αμιντόρε Φανφάνι · Μάριο Σκέλμπα · Αντόνιο Σένι · Άντονε Ζόλι · Φερνάντο Ταμπρόνι · Τζιοβάνι Λεόνε · Άλντο Μόρο · Μαριάνο Ρούμορ · Εμίλιο Κολόμπο · Τζούλιο Αντρεότι · Φραντσέσκο Κοσίγκα · Αρνάντο Φορλάνι · Τζιοβάνι Σπαντολίνι · Μπετίνο Κράξι · Τζιοβάνι Γκορία · Κιρίακο ντε Μίτα · Τζουλιάνο Αμάτο · Κάρλο Ατζέλιο Τσιάμπι · Σίλβιο Μπερλουσκόνι · Λαμπέρτο Ντίνι · Ρομάνο Πρόντι · Μάσιμο ντ' Αλέμα · Μάριο Μόντι · Ενρίκο Λέτα · Ματέο Ρέντσι · Πάολο Τζεντιλόνι ·

Ιταλοί

Εγκυκλοπαίδεια Ιταλίας

Κόσμος

Αλφαβητικός κατάλογος

Hellenica World - Scientific Library

Από τη ελληνική Βικιπαίδεια http://el.wikipedia.org . Όλα τα κείμενα είναι διαθέσιμα υπό την GNU Free Documentation License