Άντονε Ζόλι

 

 

.

Ο Άντονε Ζόλι (Adone Zoli) (16 Δεκεμβρίου 1887 - 20 Φεβρουαρίου 1960) ήταν Ιταλός πολιτικός που διετέλεσε 35ος πρωθυπουργός της Ιταλίας από τον Μάιο του 1957 έως τον Ιούλιο του 1958. ήταν ο πρώτος γερουσιαστής που κατείχε ποτέ το αξίωμα. [1] [2]

Μέλος της Χριστιανικής Δημοκρατίας, ο Ζόλι υπηρέτησε επίσης ως Υπουργός Δικαιοσύνης, Οικονομικών και Προϋπολογισμού, κατά τη διάρκεια της δεκαετίας του 1950. [3]

Ο Άντονε Ζόλι γεννήθηκε στη Cesena, Emilia-Romagna, το 1887. Μεγάλωσε σε μια πλούσια και καθολική οικογένεια. [4] Το 1907, αποφοίτησε νομικά στο Πανεπιστήμιο της Μπολόνια, ξεκινώντας την καριέρα του ως δικηγόρος πρώτα στη Γένοβα, μετά στη Μπολόνια και τέλος στη Φλωρεντία, όπου συναντήθηκε με τον Τόμασο Μπρούνελι, καθολικό δικηγόρο, εκλεγμένο αναπληρωτή από το Ιταλικό Λαϊκό Κόμμα (PPI) το 1919, ο οποίος επηρέασε σε μεγάλο βαθμό την πολιτική ιδεολογία του Ζόλι. [5]

Κατά τη διάρκεια αυτών των ετών παντρεύτηκε τη Λούσια Ζόλι, την ξάδελφό του, με την οποία είχε τρία παιδιά. [6]

Ο Άντονε Ζόλι πολέμησε στον Πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο ως εθελοντής, συμμετέχοντας στη μάχη του Καπορέτο και απέκτησε, στο τέλος του πολέμου, δύο σταυρούς για στρατιωτική αξία και έναν για στρατιωτική τιμή. [7] Μετά τον πόλεμο συμμετείχε σε διάφορα συνέδρια του PPI που ιδρύθηκε από τον Don Luigi Sturzo. Το 1920, έγινε μέλος του εθνικού συμβουλίου του κόμματος, ενώ τον Οκτώβριο του 1921 διορίστηκε στην εθνική διεύθυνση, μια θέση που κατείχε μέχρι τη διάλυση του κόμματος το 1926, που επιβλήθηκε από το φασιστικό καθεστώς του Μπενίτο Μουσολίνι. Σε όλη την πολιτική του καριέρα, ο Ζόλι ήταν εναντίον του φασισμού. [8]

Πρωθυπουργοί της Ιταλικής Δημοκρατίας (1946-) Άλτσιντε ντε Γκάσπερι · Τζιουζέπε Πέλλα · Αμιντόρε Φανφάνι · Μάριο Σκέλμπα · Αντόνιο Σένι · Άντονε Ζόλι · Φερνάντο Ταμπρόνι · Τζιοβάνι Λεόνε · Άλντο Μόρο · Μαριάνο Ρούμορ · Εμίλιο Κολόμπο · Τζούλιο Αντρεότι · Φραντσέσκο Κοσίγκα · Αρνάντο Φορλάνι · Τζιοβάνι Σπαντολίνι · Μπετίνο Κράξι · Τζιοβάνι Γκορία · Κιρίακο ντε Μίτα · Τζουλιάνο Αμάτο · Κάρλο Ατζέλιο Τσιάμπι · Σίλβιο Μπερλουσκόνι · Λαμπέρτο Ντίνι · Ρομάνο Πρόντι · Μάσιμο ντ' Αλέμα · Μάριο Μόντι · Ενρίκο Λέτα · Ματέο Ρέντσι · Πάολο Τζεντιλόνι ·