.
Περιφέρεια : Δυτικής Ελλάδας
Νομός : Αιτωλοακαρνανίας
-- Δήμος Αποδοτίας --
Ο Πόδος είναι χωριό της ορεινής Ναυπακτίας[1] [2] [3] του νομού Αιτωλοακαρνανίας. Είναι χτισμένο σε υψόμετρο 882 μέτρων στις βόρειες παρυφές της οροσειράς Παπαδιά, κλεισμένο μέσα σε πολύ περιορισμένο χώρο οριοθετείται από λοφοσειρές και υψώματα. Νότια βρίσκονται οι γυμνές βουνοκορφές Κοτρόνι και Τσακαλάκι. Βόρεια φαντάζουν οι κορφές Τσεκούρι και Αρδίνι, που ανήκουν στο γειτονικό χωριό Αμπελακιώτισσα, ανατολικά η Σκαλούλα και δυτικά οι δασωμένες βουνοκορφές Λιθαρόστρουγκα, Ψηλή Κορυφή, Αϊλιάς, Αγριοκερασιά και Πέτακας.
To Ποδιώτικο ρέμα
Το Ποδιώτικο ρέμα (Ποδιωτόρεμα – Ποδόρεμα) σχηματίζεται από το Σκαλτσόρεμα και το Ξερόρεμα και άλλα μικρορέματα που πηγάζουν από τις πλαγιές της βουνοκορφής Τσακαλάκι και συμβάλλει στον Κότσαλο (Κάκαβο) στη θέση Σύνοδος. Λόγω των πολλών νερών στον Πόδο λειτουργούσαν τουλάχιστον 7 νερόμυλοι. Η πλατανοΐσκιωτη πλατεία στη θέση “Πλατάνια” λίγα μέτρα πιο πάνω από τη γραφική Μεγάλη Βρύση με τις δύο πέτρινες κούπες της, ο ενοριακός ναός του Αγίου Αθανασίου που κτίστηκε αρχικά από τον αρχιπροεστό της επαρχίας Κραβάρων Θανασούλα Σισμάνη (+ 1789) και ξανακτίσθηκε (1957 – 1960) με το ωραίο πετρόκτιστο κωδωνοστάσιο (1928), ο Άï Γιώργης που η αρχική του ανέγερση ανάγεται στην Τουρκοκρατία, επανακτίσθηκε το 1952 – 55 σε περίοπτη θέση και τα άλλα ξωκλήσια, στέρεα ή ερειπωμένα, σε όμορφους και γραφικούς τόπους είναι κάποια από τα αξιοπαρατήρητα στοιχεία του πνιγμένου στη βλάστηση αυτού χωριού.[4]
Ο Πόδος απέχει 48,9 χιλιόμετρα από την Ναύπακτο κάνοντας την διαδρομή Ναύπακτο, Ελευθέριανη, Πόδο[5] και 69,1 χιλιόμετρα κάνοντας την διαδρομή Ναύπακτο, Άνω Χώρα, Πόδο.[6]
Ιστορικά στοιχεία
Το χωριό Πόδος φαίνεται να υπάρχει από αρχαιοτάτων χρόνων χωρίς όμως να είναι γνωστός ο ακριβής χρόνος δημιουργίας του χωριού, αλλά ούτε και οι πρώτοι οικιστές του είναι γνωστοί αφού χάνονται στα βάθη της μη καταγεγραμμένης ιστορίας. Το χωριό πληθυσμιακά και πολιτισμικά ήκμασε στην Μεσαιωνική εποχή και στα χρόνια της Οθωμανικής σκλαβιάς, γνωρίζοντας ικανή πληθυσμιακή άνθιση μετά την Άλωση της Κωνσταντινουπόλεως από τους Τούρκους το 1453, λόγω εισροής, στον τότε δυσπρόσιτο Ορεινό Όγκο της Ναυπακτίας (Κράβαρα) και λόγω της ύπαρξης πολλών ορθόδοξων Μοναστηριών στην ευρύτερη περιοχή, πολλών εκπατρισθέντων Χριστιανών που αναζητούσαν καταφύγιο, και τόπο να κρυφτούν από το μένος των Οθωμανών διωκτών τους.
Κατά την περίοδο της Τουρκοκρατίας θα ήταν σωστότερο να μιλάμε για κωμόπολη παρά για χωριό, μιας και αριθμούσε 400-500 οικογένειες, τούτο καθίσταται πιστευτό αφού στον Πόδο επιλέχθηκε να εδρεύουν οι Τουρκικές αρχές και τα Τουρκικά δικαστήρια, για την τότε Επαρχία Κραβάρων, στην μέχρι και σήμερα ονομαζόμενη τοποθεσία Σύνοδος (εκ' των διαφόρων συνεδριάσεων που γίνονταν) δίπλα στον ποταμό Κότσαλο (Κάκαβο ή Κοζιτσιάνικο ρέμα) και κοντά στην θέση Κουμαριές, όπου βρίσκεται σήμερα ο ερειπωμένος Παληόμυλος, και ο Πόδος ήταν αυτός που ήταν η έδρα του τότε Δήμου Αποδωτίας.
Αμφιθεατρική όψη Πόδου
Αμφιθεατρική όψη Πόδου
Το χωριό ή μάλλον η κωμόπολης τότε εκτεινόταν περίπου από την τοποθεσία Κομμένο Χωράφι μέχρι σχεδόν την τοποθεσία Σκομπόδο ή τουλάχιστον την τοποθεσία Ρουντζέρια - Καστανάδια, και ολόκληρη αυτή η περιοχή ήταν επίπεδη και κατοικείτο, πράγμα που αποδεικνύεται από την ανεύρεση σε όλη αυτή την περιοχή στοιχείων που μαρτυρούν οικιστικές ανθρώπινες δραστηριότητες (ακρογωνιαίοι λίθοι σπιτιών "αγκωνάρια", πήλινα αγγεία κ.α.) Με την πάροδο όμως του χρόνου η μορφολογία του εδάφους άλλαξε, κυρίως λόγο καθιζήσεων, το 1913-1915 και η περιοχή εμφανίζει τελικώς την σημερινή αμφιθεατρική της όψη.
Όσο για την προέλευση της ονομασίας ΠΟΔΟΣ γνωρίζουμε ελάχιστα και μόνο εικασίες, συμπερασμούς και σκέψεις μπορούμε να κάνουμε. Πάντως το βέβαιο είναι ότι είναι λέξη Ελληνική και διόλου Σλάβικη, όπως κάποιοι έχουν εκφράσει την άποψη (αυθαίρετα και θεμελιωδώς αστήρικτα (Σλαβολόγος Vasmer), ότι η ονομασία Πόδος συνδέεται με το Σερβοκροάτικο, Βουλγάρικο και Σλαβομακεδονικό "Pod" που σημαίνει πάτωμα ή δάπεδο καθώς είναι φανερό ότι η ομοιότητα και μόνο των λέξεων δεν αποτελεί απόδειξη ετυμολογικής καταγωγής), για αυτό και το Υπουργείο Εσωτερικών στη δεκαετία του 1920 δεν εδέχθει και δεν επέτρεψε την αλλαγή του ονόματος όπως έγινε με άλλα χωριά που είχαν Σλάβικα ονόματα (Κοζίτσα, Λομποτινά, Βετοψίστα κ.λπ.)
Οι επικρατέστερες εκδοχές για την προέλευση της ονομασίας είναι:
Λαμβάνοντας υπόψιν ότι ο Πόδος υπήρξε στο παρελθόν, κωμόπολης, διοικητικό - εμπορικό κέντρο, κεφαλοχώρι και γενικά κομβικό σημείο της τοπικής ζωής της τότε εποχής, ακόμη και ότι υπήρξε μέχρι το 1950 συγκοινωνιακός κόμβος στην επικοινωνία μεταξύ Ναυπάκτου και των ορεινών χωριών Αμπελακιώτισσας, Περδικόβρυσης, Κλεπάς και Δενδροχωρίου και εάν λάβουμε υπόψιν ότι στα βόρεια της περιοχής που βρίσκεται ο Πόδος, πάνω στον ποταμό Κότσαλο (παραπόταμο του Ευήνου ή Φίδαρη) υπήρχε πέτρινη γέφυρα, μείζονος σημασίας για την τότε τοπική κοινωνία, που χρησιμοποιείτο για τις οδικές μεταφορές και ένωνε την Αμπελακιώτισσα (Κοζίτσα) και συγκεκριμένα το Μοναστήρι της Παναγιάς με την Άνω Χώρα (Μεγάλη Λομποτινά), μπορούμε να πιθανολογήσουμε ότι η λέξη προέρχεται από το Ιταλικό Ponte (Πόντε) που σημαίνει γέφυρα, αρχικά τροποποιήθηκε φραστικά σε Pontos (Πόντος), κατόπιν με την λατινική γραφή έγινε Podos (Πόντος) και τέλος με διαδικασία ελληνοποίησης του "d" σε "δ" πήρε την τελική μορφή Πόδος.
Λαμβάνοντας υπόψιν ότι ο Πόδος υπήρξε εξ' αρχής η έδρα του Δήμου Αποδωτίας πιθανολογούμε ότι και ο δήμος πήρε το όνομα του από τους Αποδωτούς,[7] ( αρχαίους που κατοικούσαν στις Δυτικές και Ανατολικές κλιτύς της Ν.Δ. πλευράς του όρους Κόρακος και στην κοιλάδα του Μόρνου πλησίον των Οζολών Λοκρών. [8] ) και με την σειρά του η έδρα των Αποδωτών ονομάστηκε Πόδος.
Ότι πήρε το όνομα του από την λέξη PODOS (κατόπιν με διαδικασία ελληνοποίησης του "d" σε "δ" πήρε την τελική μορφή Πόδος) που σημαίνει πολλά νερά και που πράγματι έχει πολλά νερά προς ύδρευση και άρδευση και τα οποία καθιστούν το έδαφος πολύ γόνιμο και την περιοχή κατάφυτη.
Ότι όταν οι κάτοικοι των γύρω χωριών έρχονταν στον Πόδο για να επιλύσουν τις διαφορές τους στα δικαστήρια ή για διάφορες εργασίες τους, επιστρέφοντας και ερωτώμενοι από που έρχονταν απαντούσαν "από-δω → (α)ποδώ → από πόδο", εξού σιγά-σιγά επικράτησε το όνομα Πόδος.
Την Ονομασία του χωριού Πόδος και των κατοίκων του των Ποδιωτών την συναντάμε σε διάφορα επίσημα "Ιστορικά πλέον" έγγραφά της εποχής εκείνης όπως:
Ποδιώτης Εύζωνας
Οθωμανικά κατάστιχα απογραφής πληθυσμού, δραστηριοτήτων, φορολογίας κλπ, Πωλητήριες Ομολογίες, Δωρητήρια γης, που σώζονται έως σήμερα στην Ιερά Μονή Αμπελακιώτισσας και στο Συμβολαιογραφείο Κραβάρων, Δικαστικές αποφάσεις, Αποφάσεις της τότε Εκκλησιαστικής Ιεραρχίας, Ταξιδιωτικές σημειώσεις Ευρωπαίων Διπλωματών της τότε εποχής αλλά ακόμη και σε Οθωμανικό Μπουγιουρντί[9] (Αυστηρή προειδοποίηση - Εντολή) του Μουχτάρ Πασά (γιό του Αλή Πασά), αναφορές που ανάγονται από το 1454 έως και το 1889, αποδεικνύοντας την μακροχρόνια και βαθαίωνη αναλλοίωτη ιστορική παρουσία του χωριού αυτού.
Μετά από όλα αυτά καθίσταται σαφές ότι το χωρίο Πόδος είναι χωριό με μεγάλη διαχρονικότητα και Ιστορία, οι κάτοικοι του είχαν θερμή και ενεργή συμμετοχή σε όλους τους αγώνες του Έθνους και στην πορεία του Ελληνισμού, Ιστορία που άφησε ανεξίτηλα τα σημάδια της στους απελευθερωτικούς αγώνες του 1821, όπου οι Ποδιώτες ήρθαν πολλές φορές σε ρήξη και σύγκρουση με τους Τούρκους κατακτητές, ακόμα και με τον Αλή Πασά των Ιωαννίνων, υπό την ηγεσία του ντόπιου οπλαρχηγού (καπετάνιου) Κώστα Χωραφά.
Ενδεικτικό των τότε αγώνων των Ποδιωτών κατά των Τούρκων ήταν ότι τους νεκρούς Τούρκους που είχαν σκοτώσει στη γύρο περιοχή, τους έθαβαν σε ένα σημεία Δυτικά του χωριού που μέχρι και σήμερα ονομάζεται Τουρκόμνημα, χαρακτηριστικό της έντασης της αμφισβήτησης της Οθωμανικής εξουσίας πάνω στους περήφανους Ποδιώτες ήταν το γνωμικό που επικράτησε και που λέγεται μέχρι σήμερα: "Αλή Πασάς στα Γιάννενα και Χωραφάς στον Πόδο"
Επίσης οι Ποδιώτες ποικιλοτρόπως έχουν λάβει μέρος και έχουν αποτίσει φόρο αίματος σε όλους τους αγώνες του Έθνους, στην Επανάσταση του 1821, στον Άτυχο πόλεμο του 1897, στους Βαλκανικούς Πολέμους του 1912-13, στην Μικρασιατική εκστρατεία, στον Ελληνοϊταλικό πόλεμο του 1940-41 και στην Εθνική Αντίσταση του 1941-44, θρηνώντας πολλά άξια τέκνα του χωριού και γράφοντας όμως λαμπρές σελίδες δόξας και ιστορίας.
Εξέλιξη πληθυσμού Κοινότητας Πόδου
Πίνακας Πληθυσμού κοινότητας Πόδου
Εξωτερικές συνδέσεις
Ναύπακτος και Ναυπακτία (Αρχείο ντοκιμαντέρ της Ε.Ρ.Τ.)
Παραπομπές
↑ "Ορεινή Ναυπακτία". Ταξίδια. Καθημερινή.
↑ "www.orininafpaktia.gr".
↑ "Ορεινή Ναυπακτία". Τουρισμός. Δήμος Ναυπάκτου.
↑ "Φωτογραφίες Πόδου".
↑ "Διαδρομή Ναύπακτος, Ελευθέριανη, Πόδος". RGP.
↑ "Διαδρομή Ναύπακτος, Άνω Χώρα, Πόδος". RGP.
↑ "Αποδοτία και Αποδοτοί". Ενημέρωση. Ναυπακτιακή Online.
↑ "Αποδοτία και Αποδοτοί". Ενημέρωση. Ναυπακτιακή Online.
↑ "Ορισμοί για μπουγιουρντί". Ενημέρωση. slang.gr.
| ΔΗΜΟΤΙΚΗ ΕΝΟΤΗΤΑ ΑΠΟΔΟΤΙΑΣ |
|---|
| Τοπική Κοινότητα Αμπελακιωτίσσης |
| Αμπελακιώτισσα, η |
| Τοπική Κοινότητα Αναβρυτής |
| Αναβρυτή, η |
| Τοπική Κοινότητα Άνω Χώρας |
| Άνω Χώρα, η |
| Τοπική Κοινότητα Ασπριάς |
| Ασπριά, η |
| Τοπική Κοινότητα Γραμμένης Οξυάς |
| Γραμμένη Οξυά, η |
| Τοπική Κοινότητα Γρηγορίου |
| Γρηγόριο, το |
| Τοπική Κοινότητα Ελατόβρυσης |
| Ελατόβρυση, η |
| Τοπική Κοινότητα Ελατούς |
| Ελατού, η |
| Τοπική Κοινότητα Καλλονής |
| Καλλονή, η |
| Τοπική Κοινότητα Καταφυγίου |
| Γολέμιο, το |
| Καταφύγιο, το |
| Τοπική Κοινότητα Κάτω Χώρας |
| Κάτω Χώρα η |
| Τοπική Κοινότητα Κεντρικής |
| Κεντρική, η |
| Σέλλος, ο |
| Τοπική Κοινότητα Κοκκινοχωρίου |
| Κοκκινοχώρι, το |
| Σωτήρω, η |
| Χρίσοβον, το |
| Τοπική Κοινότητα Κρυονερίων |
| Κρυονέρια, τα |
| Τοπική Κοινότητα Κυδωνέας |
| Κυδωνέα, η |
| Τοπική Κοινότητα Λεύκας |
| Λεύκα, η |
| Τοπική Κοινότητα Λιμνίτσης |
| Λιμνίτσα, η |
| Τοπική Κοινότητα Μανδρινής |
| Μανδρινή, η |
| Τοπική Κοινότητα Πόδου |
| Πόδος, ο |
| Τοπική Κοινότητα Τερψιθέας |
| Τερψιθέα, η |
|
Νομός Αιτωλοακαρνανίας: Δήμος Αγγελοκάστρου | Αγρινίου | Αιτωλικού | Αλυζίας | Αμφιλοχίας | Ανακτορίου | Αντιρρίου | Αποδοτίας | Αρακύνθου | Αστακού | Θέρμου | Θεστιέων | Ινάχου | Κεκροπίας | Μακρυνείας | Μεδεώνος | Μενιδίου | Μεσολογγίου | Ναυπάκτου | Νεάπολης | Οινιάδων | Παναιτωλικού | Παραβόλας | Παρακαμπυλίων | Πλατάνου | Πυλλήνης | Στράτου | Φυτειών | Χάλκειας Για πλήρη κατάλογο των πόλεων και οικισμών του νομού, δείτε επίσης : Διοικητική διαίρεση νομού Αιτωλοακαρνανίας |
Γεωγραφία της Ελλάδας : Αλφαβητικός κατάλογος
Α - Β - Γ - Δ - Ε - Ζ - Η - Θ - Ι - Κ - Λ - Μ -
Ν - Ξ - Ο - Π - Ρ - Σ - Τ - Υ - Φ - Χ - Ψ - Ω
|
Χώρες της Ευρώπης Άγιος Μαρίνος | Αζερμπαϊτζάν1 | Αλβανία | Ανδόρρα | Αρμενία2 | Αυστρία | Βατικανό | Βέλγιο | Βοσνία και Ερζεγοβίνη | Βουλγαρία | Γαλλία | Γερμανία | Γεωργία2 | Δανία | Δημοκρατία της Ιρλανδίας | Ελβετία | Ελλάδα | Εσθονία | Ηνωμένο Βασίλειο | Ισλανδία | Ισπανία | Ιταλία | Κροατία | Κύπρος2 | Λεττονία | Λευκορωσία | Λιθουανία | Λιχτενστάιν | Λουξεμβούργο | Μάλτα | Μαυροβούνιο | Μολδαβία | Μονακό | Νορβηγία | Ολλανδία | Ουγγαρία | Ουκρανία | ΠΓΔΜ | Πολωνία | Πορτογαλία | Ρουμανία | Ρωσία1 | Σερβία | Σλοβακία | Σλοβενία | Σουηδία | Τουρκία1 | Τσεχία | Φινλανδία Κτήσεις: Ακρωτήρι3 | Δεκέλεια3 | Νήσοι Φερόες | Γιβραλτάρ | Γκέρνσεϋ | Τζέρσεϋ | Νήσος Μαν 1. Κράτος μερικώς σε ασιατικό έδαφος. 2. Γεωγραφικά ανήκει στην Ασία, αλλά θεωρείται ευρωπαϊκό κράτος για ιστορικούς και πολιτισμικούς λόγους. 3. Βρετανικό έδαφος μέσα στην Κυπριακή Δημοκρατία. |
Hellenica World - Scientific Library
Από τη ελληνική Βικιπαίδεια http://el.wikipedia.org . Όλα τα κείμενα είναι διαθέσιμα υπό την GNU Free Documentation License
