.
Περιφέρεια : Δυτικής Ελλάδας
Νομός : Αχαΐας
Το Πλατάνι είναι χωριό της πρώην επαρχίας Πατρών του Νομού Αχαΐας. Σήμερα είναι τοπική κοινότητα του πρώην δήμου Ρίου με 481 μόνιμους κατοίκους[1]. Βρίσκεται 14 χλμ βορειοανατολικά της Πάτρας σε υψόμετρο 200 μέτρων περίπου.[2] Το όνομα οφείλεται στα πολλά πλατάνια που έχει η περιοχή[3].
Πληθυσμιακή εξέλιξη
| Έτος | 1700 | 1879 | 1889 | 1896 | 1907 | 1920 | 1928 | 1940 | 1951 | 1961 | 1971 | 1981 | 1991 | 2001 | 2011 |
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Πληθυσμός | 52[3] | 129[4] | 104[5] | 138[6][7] | 165[8] | 198[9] | 248[10] | 295[11] | 285[12] | 261[13] | 182[14] | 235[15] | 370[16] | 423[17] | 481[1 |
Ιστορία
Στην περιοχή του Πλατανίου έχουν βρεθεί πλήθος αρχαιολογικών ευρημάτων που δείχνουν συνεχόμενη κατοίκηση από την αρχαιότητα έως σήμερα[3]. Στην περιοχή πιστεύεται σύμφωνα με την περιγραφή του Παυσανία ότι βρισκόταν η αρχαία Αργυρά[3]. Σε ύψωμα κοντά στο χωριό έχουν βρεθεί κατάλοιπα αρχαίου οικισμού και σε άλλες θέσεις νεκροταφείο, ερείπια τειχισμένου βυζαντινού ναού ενώ διασώζεται ο ναός του Αγίου Νικολάου του 11ου αιώνα [3]. Σύμφωνα με κάποιους αρχαιολόγους, παρ' όλο που η περιοχή δεν έχει ανασκαφεί πλήρως, τον 2ο με 4ο αιώνα έγινε μετακίνηση πληθυσμού από την αρχαία πόλη λόγω των πλημμυρών του Σέλεμνου σε άλλες γειτονικές και ασφαλείς θέσεις, όπως στο σημερινό Πλατάνι[3].
Σε Ενετική απογραφή του 1700 αναφέρεται το χωριό με 52 κατοίκους ενώ το αναφέρει και ο Πουκεβίλ το 1816 που πέρασε από εκεί[3]. Το 1835 έγινε χωριό του Δήμου Αργυραίων έως το 1841 οπότε καταργήθηκε ο Δήμος Αργυραίων και προσαρτήθηκε στον Δήμο Πατρέων[3][18].
Το 1912 με την διοικητική μεταρρύθμιση που προέβλεπε τη διάλυση των Δήμων έγινε οικισμός της Κοινότητας Αγίου Βασιλείου[19]. Το 1925 αποσπάται από την κοινότητα Αγίου Βασιλείου και γίνεται ανεξάρτητη κοινότητα έως το 1997 οπότε με το Σχέδιο Καποδίστριας γίνεται δημοτικό διαμέρισμα του Δήμου Ρίου[20]. Μετά την εφαρμογή του προγράμματος Καλλικράτης (το 2011) εντάχθηκε στο Δήμο Πατρέων της περιφέρειας Δυτικής Ελλάδος.
Παραπομπές
«ΕΛ.ΣΤΑΤ. - Μόνιμος πληθυσμός της Ελλάδος. Απογραφή 2011» (PDF). Αρχειοθετήθηκε (PDF) από το πρωτότυπο στις 17 Μαΐου 2017. Ανακτήθηκε στις 19 Μαρτίου 2016.
Εγκυκλοπαίδεια ΠΑΠΥΡΟΣ LAROUSSE BRITANNICA, 2007, τόμος 42, σελ. 600, ISBN 978-960-6715-09-9.
Παναγόπουλος 2003, λήμμα Πλατάνι.
«Πληθυσμός 1879», Μέρος τρίτον σελ. 45 (pdf σελ. 156), από ΕΛΣΤΑΤ, Αρχειοθετήθηκε 25/4/2017], Ανακτήθηκε 8/1/2018
«Πληθυσμός: απογραφή της 15-16 Απριλίου 1889», σελ. 50 (pdf σελ. 73), από ΕΛΣΤΑΤ, [Αρχειοθετήθηκε 7/11/2017], Ανακτήθηκε 8/1/2018
Λουλούδης 2010, σελ. 210.
«Στατιστικά αποτελέσματα της απογραφής του πληθυσμού κατά την 5-6 Οκτωβρίου 1896», σελ. 73 (pdf σελ. 134), από ΕΛΣΤΑΤ, [Αρχειοθετήθηκε 7/11/2017], Ανακτήθηκε 8/1/2018
«Στατιστικά αποτελέσματα της γενικής απογραφής του πληθυσμού κατά την 27 Οκτωβρίου 1907», σελ. 376 (pdf σελ. 379), από ΕΛΣΤΑΤ, [Αρχειοθετήθηκε 7/11/2017], Ανακτήθηκε 8/1/2018
«Πληθυσμός του Βασιλείου της Ελλάδος κατά την απογραφή της 19 Δεκεμβρίου 1920», σελ. 70 (pdf σελ. 191), από ΕΛΣΤΑΤ, [Αρχειοθετήθηκε 7/6/2015], Ανακτήθηκε 8/1/2018
«Πληθυσμός της Ελλάδος κατά την απογραφήν της 15-16 Μαϊου 1928», σελ. 82 (pdf σελ. 101), από ΕΛΣΤΑΤ, [Αρχειοθετήθηκε 4/3/2016], Ανακτήθηκε 8/1/2018
«Πληθυσμός της Ελλάδος κατά την απογραφήν της 16 Οκτωβρίου 1940», σελ. 93 (pdf σελ. 117), από ΕΛΣΤΑΤ, [Αρχειοθετήθηκε 25/4/2017], Ανακτήθηκε 8/1/2018
«Πληθυσμός της Ελλάδος κατά την απογαφήν της 7ης Απριλίου 1951», σελ. 47 (pdf σελ. 47), από ΕΛΣΤΑΤ, [Αρχειοθετήθηκε 4/3/2017], Ανακτήθηκε 8/1/2018
«Αποτελέσματα της απογραφής πληθυσμού - κατοικιών της 19ης Μαρτίου 1961», Πίνακας 1, σελ. 81 (pdf σελ. 151), από ΕΛΣΤΑΤ, [Αρχειοθετήθηκε 6/3/2017], Ανακτήθηκε 8/1/2018
«Πληθυσμός της Ελλάδος κατά την απογραφήν της 14ης Μαρτίου 1971», σελ. 49 (pdf σελ. 49), από ΕΛΣΤΑΤ, [Αρχειοθετήθηκε 24/10/2014], Ανακτήθηκε 8/1/2018
«Αποτελέσματα απογραφής πληθυσμού - κατοικιών της 5ης Απριλίου 1981», σελ. 217 (pdf σελ. 217), από ΕΛΣΤΑΤ, Ανακτήθηκε 8/1/2018
«Πραγματικός πληθυσμός της Ελλάδος κατά την απογραφή της 17ης Μαρτίου 1991 κατά νομούς, επαρχίες, δήμους, κοινότητες και οικισμούς», σελ. 60 (pdf σελ. 62), από ΕΛΣΤΑΤ, [Αρχειοθετήθηκε 20/8/2017], Ανακτήθηκε 8/1/2018
«Απογραφή πληθυσμού - κατοικιών της 18ης Μαρτίου 2001», σελ. 113 (pdf σελ. 115), από ΕΛΣΤΑΤ, [Αρχειοθετήθηκε 29/7/2017], Ανακτήθηκε 8/1/2018
Νουχάκης 1901, βλ. βιβλ. σελ. 517-518.
Ελληνική Εταιρεία Τοπικής Ανάπτυξης και Αυτοδιοίκησης Κοινότητα Αγίου Βασιλείου διοικητικές μεταβολές
Ελληνική Εταιρεία Τοπικής Ανάπτυξης και Αυτοδιοίκησης Κοινότητα Πλατανίου διοικητικές μεταβολές
Βιβλιογραφία
Ελληνική χωρογραφία: Γεωγραφία, Ιστορία, Στατιστική πληθυσμού και αποστάσεων συνταχθείσα και εκδοθείσα υπό Ιωάννου Εμμ. Νουχάκη, Έκδοσις Τρίτη, Εκδότης Σπυρίδων Κουσουλίνος, Εν Αθήναις 1901.
Θεόδωρος Η. Λουλούδης, Αχαΐα. Οικισμοί, οικιστές, αυτοδιοίκηση, Νομαρχιακή Επιχείρηση Πολιτιστικής Ανάπτυξης Ν.Α. Αχαΐας, Πάτρα 2010.
Αλέξιος Παναγόπουλος, Ιστορικό λεξικό περιοχής Δήμου Ρίου Νομού Αχαΐας (από την αρχαιότητα μέχρι σήμερα), Εκδόσεις «περί τεχνών», Πάτρα 2003, λήμμα Πλατάνι. ISBN 960-8260-32-9.
| ΔΗΜΟΤΙΚΗ ΕΝΟΤΗΤΑ ΡΙΟΥ |
|---|
| Δημοτική Κοινότητα Αγίου Βασιλείου |
| Άγιος Βασίλειος, ο |
| Δημοτική Κοινότητα Ρίου |
| Ρίο, το |
| Τοπική Κοινότητα Ακταίου |
| Ακταίο, το |
| Τοπική Κοινότητα Άνω Καστριτσίου |
| Άνω Καστρίτσι, το |
| Τοπική Κοινότητα Αραχοβίτικων |
| Αραχοβίτικα, τα |
| Κάτω Αραχοβίτικα, τα |
| Τοπική Κοινότητα Αργυράς |
| Αργυρά, η |
| Τοπική Κοινότητα Δρεπάνου |
| Δρέπανο, το |
| Τοπική Κοινότητα Κάτω Καστριτσίου |
| Κάτω Καστρίτσι, το |
| Μαγούλα, η |
| Τοπική Κοινότητα Πιτίτσης |
| Πιτίτσα, η |
| Τοπική Κοινότητα Πλατανίου |
| Πλατάνι, το |
| Τοπική Κοινότητα Σελλών |
| Σελλά, τα |
| Τοπική Κοινότητα Ψαθόπυργου |
| Κάτω Ροδινή, η |
| Ψαθόπυργος, ο |
|
Νομός Αχαΐας : Δήμος, Κοινότητα Πατρέων | Αιγείρας | Αιγίου | Ακράτας | Αροανίας | Βραχναίικων | Διακοπτού | Δύμης | Ερινεού | Καλαβρύτων | Λαρισσού | Λευκασίου | Μεσσάτιδος | Μόβρης | Παΐων | Παραλίας | Ρίου | Συμπολιτείας | Τριταίας | Φαρρών | Ωλενίας | Καλεντζίου | Λεοντίου | Για πλήρη κατάλογο των πόλεων και οικισμών του νομού, δείτε επίσης : Διοικητική διαίρεση νομού Αχαΐας. |
Γεωγραφία της Ελλάδας : Αλφαβητικός κατάλογος
Α - Β - Γ - Δ - Ε - Ζ - Η - Θ - Ι - Κ - Λ - Μ -
Ν - Ξ - Ο - Π - Ρ - Σ - Τ - Υ - Φ - Χ - Ψ - Ω
|
Χώρες της Ευρώπης Άγιος Μαρίνος | Αζερμπαϊτζάν1 | Αλβανία | Ανδόρρα | Αρμενία2 | Αυστρία | Βατικανό | Βέλγιο | Βοσνία και Ερζεγοβίνη | Βουλγαρία | Γαλλία | Γερμανία | Γεωργία2 | Δανία | Δημοκρατία της Ιρλανδίας | Ελβετία | Ελλάδα | Εσθονία | Ηνωμένο Βασίλειο | Ισλανδία | Ισπανία | Ιταλία | Κροατία | Κύπρος2 | Λεττονία | Λευκορωσία | Λιθουανία | Λιχτενστάιν | Λουξεμβούργο | Μάλτα | Μαυροβούνιο | Μολδαβία | Μονακό | Νορβηγία | Ολλανδία | Ουγγαρία | Ουκρανία | ΠΓΔΜ | Πολωνία | Πορτογαλία | Ρουμανία | Ρωσία1 | Σερβία | Σλοβακία | Σλοβενία | Σουηδία | Τουρκία1 | Τσεχία | Φινλανδία Κτήσεις: Ακρωτήρι3 | Δεκέλεια3 | Νήσοι Φερόες | Γιβραλτάρ | Γκέρνσεϋ | Τζέρσεϋ | Νήσος Μαν 1. Κράτος μερικώς σε ασιατικό έδαφος. 2. Γεωγραφικά ανήκει στην Ασία, αλλά θεωρείται ευρωπαϊκό κράτος για ιστορικούς και πολιτισμικούς λόγους. 3. Βρετανικό έδαφος μέσα στην Κυπριακή Δημοκρατία. |
Hellenica World - Scientific Library
Από τη ελληνική Βικιπαίδεια http://el.wikipedia.org . Όλα τα κείμενα είναι διαθέσιμα υπό την GNU Free Documentation License
