Ο Κόκκινος Μύλος είναι συνοικία στα νοτιοδυτικά του ευρύτερου οικοδομικού συγκροτήματος της Πάτρας.[1] Μέχρι και πριν την εφαρμογή της διοικητικής μεταρρύθμισης Καλλικράτης (Ιανουάριος 2011) ανήκε εξίσου στην Πάτρα όσο και στην Παραλία Πατρών του πρώην καποδιστριακού δήμου Παραλίας Πατρών αποτελώντας το σύνορο ανάμεσα στους δύο δήμους.[2]

Συνορεύει στα βορειοανατολικά με τη συνοικία Ιτιές όπου βρίσκεται το 4ο Αστυνομικό Τμήμα Πάτρας (συχνά ταυτίζεται με αυτή και θεωρείται μέρος της) και στα ανατολικά με τη συνοικία Λεύκα (πρώην Μποτοβάγια ή και Ποντοβάγια), ενώ στα νότια με τις συνοικίες Εύα και Μαραγκόπουλου της Παραλίας Πάτρας.[3]

Ονομασία

Το όνομα της περιοχής προέρχεται από έναν μύλο που βρισκόταν κτισμένος δίπλα στον ποταμό Γλαύκο, ήταν χτισμένος σε κοκκινόχωμα και κινούνταν με τα νερά του ποταμού. [4]
Ιστορία

Μέχρι τη δεκαετία 1960, σύμφωνα κυρίως με προφορικές μαρτυρίες, η παραλία των Ιτεών-Κόκκινου Μύλου εθεωρείτο ίσως η καλύτερη παραλία της Πάτρας η οποία συγκέντρωνε πλήθος λουομένων. Υπήρχαν στην περιοχή και μερικά εστιατόρια ("εξοχικά κέντρα" όπως ονομάζονταν τότε) τα οποία φημίζονταν για τις σπεσιαλιτέ τους με πιο γνωστά αυτά των Μπονάνου, Τσακίρη και Γαλιατσάτου. Η εξυπηρέτηση των κατοίκων της περιοχής, αλλά και των λουομένων, γίνεται ήδη από τη δεκαετία του 1930[5] μέσω αστικής συγκοινωνίας σε τακτική καθημερινή βάση. (Πλέον η περιοχή (μέχρι και τα Τσουκαλαίικα) καλύπτεται από τη γραμμή Νο.5 του αστικού ΚΤΕΛ Πάτρας.[6])

Αργότερα κυρίως λόγω των βιομηχανικών και αστικών λυμάτων της περιοχής, των επιχωματώσεων της παραλίας, της αυξημένης δόμησης λόγω της επέκτασης του αστικού συγκροτήματος της Πάτρας στα ΝΔ, της διαπλάτυνσης της παραλιακής οδού Ακτή Δυμαίων κ.λπ. η περιοχή έχασε την εξοχική φυσιογνωμία της και άρχισε να παρακμάζει. Η κολύμβηση στην περιοχή έχει απαγορευτεί ήδη από τις αρχές δεκαετίας 1980. Θεωρείται από τις πιο υποβαθμισμένες συνοικίες της πόλης μαζί με τις γειτονικές Λεύκα και Ιτιές.[7]
Συγκοινωνίες

Βασική οδική αρτηρία της συνοικίας είναι η παραλιακή λεωφόρος Ακτή Δυμαίων και η προέκτασή της Πατρών-Πύργου (μετονομασία με την είσοδο στα διοικητικά όρια της Παραλίας Πατρών)[2] στην οποία και βρίσκονται και οι περισσότερες επιχειρήσεις της συνοικίας πχ βουλκανιζατέρ, βενζινάδικα, καφετέριες, supermarket, καταστήματα με είδη αλιείας, μάντρες αυτοκινήτων και γεωργικών μηχανημάτων, εταιρίες μεταφορών, εταιρίες επεξεργασίας ξύλου κ.λπ., περίπου 30 τον αριθμό. Βρίσκεται πολύ κοντά στην Έξοδο 4 της Περιμετρικής Οδού Πάτρας (κατεύθυνση προς Πύργο Ηλείας) μέσω της λεωφόρου Παπανδρέου (ανάμεσά της περνάει ο χείμαρρος Παναγίτσα) όσο και στις εκβολές του ποταμού Γλαύκου (κατεύθυνση προς Πάτρα) και του νέου λιμανιού της Πάτρας (νότια είσοδος).[8]
Φυσιογνωμία

Στα όρια της συνοικίας διοργανωνόταν παλιότερα (σχεδόν επί μια εικοσαετία) κάθε Ιούνιο εμποροπανήγυρη, η οποία πλέον έχει καταργηθεί. Η λειτουργία της κάθε χρονιά προκαλούσε την αντίδραση του Εμπορικού Συλλόγου Πάτρας. Στο χώρο της εμποροπανήγυρης διοργανώθηκε για πρώτη φορά τον Οκτώβριο του 2010 διήμερο event super trial 4x4[9] που προσέλκυσε πλήθος κόσμου.

Στα όρια της συνοικίας βρίσκεται και ο Βιολογικός Καθαρισμός της Πάτρας[10] (έγιναν τα εγκαίνιά[11] του το Μάιο του 2002 με συναυλία εντός του χώρου του γνωστού συγκροτήματος Πυξ Λαξ), έργο σημαντικό για την πόλη αλλά και για τον επιβαρυμένο από τα αστικά λύματα Πατραϊκό Κόλπο.[12] Συχνά βέβαια υπάρχουν αντιδράσεις[13][14] των κατοίκων της περιοχής λόγω της δυσοσμίας που εμφανίζεται κάποιες φορές.

Συχνό φαινόμενο στην ευρύτερη περιοχή είναι το περιστασιακό πρόβλημα των περιφερόμενων Ρομά και οι δράσεις[15] και αντιδράσεις που πηγάζουν από αυτό, κυρίως λόγω της εγκατάλειψης της περιοχής και την αδιαφορία για αυτήν.[16][17] Χαρακτηριστικό είναι το παράδειγμα της εγκατάλειψης του κυλικείου που κατασκευάστηκε το οποίο έγινε χώρος προσωρινής διαμονής περιφερόμενων Ρομά.[18][19]
Παραπομπές

↑ Ν.Ι.Λυμπέρη, Οδηγός Πατρών, Πάτρα 2005, 4η έκδοση, σελ. 47
↑ to: 2,0 2,1 Ν.Ι.Λυμπέρη, Οδηγός Πατρών, Πάτρα 2005, 4η έκδοση, σελ. 127
↑ Ν.Ι.Λυμπέρη, Οδηγός Πατρών, Πάτρα 2005, 4η έκδοση, σελ. 47, 127
↑ Δ. Καρατζά, Χ. Χαραλάμπους, Δ. Γκότση, Γ. Λύρα , "Πάτρα, ονομάτων επίσκεψις", έκδοση εφημερίδες Εθνικός Κήρυξ των Πατρών & Ημερήσιος Κήρυξ των Πατρών, Πάτρα 1995, σελίδα 171
↑ Αστικές συγκοινωνίες Πάτρας
↑ Δρομολόγια αστικού ΚΤΕΛ Πάτρας
↑ Βασιλική Ε. Τσιότσιου, Ξυλώδης χλωρίδα των αστικών βιοτόπων: Έρευνες στην πόλη της Πάτρας, ανέκδοτη Διδακτορική Διατριβή, Πανεπιστήμιο Πάτρας-Τμήμα Βιολογίας, Πάτρα 2010, σελ. 133
↑ Ν.Ι.Λυμπέρη, Οδηγός Πατρών, Πάτρα 2005, 4η έκδοση
↑ Βλ. super trial 4x4
↑ Ν.Ι.Λυμπέρη, Οδηγός Πατρών, Πάτρα 2005, 4η έκδοση, σελ. 127-128
↑ Βλ. λχ : Εγκαίνια
↑ Βλ. ενδεικτικά: Ρύπανση Πατραϊκού Κόλπου
↑ Βλ. λχ : Αντιδράσεις
↑ Βλ. λχ : Κινητοποίηση κατοίκων
↑ Βλ. ενδεικτικά: Επιχείρηση «σκούπα» στον Κόκκινο Μύλο
↑ Βλ. ενδεικτικά: Περιστατικό Οκτώβριος 2010
↑ Βλ. λχ : Αίτημα
↑ Βλ. λχ : Κυλικείο
↑ Βλ. λχ : Κυλικείο, Ρομά

Εξωτερικές συνδέσεις

Wikimapia - Κόκκινος Μύλος

Πηγές

Κωνσταντίνος Τριανταφύλλου, Ιστορικόν Λεξικόν των Πατρών, Τυπογραφείο Χρ. Κούλη, Πάτρα 1995, τ.Α