.
Περιφέρεια : Κρήτης
Νομός : Ηρακλείου
Ο Κερατόκαμπος (κάτοικοι 156 το 2001) είναι παραθαλάσσιο χωριό της επαρχίας Βιάννου και του τοπικού διαμερίσματος Βιάννου του δήμου Βιάννου, στο Νομό Ηρακλείου. Αποτελεί επίνειο της Άνω Βιάννου. Το μήκος της ακτής του είναι περίπου 7 χιλιόμετρα. Η παραλία του αποτελεί αξιοθέατο και εκεί καταλήγει το φαράγγι του Καβουσίου.[1] Το χωριό είναι νέο, καθώς ιδρύθηκε μετά τη δεκαετία του ‘50. Η κύρια ασχολία των κατοίκων είναι η καλλιέργεια κηπευτικών (αγγούρι, ντομάτα, πιπεριά), τα θερμοκήπια και ο τουρισμός.
Φυσική εξέταση
Στα βόρεια της ακτής του βρίσκεται η κοιλάδα του Κερατοκαμπίτη ποταμού. Ο ποταμός αυτός ακολουθεί πορεία μέσα από το άγριο φαράγγι της Πορτέλας, το οποίο συνεχίζεται σε ένα μικρότερο φαράγγι. Το φαράγγι αυτό λέγεται «Του Πισκόπη το Πήδημα» από έναν θρύλο που διασώζεται από την περίοδο της Τουρκοκρατίας. Ο θρύλος μιλά για έναν επίσκοπο που έτρεχε έφιππος να ξεφύγει από τους Τούρκους που τον καταδίωκαν. Με το που έφτασε στην άκρη του φαραγγιού, το άλογό του πήδηξε μακριά και κατάφερε να περάσει απέναντι. Έτσι, σώθηκε ο επίσκοπος και λέγεται ότι σε ένδειξη ευγνωμοσύνης προς τον Άγιο Γεώργιο (σε αυτόν απέδωσε τη σωτηρία) έχτισε το σημερινό ναό του Αγίου Γεωργίου.
Στην περιοχή ευδοκιμεί το τροπικό φυτό «αρμυρίκι», το οποίο ζει με θαλασσινό νερό.
Ιστορικά στοιχεία
Θεωρίες για την προέλευση του ονόματος
Διάφορες θεωρίες υπάρχουν για την προέλευση του ονόματος του οικισμού. Κατά τον Σπρατ, ναυτικό περιηγητή (19ος αιώνας) , προέρχεται από την αρχαία πόλη Κεραία. Άλλοι διατείνονται ότι το όνομα προήλθε από τις κερατιές, όπως λέγονται οι χαρουπιές, οι οποίες βρίσκονται πίσω από την κοιλάδα του Κερατόκαμπου. Μια άλλη υπόθεση συνδέει την ονομασία με τον ασβεστολιθικό βράχο 617μ., ο οποίος βρίσκεται στα βόρεια του όρμου, το επονομαζόμενο Κέρατο. Το έξαρμα αυτό είναι ορατό από όλα τα μέρη και από τα παλιά τα χρόνια προσέλκυε την προσοχή των επισκεπτών. Από την κορυφή του μπορεί κανείς να διακρίνει ολόκληρη την περιοχή της Βιάννου.
Αρχαιολογική αξία
Η ευρύτερη περιοχή έχει σημαντική αρχαιολογική αξία. Εδώ κοντά λατρευόταν η Μινωίτισσα θεά του τοκετού Ειλείθυια [2]. Επίσης, η αρχαιότερη ονομασία για τη χαρουπιά είναι κερατωνία ή κερωνία, πράγμα που επιβεβαιώνει κάπως μία από τις εκδοχές για την προέλευση της ονομασίας.
Αρχαιολογικές έρευνες έφεραν στο φως ίχνη από τα ερείπια ενός ενετικού φρουρίου , που θεωρείται ότι κτίστηκε για να αντιμετωπιστούν οι πειρατικές επιδρομές. Σύμφωνα με μια άποψη, στο βράχο Κέρατο βρίσκονται πιθανότατα τα ερείπια της αρχαίας πόλης Κεραίας, κάτι που στηρίζεται σε αρχαιολογικά ευρήματα, όπως και στα αρχαία αντικείμενα που βρέθηκαν στο Νυχτεριδόσπηλιο, το μεγαλύτερο σπήλαιο στην περιοχή.
Σύγχρονη ιστορία
Την περίοδο των Επαναστάσεων κατά των Τούρκων, στον Κερατόκαμπο μεταφέρονταν πολεμοφόδια. Επίσης, το λιμάνι του εξυπηρέτησε τις αποβιβάσεις των επιδρομέων. Αξιοσημείωτο είναι ότι τον περασμένο αιώνα στον τόπο αυτό λειτουργούσε τελωνείο, με διορισμένο τελώνη.
Ο Κερατόκαμπος άρχισε να οικοδομείται και να κατοικείται από τη δεκαετία του ‘50 και έπειτα. Μέχρι τότε, το μόνο που υπήρχε στην περιοχή ήταν κάποια μικρά οικοδομήματα- αποθήκες, που εξυπηρετούσαν τους εμπόρους στην αποθήκευση των προϊόντων τους (λάδι, χαρούπια, κίτρα κλπ.) . Τα κτίρια αυτά ήταν γνωστά με το όνομα Μαγατζέδες και δημιουργήθηκαν στα 1900-1930.
Την περίοδο αυτή (αρχές 20ού αιώνα), ο οικισμός ήταν μια Σκάλα (μικρό εμπορικό κέντρο) και είχε ιδρυθεί από την Κρητική Πολιτεία ως σταθμός για τη φορτοεκφόρτωση εμπορευμάτων από και προς άλλες πόλεις και οικισμούς της Κρήτης, καθώς το οδικό δίκτυο δεν ήταν τότε επαρκές.
Στους Μαγατζέδες εγκαταστάθηκε αργότερα και το πρώτο τηλέφωνο της περιοχής, ώστε να εξυπηρετηθεί η επικοινωνία.
Σταδιακά, μετά τη δεκαετία του ‘80, αναπτύχθηκε η τουριστική υποδομή και ο Κερατόκαμπος, όπως και το γειτονικό Καστρί, δέχονται πολλούς τουρίστες σε ετήσια βάση.
Πολιτιστικά στοιχεία
Στο χωριό δραστηριοποιείται πολιτιστικός σύλλογος, με την επωνυμία «Η Βίγλα». Ιδρύθηκε από κατοίκους και φίλους το 1996 και στοχεύει στην ποιοτική παρέμβαση στο φυσικό περιβάλλον της περιοχής, εκτός από την προβολή του τόπου.
Η μουσική παράδοση του Κερατόκαμπου κυριαρχείται από το μαντολίνο και το βιολί, με επιρροές από τη Σητειακή Σχολή.
Διοίκηση | |
---|---|
Χώρα | Ελλάδα |
Περιφέρεια | Κρήτης |
Δήμος | Βιάννου |
Κοινότητα | Άνω Βιάννου |
Γεωγραφία και Στατιστική | |
Γεωγραφικό Διαμέρισμα | Κρήτη |
Νομός | Ηρακλείου |
Υψόμετρο | 10 |
Πληθυσμός | 81 (2011) |
Βιβλιογραφία
* Τουριστικός Οδηγός, έκδοση Δήμου Βιάννου.
Τοπική Κοινότητα Αγίου Βασιλείου |
---|
Άγιος Βασίλειος, ο |
Λατόμια, τα (Τ.Κ.Αγίου Βασιλείου) |
Νέα Άρβη, η |
Ξερόκαμπος, ο |
Τοπική Κοινότητα Αμιρά |
Αμιράς, ο |
Άρβη, η |
Κολύμποι, οι |
Πατέλες, οι |
Τοπική Κοινότητα Άνω Βιάννου |
Αγία Μονή, η |
Άγιος Νικόλαος, ο |
Άνω Βιάννος, η |
Καψάλη, η |
Κερατόκαμπος, ο |
Λουτράκιον, το (Τ.Κ.Άνω Βιάννου) |
Μονομπούκα, η |
Τοπική Κοινότητα Αφρατίου |
Αφράτιον, το |
Τοπική Κοινότητα Βαχού |
Βαχός, ο |
Βαχουδιανός Ξερόκαμπος, ο |
Τοπική Κοινότητα Εμπάρου |
Έμπαρος, η |
Θωμαδιανόν, το |
Τοπική Κοινότητα Καλαμίου |
Αγία Παρασκευή, η |
Καλάμιον, το |
Κάτω Βίγλες, οι |
Σκαφίδια, τα |
Σταυριά, η |
Συνδονία, η |
Φαφλάγκος, ο |
Ψαρή Φοράδα, η |
Τοπική Κοινότητα Κάτω Βιάννου |
Κάτω Βιάννος, η |
Μέση, η |
Τοπική Κοινότητα Κάτω Σύμης |
Κάτω Σύμη, η |
Λουτράκιον, το (Τ.Κ.Κάτω Σύμης) |
Τοπική Κοινότητα Κεφαλοβρυσίου |
Κεφαλοβρύσιον, το |
Κρεββατάς, ο |
Τοπική Κοινότητα Μάρθας |
Μάρθα, η |
Τοπική Κοινότητα Μιλλιαράδων |
Μιλλιαράδες, οι |
Τοπική Κοινότητα Ξενιάκου |
Κατωφύγιον, το |
Ξενιάκος, ο |
Τοπική Κοινότητα Πεύκου |
Άγιος Δημήτριος, ο |
Άνω Κόρνιας, ο |
Κοκκαλαρά, η |
Λατόμια, τα (Τ.Κ.Πεύκου) |
Πεύκος, ο |
Τοπική Κοινότητα Συκολόγου |
Άνω Βίγλα, η |
Συκολόγος, ο |
Τέρτσα, τα |
Τοπική Κοινότητα Χόνδρου |
Άγιος Ιωάννης, ο |
Δέρματος, η |
Καστρί, το |
Περβόλα, η |
Φασκομηλιά, η |
Χόνδρος, ο |
Νομός Ηρακλείου : Δήμος Ηρακλείου | Αγίας Βαρβάρας | Αρκαλοχωρίου | Αρχανών | Αστερουσίων | Βιάννου | Γαζίου | Γοργολαΐνη | Γόρτυνας | Γουβών | Επισκοπής | Ζαρού | Θραψανού | Καστελλίου | Κόφινα | Κρουσώνα | Μαλίων | Μοιρών | Νέας Αλικαρνασσού | Νίκου Καζαντζάκη | Παλιανής | Ρούβα | Τεμένους | Τυλίσου | Τυμπακίου | Χερσονήσου Για πλήρη κατάλογο των πόλεων και οικισμών του νομού, δείτε επίσης Διοικητική διαίρεση νομού Ηρακλείου. |
Γεωγραφία της Ελλάδας : Αλφαβητικός κατάλογος
Α - Β - Γ - Δ - Ε - Ζ - Η - Θ - Ι - Κ - Λ - Μ -
Ν - Ξ - Ο - Π - Ρ - Σ - Τ - Υ - Φ - Χ - Ψ - Ω
Χώρες της Ευρώπης Άγιος Μαρίνος | Αζερμπαϊτζάν1 | Αλβανία | Ανδόρρα | Αρμενία2 | Αυστρία | Βατικανό | Βέλγιο | Βοσνία και Ερζεγοβίνη | Βουλγαρία | Γαλλία | Γερμανία | Γεωργία2 | Δανία | Δημοκρατία της Ιρλανδίας | Ελβετία | Ελλάδα | Εσθονία | Ηνωμένο Βασίλειο | Ισλανδία | Ισπανία | Ιταλία | Κροατία | Κύπρος2 | Λεττονία | Λευκορωσία | Λιθουανία | Λιχτενστάιν | Λουξεμβούργο | Μάλτα | Μαυροβούνιο | Μολδαβία | Μονακό | Νορβηγία | Ολλανδία | Ουγγαρία | Ουκρανία | ΠΓΔΜ | Πολωνία | Πορτογαλία | Ρουμανία | Ρωσία1 | Σερβία | Σλοβακία | Σλοβενία | Σουηδία | Τουρκία1 | Τσεχία | Φινλανδία Κτήσεις: Ακρωτήρι3 | Δεκέλεια3 | Νήσοι Φερόες | Γιβραλτάρ | Γκέρνσεϋ | Τζέρσεϋ | Νήσος Μαν 1. Κράτος μερικώς σε ασιατικό έδαφος. 2. Γεωγραφικά ανήκει στην Ασία, αλλά θεωρείται ευρωπαϊκό κράτος για ιστορικούς και πολιτισμικούς λόγους. 3. Βρετανικό έδαφος μέσα στην Κυπριακή Δημοκρατία. |
Hellenica World - Scientific Library
Από τη ελληνική Βικιπαίδεια http://el.wikipedia.org . Όλα τα κείμενα είναι διαθέσιμα υπό την GNU Free Documentation License