Το Γλυκόρριζο είναι ένα χωριό του Δήμου Αρταίων με 317 μόνιμους κατοίκους (απογραφή 2011),[1] στον κάμπο της Άρτας. Το χωριό βρίσκεται δίπλα στον ποταμό Άραχθο, απέχει από την πόλη περίπου 2 χιλιόμετρα και αποτελεί τμήμα της δημοτικής κοινότητας Άρτας.

Ιστορία

Το χωριό πήρε το ονομά του από την καλλιέργεια γλυκόριζας. Η πρώτη πηγή που μας γνωστοποιεί την ύπαρξη του χωριού είναι τα αρχεία της Βενετίας, [2] στα οποία μας γίνεται γνωστό ότι το έτος 1697, το Γλυκόρριζο μαζί με πολλά άλλα χωριά της Άρτας, κατέβαλαν φόρο στην Βενετική διοίκηση με αντάλλαγμα την προστασία από τις επιδρομές των πειρατών.

Ο Παναγιώτης Αραβαντινός στο έργο του «Χρονογραφία της Ηπείρου» μας ενημερώνει ότι, με βάση τον κατάλογο της απογραφής του 1845, το Γλυκόρριζο, από πλευρά ιδιοκτησίας, υπήρξε ιδιόκτητο χωριό και κατοικούσαν σε αυτό 30 χριστιανικές οικογένειες.[3] Η έκθεση του Ρωσικού Υποπροξενείου Άρτας, το 1877, μας πληροφορεί ότι την χρονιά που συντάχθηκε η έκθεση, η παραγωγή γλυκόριζας έφτανε τα 6000 κιλά.[4]
Το Γλυκόρριζο και τα γειτονικά χωριά σε χάρτη του 1878.

Αναφορά στο χωριό κάνει και ο Ιφικράτης Κοκκίδης στο έργο του «Οδοιπορικά Ηπείρου και Θεσσαλίας» που εξέδωσε το ελληνικό Υπουργείο Στρατιωτικών (Αθήνα 1880) και μας δίνει την πληροφορία ότι στο χωριό κατοικούσαν περίπου 60 άνθρωποι. Ο Ι. Κοκκίδης μας ενημερώνει ότι η επαρχία Άρτας χωριζόταν σε 2 περιοχές: την περιοχή Άρτας και την περιοχή Πρεβέζης. Η περιοχή της Άρτας χωριζόταν με τη σειρά της σε 7 τμήματα: τμήμα Ποταμιάς, τμήμα Βρύσεως, τμήμα Ραδοβυζίου, τμήμα Τζουμέρκων, τμήμα Κάμπου, τμήμα Καρβασαρά και τμήμα Λάκκας. Το Γλυκόρριζο αποτελούσαν μέρος του τμήματος Βρύσεως.[5]

Στο «Δοκίμιον Ιστορικόν περί Άρτης & Πρεβέζης» (εκδ.1884) του Σεραφείμ Ξενόπουλου, μητροπολίτη Άρτας, γίνεται αναφορά στο Γλυκόρριζο. Σύμφωνα με αυτή την πηγή, το χωριό ήταν ιδιόκτητο της Μονής της Κάτω Παναγιάς και οι γεωργικές εκτάσεις καλλιεργούνταν από ενορίτες της Παρηγορήτισσας. Ο μητροπολίτης κάνει αναφορά στα ερείπια ενός αλευρόμυλου, γνωστός ως «Καραβόμυλος», ο οποίος είχε κατεδαφιστεί το 1810. Ο Ξενόπουλος μας πληροφορεί ότι το 1881 ορισμένοι κάτοικοι της Ακροποταμιάς έφυγαν από το χωριό και εγκαταστάθηκαν στην ελεύθερη περιοχή του Γλυκορρίζου, όπου και θεμελίωσαν τον ιερό ναό της Αγίας Παρασκευής της Ρωμαίας. [6]

Η οριστική απελευθέρωση του Γλυκορρίζου έλαβε χώρα το 1881, όπου ορίστηκε ως σύνορο του Ελληνικού κράτους, ο ποταμός Άραχθος.
Διοικητικές μεταβολές

Το 1883, το Γλυκόρριζο εντάχθηκε στο Δήμο Αρταίων. Η αναγνώριση του Γλυκορρίζου ως αυτόνομη κοινότητα έγινε το 1912. ενώ το 1925 επανεντάχθηκε στο Δήμο Αρταίων.[7][8][9]
Τοποθεσία και πρόσβαση

Το χωριό γειτνιάζει με τη Μονή Γεννήσεως Θεοτόκου Άρτας, την Περάνθη και την πόλη της Άρτας.
Αθλητισμός

Ο Απόλλων Γλυκορίζου είναι η ποδοσφαιρική ομάδα του χωριού.[10]
Παραπομπές

Ελληνική Στατιστική Αρχή (2012) Αποτελέσματα της Απογραφής Πληθυσμού−Κατοικιών 2011 που αφορούν στο Μόνιμο Πληθυσμό της Χώρας ΦΕΚ 3465/Β΄/28 Δεκεμβρίου 2012 (pdf)
Η Άρτα στ' αρχεία της Βενετίας, περιοδικό “Σκουφάς” της Άρτας, τεύχη του 1955-56.
Χρονογραφία της Ηπείρου : των τε ομόρων ελληνικών και ιλλυρικών χωρών διατρέχουσα κατά σειράν τα εν αυταίς συμβάντα από του σωτηρίου έτους μέχρι του 1854. / Συντεταγμένη υπό Παναγιώτου Αραβαντινού, σελ.320, εκδ.1856.
Αρχεία Ρωσικού Υποπροξενείου Άρτης – Πρεβέζης περιόδων 1858 – 1881
Οδοιπορικά Ηπείρου και Θεσσαλίας / υπό του παρά τω Υπουργείω των Στρατιωτικών Επιτελικού Γραφείου, Ι.Κοκίδης, Αθήνα 1880.
Δοκίμιον Ιστορικόν περί Άρτης και Πρεβέζης(εκδ.1884).
Ο οικισμός αποσπάται από την κοινότητα Γλυκορρίζου και προσαρτάται στο δήμο Αρταίων. [1]
Ο οικισμός προσαρτάται στο δήμο Αρταίων, 02/04/1883.[2]
Ο οικισμός αποσπάται από το δήμο Αρταίων και ορίζεται έδρα της κοινότητας Γλυκορρίζου, ΦΕΚ 254Α - 25/08/1912.[3]
Ομάδες Ε.Π.Σ Άρτας.[4]

ΔΗΜΟΤΙΚΗ ΕΝΟΤΗΤΑ ΑΡΤΑΙΩΝ
Δημοτική Κοινότητα Αρταίων
Αγία Τριάδα, η
Άγιοι Ανάργυροι, οι
Άγιος Γεώργιος Γλυκορρίζου, ο
Άρτα, η
Γλυκόρριζο, το
Ελεούσα, η
Μαραθοβούνι, το
Μονή Γεννήσεως Θεοτόκου ή Κάτω Παναγίας, η
Τοπική Κοινότητα Κεραματών
Κεραμάτες, αι
Τοπική Κοινότητα Κωστακιών
Θανασαίικα, τα
Κωστακιοί, οι
Συγγουνέικα, τα
Τοπική Κοινότητα Λιμίνης
Λιμίνη, η

Νομός Άρτας: Δήμος, Κοινότητα Αρταίων | Αγνάντων | Αθαμανίας | Αμβρακικού | Αράχθου | Βλαχέρνας | Γεωργίου Καραϊσκάκη | Ηράκλειας | Κομποτίου | Ξηροβουνίου | Πέτα | Τετραφυλίας | Φιλοθέης Θεοδωριάνων | Κομμένου | Μελισσουργών Για πλήρη κατάλογο των πόλεων και οικισμών του νομού, δείτε επίσης : Διοικητική διαίρεση νομού Άρτας.