.
Περιφέρεια : Ηπείρου
Νομός : Ιωαννίνων
-- Δήμος Μαστοροχωρίων --
Η Δροσοπηγή είναι ένα ορεινό χωριό του νομού Ιωαννίνων. Βρίσκεται σε υψόμετρο 1.050 μέτρων στις πλαγιές του υψώματος Ταμπούρι, επί της κοιλάδας του ποταμού Σαρανταπόρου, ανάμεσα στα δύο ψηλότερα βουνά της Πίνδου, τον Γράμμο και τον Σμόλικα, και αποτελεί έναν από τους πιο ορεινούς οικισμούς του νομού Ιωαννίνων. Ανήκει στον δήμο Κονιτσας και ο πληθυσμός της σύμφωνα με την απογραφή του 2011 είναι 103 μόνιμοι κάτοικοι.
Γενικά στοιχεία
Μέχρι το 1955, ο οικισμός ονομαζόταν Κάντσικον[3]. Κατά την περίοδο της Τουρκοκρατίας, γνώρισε μεγάλη ανάπτυξη και απολάμβανε ιδιαίτερα διοικητικά και εκκλησιαστικά προνόμια. Όντας ένα από τα ονομαζόμενα Μαστοροχώρια, ο οικισμός ανέδειξε αρκετούς τεχνίτες και οικοδόμους[4]. Το 1895, υπαγόταν στον κασαμπά Κόνιτσας, εντός των ορίων του ομώνυμου καζά του σαντζακίου Ιωαννίνων[5].
Κατά τη διάρκεια του ελληνοϊταλικού πολέμου, λεηλατήθηκε από άνδρες της ιταλικής μεραρχίας «Τζούλια» ενώ επί Κατοχής, πραγματοποιήθηκε επιδρομή και από γερμανικές δυνάμεις[6]. Κατά τον Εμφύλιο, το Κάντσικο απετέλεσε πεδίο σκληρών συγκρούσεων μεταξύ των αντιμαχόμενων πλευρών[7]. Στα μεταπολεμικά χρόνια, ιδίως μετά το 1960, το μεγαλύτερο μέρος του πληθυσμού αποχώρησε από το χωριό, κινούμενο προς τα αστικά κέντρα ( Αθήνα, Θεσσαλονίκη, Ιωάννινα κλπ )[8].
Διοικητικά, η Δροσοπηγή υπογόταν ως το 1997 στην επαρχία Κονίτσης. Έπειτα, βάση του σχεδίου «Καποδίστρια» συμπεριλήφθηκε στο δήμο Μαστοροχωρίων[1] ενώ από το 2011 αποτελεί τμήμα του δήμου Κονιτσας.
Απέχει 45 χλμ από την Κόνιτσα, 100 από τα Ιωάννινα, 250 από την Θεσσαλονίκη και 535 από την Αθήνα[9].
Απογραφές πληθυσμού
| Απογραφή | 1895 | 1913 | 1920 | 1928 | 1940 | 1951 | 1961 | 1971 | 1981 | 1991 | 2001 | 2011 |
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Πληθυσμός | 668[5] | 890[10] | 634[10] | 459[10] | 548[1] | 812[1] | 398[1] | 554[1] | 399[1] | 264[1] | 226[11] | 103[12] |
Παραπομπές
Σταματελάτος Μιχαήλ - Βαμβά Σταματελάτου Φωτεινή, Γεωγραφικό Λεξικό της Ελλάδας, ΤΑ ΝΕΑ, 2012, Α' τόμος, σελ 204.
http://www.statistics.gr/portal/page/portal/ESYE/BUCKET/General/FEK_Monimos.pdf
Πανδέκτης - Μετονομασίες, Δροσοπηγή Κονίτσης
Δροσοπηγή: Ιστορικό.
Μιχάλης Κοκολάκης, Η τουρκική στατιστική της Ηπείρου στο Σαλναμέ του 1895, στο Τετράδια Εργασίας, τεύχος 18, Κέντρο Νεοελληνικών Ερευνών, Αθήνα 2008, σελ. 272.
Έκθεσις των γενομένων ζημιών εν γένει Ηπείρου από της κηρύξεως του Ελληνο-ιταλικού πολέμου (28-10-40) μέχρι της τελικής απελευθερώσεώς της, Οκτώβριος 1944, Βιβλιοθήκη Ηπειρωτικής Εταιρείας Αθηνών, Αθήνα 1987, σελ. 79 - 80.
Σύγχρονος Εγκυκλοπαίδεια Ελευθερουδάκη, τόμος 13ος, συμπλήρωμα, σελ. 595.
Ρέα Κακαμπούρα, Ανάμεσα στο αστικό κέντρο και τις τοπικές κοινωνίες - Οι σύλλογοι της επαρχίας Κόνιτσας στην Αθήνα, Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών, 1998, σελ. 93.
Δροσοπηγή: Τοποθεσία
Στοιχεία Απογραφών
Απογραφή 2001, σελ. 144
epirusonline: Πόσοι κατοικούμε στην Ήπειρο - Όλη η απογραφή του 2011 Αρχειοθετήθηκε 2016-03-04 στο Wayback Machine..
Εξωτερικοί σύνδεσμοι
Η ιστοσελίδα της Δροσοπηγής Ιωαννίνων
| ΔΗΜΟΤΙΚΗ ΕΝΟΤΗΤΑ ΜΑΣΤΟΡΟΧΩΡΙΩΝ |
|---|
| Τοπική Κοινότητα Ασημοχωρίου |
| Ασημοχώρι, το |
| Τοπική Κοινότητα Βούρμπιανης |
| Βούρμπιανη, η |
| Τοπική Κοινότητα Γοργοποτάμου |
| Γοργοπόταμος, ο |
| Τοπική Κοινότητα Δροσοπηγής |
| Δροσοπηγή, η |
| Τοπική Κοινότητα Καστανέας |
| Καστανέα, η |
| Τοπική Κοινότητα Κεφαλοχωρίου |
| Κεφαλοχώρι, το |
| Τοπική Κοινότητα Λαγκάδας |
| Λαγκάδα, η |
| Τοπική Κοινότητα Οξυάς |
| Θεοτόκος, η |
| Οξυά, η |
| Τοπική Κοινότητα Πλαγιάς |
| Πλαγιά, η |
| Τοπική Κοινότητα Πληκατίου |
| Πληκάτι, το |
| Τοπική Κοινότητα Πυρσόγιαννης |
| Πυρσόγιαννη, η |
| Τοπική Κοινότητα Χιονάδων |
| Χιονάδες, οι |
----
Δροσοπηγή Αττικής
Δροσοπηγή Ευρυτανίας
Δροσοπηγή Ιωαννίνων
Δροσοπηγή Κορινθίας
Δροσοπηγή Λακωνίας
Δροσοπηγή Μεσσηνίας
Δροσοπηγή Τρικάλων
Δροσοπηγή Φλώρινας
Νομός Ιωαννίνων : Δήμος, Κοινότητα Ιωαννιτών | Αγίου Δημητρίου | Ανατολής | Ανατολικού Ζαγορίου | Άνω Καλαμά | Άνω Πωγωνίου | Δελβινακίου | Δωδώνης | Εγνατίας | Εκάλης | Ευρυμενών | Ζίτσας | Καλπακίου | Κατσανοχωρίων | Κεντρικού Ζαγορίου | Κόνιτσας | Λάκκας Σουλίου | Μαστοροχωρίων | Μετσόβου | Μολοσσών | Μπιζανίου | Παμβώτιδος | Πασαρώνος | Περάματος | Πραμάντων | Σελλών | Τζουμέρκων | Τύμφης | Αετομηλίτσας | Βαθυπέδου | Βοβούσας | Διστράτου | Καλαριτών | Λάβδανης | Ματσουκίου | Μηλιάς | νησιού Ιωαννίνων | Πάπιγκου | Πωγωνιανής | Σιράκου | Φούρκας Για πλήρη κατάλογο των πόλεων και οικισμών του νομού, δείτε επίσης : Διοικητική διαίρεση νομού Ιωαννίνων |
Γεωγραφία της Ελλάδας : Αλφαβητικός κατάλογος
Α - Β - Γ - Δ - Ε - Ζ - Η - Θ - Ι - Κ - Λ - Μ -
Ν - Ξ - Ο - Π - Ρ - Σ - Τ - Υ - Φ - Χ - Ψ - Ω
|
Χώρες της Ευρώπης Άγιος Μαρίνος | Αζερμπαϊτζάν1 | Αλβανία | Ανδόρρα | Αρμενία2 | Αυστρία | Βατικανό | Βέλγιο | Βοσνία και Ερζεγοβίνη | Βουλγαρία | Γαλλία | Γερμανία | Γεωργία2 | Δανία | Δημοκρατία της Ιρλανδίας | Ελβετία | Ελλάδα | Εσθονία | Ηνωμένο Βασίλειο | Ισλανδία | Ισπανία | Ιταλία | Κροατία | Κύπρος2 | Λεττονία | Λευκορωσία | Λιθουανία | Λιχτενστάιν | Λουξεμβούργο | Μάλτα | Μαυροβούνιο | Μολδαβία | Μονακό | Νορβηγία | Ολλανδία | Ουγγαρία | Ουκρανία | ΠΓΔΜ | Πολωνία | Πορτογαλία | Ρουμανία | Ρωσία1 | Σερβία | Σλοβακία | Σλοβενία | Σουηδία | Τουρκία1 | Τσεχία | Φινλανδία Κτήσεις: Ακρωτήρι3 | Δεκέλεια3 | Νήσοι Φερόες | Γιβραλτάρ | Γκέρνσεϋ | Τζέρσεϋ | Νήσος Μαν 1. Κράτος μερικώς σε ασιατικό έδαφος. 2. Γεωγραφικά ανήκει στην Ασία, αλλά θεωρείται ευρωπαϊκό κράτος για ιστορικούς και πολιτισμικούς λόγους. 3. Βρετανικό έδαφος μέσα στην Κυπριακή Δημοκρατία. |
Hellenica World - Scientific Library
Από τη ελληνική Βικιπαίδεια http://el.wikipedia.org . Όλα τα κείμενα είναι διαθέσιμα υπό την GNU Free Documentation License
