Περιφέρεια : Νότιο Αιγαίο
Νομός : Κυκλάδων
-- Δήμος Δρυμαλίας --
Ο Απόλλωνας είναι παραλιακό χωριό στη βόρεια Νάξο, στον ομώνυμο όρμο, με 129 κατοίκους (απογραφή 2011).[1] Διοικητικα υπάγεται στο δήμο Νάξου και Μικρών Κυκλάδων της Περιφερειακής Ενότητας Νάξου της Περιφέρειας Ν. Αιγαίου (κατά το Σχέδιο Καλλικράτης).
Παλαιότερα ανήκε στην άλλοτε επαρχία Νάξου του νομού Κυκλάδων.Από το 1999 έως το 2010 σύμφωνα με την τότε διοικητική διαίρεση της Ελλάδας αποτελούσε έδρα κοινότητας του δήμου Δρυμαλίας.Από 1 Ιανουαρίου 2011 αποτελεί ιδία έδρα της ομώνυμης τοπικής κοινότητας, της δημοτικής ενότητας Δρυμαλίας, του Δήμου Νάξου και Μικρών Κυκλάδων.
Πληροφορίες
Ο Απόλλωνας Νάξου αποτελούσε παλαιότερα λιμένα προσέγγισης των πλοίων που εκτελούσαν την "άγονη γραμμή" των Κυκλάδων. Μέχρι περίπου το 1960 όπου και άρχισε η διάνοιξη αμαξωτού δρόμου από στρατιωτική μονάδα (ΜΟΜΑ), το χωριό αυτό συνδέονταν με τα γύρω χωριά με ημιονική οδό.
Σήμερα ο Απόλλωνας Νάξου έχει εξελιχθεί σ΄ ένα τουριστικό θέρετρο με πολλές παραλιακές ταβέρνες και καφενεία. Υφίσταται μικρός προβλήτας που εξυπηρετεί κυρίως αλιευτικά σκάφη και μικρά θαλαμηγά. Ο ομώνυμος όρμος είναι αρκετά ευρύς για θαλάσσια σπορ και παρέχει ασφάλεια κυρίως σε νότιους και νοτιοδυτικούς ανέμους. Το 1951 αριθμούσε περίπου 171 κατοίκους που κύριες ασχολίες τους ήταν η γεωργία και η κτηνοτροφία.
Ο Απόλλωνας Νάξου συνδέεται με τη Χώρα Νάξου και με όλα τ΄ άλλα χωριά με τον δυτικό οδικό άξονα (Χώρα Νάξου- Εγγαρές - Απόλλωνας) και με τον κεντρικό άξονα (Χώρα Νάξου - Σταυρός Κεραμωτής - Απόλλωνας).
Αρχαιότητα
Στον παραθαλάσσιο οικισμό Απόλλωνα (ΒΒΑ. της Νάξου) βρίσκεται ένα από τα δυο αρχαία λατομεία της Νάξου στα οποία πρωτοξεκίνησε η μεγαλύτερη τέχνη της αρχαιότητας, η μαρμαρογλυπτική. Οί "κούροι" της Νάξου είναι οι αρχαιότεροι στον ελληνικό κόσμο και από το αρχαίο αυτό λατομείο του Απόλλωνα μεταφέρθηκαν στη Δήλο, αλλα και σε άλλα μέρη εκατοντάδες ημίεργα αγάλματα και μαρμάρινοι όγκοι. Στο αρχαίο λατομείο του Απόλλωνα έχει απομείνει ο υπερμεγέθης κούρος (11 μέτρα) του Θεού Διονύσου, δεκάδες τομές στα μάρμαρα και πολλά κομμάτια από μέλη αρχιτεκτονικά, αλλά και απομεινάρια από ημίεργους κούρους.
Στην κορυφή του λόφου του λατομείου υπάρχει η επιγραφή "όρος χωρίου ιερού Απόλλωνος" που χρονολογείται στον 5ο προς 4ο αιώνα π. Χ. και πιθανώς ανήκει σε ιερό του Θεού που υπήρχε εκεί. Στο βουνό "Καλόγερος" ανατολικά του όρμου του Απόλλωνα κείτονται τα ερείπια του "κάστρου του Καλοέρου", που λειτουργούσε από την προϊστορική εποχή ως τους βυζαντινούς χρόνους και την τουρκοκρατία. Σώζονται ένας προϊστορικός πύργος με κυκλώπεια τείχη και μερικές από τις εγκαταστάσεις των βυζαντινών χρόνων (πύργοι, δωμάτια και δεξαμενές). Τελευταία εντοπίστηκαν τα απομεινάρια (παλιός μόλος) του "αρχαίου λιμανιού του Απόλλωνα" από το οποίο φορτώνονταν στην αρχαιότητα οι μαρμάρινοι όγκοι και τα αγάλματα για να μεταφερθούν διά θαλάσσης στη Δήλο και αλλού. Έχει εντοπιστεί επίσης το μαρμάρινο καλντερίμι πάνω στο οποίο μετέφεραν στη θάλασσα με το σύστημα της διολίσθησης τους μαρμάρινους όγκους για φόρτωση. Άλλα προϊστορικά κάστρα βρίσκονται στις περιοχές Μυρίση-Κανά και γυναικόπετρα (Ελληνικά).
Στον όρμο του Απόλλωνα διασώζονται τα απομεινάρια του αρχαίου λιμανιού του Απόλλωνα. Το καλοκαίρι του 2007 η αρχαιολόγος Αγγελική Σίμωσι, της Εφορίας Εναλίων Αρχαιοτήτων τα εντόπισε (παλιός μόλος). Αναφορά στον αρχαίο μόλο του Απόλλωνα κάνει ο περιηγητής Ιγνάτιος Λίχτε, ηγούμενος της μονής Ιησουιτών στο κάστρο της Νάξου, στο βιβλίο του " Νάξος" που δημοσιεύτηκε σε μετάφραση του Γ. Κρέμου στο περιοδικο "Απόλλων εν Πειραιεί" (1892). Εκεί ο Λίχτε, που επισκέφτηκε τον Απόλλωνα την περίοδο 1680-1690, αναφέρει ...ο λιμένας δεν αξίζει διόλου, επειδή είναι το στόμιον αυτού πάρα πολύ ανοικτόν και υπόκειται εις τον βορειοανατολικόν άνεμον. Όμως ήτο ένα πρόχωμα (μώλος) από το οποίον απομένει μόνον τόσον όσον χρειάζεται διά να μην αλησμονηθεί ολοτελώς.
Από τον μόλο αυτόν φορτώνονταν στην αρχαιότητα οι μαρμάρινοι όγκοι και τα αγάλματα για να μεταφερθούν διά θαλάσσης στη Δήλο και αλλού. Η αρχαιολόγος Αγγ. Σϊμωσι, σε άρθρο της στο περιοδικό "Ναξιακά" (Σεπτέμβριος-Νοέμβριος 2007) με τίτλο "ένα αρχαίο λιμενικό έργο στον Απόλλωνα Νάξου" το χρονολογεί στον 6ο με 7ο αιώνα π.Χ.
Ο ομότιμος καθηγητής της αρχαιολογίας Βασ. Λαμπρινουδάκης στην ανακοίνωσή του στο 4ο Πανελλήνιο Συνέδριο με θέμα η Νάξος διά μέσου των αιώνων" (Κωμιακή Νάξου 2008) αναφέρεται στην ύπαρξη αρχαίου λιμανιού στον Απόλλωνα και επισημαίνει ότι ο μόλος αυτός εξυπηρετούσε κατά την αρχαιότητα όχι μόνο την εξαγωγή μαρμάρινων έργων, αλλά και τη διακίνηση άλλων προϊόντων.
Στο ίδιο συνέδριο η καθηγήτρια της αρχαιολογίας στο Παν/μιο ΑΘήνών Γεωργία Κοκκορου - Αλευρά αναφέρεται επίσης σε σχετική ανακοίνωσή της στον αρχαίο αυτό μόλο.
Το Κεντρικό Αρχαιολογικό Συμβούλιο (ΚΑΣ) με ομόφωνη απόφασή του (24.4.2012) οριοθέτησε ως ενάλιο αρχαιολογικό χώρο τον όρμο του Απόλλωνα για την προστασία του αρχαίου μόλου (ΦΕΚ 292/14.9.2012).
Στον Απόλλωνα και μέσα στον οικισμό έχει εντοπιστεί σε θεμέλια κτιρίων, πεζουλών κ.λπ. ο αρχαίος δρόμος, ένα μαρμαροστρωμένο καλντερίμι, πάνω στο οποίο μετέφεραν στη θάλασσα με το σύστημα της διολίσθησης τους μαρμάρινους όγκους για φόρτωση.
Το λιμάνι του Απόλλωνα
Πληθυσμιακή εξέλιξη
Έτος 1896 1907 1920 1928 1940 1951 1961 1971 1981 1991 2001 2011
Πληθυσμός 10 17 42 88 118 171 134 83 136 92 107 129
Πηγές [2] [3] [4] [5] [6] [7] [8] [9] [10] [11] [12] [1]
Διοικητικές μεταβολές
Το 1896, με την απογραφή, αναγνωρίζεται επίσημα σαν οικισμός και προσαρτάται στο δήμο Κορωνίδος με έδρα τον οικισμό Κορωνίδα (Κωμιακή).[2][13]
Το 1912, καταργείται ο δήμος Κορωνίδος και δημιουργείται η κοινότητα Κορωνίδος. Ο οικισμός του Απόλλωνα προσαρτάται στην κοινότητα Κορωνίδος.[14]
Το 1997, με την εφαρμογή του προγράμματος Καποδίστριας (νόμος 2539/97), η κοινότητα της Κορωνίδας καταργείται και ο οικισμός Απόλλωνας προσαρτάται στο Δήμο Δρυμαλίας με έδρα τον οικισμό του Χαλκείου.[15] Συγκεκριμένα, με το πρόγραμμα Καποδίστριας υπαγόταν στο Δημοτικό Διαμέρισμα Κορωνίδας, του Δήμου Δρυμαλίας, του νομού Κυκλάδων, στο γεωγραφικό διαμέρισμα Νήσων Αιγαίου Πελάγους.[12]
Το 2010, με την εφαρμογή του προγραμματος Καλλικράτης (νόμος 3852/2010), καταργείται ο Δήμος Δρυμαλίας και ο οικισμός του Απόλλωνα προσαρτάται στο νεοσύστατο δήμο Νάξου & Μικρών Κυκλάδων.[16]
Σήμερα, μετά τη τελευταία μεταβολή του 2010 (πρόγραμμα Καλλικράτης), αποτελεί μαζί με τους οικισμούς Αγιά ( 31 κ.), Κάμπο ( 31 κ.), Κορωνίδα (Κωμιακή 279 κ.), Μυρίση (55 κ.), Ταξιάρχη ( 22 κ.), Φαρακλό ( 5 κ.) και Χίλια Βρύση ( 42 κ.) την τοπική κοινότητα Κορωνίδος ( 594 κ.). Η τ.κ. Κορωνίδος υπάγεται στη δημοτική ενότητα Δρυμαλίας, του δήμου Νάξου και Μικρών Κυκλάδων, της περιφερειακής ενότητας Νάξου (του πρώην νομού Κυκλάδων), στην περιφέρεια Νοτίου Αιγαίου.[1]
Απολλωνιάτες
Φιλιππουπολίτης Ι. Αντώνιος: Πρόεδρος Συλλόγου Φίλων Σιδηροδρόμου (1939-2020)[17]Commons logo
Τα Wikimedia Commons έχουν πολυμέσα σχετικά με το θέμα
Απόλλωνας Νάξου
Μουσική με θέμα τον Απόλλωνα
ΣΤΟΝ ΑΠΟΛΛΩΝΑ ΣΤΗ ΝΑΞΟ - ΓΙΩΡΓΟΣ ΚΟΝΙΤΟΠΟΥΛΟΣ
Παραπομπές
«ΦΕΚ αποτελεσμάτων ΜΟΝΙΜΟΥ πληθυσμού», σελ. 10848 (σελ. 374 του pdf), και σε μορφή Excel «Πίνακας αποτελεσμάτων ΜΟΝΙΜΟΥ Πληθυσμού-Απογραφής 2011 Αρχειοθετήθηκε 2017-11-24 στο Wayback Machine.» στην ιστοσελίδα της ΕΛΣΤΑΤ. Αρχειοθετήθηκε 24/11/2017. Ανακτήθηκε 09/01/2018.
«Στατιστικά αποτελέσματα της απογραφής του πληθυσμού κατά την 5-6 Οκτωβρίου 1896», σελ. 124 (σελ. 230 του pdf), από ΕΛΣΤΑΤ. Αρχειοθετήθηκε 07/11/2017. Ανακτήθηκε 08/01/2018.
«Στατιστικά αποτελέσματα της γενικής απογραφής του πληθυσμού κατά την 27 Οκτωβρίου 1907», σελ. 408 (σελ. 411 του pdf), από ΕΛΣΤΑΤ. Αρχειοθετήθηκε 07/11/2017. Ανακτήθηκε 08/01/2018.
«Πληθυσμός του Βασιλείου της Ελλάδος κατά την απογραφή της 19 Δεκεμβρίου 1920», σελ. 182 (σελ. 203 του pdf), από ΕΛΣΤΑΤ. Αρχειοθετήθηκε 07/06/2015. Ανακτήθηκε 08/01/2018.
«Πληθυσμός της Ελλάδος κατά την απογραφήν της 15-16 Μαϊου 1928», σελ. 215 (σελ. 235 του pdf), από ΕΛΣΤΑΤ.Αρχειοθετήθηκε 04/03/2016. Ανακτήθηκε 08/01/2018.
«Πληθυσμός της Ελλάδος κατά την απογραφήν της 16 Οκτωβρίου 1940», σελ. 243 (σελ. 267 του pdf), από ΕΛΣΤΑΤ. Αρχειοθετήθηκε 25/04/2017. Ανακτήθηκε 08/01/2018.
«Πληθυσμός της Ελλάδος κατά την απογαφήν της 7ης Απριλίου 1951», σελ. 121 (σελ. 121 του pdf), από ΕΛΣΤΑΤ. Αρχειοθετήθηκε 04/03/2017. Ανακτήθηκε 08/01/2018.
«Αποτελέσματα της απογραφής πληθυσμού - κατοικιών της 19ης Μαρτίου 1961», Πίνακας 1, σελ. 275 (σελ. 345 του pdf), από ΕΛΣΤΑΤ. Αρχειοθετήθηκε 06/03/2017. Ανακτήθηκε 08/01/2018.
«Πληθυσμός της Ελλάδος κατά την απογραφήν της 14ης Μαρτίου 1971», σελ. 115 (pdf σελ. 115), από ΕΛΣΤΑΤ. Αρχειοθετήθηκε 24/10/2014. Ανακτήθηκε 8/1/2018.
«Αποτελέσματα απογραφής πληθυσμού - κατοικιών της 5ης Απριλίου 1981», σελ. 449 (σελ. 449 του pdf), από ΕΛΣΤΑΤ. Αρχειοθετήθηκε 8/1/2018. Ανακτήθηκε 8/1/2018.
«Πραγματικός πληθυσμός της Ελλάδος κατά την απογραφή της 17ης Μαρτίου 1991 κατά νομούς, επαρχίες, δήμους, κοινότητες και οικισμούς», σελ. 149 (σελ. 151 του pdf), από ΕΛΣΤΑΤ.Αρχειοθετήθηκε 20/08/2017. Ανακτήθηκε 08/01/2018.
«Απογραφή πληθυσμού - κατοικιών της 18ης Μαρτίου 2001», σελ. 268 (σελ. 270 του pdf), από ΕΛΣΤΑΤ. Αρχειοθετήθηκε 29/07/2017. Ανακτήθηκε 08/01/2018.
«ΦΕΚ 59Β 17/6/1897» από ΕΕΤΑΑ. Αρχειοθετήθηκε 12/03/2018. Ανακτήθηκε 12/03/2018.
«ΦΕΚ 261Α 31/8/1912» σελ. 1514 (σελ. 2 του pdf), από ΕΕΤΑΑ. Αρχειοθετήθηκε 16/06/2012. Ανακτήθηκε 27/02/2018.
«ΦΕΚ 244Α - 04/12/1997»σελ. 8815 (σελ. 27 του pdf ), από ΕΕΤΑΑ. Αρχειοθετήθηκε 30/03/2017. Ανακτήθηκε 27/02/2018.
«ΦΕΚ 87Α - 07/06/2010»σελ. 1791 (σελ. 7 του pdf ), από ΕΕΤΑΑ. Αρχειοθετήθηκε 27/02/2018. Ανακτήθηκε 27/02/2018.
«Eκδήλωση για βιβλίο για Οδοντωτό στον Παρνασσό». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 27 Οκτωβρίου 2020. Ανακτήθηκε στις 31 Μαΐου 2020.
Δημοτική Ενότητα Δρυμαλίας |
---|
Δημοτική Κοινότητα Απεράθου |
Αζάλας Νάξου, ο |
Απέραθος Νάξου, ο |
Κανάκι Νάξου, το |
Κλειδώ Νάξου, η |
Λυγαρίδια Νάξου, τα |
Μουτσούνα Νάξου, η |
Πάνερμος Νάξου, ο |
Δημοτική Κοινότητα Φιλοτίου |
Καλαντός Νάξου, ο |
Φιλότι Νάξου, το |
Τοπική Κοινότητα Δαμαριώνος |
Αγιασσός Νάξου, η |
Βουρβουριά Νάξου, η |
Δαμαλάς Νάξου, ο |
Δαμαριώνας Νάξου, ο |
Πυργάκι Νάξου, το |
Τοπική Κοινότητα Δανακού |
Δανακός Νάξου, ο |
Τοπική Κοινότητα Κεραμωτής |
Κεραμωτή Νάξου, η |
Τοπική Κοινότητα Κορωνίδος |
Αγιά Νάξου, η |
Απόλλων Νάξου, ο |
Κάμπος Νάξου, ο |
Κορωνίς Νάξου, η |
Μυρίσης Νάξου, ο |
Ταξιάρχης Νάξου, ο |
Φαρακλό Νάξου, το |
Χίλια Βρύση Νάξου, η |
Τοπική Κοινότητα Κορώνου |
Αργοκοιλιώτισσα Νάξου, η |
Ατσιπάπη Νάξου, η |
Κόρωνος Νάξου, η |
Λιώνας Νάξου, ο |
Τοπική Κοινότητα Μέσης |
Μέση Νάξου, η |
Τοπική Κοινότητα Μονής |
Μονή Νάξου, η |
Σίφωνες Νάξου, οι |
Τοπική Κοινότητα Σκαδού |
Σκαδόν Νάξου, το |
Τοπική Κοινότητα Χαλκείου |
Ζωοδόχος Πηγή Νάξου, η |
Ράχη Νάξου, η |
Χαλκείο Νάξου, το |
Νομός Κυκλάδων : Δήμος, Κοινότητα Ερμουπόλεως | Αμοργού | Άνδρου | Άνω Σύρου | Δρυμαλίας | Εξωμβούργου | Θήρας | Ιητών | Κέας | Κορθίου | Κύθνου | Μήλου | Μυκόνου | Νάξου | Πάρου | Ποσειδωνίας | Σερίφου | Σίφνου | Τήνου | Υδρούσας Ανάφης | Αντιπάρου | Δονούσης | Ηρακλείας | Κιμώλου | Κουφονησίων | Οίας | Πανόρμου | Σικίνου | Σχοινούσσης | Φολεγάνδρου | Για πλήρη κατάλογο των πόλεων και οικισμών του νομού, δείτε επίσης: Διοικητική διαίρεση νομού Κυκλάδων |
Γεωγραφία της Ελλάδας : Αλφαβητικός κατάλογος
Α - Β - Γ - Δ - Ε - Ζ - Η - Θ - Ι - Κ - Λ - Μ -
Ν - Ξ - Ο - Π - Ρ - Σ - Τ - Υ - Φ - Χ - Ψ - Ω
Χώρες της Ευρώπης Άγιος Μαρίνος | Αζερμπαϊτζάν1 | Αλβανία | Ανδόρρα | Αρμενία2 | Αυστρία | Βατικανό | Βέλγιο | Βοσνία και Ερζεγοβίνη | Βουλγαρία | Γαλλία | Γερμανία | Γεωργία2 | Δανία | Δημοκρατία της Ιρλανδίας | Ελβετία | Ελλάδα | Εσθονία | Ηνωμένο Βασίλειο | Ισλανδία | Ισπανία | Ιταλία | Κροατία | Κύπρος2 | Λεττονία | Λευκορωσία | Λιθουανία | Λιχτενστάιν | Λουξεμβούργο | Μάλτα | Μαυροβούνιο | Μολδαβία | Μονακό | Νορβηγία | Ολλανδία | Ουγγαρία | Ουκρανία | ΠΓΔΜ | Πολωνία | Πορτογαλία | Ρουμανία | Ρωσία1 | Σερβία | Σλοβακία | Σλοβενία | Σουηδία | Τουρκία1 | Τσεχία | Φινλανδία Κτήσεις: Ακρωτήρι3 | Δεκέλεια3 | Νήσοι Φερόες | Γιβραλτάρ | Γκέρνσεϋ | Τζέρσεϋ | Νήσος Μαν 1. Κράτος μερικώς σε ασιατικό έδαφος. 2. Γεωγραφικά ανήκει στην Ασία, αλλά θεωρείται ευρωπαϊκό κράτος για ιστορικούς και πολιτισμικούς λόγους. 3. Βρετανικό έδαφος μέσα στην Κυπριακή Δημοκρατία. |
Hellenica World - Scientific Library
Από τη ελληνική Βικιπαίδεια http://el.wikipedia.org . Όλα τα κείμενα είναι διαθέσιμα υπό την GNU Free Documentation License