.

Ο Εμανουέλ Ζαν-Μισέλ Φρεντερίκ Μακρόν (γαλλικά: Emmanuel Jean-Michel Frédéric Macron‎, 21 Δεκεμβρίου 1977), είναι Γάλλος πολιτικός, που υπηρετεί ως Πρόεδρος της Γαλλίας από τις 14 Μαΐου 2017, εκλεγμένος με το κίνημα En Marche! («Εμπρός!»).[1]

Προηγουμένως, υπηρέτησε ως Υπουργός Οικονομίας, Βιομηχανίας και Ψηφιακής Πολιτικής της Γαλλίας, από τον Αύγουστο του 2014 έως τον Αύγουστο του 2016, στην Κυβέρνηση Ολάντ-Βαλλς.

Εξελέγη στο αξίωμα του Προέδρου της Γαλλικής Δημοκρατίας, στις εκλογές του 2017, με ποσοστό 66.1% έναντι 33.9% της ανθυποψήφιάς του Μαρίν Λε Πεν, σε ηλικία 39 ετών.[2] Στις εκλογές του 2022, ο Μακρόν, κατάφερε να επανεκλεγεί, επικρατώντας εκ νέου της Μαρίν Λε Πεν, με ποσοστό 58.5% έναντι 41.5%. Είναι ο πρώτος πρόεδρος, ύστερα από τον Ζακ Σιράκ που καταφέρνει να επανεκλεγεί για δεύτερη θητεία.[3][4]

Πρώτα χρόνια και εκπαίδευση

Γεννημένος στην Αμιένη της Γαλλίας, τον Δεκέμβριο του 1977, ο Εμανουέλ Μακρόν είναι ο γιος της Φρανσουάζ (Νογκυές), μιας ιατρού, και του Ζαν-Μισέλ Μακρόν, καθηγητή νευρολογίας στο Πανεπιστήμιο της Πικαρδίας. Μεγαλωμένος σε μια μη-θρησκευτική οικογένεια, βαπτίστηκε καθολικός στην ηλικία των 12 ετών μετά από δική του απαίτηση.

Σπούδασε στο Λύκειο των Ιησουϊτών της Αμιένης προτού οι γονείς του τον στείλουν στο Λύκειο Χένρυ IV στο Παρίσι, όπου ολοκλήρωσε τη δευτεροβάθμια εκπαίδευση και τις προπτυχιακές σπουδές. Οι γονείς του τον έστειλαν στο Παρίσι εξαιτίας του δεσμού που είχε συνάψει στο Λύκειο των Ιησουϊτών με την Μπριζίτ Οζιέρ, μια παντρεμένη καθηγήτρια με τρία παιδιά, η οποία αργότερα έγινε γυναίκα του. Σπούδασε Φιλοσοφία στο Πανεπιστήμιο Ναντέρ στο Παρίσι.

Το 1999 εργάστηκε ως βοηθός σύνταξης για τον Πολ Ρικέρ, τον Γάλλο προτεστάντη φιλόσοφο ο οποίος τότε έγραφε το τελευταίο μεγάλο έργο του, Η μνήμη, η ιστορία, η λήθη. Ο Μακρόν επιμελήθηκε κυρίως τις σημειώσεις και τη βιβλιογραφία.

Έλαβε ένα μεταπτυχιακό στις δημόσιες σχέσεις προτού εκπαιδευτεί για μια ανώτερη σταδιοδρομία δημοσίων υπηρεσιών στην Εθνική Σχολή Διοίκησης, από όπου αποφοίτησε το 2004.
Επαγγελματική καριέρα

Ο Μακρόν εργάστηκε ως επιθεωρητής οικονομικών στο Γαλλικό Υπουργείο Οικονομίας το διάστημα 2004-2008. Το 2007 διετέλεσε αναπληρωτής εισηγητής στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή ώστε να βελτιώσει τη γαλλική οικονομική ανάπτυξη με επικεφαλής τον Ζακ Ατταλί. Ο Μακρόν πλήρωσε €50,000 να σπάσει το συμβόλαιο από την κυβερνητική του σύμβαση το 2008 και αποχώρησε για να εργαστεί ως επενδυτικός τραπεζίτης σε μια εξαιρετικά αμειβόμενη θέση στην Τράπεζα Ροθτσίλντ.
Πολιτική καριέρα

Ο Μακρόν ήταν μέλος του Σοσιαλιστικού Κόμματος από το 2006 έως το 2009.

Από το 2012 έως το 2014 εργάστηκε ως αναπληρωτής γενικός γραμματέας στο Ελυζέ, ένας ανώτερος ρόλος στο προσωπικό του Προέδρου Ολάντ. Ανέλαβε Υπουργός Οικονομικών και Οικονομίας στις 26 Αυγούστου 2014, αντικαθιστώντας τον Αρνό Μοντεμπούργκ. Ως Υπουργός Οικονομικών, ο Μακρόν ήταν στην πρώτη γραμμή της προώθησης φιλικών μεταρρυθμίσεων προς τις επιχειρήσεις.[5] Στις 17 Φεβρουαρίου 2015, ο πρωθυπουργός Μανουέλ Βαλς προχώρησε το πακέτο νόμου του Μακρόν μέσω ενός απρόθυμου κοινοβουλίου χρησιμοποιώντας την ειδική διαδικασία 49.3.

Τον Αύγουστο του 2015, ο Μακρόν δήλωσε ότι δεν ήταν πλέον μέλος των σοσιαλιστών αλλά ότι ήταν Ανεξάρτητος.
Γαλλικές Προεδρικές Εκλογές 2017
Κύριο λήμμα: Γαλλικές προεδρικές εκλογές 2017

Ο Μακρόν ίδρυσε ένα ανεξάρτητο πολιτικό κόμμα, En Marche! (Εμπρός!), στην Αμιέν στις 6 Απριλίου 2016. Ήταν ένα φιλελεύθερο, προοδευτικό πολιτικό κίνημα. Το κόμμα και ο Μακρόν δέχτηκαν και οι δυο έντονη επίθεση από τον Πρόεδρο Ολάντ. Στις 30 Αυγούστου 2016, ο Μακρόν παραιτήθηκε από την κυβέρνηση πριν τις προεδρικές εκλογές του 2017. Στις 16 Νοεμβρίου 2016 ο Μακρόν δήλωσε επίσημα την υποψηφιότητά του για τη Γαλλική Προεδρία μετά από μήνες φημών. Στην ομιλία ανακοίνωσης της υποψηφιότητάς του, ο Μακρόν προσκάλεσε για μια «δημοκρατική επανάσταση» και υποσχέθηκε να «ξεκλειδώσει τη Γαλλία».

Ο Μακρόν δέχτηκε κριτική για το χρονικό διάστημα που απαιτείται για να διατυπωθεί ένα επίσημο πρόγραμμα κατά τη διάρκεια της εκστρατείας του ; παρόλο που το ανήγγειλε τον Νοέμβριο, δεν είχε ακόμα ανακοινώσει μια πλήρη σειρά προτάσεων τον Φεβρουάριο, προσελκύοντας τόσο επιθέσεις από κριτικούς όσο και ανησυχίες από συμμάχους και υποστηρικτές. Τελικά εξέδωσε το επίσημο πρόγραμμά του των 150 σελίδων στις 2 Μαρτίου, δημοσιεύοντάς το στο διαδίκτυο και συζητώντας το σε μια μαραθώνια συνέντευξη τύπου την ίδια μέρα.

Ο Μακρόν συγκέντρωσε ένα ευρύ φάσμα υποστηρικτών, εξασφαλίζοντας εγκρίσεις από τον Φρανσουά Μπαϋρού του Δημοκρατικού Κινήματος, τον Ντανιέλ Κον-Μπετίντ, τον οικολόγο υποψήφιο Φρανσουά Ντε Ρυγκύ της αριστεράς και τον σοσιαλιστή Ρίτσαρντ Φέρραντ, γενικό γραμματέα του Εμπρός!, καθώς και πλήθος άλλων - οι περισσότεροι των οποίων από το Σοσιαλιστικό Κόμμα, αλλά και ένας σημαντικός αριθμός κεντρώων και κεντροδεξιών πολιτικών. Το Μέγα Μαυσωλείο του Παρισιού παρότρυνε τους Γάλλους Μουσουλμάνους να ψηφίσουν μαζικά τον Μακρόν.

Αρκετοί ξένοι πολιτικοί έχουν εκφράσει την υποστήριξή τους για τον Μακρόν, συμπεριλαμβανομένων του Προέδρου της Ευρωπαϊκής Επιτροπής Ζαν-Κλωντ Γιούνκερ, της Γερμανίδας Καγκελαρίου Άνγκελα Μέρκελ και του πρώην Προέδρου των ΗΠΑ Μπαράκ Ομπάμα.

Τον Μάρτιο του 2017, ο διαχειριστής της ψηφιακής καμπάνιας του Μακρόν, Μουνίρ Μαχτζουμπί, είπε στο κανάλι Sky News της Βρετανίας ότι η Ρωσία βρίσκεται πίσω από επιθέσεις υψηλού επιπέδου κατά του Μακρόν και δήλωσε ότι τα κρατικά μέσα ενημέρωσης είναι «η πρώτη πηγή εσφαλμένων πληροφοριών». Είπε : «Κατηγορούμε την RT (παλαιότερα γνωστή ως Ρωσία Σήμερα) και τη Σπούτνικ Νιους ως τις πρώτες πηγές ψευδών πληροφοριών που μιλάνε για τον υποψήφιό μας ...»

Το βράδυ της 5ης Μαΐου 2017, λίγο πριν τις Γαλλικές Προεδρικές Εκλογές στις 7 Μαΐου, καταγγέλθηκε ότι 9 gigabyte από τα ηλεκτρονικά μηνύματα της καμπάνιας του Μακρόν είχαν αναρτηθεί ανώνυμα στο Pastebin, έναν ιστότοπο κοινής χρήσης εγγράφων. Σε μια δήλωση το ίδιο βράδυ το πολιτικό κίνημα του Μακρόν Εμπρός! δήλωσε : «Το κίνημα Εμπρός! έχει πέσει θύμα μαζικού και συντονισμένου χάκινγκ αυτό το απόγευμα και έχει οδηγήσει στη διάδοση των διαφόρων εσωτερικών πληροφοριών στα κοινωνικά μέσα».

Στον πρώτο γύρο των εκλογών στις 23 Απριλίου 2017, ο Μακρόν πρώτευσε, λαμβάνοντας συνολικά 8.656.346 ψήφους (24.01%). Ο ίδιος και η ανθυποψήφιά του Μαρίν Λε Πεν (η οποία κατήλθε δεύτερη με ποσοστό 21.30%), ήταν οι επιλέξιμοι για τον δεύτερο γύρο των εκλογών, ο οποίος πραγματοποιήθηκε στις 7 Μαΐου 2017, από τον οποίο νικητής (και Πρόεδρος της Γαλλίας), αναδείχθηκε ο Εμανουέλ Μακρόν, με 20.743.128 ψήφους (66.10%) έναντι 10.638.475 ψήφων (33.90%) της Μαρίν Λε Πεν.
Γαλλικές Προεδρικές Εκλογές 2022
Κύριο λήμμα: Γαλλικές προεδρικές εκλογές (2022)

Στον πρώτο γύρο των εκλογών του 2022, που πραγματοποιήθηκε στις 10 Απριλίου 2022, πρωτεύσας αναδείχθηκε με 9.783.058 ψήφους (27.85%) ο Πρόεδρος Μακρόν, ο οποίος πέρασε στον δεύτερο γύρο με αντίπαλο εκ νέου τη Μαρίν Λε Πεν (η οποία έλαβε 8.133.828 ψήφους και 23.15%).

Ο δεύτερος γύρος των εκλογών του 2022, πραγματοποιήθηκε στις 24 Απριλίου 2022, και νικητής των εκλογών, αναδείχθηκε ο Εμανουέλ Μακρόν, ο οποίος επανεξελέγη Πρόεδρος της Γαλλικής Δημοκρατίας για 2η θητεία, επικρατώντας της Μαρίν Λε Πεν, με 18.779.641 ψήφους (58.5%) έναντι 13.297.760 ψήφων (41.5%).
Πολιτικές τοποθετήσεις

Ο Μακρόν έχει χαρακτηριστεί από κάποιους παρατηρητές ως φιλελεύθερος και από άλλους ως δημοκρατικός. Κατά την παραμονή του στο Γαλλικό Σοσιαλιστικό Κόμμα, υποστήριξε την κεντρική πτέρυγα του κόμματος, της οποίας η πολιτική στάση είχε συνδεθεί με πολιτικές που προωθήθηκαν από τον Μπιλ Κλίντον, τον Τόνι Μπλαιρ και τον Γκέρχαρντ Σρέντερ, και της οποίας ο κύριος εκπρόσωπος ήταν ο πρώην πρωθυπουργός Μανουέλ Βαλς. Γενικά ο Μακρόν θεωρείται σε μεγάλο βαθμό κεντρώος.
Οικονομία

Ο Μακρόν υποστήριξε ιδιαίτερα την ελεύθερη αγορά και τη μείωση του ελλείμματος των δημοσίων οικονομικών. Χρησιμοποίησε για πρώτη φορά δημόσια τον όρο "φιλελεύθερος" για να περιγράψει τον εαυτό του σε μια συνέντευξη του 2015 στην εφημερίδα Λε Μοντ. Πρόσθεσε ότι δεν είναι "ούτε δεξιός ούτε αριστερός" και ότι υποστηρίζει "μια συλλογική αλληλεγγύη". Κατά τη διάρκεια μιας επίσκεψης στο Βεντέ τον Αύγουστο του 2016, ανέφερε "Η ειλικρίνεια με ωθεί να πω ότι δεν είμαι σοσιαλιστής". Εξήγησε ότι ήταν μέλος της "αριστερής κυβέρνησης" επειδή επιθυμούσε "να υπηρετεί το δημόσιο συμφέρον" όπως κάθε υπουργός θα έκανε. Στο βιβλίο του Επανάσταση, δημοσιευμένο τον Νοέμβριο του 2016, ο Μακρόν παρουσιάζεται ως ταυτόχρονα "αριστερός" και "φιλελεύθερος ... εάν από τον φιλελευθερισμό κάποιος εννοεί την εμπιστοσύνη στον άνθρωπο". Με το κόμμα του Εμπρός!,[6][7] ο στόχος του Μακρόν είναι να ξεπεράσει το χάσμα ανάμεσα στην αριστερά και τη δεξιά με τρόπο παρόμοιο με αυτόν του Φρανσουά Μπαϋρού ή του Ζακ Ντελμάς, επιβεβαιώνοντας ότι "το πραγματικό χάσμα στη χώρα μας ... βρίσκεται ανάμεσα στους προοδευτικούς και τους συντηρητικούς".

Με την έναρξη της υποψηφιότητάς του ως ανεξάρτητος και τη χρήση της ρητορικής ως αντι-κατεστημένο, ο Μακρόν χαρακτηρίστηκε "λαϊκιστής" από ορισμένους παρατηρητές, κυρίως από τον Μανουέλ Βαλς, αλλά ο Μακρόν απορρίπτει αυτόν τον όρο.

Ο Μακρόν είναι υποστηρικτής του νόμου Ελ Κομρί. Έγινε ο πιο ομιλητικός υποστηρικτής της οικονομικής αναδιάρθρωσης της χώρας.

Έχει υποστηρίξει τη Συνολική Οικονομική και Εμπορική Συμφωνία (CETA) ανάμεσα στον Καναδά και την Ευρωπαϊκή Ένωση και έχει επικρίνει την κυβέρνηση της Βαλλονίας επειδή προσπάθησε να την εμποδίσει. Πιστεύει ότι η CETA δεν πρέπει να απαιτεί την έγκριση των εθνικών κοινοβουλίων επειδή "υπονομεύει την ΕΕ". Όσον αφορά τη Διατλαντική Εταιρική Σχέση Εμπορίου και Επενδύσεων (TTIP), ο Μακρόν δήλωσε τον Ιούνιο του 2016 ότι "δεν πληρούνται οι όροι για να υπογραφεί η συνθήκη", προσθέτοντας ότι "δεν πρέπει να κλείσουμε τελείως την πόρτα" και ότι "χρειαζόμαστε έναν ισχυρό δεσμό με τις ΗΠΑ".

Τον Απρίλιο του 2017 ο Μακρόν ζήτησε την "επανεξισορρόπηση" του εμπορικού πλεονάσματος της Γερμανίας, λέγοντας ότι "η Γερμανία επωφελείται από τις ανισορροπίες εντός της ευρωζώνης και επιτυγχάνει πολύ υψηλά εμπορικά πλεονάσματα".
Εξωτερική πολιτική

Ο Μακρόν περιέγραψε τον γαλλικό αποικισμό της Αλγερίας ως ένα "έγκλημα ενάντια στην ανθρωπότητα". Είπε επίσης : "Είναι πράγματι βάρβαρο και αποτελεί μέρος ενός παρελθόντος το οποίο πρέπει να αντιμετωπίσουμε ζητώντας συγγνώμη σε εκείνους στους οποίους έχουμε διαπράξει αυτές τις πράξεις". Οι δημοσκοπήσεις που ακολούθησαν τις παρατηρήσεις του αντικατόπτριζαν μια μείωση της υποστήριξής του.

Το 2012 ο Μακρόν ήταν ο Νέος Ηγέτης με το Γαλλο-Αμερικανικό Ίδρυμα, μια φιλο-αμερικανική οργάνωση που ιδρύθηκε στη δεκαετία του 1970 από δυο αμερικανικά μέλη του Συμβουλίου Διεθνών Σχέσεων.

Τον Ιανουάριο του 2017 δήλωσε ότι η Γαλλία χρειαζόταν μια πιο "ισορροπημένη" πολιτική απέναντι στη Συρία, συμπεριλαμβανομένων συνομιλιών με τον Μπασάρ Άσαντ. Τον Απρίλιο του 2017, μετά την επίθεση με χημικά στον Καν Σαϋκούν, ο Μακρόν πρότεινε μια πιθανή στρατιωτική επέμβαση κατά του καθεστώτος Άσσαντ, κατά προτίμηση υπό την αιγίδα των Ηνωμένων Εθνών.

Υποστηρίζει τη συνέχιση των πολιτικών του Ολάντ στο Ισραήλ, έχει αντιταχθεί στο κίνημα του BDS και έχει αρνηθεί να πάρει θέση στο ζήτημα της αναγνώρισης του κράτους της Παλαιστίνης.
Μετανάστευση

Σε αντίθεση με πολλούς Γάλλους σοσιαλιστές, συμπεριλαμβανομένου του πρώην πρωθυπουργού Μανουέλ Βαλς, ο Μακρόν υποστηρίζει την πολιτικών των ανοιχτών θυρών για τους μετανάστες και τους πρόσφυγες που επιδιώκει η Άνγκελα Μέρκελ στη Γερμανία και προωθεί την ανοχή απέναντι στους εσωτερικούς μετανάστες και τους μουσουλμάνους. Ο Μακρόν έχει εκφράσει την εμπιστοσύνη του στην ικανότητα της Γαλλίας να απορροφήσει περισσότερους μετανάστες και καλοσωρίζει την είσοδό τους στην Ευρώπη, υποστηρίζοντας ότι η εισροή θα έχει θετικές οικονομικές επιπτώσεις.

Ωστόσο πιστεύει ότι η Frontex "δεν είναι ένα αρκετά φιλόδοξο πρόγραμμα" και έχει ζητήσει περισσότερες επενδύσεις για τους φύλακες της ακτοφυλακής και των συνόρων "επειδή όποιος εισέρχεται στην Ευρώπη μέσω της Λαμπεντούζα ή από αλλού είναι κάτι που αποτελεί ζήτημα για όλες τις ευρωπαϊκές χώρες". Όσον αφορά την πολιτική ασύλου, ο ίδιος πιστεύει ότι "η περίοδος επανεξέτασης θα πρέπει να μειωθεί σημαντικά" και ότι "όλοι αυτοί των οποίων οι ισχυρισμοί αποτυγχάνουν θα πρέπει να απελαθούν αμέσως".
Ασφάλεια και τρομοκρατία

Ο Μακρόν πιστεύει ότι το προτεινόμενο νομοσχέδιο μεταρρύθμισης για τη στέρηση της ιθαγένειας στους γεννημένους στη Γαλλία και πολιτογραφημένους πολίτες που καταδικάστηκαν για τρομοκρατικές κατηγορίες δεν ήταν μια "συγκεκριμένη λύση" και υποστηρίζει ότι "η ατελείωτη παράταση της κατάστασης έκτακτης ανάγκης εγείρει θεμιτά ερωτήματα". Είναι υπέρ της αύξησης της κρατικής χρηματοδότησης στις υπηρεσίες πληροφοριών.

Ο Μακρόν ζητεί την αποκατάσταση της κοινοτικής αστυνόμευσης και θεωρεί ότι "η διαχείριση ορισμένων σημαντικών κινδύνων πρέπει να ανατεθεί στους οργανισμούς ή στον ιδιωτικό τομέα".

Θεωρεί ότι η πρότασή του να παρέχει σε κάθε νέο ενήλικα ένα επίδομα ύψους 500 ευρώ μπορεί να ενθαρρύνει τους νέους να ανακαλύψουν τον πολιτισμό της Γαλλίας και να αποτρέψουν την τρομοκρατία.

Ο Μακρόν έχει εγκρίνει προτάσεις για να καταστεί υποχρεωτική στις εταιρείες του διαδικτύου η πρόσβαση από την κυβέρνηση σε κρυπτογραφημένες επικοινωνίες από τους πελάτες.
Περιβάλλον

Πριν από τη Διάσκεψη των Ηνωμένων Εθνών για την Κλιματική Αλλαγή του 2015, ο Μακρόν ζήτησε την επιτάχυνση της οικολογικής μετάβασης και υποστήριξε μια "ισορροπία μεταξύ οικολογικών επιταγών και οικονομικών απαιτήσεων", στόχο που επιδιώκει να πετύχει η γαλλική κυβέρνηση καταπολεμώντας πέντε μέτωπα : καινοτομία, απλούστευση, ενίσχυση της ενεργειακής απόδοσης και μείωση της χρήσης ορυκτών καυσίμων, ανταγωνιστικότητα της ενέργειας, δράση στην Ευρώπη και στον κόσμο.

Κατά τη διάρκεια του καλοκαιριού του 2016, υπερασπίστηκε τη χρήση του πετρελαίου ντίζελ για το οποίο πιστεύει ότι δεν πρέπει να υπάρχει κυνήγι αφού "παραμένει στο επίκεντρο της γαλλικής βιομηχανικής πολιτικής". Ο Μακρόν εξέφρασε αυτήν την άποψη μετά το σκάνδαλο των εκπομπών της Βόλκσβάγκεν. Τότε ήταν μέλος μιας κυβέρνησης που υποστηρίχθηκε από το Σοσιαλιστικό Κόμμα. Διακεκριμένα μέλη αυτού του κόμματος, μεταξύ τους η δήμαρχος του Παρισιού Ανν Χινταλγκό, επέκριναν αυτήν τη θέση. Ο Μακρόν, επιπλέον, τάσσεται υπέρ της χρήσης της πυρηνικής ενέργειας την οποία θεωρεί "μια γαλλική επιλογή και μια επιλογή για το μέλλον".

Το 2016 ο Μακρόν πρότεινε στη Γαλλία να "εξασφαλίσει τις προμήθειες στα πιο στρατηγικά υλικά χρησιμοποιώντας τρεις μοχλούς : την κυκλική οικονομία και την ανάκτηση υλικών που περιέχονται στο τέλος της ζωής των προϊόντων ; δεύτερον η διαφοροποίηση των υλικών να ξεπεράσουν τους γεωπολιτικούς κινδύνους και να φέρουν μεγαλύτερη ανταγωνιστικότητα ; τρίτον η δημιουργία νέων ορυχείων στη Γαλλία εύλογου μεγέθους, που να ακολουθούν τα καλύτερα κοινωνικά και περιβαλλοντικά πρότυπα".

Αν και είναι σκεπτικιστής όσον αφορά την κατασκευή του Αεροδρομίου στην Ανατολική Γαλλία, ο Μακρόν πιστεύει ότι η κατασκευή θα έπρεπε να ξεκινήσει από τη στιγμή που οι άνθρωποι υποστήριξαν το έργο στο τοπικό δημοψήφισμα το 2016.
Λαϊκισμός

Ο Μακρόν στηρίζει την αρχή της κοσμικότητας. Έχει επίσης αναφέρει ότι "έχουμε καθήκον να τους αφήσουμε όλους να εξασκήσουν τη θρησκεία τους με αξιοπρέπεια". Τον Ιούλιο του 2016, στην πρώτη συνάντηση του Εμπρός!, ο Μακρόν εξέφρασε την αντίθεσή του στην απαγόρευση της μουσουλμανικής μαντίλας στα πανεπιστήμια δηλώνοντας : "Προσωπικά δεν πιστεύω ότι πρέπει να επινοούμε νέα κείμενα, νέους νόμους, νέα πρότυπα προκειμένου να κυνηγήσουμε τα πέπλα στα πανεπιστήμια και ανθρώπους που φορούν θρησκευτικά σύμβολα κατά τις εκδρομές στο χωριό".

Σε μια συνέντευξη στο γαλλικό περιοδικό ειδήσεων Marianne, ο Μακρόν υποστήριξε ότι "ο κοσμικός χαρακτήρας δεν έχει σχεδιαστεί για να προωθήσει μια δημοκρατική θρησκεία" και απάντησε στα σχόλια του Μανουέλ Βαλς σχετικά με την πρακτική του Ισλάμ στη γαλλική κοινωνία καταδικάζοντας την ιδέα ότι οι πολίτες πρέπει να είναι "διακριτικοί" στη θρησκευτική τους πράξη, δηλώνοντας ότι "τα προηγούμενα ιστορικά πρόσωπα, όταν ζητήσαμε τη διακριτική ευχέρεια σε θρησκευτικά ζητήματα, δεν τίμησαν τη δημοκρατία".

Στην ίδια συνέντευξη ο Μακρόν είπε για τους Γάλλους Μουσουλμάνους : "Ζητώ ένα πράγμα: σεβαστείτε απόλυτα τους κανόνες όταν είστε σε δημόσιο χώρο. Οι θρησκευτικές σχέσεις είναι για την υπέρβαση και δεν ζητώ από τους ανθρώπους να είναι μετριοπαθείς - δεν το υποστηρίζω αυτό. Η δική μου βαθιά πεποίθηση είναι πως ένας καθολικός μπορεί να πιστεύει ότι οι νόμοι της θρησκείας του υπερβαίνουν τους νόμους της δημοκρατίας. Απλά πιστεύω πως όταν καποιος εισέρχεται σε δημόσιο χώρο, οι νόμοι της δημοκρατίας πρέπει να υπερισχύουν του θρησκευτικού νόμου". Καταδίκασε επίσης τις "θρησκευτικές σχολές που διδάσκουν το μίσος προς τη δημοκρατία, με μια διδασκαλία κυρίως στα αραβικά ή, σε άλλες περιπτώσεις, που διδάσκουν περισσότερο την Τορά από βασικές θεμελιώδεις αρχές". Αυτή η δήλωση προκάλεσε μια έντονη αρνητική αντίδραση από το Ενιαίο Εβραϊκό Κοινωνικό Ταμείο, έναν οργανισμό που λειτουργεί ιουδαϊκές θρησκευτικές σχολές στη Γαλλία.
Παραπομπές

http://www.liberation.fr/france/2016/12/30/emmanuel-macron-une-ambition-en-marche_1538244
«Emmanuel Macron elected French president: as it happened». POLITICO (στα Αγγλικά). 5 Μαΐου 2017. Ανακτήθηκε στις 24 Απριλίου 2022.
«France's Macron wins new term after far-right battle». France 24 (στα Αγγλικά). 24 Απριλίου 2022. Ανακτήθηκε στις 24 Απριλίου 2022.
«Macron projected to win reelection as French president, defeating Le Pen». www.cbsnews.com (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 24 Απριλίου 2022.
«Αρχειοθετημένο αντίγραφο». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 9 Αυγούστου 2016. Ανακτήθηκε στις 2 Φεβρουαρίου 2017.
http://www.lemonde.fr/election-presidentielle-2017/article/2017/01/26/emmanuel-macron-assure-qu-aucun-centime-de-bercy-n-a-ete-utilise-pour-en-marche_5069362_4854003.html
http://www.lemonde.fr/politique/video/2016/12/12/qui-marche-pour-emmanuel-macron_5047785_823448.html

Πρόεδροι της Γαλλικής Δημοκρατίας

Τα πλάγια γράμματα δείχνουν τους προσωρινούς Προέδρους.

Εγκυκλοπαίδεια Γαλλίας

Γάλλοι

Κόσμος

Αλφαβητικός κατάλογος

Hellenica World - Scientific Library

Από τη ελληνική Βικιπαίδεια http://el.wikipedia.org . Όλα τα κείμενα είναι διαθέσιμα υπό την GNU Free Documentation License