Ευρώπη
Καλοκαίρι - Ένα γερμανικό εκστρατευτικό σώμα υπό τον αυτοκράτορα Φρειδερίκο Β' εισβάλλει στη Ρομάνια και την Τοσκάνη, ελπίζοντας να καταλάβει τη Ρώμη. Διορίζει τον 21χρονο γιο του, Έντζο της Σαρδηνίας, Γενικό Αυτοκρατορικό Βικάριο για τη Βόρεια Ιταλία. Ο Φρειδερίκος απειλεί επίσης με πόλεμο κατά της Βενετίας, η οποία έχει στείλει πλοία για να αποκλείσει τα λιμάνια της Σικελίας. Προκειμένου να χρηματοδοτήσει την αυξανόμενη ανάγκη του για όπλα, θεσμοθετεί μια διοικητική αναδιοργάνωση της Αγίας Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας (μεταξύ άλλων, τη συγκρότηση 10 αντιβασιλέων στην Ιταλία).
25 Ιουλίου - Μάχη του Ourique: Οι πορτογαλικές δυνάμεις με επικεφαλής τον Alfonso Henriques νικούν τους Almoravids στο Ourique (Νότια Πορτογαλία). Μετά τη μάχη, ο Αλφόνσος ανακηρύσσεται βασιλιάς σε μια συνέλευση (που ονομάζεται Cortes Gerais) στο Λαμέγκο. Εκεί λαμβάνει το στέμμα, για να επιβεβαιώσει την πορτογαλική ανεξαρτησία από το Βασίλειο της Λεόν.
Αύγουστος – Πολιορκία της Φαέντζας: Ο Φρειδερίκος Β' πολιορκεί την πόλη Φαέντσα κατά τη διάρκεια του πολέμου των Γκουέλφων και των Γκιβελινών. Εν τω μεταξύ, ο Φρειδερίκος συνάπτει συμμαχία με την Πίζα για να υποστηρίξει την εκστρατεία του εναντίον των Παπικών Κρατών.
Φθινόπωρο - Ο βασιλιάς Béla IV επιτρέπει σε περίπου 40.000 Κουμάνους, ειδωλολάτρες νομάδες που φεύγουν από τους Μογγόλους, να εγκατασταθούν στην Ουγγαρία μεταξύ των ποταμών Δούναβη και Theiss, αφού ο αρχηγός τους, Köten, υποσχέθηκε να ασπαστεί τον Χριστιανισμό.
Νοέμβριος – Ο Πάπας Γρηγόριος Θ΄ παραχωρεί το καθεστώς της Σταυροφορίας στον Βασιλιά Φερδινάνδο Γ΄ (τον Άγιο), ο οποίος ηγείται μιας επιτυχημένης εκστρατείας κατά των Αλμοχάδων στη Μούρθια.[1]
Ο βασιλιάς Λουδοβίκος Θ' (ο Άγιος) κατέχει ένα κοινοβούλιο (ή "δικαστήριο") στο Παρίσι, για πρώτη φορά ηχογραφημένο στο Ancien Régime της Γαλλίας.
Αγγλία
17 Ιουνίου ή 18 Ιουνίου - Ο Εδουάρδος Α' (Longshanks), ο πρώτος γιος που γεννήθηκε από τον βασιλιά Ερρίκο Γ' και τη βασίλισσα Ελεονώρα της Προβηγκίας, γεννιέται στο Παλάτι του Γουέστμινστερ. Ο Ερρίκος του δίνει το όνομα του Εδουάρδου του Ομολογητή και επιλέγει τον Σιμόν ντε Μονφόρ για νονό του.
ανυψώθηκε
1 Σεπτεμβρίου - Σταυροφορία των Βαρόνων: Μια δύναμη σταυροφόρων (περίπου 1.500 ιππότες) υπό τον βασιλιά Theobald I της Ναβάρρας φτάνει στην Άκρα. Σε ένα συμβούλιο τοπικών βαρόνων – με κυριότερους: Walter of Brienne, Odo of Montbéliard, Balian of Beirut, John of Arsuf και Balian of Sidon, γίνονται σχέδια για την προετοιμασία μιας εκστρατείας κατά των Αγιουβίδων στην Αίγυπτο. Αργότερα, με τον Theobald προστίθενται και κάποιοι Σταυροφόροι από την Κύπρο.[2]
2 Νοεμβρίου – Ένα εκστρατευτικό σώμα (περίπου 4.000 ιππότες) υπό τον Theobald I ξεκινά από την Άκρα για τα αιγυπτιακά σύνορα, αποσπάσματα από τα στρατιωτικά τάγματα και αρκετοί τοπικοί βαρόνοι συνοδεύουν τους Σταυροφόρους. Ενώ βάδιζε προς τη Γιάφα, μια στήλη των Σταυροφόρων με επικεφαλής τον Πέτρο της Βρετάνης και τον υπολοχαγό του Ραούλ ντε Σουασόν με διακόσιους ιππότες, στήνει ενέδρα και επιτίθεται σε ένα πλούσιο μουσουλμανικό καραβάνι.[3]
12 Νοεμβρίου - Ο σουλτάνος ασ-Σαλίχ Αγιούμπ στέλνει έναν στρατό Αγιουβιδών στη Γάζα για να προστατεύσει τα αιγυπτιακά σύνορα. Το βράδυ, ο Ερρίκος του Μπαρ, ζηλεύοντας την επιτυχημένη ενέδρα του Πέτρου της Βρετάνης, αποφασίζει να βαδίσει προς τη Γάζα με μια δύναμη σταυροφόρων (περίπου 500 ιππότες και 1.000 στρατιώτες). Αν και προειδοποιήθηκε από τον Theobald I, ο Ερρίκος διατάζει να στήσουν στρατόπεδο σε ένα επίπεδο έδαφος που περιβάλλεται από αμμόλοφους κοντά στη Γάζα.[4]
13 Νοεμβρίου - Μάχη της Γάζας: Ο στρατός των σταυροφόρων με επικεφαλής τον Ερρίκο του Μπαρ ηττάται από τους Αιγύπτιους κοντά στη Γάζα. Περισσότεροι από χίλιοι άνδρες σφάζονται, μεταξύ των οποίων και ο ίδιος ο Χένρι. Εξακόσιοι άλλοι αιχμαλωτίζονται και μεταφέρονται στην Αίγυπτο. Ανάμεσά τους είναι ο Amaury VI de Montfort και ο Philippe de Nanteuil – ο οποίος, στα μπουντρούμια του Καΐρου, γράφει ένα τραγούδι σταυροφορίας για την αποτυχία της αποστολής.[5]
7 Δεκεμβρίου - Δυνάμεις των Αγιουμπιδών υπό τον Αν-Νασίρ Ντάουντ βαδίζουν στην Ιερουσαλήμ, η οποία είναι σε μεγάλο βαθμό ανυπεράσπιστη. Η φρουρά της πόλης παραδίδεται στον Dawud, αφού αποδέχτηκε την προσφορά του για ασφαλή διαγωγή στην Άκρα. Ο Dawud καταστρέφει τις οχυρώσεις της Ιερουσαλήμ, συμπεριλαμβανομένου του Πύργου του Δαβίδ. Εν τω μεταξύ, ο Theobald I (χάνοντας πολλούς άνδρες υπόγεια) μετακινείται με τα υπολείμματα του στρατού των σταυροφόρων προς τα βόρεια προς την Άκρα.[6]
μογγολική αυτοκρατορία
Η εισβολή των Μογγόλων στη Ρωσία του Κιέβου: Οι Μογγόλοι υπό τον Μπατού Χαν συνεχίζουν την εκστρατεία τους στην Ποντιακή Στέπα. Μετά την καταστροφή της Κριμαίας και την εκστρατεία κατά των Κιρκασίων στον Καύκασο, στρέφονται προς τη Ρωσία του Κιέβου. Τον Μάρτιο, το Περεγιασλάβλ, πρωτεύουσα του Πριγκιπάτου του Περεγιασλάβλ, λεηλατείται από τους Μογγόλους.
18 Οκτωβρίου - Λεηλασία του Τσέρνιγκοφ: Οι Μογγόλοι με επικεφαλής τον Μπατού Χαν επιτίθενται στο Τσέρνιγκοφ, η φρουρά συγκεντρώθηκε έξω από τα τείχη για να αντιμετωπίσει τους Μογγόλους σε μια σκληρή μάχη. Ο πρίγκιπας Mstislav III Glebovich έρχεται να βοηθήσει με τα στρατεύματά του, σφάζονται από μογγόλους καταπέλτες. Η πόλη λεηλατείται όπως και οι πόλεις στη γύρω ύπαιθρο.
Ανά θέμα
Τέχνες και Ανθρωπιστικές Επιστήμες
Στην Αγγλία ο κεντρικός πύργος του καθεδρικού ναού του Λίνκολν καταρρέει.
Θρησκεία
20 Μαρτίου - Ο Γρηγόριος Θ' ανανεώνει τον αφορισμό του Φρειδερίκου Β', ενώ βρίσκεται στην αυλή του στην Πάντοβα. Ο Φρειδερίκος απαντά εκδιώκοντας τους Φραγκισκανούς και τους Δομινικανούς από τη Λομβαρδία.[7]
Γεννήσεις
17 Ιουνίου ή 18 Ιουνίου - Εδουάρδος Α' (Longshanks), βασιλιάς της Αγγλίας (π. 1307)
17 Δεκεμβρίου - Kujō Yoritsugu, Ιάπωνας ηγεμόνας (shogun) (π. 1256)
Álvaro (ο Καστιλιάνος), Ισπανός ευγενής και ιππότης (π. 1268)
Μπαλιάν του Αρσουφ, Κύπριος ευγενής (Οίκος Ιμπελίν) (π. 1277)
Constance of Aragon, Ισπανίδα πριγκίπισσα (infanta) (π. 1269)
Ιωάννης Β' της Βρετάνης, Γάλλος ευγενής και ιππότης (π. 1305)
Robert de Ferrers, Άγγλος ευγενής και ιππότης (π. 1279)
Στέφανος Ε', βασιλιάς της Ουγγαρίας (Οίκος Árpád) (π. 1272)
Θωμάς Α' του Σαλούτζο, Ιταλός ευγενής και ιππότης (π. 1296)
Θάνατοι
3 Φεβρουαρίου – Kujō Ninshi, σύζυγος της Ιάπωνας αυτοκράτειρας (γεν. 1173)
3 Μαρτίου – Βλαντιμίρ Δ΄ (Ρουρίκοβιτς), Μέγας Πρίγκιπας του Κιέβου (γεν. 1187)
20 Μαρτίου – Χέρμαν φον Σάλτσα, Γερμανός Μέγας Διδάσκαλος (γεν. 1165)
28 Μαρτίου – Γκο-Τόμπα (ή Τόμπα ΙΙ), αυτοκράτορας της Ιαπωνίας (γεν. 1180)
7 Απριλίου - Γουλιέλμος Α' του Καντιλούπη, Νορμανδός ευγενής (γεν. 1159)
5 Ιουνίου - Władysław Odonic (ο Spitter), Πολωνός ευγενής
21 Σεπτεμβρίου - Simon of Dammartin, Γάλλος ευγενής
13 Νοεμβρίου - Ερρίκος Β' του Μπαρ, Γάλλος ευγενής (γεν. 1190)
13 Δεκεμβρίου - Αλβέρτος Δ' (ο Σοφός), Γερμανός ευγενής
21 Δεκεμβρίου
Henry de Turberville, Άγγλος ευγενής και ιππότης
Richard Wilton, Άγγλος λόγιος φιλόσοφος
Abu al-Abbas al-Nabati, Ανδαλουσιανός φαρμακοποιός (γεν. 1166)
Αιμερί Γ΄ της Ναρμπόνης (ή Αιμερίκ), Γάλλος ευγενής
Ibn al-Khabbaza, Μαροκινός ιστορικός, ποιητής και συγγραφέας
Ibn al-Mustawfi, Αγιουμπίδης κυβερνήτης και ιστορικός (γεν. 1169)
Muhammad bin Hasan al-Baghdadi, συγγραφέας αραβικής κουζίνας
Robert of Courtenay, Γάλλος ευγενής και ιππότης (γεν. 1168)
Θωμάς της Κάπουα, Ιταλός προκαθήμενος, καρδινάλιος και διπλωμάτης
|
◄ | 12ος αιώνας | 13ος αιώνας | 14ος αιώνας | ► ◄◄ | ◄ | 1235 | 1236 | 1237 | 1238 | 1239 | 1240 | 1241 | 1242 | 1243 | ► | ►► |
Hellenica World - Scientific Library
Από τη ελληνική Βικιπαίδεια http://el.wikipedia.org . Όλα τα κείμενα είναι διαθέσιμα υπό την GNU Free Documentation License
