Ευρώπη
Καλοκαίρι - Ο αυτοκράτορας Φρειδερίκος Β' συγκεντρώνει μια εκστρατευτική δύναμη (περίπου 15.000 άνδρες) για να συντρίψει την εξεγερμένη Lombard League. Διασχίζει τις Άλπεις στη Βερόνα – όπου τον συνοδεύει ο Λόρδος Ezzelino III da Romano, συμπεριλαμβανομένων στρατευμάτων από τη Μπρέσια, τη Βιτσέντζα, την Πάντοβα και το Τρεβίζο. Ο Φρειδερίκος βασίζεται στους συμμάχους του για υποστήριξη και με αυτόν τον τρόπο προκαλεί την αντίθεση προηγούμενων υποστηρικτών, όπως ο Οίκος των Έστε, ο οποίος τώρα τάσσεται με τους Λομβαρδούς.
15 Αυγούστου - Μάχη του Puig: Οι δυνάμεις της Αραγονίας υπό τον Bernat Guillem de Montpeller νικούν τον μουσουλμανικό στρατό (περίπου 12.000 άνδρες) της Ταΐφα της Βαλένθια στο El Puig. Οι δυνάμεις Almohad κατατροπώνονται και πολλοί από τους στρατιώτες σκοτώνονται στη δράση. Ο Zayyan ibn Mardanish, ηγεμόνας και κυβερνήτης της Βαλένθια των Almohad, αναγκάζεται να εξοριστεί στην Τυνησία, προσφέροντας παράλληλα την παράδοση όλων των κάστρων από τον ποταμό Turia μέχρι την Tortosa και τον Teruel.
27 Νοεμβρίου - Μάχη της Cortenuova: Ο Frederick II νικά τις δυνάμεις της Lombard League. περίπου 5.000 Λομβαρδοί αιχμαλωτίζονται. Ο Φρειδερίκος κάνει μια θριαμβευτική είσοδο στη συμμαχική πόλη της Κρεμόνα με τον τρόπο ενός αρχαίου Ρωμαίου αυτοκράτορα, με το αιχμάλωτο καρότσιο (αργότερα εστάλη στην κοινότητα της Ρώμης) και έναν ελέφαντα. Κατά τη διάρκεια της χειμερινής εκστρατείας, ο Φρειδερίκος καταλαμβάνει τις πόλεις Lodi, Novara, Vercelli, Chieri και Savona του Πιεμόντε.[1]
Μετά από παρότρυνση του βασιλιά Λουδοβίκου Θ' (του Αγίου), ο Θωμάς Β' παντρεύεται την Ιωάννα, χήρα του Φερδινάνδου της Φλάνδρας, και κόρη του αείμνηστου Λατίνου αυτοκράτορα Βαλδουίνου Α'. Ο Θωμάς γίνεται κόμης της Φλάνδρας (ή Jure uxoris).[2]
Λιβονική Σταυροφορία: Οι Livonian Brothers of the Sword απορροφώνται στο Τευτονικό Τάγμα, ως το αυτόνομο Λιβονικό Τάγμα. Μια εσθονική εξέγερση ξεκινά στο νησί Saaremaa (βρίσκεται στη Βαλτική Θάλασσα).
Αγγλία
25 Σεπτεμβρίου - Συνθήκη της Υόρκης: Ο βασιλιάς Ερρίκος Γ' υπογράφει συμφωνία με τον Αλέξανδρο Β' στο Γιορκ. Ο Αλέξανδρος υποτάσσεται στην κυριαρχία του Ερρίκου και αποκηρύσσει τις αξιώσεις της Σκωτίας στο Northumberland, Westmorland και Cumberland. Αυτό καθιερώνει τα αγγλο-σκωτσέζικα σύνορα σε μια μορφή με το μελλοντικό καθεστώς αρκετών φεουδαρχικών περιουσιών και σηματοδοτεί το τέλος των προσπαθειών της Σκωτίας να επεκτείνει τα σύνορά της προς τα νότια.[3]
μογγολική αυτοκρατορία
Φθινόπωρο – Μογγολική εισβολή στη Ρωσία του Κιέβου: Ο Μογγολικός στρατός με διοικητή τον Μπατού Χαν και τον Σουμπουτάι, εισβάλλει στο Πριγκιπάτο του Ριαζάν (με εκπροσώπους και των τεσσάρων Χανάτων να οδηγούν περίπου 100.000 Μογγολικές, Τουρκικές και Περσικές δυνάμεις στην Ευρώπη). Τον Δεκέμβριο, ο Μπατού Χαν στέλνει απεσταλμένους στην αυλή της Ρωσίας του Μεγάλου Πρίγκιπα Γιούρι Ιγκόρεβιτς και απαιτεί την υποταγή της πρωτεύουσας Ριαζάν (ή Παλιού Ριαζάν).
Μάχη του ποταμού Voronezh: Ο Μεγάλος Πρίγκιπας Γιούρι Β' του Βλαντιμίρ με την υποστήριξη των συνόρων πρίγκιπες του Ryazan, του Murom και του Pronsk συγκεντρώνουν τις δυνάμεις τους και τοποθετούνται στον ποταμό Voronezh, περιμένοντας ενισχύσεις από τον Βλαντιμίρ. Οι Μογγόλοι υπό τον Μπατού Χαν καταλαμβάνουν τις δυνάμεις των Ρώσων, οι οποίες είναι διασκορπισμένες. Ο Γιούρι υποχωρεί στο Ριαζάν, ενώ μερικά στρατεύματα αποσύρονται στην Κολόμνα και εντάσσονται στον στρατό του Βλαντιμίρ-Σούζνταλ.
16–21 Δεκεμβρίου - Πολιορκία του Ριαζάν: Οι Μογγόλοι υπό τον Μπατού Χαν πολιόρκησαν το Ριαζάν. Οι κάτοικοι της πόλης αποκρούουν τις πρώτες επιθέσεις των Μογγόλων αλλά μετά από 5 ημέρες τα τείχη της πόλης παραβιάζονται από κινεζικούς καταπέλτες. Στις 21 Δεκεμβρίου, οι Μογγόλοι εισβάλλουν στα τείχη και λεηλατούν την πρωτεύουσα, σκοτώνοντας τον Γιούρι Ιγκόρεβιτς και όλους τους κατοίκους. Ο Γιούρι Β' του Βλαντιμίρ στάθηκε δίπλα και δεν κάνει τίποτα για να παρέμβει ενώ ο Ριαζάν καίγεται.
Δεκέμβριος – Πολιορκία της Κολόμνα: Οι δυνάμεις των Ρώσων υπό τον Γιούρι Β’ του Βλαντιμίρ πολιορκούνται και εξολοθρεύονται στην Κολόμνα από τους Μογγόλους. Ο Γιούρι μόλις και μετά βίας δραπετεύει στο Γιαροσλάβλ. Η πρωτεύουσα του Βλαντιμίρ έχει μείνει ανυπεράσπιστη – καθώς λαμβάνεται μετά από μόλις 2 ημέρες. Η σύζυγος του Γιούρι, Αγκάθα (αδελφή του Μιχαήλ του Τσέρνιγκοφ) και όλη η οικογένειά του πεθαίνουν στο Βλαντιμίρ όταν μια εκκλησία όπου είχαν βρει καταφύγιο από τη φωτιά καταρρέει.
ανυψώθηκε
Άνοιξη – Ο Αλ-Ασράφ Μούσα, Αγιουβίδης ηγεμόνας της Δαμασκού, συγκεντρώνει τους συμμάχους του και εξασφαλίζει την ενεργή υποστήριξή του στον Καϊκουμπάντ Α', Σετζούκ ηγεμόνα του Σουλτανάτου του Ρουμ. Ένας εμφύλιος πόλεμος φαίνεται αναπόφευκτος όταν το Kayqubad δηλητηριάζεται κατά τη διάρκεια μιας γιορτής στο Kayseri, στις 31 Μαΐου.[4] Εν τω μεταξύ, οι Σελτζούκοι ενισχύουν τα φρούρια στις ανατολικές επαρχίες ενάντια στους Μογγόλους.
27 Αυγούστου - Ο Αλ-Ασράφ αρρωσταίνει επικίνδυνα και πεθαίνει μετά από 8 χρόνια βασιλείας. Τον διαδέχεται ο αδερφός του As-Salih Ismail – ο οποίος υπερασπίζεται τη Δαμασκό ενάντια στον μεγαλύτερο αδερφό του Al-Kamil, Αγιουβίδη ηγεμόνα της Αιγύπτου. Τον Οκτώβριο, ο Ισμαήλ έκαψε τα προάστια για να αποτρέψει τις αιγυπτιακές δυνάμεις από το καταφύγιο.[5]
Ανά θέμα
Πόλεις και κωμοπόλεις
Το Cölln, δίδυμη πόλη του μεταγενέστερου Alt-Berlin (ή Παλαιού Βερολίνου), ιδρύθηκε στο Fischerinsel. Η πόλη γίνεται εμπορικό κέντρο, το οποίο συνδέεται με το Μαγδεμβούργο και τη Φρανκφούρτη αν ντερ Όντερ.
Το Elbląg ιδρύθηκε από το Τευτονικό Τάγμα υπό τον Μεγάλο Διδάσκαλο Hermann von Balk. Κατασκευάζει ένα οχυρό οχυρό στις όχθες του ποταμού Elbląg (σημερινή Πολωνία).
Γεννήσεις
7 Ιουλίου - Ibn Abd al-Malik, ιστορικός Almohad (π. 1303)
Agnes of Dampierre, Γαλλίδα ευγενής (π. 1288)
Bohemond VI (ο Ωραίος), πρίγκιπας της Αντιόχειας (π. 1275)
Ελισάβετ των Ρέντβερς, Αγγλίδα ευγενής (π. 1293)
Ιωάννης Β΄, Μαργράβος του Βρανδεμβούργου-Στένταλ (π. 1281)
Λαδίσλαος του Σάλτσμπουργκ, Γερμανός αρχιεπίσκοπος (π. 1270)
Munio of Zamora, Ισπανός μοναχός και επίσκοπος (π. 1300)
Θάνατοι
2 Φεβρουαρίου - Joan (Κυρία της Ουαλίας), Αγγλίδα πριγκίπισσα[6]
14 Μαρτίου - Guigues VI του Viennois, κόμης του Albon (γεν. 1184)
16 Μαρτίου – Guðmundur Arason, Ισλανδός επίσκοπος (γεν. 1161)
27 Μαρτίου - Ιωάννης της Brienne (ή Ιωάννης Α΄), βασιλιάς της Ιερουσαλήμ
12 Απριλίου
Βερεγγάρια του Λεόν, σύζυγος της Λατίνης αυτοκράτειρας (γεν. 1204)
Φίλιππος Β' (de Méréville), Γάλλος ιερέας και επίσκοπος
15 Απριλίου - Ρίτσαρντ Πουρ, Άγγλος προκαθήμενος και επίσκοπος
5 Μαΐου - Fujiwara no Ietaka, Ιάπωνας ποιητής waka (γεν. 1158)
31 Μαΐου - Kayqubad I, Σελτζούκος ηγεμόνας του Σουλτανάτου του Ρουμ
6 Ιουνίου – Ιωάννης της Σκωτίας, Σκωτσέζος ευγενής (γεν. 1207)[7]
29 Ιουλίου - Ingeborg της Δανίας, βασίλισσα της Γαλλίας (γεν. 1174)
27 Αυγούστου - Al-Ashraf Musa, Αγιουβίδης ηγεμόνας της Δαμασκού
31 Αυγούστου - Huijong, Κορεάτης ηγεμόνας του Goryeo (γεν. 1181)
21 Δεκεμβρίου - Γιούρι Ιγκόρεβιτς, Μέγας Πρίγκιπας του Ριαζάν
Άννα Μαρία, αυτοκράτειρα της Βουλγαρικής Αυτοκρατορίας (γεν. 1204)
Emo of Friesland, Ολλανδός λόγιος, ηγούμενος και συγγραφέας (γεν. 1175)
John Halgren από την Abbeville, Γάλλος φιλόσοφος και συγγραφέας
Ιορδάνης της Σαξονίας, Γερμανός ιεροκήρυκας και θρησκευτικός ηγέτης
Ιούλιος Α' (ο Πρεσβύτερος), Ούγγρος ευγενής και γαιοκτήμονας
Kamal al-Din Isfahani, Πέρσης ποιητής και συγγραφέας (γεν. 1173)
Shunten (ή Shunten-Ō), κυβερνήτης του νησιού Οκινάουα (γεν. 1166)
Wei Liaoweng, Κινέζος πολιτικός και φιλόσοφος (γεν. 1178)
|
◄ | 12ος αιώνας | 13ος αιώνας | 14ος αιώνας | ► ◄◄ | ◄ | 1233 | 1234 | 1235 | 1236 | 1237 | 1238 | 1239 | 1240 | 1241 | ► | ►► |
Hellenica World - Scientific Library
Από τη ελληνική Βικιπαίδεια http://el.wikipedia.org . Όλα τα κείμενα είναι διαθέσιμα υπό την GNU Free Documentation License
