Η Μελβούρνη (Melbourne, προφέρεται Μέλμπερν) είναι σημαντικότατη πόλη της Αυστραλίας και πρωτεύουσα της Πολιτείας Βικτωρίας.

Γενικά

Είναι η δεύτερη σε μέγεθος πόλη της Αυστραλίας μετά το Σίδνεϋ. Βρίσκεται επί των εκβολών του ποταμού Γιάρρα στον Κόλπο του Φιλίππου και είναι κτισμένη επί στενής παραλιακής λωρίδας και των κρασπέδων λόφων η οποία και χωρίζεται από τις Αυστραλιανές Άλπεις από την κοιλάδα του ποταμού Μάραιϋ σε απόσταση 180 χλμ. βόρεια. Ο πληθυσμός της το 1947 αριθμούσε 1.227.000 κατοίκους, ενώ το 1983 έφθασε τους 2.865.000 κατοίκους. Η πόλη έχει σχήμα ορθογωνίου τετραγώνου και είναι περίφημη για τα πάρκα της και τους βοτανικούς κήπους που την περιβάλλουν, ειδικά κατά μήκος του ποταμού Γιάρρα.

Κλίμα

Το κλίμα της Μελβούρνης είναι τροπικό και αρκετά δροσερό. Η μέση ετήσια θερμοκρασία φθάνει τους 14°C. Ο Ιούλιος που είναι ο ψυχρότερος μήνας έχει μέση θερμοκρασία 9,5°, ενώ ο Ιανουάριος, ο θερμότερος έχει 20°. Το ετήσιο ύψος βροχής φθάνει τα 65 εκ. Αν και η γεωργία θεωρείται αρκετά ανεπτυγμένη στη γύρω περιοχή η πόλη αποτελεί εμπορικό και βιομηχανικό κέντρο.

Ιστορία

Η Μελβούρνη ιδρύθηκε το 1835 από τον Ιωάννη Μπάτμαν και πολύ γρήγορα εξελίχθηκε ένας από τους σημαντικότερους λιμένες του νοτίου ημισφαιρίου. Από το 1901 μέχρι τον καθορισμό της Καμπέρας ως πρωτεύουσας και έδρας της κυβέρνησης, η Μελβούρνη ήταν η πρωτεύουσα της Κοινοπολιτείας της Αυστραλίας. Ειδικά μετά την ανακάλυψη χρυσού στο Μπόλαράιτ το 1851 ο πληθυσμός της πόλης αυξήθηκε εκπληκτικά.

Εμπόριο

Η Μελβούρνη αποτελεί τη μεγαλύτερη πύλη του εξαγωγικού εμπορίου όλης της ηπείρου. Επίσης από τον λιμένα της διεξάγεται η ναυτιλιακή σύνδεση με την Τασμανία.

Τουρισμός

Από τα αξιολογότερα κτίρια της πόλης θεωρούνται η Εθνική Πινακοθήκη της Βικτωρίας, μία από τις πλουσιότερες του κόσμου, το Νομισματοκοπείο, το Αστεροσκοπείο, το Πανεπιστήμιο καθώς και ο Αγγλικανικός και Ρωμαιοκαθολικός καθεδρικοί ναοί.

Λαογραφία

Ο Λαογραφικός ανταγωνισμός μεταξύ Μελβούρνης και Σύδνεϋ αποτελεί ένα συνεχές αντιπαλλόμενο θέμα ευθυμογραφημάτων, περίπου αντίστοιχα με τα ελληνικά περί Ποντίων, Χιωτών, Πατρινών κ.λπ.