.

Ινδονησία

Η Ινδονησία είναι νησιωτικό κράτος της Νοτιοανατολικής Ασίας, που απαρτίζεται από περίπου 18.000 νησιά. Με πληθυσμό 237.641.326 κατοίκους[3], είναι η τέταρτη πολυπληθέστερη χώρα στον κόσμο, και έχει το μεγαλύτερο πληθυσμό μουσουλμάνων. Πρωτεύουσα είναι η Τζακάρτα, παλαιότερα γνωστή ως Μπατάβια. Η Ινδονησία συνορεύει με την Παπούα Νέα Γουινέα, το Ανατολικό Τιμόρ και τη Μαλαισία. Άλλες γειτονικές χώρες περιλαμβάνουν τη Σιγκαπούρη, τις Φιλιππίνες, την Αυστραλία, και την ινδική επικράτεια του Ανταμάν και Νικομπάρ. Η Ινδονησία είναι ιδρυτικό μέλος της ASEAN και μέλος του G-20 των μεγάλων οικονομιών. Η ινδονησιακή οικονομία είναι η δέκατη έγδομη μεγαλύτερη οικονομία στον κόσμο, όσον αφορά το ονομαστικό ΑΕΠ και η δέκατη πέμπτη μεγαλύτερη από την ισοτιμία αγοραστικής δύναμης. Πρόεδρος της χώρας είναι ο Σουσίλο Μπάμπανγκ Γιουντχογιόνο και Αντιπρόεδρος ο Γιουσούφ Καλά από τις 20 Οκτωβρίου του 2004.

Το ινδονησιακό αρχιπέλαγος ήταν μια σημαντική περιοχή του εμπορίου τουλάχιστον από τον 7ο αιώνα, όταν o Srivijaya και αργότερα o Majapahit έκαναν εμπόριο με την Κίνα και την Ινδία. Οι τοπικοί αρχόντες απορρόφησαν σταδιακά τις ξένες πολιτιστικά, θρησκευτικά και πολιτικά πρότυπα από τους πρώτους αιώνες μ.Χ., και ο ινδουιστικά και ο βουδιστικά βασίλεια άκμασαν. Η ιστορία της Ινδονησίας έχει επηρεαστεί από τις ξένες δυνάμεις που τις προσέλκυσαν οι φυσικοί πόροι της. οι μουσουλμάνοι έμποροι έφεραν το Ισλάμ και οι ευρωπαϊκές δυνάμεις πολέμησαν ο ένας τον άλλον για το μονοπώλιο του εμπορίου των μπαχαρικών στα νησιά Μαλούκου κατά τη διάρκεια της Εποχής των Ανακαλύψεων. Μετά από τρεις και μισούς αιώνες ολλανδικής αποικιοκρατίας, η Ινδονησία εξασφάλισε την ανεξαρτησία της μετά τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο. Η ιστορία της Ινδονησίας έκτοτε είναι ταραγμένη, με προκλήσεις που δημιουργούνται από φυσικές καταστροφές, τη διαφθορά, αποσχιστικές τάσεις, μια διαδικασία εκδημοκρατισμού, και περίοδοι της ταχείας οικονομικής αλλαγής. Το σημερινό έθνος της Ινδονησίας είναι ενιαίο με προεδρική δημοκρατία που αποτελείται από τριάντα τρεις επαρχίες.

Ιστορία

Το αρχιπέλαγος της Ινδονησίας, ειδικότερα το νησί Ιάβα, κατοικήθηκε από τον Homo erectus περίπου 500.000 χρόνια πριν.

Η περιοχή ήταν σημαντική εμπορική αρτηρία για την Κίνα κι έτσι άνθισε το εμπόριο μπαχαρικών. Στην περιοχή επίσης υπήρχαν θρησκευτικές και πολιτιστικές επιρροές του Ινδουισμού και του Βουδισμού και κατά το Μεσαίωνα, τα νησιά πέρασαν υπό την επιρροή του Ισλάμ.

Στις αρχές του 17ου αιώνα, η παραγωγή μπαχαρικών και η γεωγραφική της θέση την κατέστησαν μήλον της έριδος ανάμεσα στην Ολλανδία και τη Μεγάλη Βρετανία. Νικητές στον ανταγωνισμό βγήκαν οι Ολλανδοί μέσω της Εταιρείας Ανατολικών Ινδιών. Όταν αυτή χρεοκόπησε την Πρωτοχρονιά του 1800, τα εδάφη της ανακηρύχθηκαν επίσημα ολλανδική αποικία.

Από τις αρχές του 20ού αιώνα σε πολλά νησιά εκδηλώνονταν εξεγέρσεις ενάντια στις ξένες αρχές. Έπειτα από ένα σύντομο διάστημα κατοχής από την Ιαπωνία κατά τη διάρκεια του Β' Παγκοσμίου Πολέμου, οι Ινδονήσιοι κήρυξαν την ανεξαρτησία της χώρας το 1945. Μετά από τετραετείς συγκρούσεις (Ινδονησιακή Επανάσταση) με τους Ολλανδούς, οι οποίοι προσπάθησαν να επανακάμψουν στην περιοχή μετά τον Πόλεμο, πέτυχαν την αναγνώριση του κράτους τους ως ενιαίου και ανεξάρτητου (1949).
Γεωγραφία

Η Ινδονησία αποτελείται από 17.508 νησιά διασκορπισμένα βόρεια και νότια του ισημερινού, εκ των οποίων τα 6.000 είναι κατοικημένα[5]. Τα πέντε μεγαλύτερα νησιά είναι η Ιάβα, η Σουμάτρα, το Καλιμαντάν (το τμήμα του Βόρνεο που ανήκει στην Ινδονησία), η Νέα Γουινέα (τμήμα της ανήκει στην Παπούα Νέα Γουινέα), και η Κελέβη. Η Ινδονησία συνορεύει με τη Μαλαισία στα νησιά Βόρνεο και Σεμπατίκ, με την Παπούα - Νέα Γουινέα στο νησί Νέα Γουινέα και το Ανατολικό Τιμόρ στο νησί Τιμόρ. Συνορεύει επίσης με τη Σιγκαπούρη, τη Μαλαισία και τις Φιλιππίνες στα βόρεια. Στο νότο, βρίσκονται τα υδάτινα σύνορα με την Αυστραλία. Η πρωτεύουσα Τζακάρτα, που βρίσκεται στη νήσο Ιάβα, είναι η μεγαλύτερη πόλη της χώρας[6], ακολουθούμενη από την Σουραμπάγια, την Μπαντούν, την Μεντάν και τη Σεμαράνγκ[7].

Η Ινδονησία είναι η 16η μεγαλύτερη χώρα παγκοσμίως με έκταση 1.919.440 τετραγωνικών χιλιομέτρων[8]. Η πληθυσμιακή πυκνότητα είναι 134 άτομα ανά τετραγωνικό χιλιόμετρο, γεγονός που την κατατάσσει 79η στον κόσμο[9], παρόλο που το πιο πολυπληθές νησί του κόσμου[10], η Ιάβα έχει πληθυσμιακή πυκνότητα 940 ατόμων ανά τετραγωνικό χιλιόμετρο. Υψηλότερο βουνό είναι το Πουντζάκ Τζάια στην Παπούα με μέγιστο ύψος 4.884 μέτρων, ενώ μεγαλύτερη λίμνη η Τόμπα στην Σουμάτρα με έκταση 1.145 τετραγωνικών χιλιομέτρων. Τα μεγαλύτερα ποτάμια της χώρας, πολλά από τα οποία είναι πλωτά[11], βρίσκονται στο Καλιμαντάν.

Η θέση της Ινδονησίας στα σημεία όπου ενώνονται η Ευρασιατική, η Αυστραλιανή και η τεκτονική πλάκα του Ειρηνικού δικαιολογεί την ύπαρξη πολλών ηφαιστείων και τη συχνή σεισμική δραστηριότητα. Στην Ινδονησία υπάρχουν τουλάχιστον 150 ενεργά ηφαίστεια ανάμεσα στα οποία το Κρακατόα και το Ταμπόρα[12]. Η έκρηξη του υπερηφαιστείου Τόμπα 70.000 σχεδόν χρόνια πριν ήταν μία από τις μεγαλύτερες ηφαιστειακές εκρήξεις στην ιστορία και μία καταστροφή με παγκόσμιες επιπτώσεις. Πρόσφατες καταστροφές εξαιτίας της σεισμικής δραστηριότητας αποτελεί το Τσουνάμι του 2004 που σκότωσε 167.736 άτομα στη βόρεια Σουμάτρα[13], και ο σεισμός στη Γιογκιακάρτα το 2006. Οι σεισμοί όμως, έχουν επιδράσει και θετικά καθώς η ηφαιστειακή τέφρα επιδρά στην γονιμότητα των εδαφών, ένας από τους παράγοντες που συμβάλλουν ιστορικά στη διατήρηση της υψηλής πληθυσμιακής πυκνότητας στο Μπαλί και την Ιάβα.[14].

Το κλίμα της Ινδονησίας είναι τροπικό με δύο εποχές: την υγρή εποχή των μουσώνων και την ξηρή εποχή. Η μέση ετήσια βροχόπτωση ποικίλλει από 1.780 μέχρι 3.175 χιλιοστά, ενώ στις ορεινές περιοχές φτάνει τα 6.100 χιλιοστά. Η υγρασία είναι γενικά υψηλή και κυμαίνεται γύρω στο 80%. Οι θερμοκρασίες μεταβάλλονται ελάχιστα κατά τη διάρκεια του έτους. Το μέσο ημερήσιο εύρος της θερμοκρασίας στην πρωτεύουσα Τζακάρτα είναι 26-30 °C[15].
Διακυβέρνηση
Εκτελεστική εξουσία

Η χώρα είναι δημοκρατία, με προεδρικό σύστημα. Έπειτα από τον εξαναγκασμό σε παραίτηση του προέδρου Σουχάρτο το 1998, ύστερα από λαϊκές κινητοποιήσεις, έγιναν σημαντικές κυβερνητικές μεταρρυθμίσεις. Με τέσσερις αναθεωρήσεις του Συντάγματος του 1945 (το 1998, 1999, 2000 και του 2001) καθορίστηκε η διάκριση των εξουσιών σε εκτελεστική, νομοθετική και δικαστική.[16] Αρχηγός του Κράτους και διοικητής του στρατού, και επίσης υπεύθυνος για την εξωτερική πολιτική είναι ο εκάστοτε Πρόεδρος της Δημοκρατίας. Ο Πρόεδρος διορίζει το υπουργικό συμβούλιο και τα μέλη του δεν απαιτείται να είναι εκλεγμένοι βουλευτές. Οι πρώτες προεδρικές εκλογές κατά τις οποίες ο πρόεδρος και ο αντιπρόεδρος εξελέγησαν άμεσα από το λαό διενεργήθηκαν το 2004.[17] Ο πρόεδρος μπορεί να υπηρετήσει μόνο δύο συνεχείς πενταετείς θητείες.[18] Σημερινός πρόεδρος, από τις 20 Οκτωβρίου του 2004, είναι ο Σουσίλο Μπάμπανγκ Γιουντχογιόνο από το Δημοκρατικό Κόμμα και αντιπρόεδρος ο Γιουσούφ Καλά, από το κόμμα Γκολκάρ.
Προεδρικές εκλογές 2009

Οι τελευταίες προεδρικές εκλογές διεξήχθησαν στις 8 Ιουλίου του 2009 (ο πρώτος γύρος). Αποτέλεσμα των εκλογών είναι η εκλογή προέδρου και αντιπροέδρου για το διάστημα 2009-2014. Τα αποτελέσματα των εθνικών εκλογών αναμένεται να ανακοινωθούν στο διάστημα 27 και 29 Ιουλίου. Τα τελικά αποτελέσματα θα ανακοινωθούν την 1η και στις 12 Αυγούστου. Αν οι εκλογές οδηγηθούν σε δεύτερο γύρο, εκείνος θα διεξαχθεί στις 8 Σεπτεμβρίου και το τελικό αποτέλεσμα θα ανακοινωθεί στις 8 Οκτωβρίου. Ο πρόεδρος και ο αντιπρόεδρος θα ορκιστούν στις 20 Οκτωβρίου.[19]. Σύμφωνα με μια γρήγορη καταμέτρηση των ψήφων, ευρύ προβάδισμα παρουσίασε ο πρόεδρος Γιουντχιγιόνο.[20]
Επίσημα αποτελέσματα

Πρόεδρος, 8 Ιουλίου 2009 Έδρες Ψήφοι %
συνασπισμός Δημοκρατικού Κόμματος
Προεδρικός υποψήφιος: Σουσίλο Μπάμπανγκ Γιουντχογιόνο
Υποψήφιος αντιπρόεδρος: Μποεντιόνο 314 73.874.562 60,80

Δημοκρατικό Κόμμα (Partai Demokrat, PD)

150 —

Κόμμα της Ευημερούσας Δικαιοσύνης (Partai Keadilan Sejahtera, PKS)

57 —

Κόμμα Εθνικής Εντολής (Partai Amanat Nasional, PAN)

43 —

Ενωμένο Αναπτυξιακό Κόμμα (Partai Persatuan Pembangunan, PPP)

37 —

Κόμμα Εθνικής Αφύπνισης (Partai Kebangkitan Bangsa, PKB)

27 —

18 κόμματα χωρίς έδρες

0 —
Ινδονησιακό Δημοκρατικό Κόμμα – Συνασπισμός Αγώνας και Κόμμα Κίνημα της Μείζονος Ινδονησίας
Προεδρική υποψήφια: Μεγκαγουάτι Σουκαρνοπούτρι
Συνυποψήφιος για αντιπρόεδρος: Πράμπογουο Σουμπιάντο 121 32,548,105 26.79

Ινδονησιακό Δημοκρατικό Κόμμα – Αγώνας(Partai Demokrasi Indonesia Perjuangan, PDI–P)

95 —

Κόμμα Κίνημα Μείζονος Ινδονησίας (Partai Gerakan Indonesia Raya, Gerindra)

26 —

7 κόμματα χωρίς έδρες

0 —
Golkar και συνασπισμός του Κόμματος Λαϊκής Συνείδησης
Προεδρικός υποψήφιος: Γιουσούφ Καλά
Υποψήφιος αντιπρόεδρος: Γουιράντο 125 15.081.814 12,41

Κόμμα των Λειτουργικών Ομάδων (Partai Golongan Karya, Golkar)

107 —

Κόμμα Λαϊκής Συνείδησης (Partai Hati Nurani Rakyat, Hanura)

18 —
Σύνολο 560 121.504.481 100,00
Πηγή: Tempo[21] and Jakarta Globe[22]
Σημείωση: Ένα κόμμα ή συνασπισμός έπρεπε να κερδίσει 112 (20 τοις εκατό) επί συνόλου 560 εδρών στο Λαϊκό Αντιπροσωπευτικό Συμβούλιο

στις
βουλευτικές εκλογές του 2009 ώστε να ορίσει υποψηφίους για τις εκλογές για πρόεδρο και αντιπρόεδρο.
Προεδρικές εκλογές 2004

Οι προηγούμενες προεδρικές εκλογές διεξήχθησαν σε δύο γύρους το 2004.
Αποτελέσματα

Πρόεδρος, 5 Ιουλίου και 20 Σεπτεμβρίου 2004 Υποψήφιοι για την προεδρία Κόμματα στα οποία πρόσκεινται Πρώτος γύρος Δεύτερος γύρος
Ψήφοι % Ψήφοι %
Σουσίλο Μπάμπανγκ Γιουντχογιόνο Δημοκρατικό Κόμμα 36.051.236 33,58 67.196.112 60,9
Μεγκαγουάτι Σουκαρνοπούτρι Ινδονησιακό Δημοκρατικό Κόμμα-Αγώνας 28.171.063 26,24 43.198.851 39,1
Βιράντο Γκολκάρ 23.811.028 22,18
Αμιέν Ράις Κόμμα Εθνικής Εντολής 16.035.565 14,94
Χαμζά Χαζ Ενωμένο Κόμμα για την Ανάπτυξη 3.275.011 3,06
Σύνολο 106.228.247 100,0 110.394.163 100,0
Πηγή: KPU
Νομοθετική εξουσία
Το κτήριο όπου συνεδριάζουν τα νομοθετικά όργανα της Ινδονησίας.

Η νομοθετική εξουσία ασκείται από δύο σώματα. Το Συμβούλιο των Αντιπροσώπων του Λαού (Dewan Perwakilan Rakyat) αποτελείται από 550 μέλη, τα οποία εκλέγονται για πενταετή θητεία με αναλογική εκπροσώπηση σε πολυεδρικές εκλογικές περιφέρειες. Το άλλο σώμα είναι η Συμβουλευτική Λαϊκή Συνέλευση (Majelis Permusyawaratan Rakyat) το οποίο είναι το συμβούλιο των τοπικών αντιπροσώπων (Dewan Perwakilan Daerah). Έπειτα από τη διεξαγωγή εκλογών το 2004, το MPR ματατράπηκε σε κοινοβούλιο με δύο σώματα, με τη δημιουργία του DPD ως δεύτερου σώματος, σε μια προσπάθεια να ενισχυθεί η εκπροσώπηση της επαρχίας.
Βουλευτικές εκλογές

Δικαίωμα ψήφου έχουν όσοι και όσες είναι πάνω από 17 ετών.[23]. Οι τελευταίες βουλευτικές εκλογές διεξήχθησαν στις 9 Απριλίου του 2009 για την ανάδειξη 132 εδρών στο Περιφερειακό Συμβούλιο των Αντιπροσώπων και 560 εδρών στο Συμβούλιο των Αντιπροσώπων του Λαού.[24] Συνολικά 38 πολιτικά κόμματα έλαβαν μέρος και συνολικά οι υποψήφιοι ήταν 11.219.[25][26][27] Στις κάλπες προσήλθαν 171 εκατομμύρια εκλογείς στην τρίτη μεγαλύτερη δημοκρατία του πλανήτη, μετά την Ινδία και τις ΗΠΑ[23]. Το εκλογικό όριο για την είσοδο ενός κόμματος στη Βουλή είναι το 2,5%. Κατά την διεξαγωγή της ψηφοφορίας εκδηλώθηκαν βίαια επεισόδια με τουλάχιστον 6 νεκρούς στην Παπουασία[23]. Τα αποτελέσματα ανακοινώθηκαν στις 9 Μαΐου του 2009 και επιβεβαίωσαν τις προβλέψεις για νίκη του κυβερνώντος κόμματος. Συνολικά 9 κόμματα κατάφεραν να εισέλθουν στο Κοινοβούλιο.[28]
Αποτελέσματα

Στα αποτελέσματα καταγράφονται μόνο τα κόμματα που κέρδισαν έδρες στη Βουλή.

Αντιπροσωπευτικό Συμβούλιο του Λαού, 9 Απριλίου 2009. Κόμματα Ψήφοι % Έδρες %
Δημοκρατικό Κόμμα (Partai Demokrat, PD) 21.703.137 20,85 150 26,43
Κόμμα των Λειτουργικών Ομάδων, Γκολκάρ (Partai Golongan Karya, Golkar) 15.037.757 14,45 108 19,29
Ινδονησιακό Δημοκρατικό Κόμμα – Αγώνας (Partai Demokrasi Indonesia Perjuangan, PDI–P) 14.600.091 14,03 93 16,61
Κόμμα για την Ευημερούσα Δικαιοσύνη (Partai Keadilan Sejahtera, PKS) 8.206.955 7,88 59 10,54
Κόμμα για την Εθνική Εντολή (Partai Amanat Nasional, PAN) 6.254.580 6,01 42 7,50
Ενωτικό Αναπτυξιακό Κόμμα (Partai Persatuan Pembangunan, PPP) 5.533.214 5,32 39 6,96
Εθνικό Κόμμα Αφύπνισης (Partai Kebangkitan Bangsa, PKB) 5.146.122 4,94 26 4,64
Κόμμα Κίνημα για την Μεγάλη Ινδονησία (Partai Gerakan Indonesia Raya, Gerindra) 4.646.406 4,46 30 5,36
Κόμμα Συνείδηση του Λαού (Partai Hati Nurani Rakyat, Hanura) 3.922.870 3,77 15 2,68
Σύνολο 104.099.785 100,00 560 100,00
Πηγή: Γενική Εκλογική Επιτροπή[29], Detik.com[30]
Σημείωση: Το ποσοστό ψήφων αναφέρεται μόνο στα εθνικά κόμματα και δεν συμπεριλαμβάνει τα τοπικά κόμματα στο Ατσέχ.

Τα πρώτα αποτελέσματα έδειξαν ότι ενώ το κυβερνών Δημοκρατικό Κόμμα ήταν στην πρώτη θέση με γύρω στο 20% των ψήφων, το προβάδισμα ήταν πολύ μικρότερο από ότι πιστευόταν αρχικά. Ωστόσο, ο πρόεδρος Γιουντχογιόνο δεν θα χρειαστεί εταίρο στον συνασπισμό με σκοπό να κατέλθει ως υποψήφιος στις προεδρικές εκλογές.[31] Σύμφωνα με τις προβλέψεις, αναμένεται να τις κερδίσει από τον πρώτο γύρο.[32]
Δημογραφία

Το προσδόκιμο ζωής στο σύνολο του πληθυσμού υπολογίστηκε το 2009 στα 70,76 χρόνια (68,26 για τους άνδρες και 73,38 για τις γυναίκες).[9]
Θρησκεία

Η κύρια θρησκεία στην Ινδονησία είναι το Ισλάμ, καθώς σχεδόν το 88% του πληθυσμού δηλώνουν Μουσουλμάνοι. Από τον υπόλοιπο πληθυσμό, το 9% είναι Χριστιανοί, κυρίως Προτεστάντες και λίγοι Καθολικοί, το 2% είναι Ινδουιστές και το 1% Βουδιστές. Η Ινδονησία είναι η μεγαλύτερη σε πληθυσμό μουσουλμανική χώρα.
Επικοινωνίες και μεταφορές

Τον Απρίλιο του 2009, η ΕΕ διατήρησε τη χώρα στον κατάλογο με τους αερομεταφορείς που απαγορεύεται να εκτελούν πτήσεις προς τα 27 κράτη μέλη, για λόγους ασφαλείας.[33] H οδήγηση γίνεται στα αριστερά.

Java, Across the Equator, Thomas H. Reid

Παραπομπές

↑ US Library of Congress; Vickers (2005), page 117.
↑ World Rankings, CIA World Factbook
↑ 3,0 3,1 Απογραφή 2010
↑ 4,0 4,1 4,2 4,3 "World Economic Outlook Database". ΔΝΤ. Οκτώβριος 2009. Ανακτήθηκε την 18-10-2009.
↑ International Monetary Fund (April 2006). Estimate World Economic Outlook Database. Δελτίο τύπου. Ανακτήθηκε στις 2006-10-05.; "Indonesia Regions". Indonesia Business Directory. Ανακτήθηκε την 2007-04-24.
↑ Calder, Joshua (3 May 2006). "Most Populous Islands". World Island Information. Ανακτήθηκε την 2006-09-26.
↑ Witton, Patrick (2003). Indonesia. Melbourne: Lonely Planet. σελ. pp.139, 181, 251, 435. ISBN 1-74059-154-2.
↑ Central Intelligence Agency (2006-10-17). "Rank Order Area". The World Factbook. US CIA, Washington, DC. Ανακτήθηκε την 2006-11-03.
↑ 9,0 9,1 "Population density - Persons per km² 2006". CIA world factbook. Photius Coutsoukis. 2006. Ανακτήθηκε την 04-10-2006.
↑ Calder, Joshua (3 Μαΐου 2006). "Most Populous Islands". World Island Information. Ανακτήθηκε την 26-09-2006.
↑ "Republic of Indonesia". Encarta. Microsoft. 2006.
↑ "Volcanoes of Indonesia". Global Volcanism Program. Smithsonian Institution. Ανακτήθηκε την 2007-03-25.
↑ "The Human Toll". UN Office of the Special Envoy for Tsunami Recovery. United Nations. Ανακτήθηκε την 2007-03-25.
↑ Whitten, T; Soeriaatmadja, R. E., Suraya A. A. (1996). The Ecology of Java and Bali. Hong Kong: Periplus Editions Ltd. σελ. 95–97.
↑ "About Jakarta and Depok". University of Indonesia. University of Indonesia. Ανακτήθηκε την 24-04-2007.
↑ Susi Dwi Harijanti and Tim Lindsey (2006). "Indonesia: General elections test the amended Constitution and the new Constitutional Court". International Journal of Constitutional Law 4 (1): 138–150. doi:10.1093/icon/moi055.
↑ The Carter Center. The Carter Center 2004 Indonesia Election Report. (PDF) Δελτίο τύπου. Ανακτήθηκε στις 13-12-2006.
↑ _ (2002), Τέταρτη αναθεώρηση του Συντάγματος του 1945, Κεφάλαιο III – Εκτελεστική εξουσία, άρθρο 7.
↑ SCHEDULE PRESIDENTIAL ELECTIONS INDONESIA 2009 στον ιστότοπο του KPU
↑ Καθημερινή,Προβάδισμα Γιουντογιόνο στις προεδρικές εκλογές της Ινδονησίας, 8 Ιουλίου 2009.
↑ (ινδονησιακά) Pramono (2009-05-16). "Sebanyak 23 Partai Dukung Pendaftaran SBY-Boediono". Tempo. Ανακτήθηκε την 2009-05-16.
↑ Pasandaran, Camelia (2009-07-23). "Final Election Results Confirm Victory For SBY-Boediono, But Protests Linger". Jakarta Globe. Ανακτήθηκε την 23-07-2009.
↑ 23,0 23,1 23,2 Έθνος, Κάλπες στην Ινδονησία, 9 Απριλίου 2009.
↑ Νόμος No. 10/2008 για Εκλογές.
↑ Over 60 parties bid to race for Indonesian elections - People's Daily Online
↑ 66 political parties register with Indonesian EC - People's Daily Online
↑ http://www.tempointeraktif.com/hg/nasional/2008/07/08/brk,20080708-127732,uk.html 34 Political Parties to Participate in 2009 Election - TempoInteractive
↑ http://pemilu.detiknews.com/read/2009/05/10/003444/1128853/700/9-partai-raih-kursi-di-dpr 9 Partai Raih Kursi di DPR (9 Parties Win Seats in the DPR) detik.com 10 Μαΐου 2009 (Indonesian)
↑ [1] (ινδονησιακά)
↑ detik.com (ινδονησιακά)
↑ Electoral surprise after Indonesian vote - World News - World - General - Stock & Land
↑ Indonesian president on track for re-election: poll | My Sinchew
↑ BBC News, Benin joins EU aviation blacklist, 8 Απριλίου 2009.

Ψηφιακό αρχείο ΕΡΤ

Εξάντας: Η κραυγή (μέρος 1ο) (Αρχείο ντοκιμαντέρ της Ε.Ρ.Τ.)
Εξάντας: Η κραυγή (μέρος 2ο) (Αρχείο ντοκιμαντέρ της Ε.Ρ.Τ.)
Εξάντας: Η κραυγή (μέρος 3ο) (Αρχείο ντοκιμαντέρ της Ε.Ρ.Τ.)

Χώρες της Ασίας

1. Τμήμα της χώρας ανήκει στην Αφρική. 2. Συνήθως γεωγραφικά θεωρείται Ασιατική χώρα, αλλά ωστόσο για πολιτισμικούς και ιστορικούς λόγους εντάσεται συχνά στην Ευρώπη. 3. Τμήμα της χώρας ανήκει στην Ευρώπη.

Κόσμος

Αλφαβητικός κατάλογος

Hellenica World - Scientific Library

Από τη ελληνική Βικιπαίδεια http://el.wikipedia.org . Όλα τα κείμενα είναι διαθέσιμα υπό την GNU Free Documentation License