Μάλκολμ Α΄ της Σκωτίας

Ο Μάλκολμ Α΄ της Σκωτίας (Malcolm I, πέθανε το 954) βασιλιάς της Σκωτίας (πριν το 943 - 954) ήταν γιος του Ντόναλντ Β΄ της Σκωτίας, διαδέχθηκε τον ξάδελφο του Κωνσταντίνο Β΄ της Σκωτίας όταν παραιτήθηκε για να γίνει μοναχός. Ο Μάλκολμ Α΄ γεννήθηκε την περίοδο που ήταν βασιλιάς ο πατέρας του (889 - 900).[2] Την δεκαετία του 940 ήταν ακόμα νέος και διεκδικούσε τον θρόνο, η Προφητεία του Μπερχάν τον 11ο αιώνα αναφέρει ότι η παραίτηση του το 943 για να μπει σε μοναστήρι και να αφήσει τον θρόνο στον Μάλκολμ δεν έγινε με την θέληση του.[3] Επτά χρόνια αργότερα τα Χρονικά των βασιλέων της Άλμπα γράφουν :

"Ο Μάλκολμ Α΄ επιτέθηκε στην Αγγλία μέχρι τον ποταμό Τι και άρπαξε πολλούς ανθρώπους και βοοειδή. Πολλοί λένε ότι ο Κωνσταντίνος έκανε την επίθεση και ζητούσε από τον Μάλκολμ να του δώσει τον θρόνο μια βδομάδα για να έχει τον χρόνο να επισκεφτεί τους Άγγλους, ο Μάλκολμ έκανε στην πραγματικότητα την επιδρομή αλλά ο Κωνσταντίνος τον υποκίνησε"[4]

Σύμφωνα με τον Γουλφ η συσχέτιση του Κωνσταντίνου με την επιδρομή συμπληρώνεται από ένα ποίημα : [5]

""Ο Μάλκολμ Α΄ θα είναι ο τρίτος στην άμεση οικογένεια που θα πεθάνει βίαια, ο πατέρας του Ντόναλντ Β΄ της Σκωτίας και ο παππούς του Κωνσταντίνος Α΄ της Σκωτίας βρήκαν ίδιο θάνατο 54 χρόνια πριν (900) και 77 χρόνια πριν (877) αντίστοιχα"

Κυρίαρχος του Στραθκλάιντ

Το 945 ο Εδμόνδος Α΄ της Αγγλίας έδιωξε τον Αμλάιμπ Κουαράν από την Νορθουμβρία, κυρίευσε την Κάμπρια και σκότωσε δυο γιους του Ντόναλντ μακ Ίγκαν, βασιλιά του Στραθκλάιντ, παρέδωσε το Στραθκλάιντ στον Μάλκολμ με αντάλλαγμα την συμμαχία του.[6] Οι προθέσεις του είναι ασαφείς αλλά είναι γνωστό ότι ο Μάλκολμ ήταν κυρίαρχος στο Στραθκλάιντ και ο Εδμόνδος τον αναγνώρισε με αντάλλαγμα εδάφη στην νότια Κάμπρια.[7]

Τα Χρονικά των βασιλέων της Άλμπα αναφέρουν ότι ο Μάλκολμ με έναν στρατό στο Μόρεϊ σκότωσε τον Κέλλαχ, το όνομα του Κέλλαχ δεν υπάρχει στα γενεαλογικά δέντρα των βασιλέων του Μόρεϊ και η ταυτότητα του είναι άγνωστη.[8] Ο Μάλκολμ Α΄ κράτησε την συμφωνία που είχε κάνει με τους τελευταίους Άγγλους βασιλείς, ανανεώθηκε όταν δολοφονήθηκε ο Εδμόνδος (946) και τον διαδέχθηκε ο αδελφός του Έντρεντ της Αγγλίας. Ο Έρικ Χάραλντσον κατέλαβε την Γιορκ και έδιωξε τον Έντρεντ, όταν ο Αμλάιμπ Κουαράν κατέλαβε την Γιορκ το 949 - 950 ο Μάλκολμ ξεκίνησε επιδρομές στην Νορθουμβρία νότια του ποταμού Τι και πήρε σύμφωνα με το χρονικό μεγάλο αριθμό από ανθρώπους και βοοειδή.[9] Τα Χρονικά του Ούλστερ (952) καταγράφουν μια μάχη ανάμεσα στους άντρες της Άλμπα και στους Κέλτες του Στραθκλάιντ, εναντίον των Βίκινγκ. Η μάχη δεν αναφέρεται στο Αγγλοσαξωνικό χρονικό και είναι ασαφές αν έγινε, σχετίζεται μάλλον με την εξορία του Αμλάιμπ Κουαράν από την Γιορκ και την επιστροφή του Έρικ Χάραλντσον.[10]
Δολοφονία

Τα Χρονικά του Ούλστερ αναφέρουν ότι ο Μάλκολμ Α΄ δολοφονήθηκε το 954, άλλες πηγές τοποθετούν το γεγονός στο Μήρνς ή στο Φεττερέζο σύμφωνα με το χρονικό ή στο Ντούνοτταρ σύμφωνα με την Προφητεία του Μπέρχαν, τάφηκε στο βασιλικό νησί της Αϊόνα.[11] Οι γιοι του Μάλκολμ Α΄ Ντάφ της Σκωτίας και Κένεθ Β΄ της Σκωτίας έγιναν αργότερα βασιλείς.
Παραπομπές

Ανακτήθηκε στις 26 Νοεμβρίου 2018.
Woolf, Pictland to Alba, p. 177.
Woolf, Pictland to Alba, p. 175; Anderson, Early Sources, pp. 444–448; Broun, "Constantine II".
Anderson, Early Sources, pp. 452–453.
Woolf, Pictland to Alba, pp. 178–181.
Early Sources, pp. 449–450.
ASC Ms. A, s.a. 946; Duncan, pp. 23–24; but see also Smyth, pp. 222–223 for an alternative reading.
It may be that Cellach was related to Cuncar, Mormaer of Angus, and that this event is connected with the apparent feud that led to the death of Mael Coluim's son Cinaedin 977.
Anglo-Saxon Chronicle, Ms. D, s.a. 948, Ms. B, s.a. 946; Duncan, p. 24.
Early Sources, p. 451. The corresponding entry in the Annals of the Four Masters, 950, states that the Northmen were the victors, which would suggest that it should be associated with Eric.

Early Sources, pp. 452–454. Some versions of the Chronicle, and the Chronicle of Melrose, are read as placing Mael Coluim's death at Blervie, near Forres.

Πηγές

Anderson, Alan Orr, Early Sources of Scottish History A.D 500–1286, volume 1. Reprinted with corrections. Paul Watkins, Stamford, 1990.
Duncan, A.A.M., The Kingship of the Scots 842–1292: Succession and Independence. Edinburgh University Press, Edinburgh, 2002.
Smyth, Alfred P. Warlords and Holy Men: Scotland AD 80-1000. Reprinted, Edinburgh: Edinburgh UP, 1998.

Βρετανοί

Εγκυκλοπαίδεια του Ηνωμένου Βασιλείου

Κόσμος

Αλφαβητικός κατάλογος

Hellenica World - Scientific Library

Από τη ελληνική Βικιπαίδεια http://el.wikipedia.org . Όλα τα κείμενα είναι διαθέσιμα υπό την GNU Free Documentation License