Παγκόσμιο Κύπελλο Ποδοσφαίρου 1970

Το Παγκόσμιο Κύπελλο Ποδοσφαίρου του 1970 ήταν το ένατο Παγκόσμιο Κύπελλο Ποδοσφαίρου. Το Παγκόσμιο Κύπελλο διεξήχθη στην Πόλη του Μεξικού, την Πουέμπλα, την Τολούκα, τη Γουαδαλαχάρα και το Λεόν από τις 31 Μαΐου ως τις 21 Ιουνίου και έμελλε να περάσει στην ιστορία ως το καλύτερο και το θεαματικότερο που έχει γίνει στην ιστορία του αθλήματος[1][2]. Ήταν το πρώτο Μουντιάλ που μεταδόθηκε από την τηλεόραση έγχρωμο, σε όσα κράτη ήταν τότε διαθέσιμο τέτοιο σήμα. Η τηλεοπτική κάλυψη δεν ήταν ιδιαίτερα ευνοϊκή για τους παίκτες, καθώς λόγω απαίτησης των καναλιών, πολλά ματς έγιναν κάτω από τη μεσημεριάτικη ζέστη, μέσα στο καλοκαίρι. Ήταν επίσης το πρώτο Παγκόσμιο Κύπελλο όπου χρησιμοποιήθηκαν κίτρινες και κόκκινες κάρτες και το πρώτο στο οποίο επιτράπηκε η αντικατάσταση παίκτη.

Πολλοί είχαν εκφράσει την αντίθεσή τους για την ανάληψη της διοργάνωσης από το Μεξικό, λόγω της αφόρητης ζέστης, του μεγάλου υψομέτρου και του αραιού οξυγόνου. Παρόλα αυτά, το Παγκόσμιο Κύπελλο του Μεξικού αναδείχθηκε ως το πιο θεαματικό και χορταστικό στην ιστορία του θεσμού. Το κύπελλο κατέκτησε η εθνική ομάδα της Βραζιλίας, η οποία περιελάμβανε στη σύνθεσή της τους Πελέ, Ριβελίνο, Τοστάο, Ζαϊρζίνιο και Ζέρσον. Ποδοσφαιριστές που με την βοήθεια και των Φέλιξ Μιέλι Βενεράντο, Κάρλος Αλμπέρτο Τόρες, Εβεράλντο, Κλοντοάλντο, Μπρίτο, Πιάτσα, Μάρκο Αντόνιο, Μιράντα, Πάουλο Σέζαρ, Εντού και Φοντάνα οδήγησαν τη Βραζιλία στην κατάκτηση του τρίτου, στην ιστορία της, παγκοσμίου κυπέλλου. Οι 16 Βραζιλιάνοι έπαιξαν βασικό ρόλο στο θέαμα της διοργάνωσης. Γιατί και οι αναπληρωματικοί -και πολλοί άλλοι Βραζιλιάνοι, που δεν κρίθηκαν ικανοί για να επανδρώσουν την περίφημη αυτή ομάδα- θα μπορούσαν να ήταν βασικοί σε οποιαδήποτε άλλη εθνική ομάδα του κόσμου. Η ομάδα αυτή θεωρείται η καλύτερη που έχει αγωνιστεί ποτέ στον θεσμό[3][4][5][6][7][8].

Οι "καριόκας" νικώντας στον τελικό την Ιταλία με 4-1 πήραν το κύπελλο Ζιλ-Ριμέ -έτσι ονομαζόταν τότε η διοργάνωση προς τιμήν του Γάλλου εμπνευστή της- στη Βραζιλία, στα γραφεία της Βραζιλιάνικης Ποδοσφαιρικής Ομοσπονδίας. Από εκεί κλάπηκε στις 20 Δεκεμβρίου 1983 και δε βρέθηκε ποτέ πια. Το τρόπαιο εν συνεχεία (στο Παγκόσμιο Κύπελλο Ποδοσφαίρου 1974) αντικαταστάθηκε.

Κατά τη διάρκεια του ημιτελικού ανάμεσα σε Ιταλία και Δυτική Γερμανία, 1-1 στην κανονική διάρκεια και 4-3 στην παράταση, 23 κατάδικοι απέδρασαν από μεξικάνικη φυλακή, εκμεταλλευόμενοι το γεγονός ότι οι φύλακές τους είχαν απορροφηθεί από το θέαμα στην τηλεόραση. Στην Ιταλία, πέντε φίλαθλοι δεν άντεξαν τη συγκίνηση και πέθαναν από καρδιακή προσβολή.

Το μεγάλο υψόμετρο και η συχνά αφόρητη ζέστη εκ προοιμίου δεν ευνοούσαν τους Ευρωπαίους, αλλά τους Λατινοαμερικανούς. Έτσι, και με δεδομένη την ποδοσφαιρική αξία των παικτών που συγκροτούσαν την ομάδα της Βραζιλίας, όλα συνηγορούσαν στο να χαρακτηριστεί η Βραζιλία το μεγάλο φαβορί για την κατάκτηση του τίτλου. Το παράξενο είναι ότι η Βραζιλία πριν να φθάσει στο Μεξικό, πέρασε από πολλές "αναταράξεις". Ο Πελέ δεν ήθελε ν' αγωνιστεί στους προκριματικούς, διότι οι άλλες υποχρεώσεις του, που του απέφεραν εκατομμύρια, δεν του άφηναν πολύ χρόνο να προπονείται και ν' αγωνίζεται με το αντιπροσωπευτικό συγκρότημα. Τελικά, χάρη στον δημοσιογράφο Ζοάο Σαλντάνια, προπονητή της εθνικής, ο Πελέ όχι μόνο επέστρεψε στην ομάδα, αλλά, μαζί με τον αποκληθέντα "Λευκό Πελέ", τον Τοστάο, την οδήγησαν στους τελικούς με έξι νίκες σε ισάριθμα παιχνίδια και 23-2 τέρματα. Όμως, λίγο καιρό πριν από το παγκόσμιο κύπελλο, η ομοσπονδία της χώρας αντικατέστησε αιφνιδίως τον Σαλντάνια με τον Μάριο Ζαγκάλο, τον αριστερό εξτρέμ της εθνικής στους θριάμβους του 1958 και του 1962. Ο Ζαγκάλο εθεωρείτο ένας από τους εξυπνότερους ποδοσφαιριστές που είχε αναδειχθεί. Θα αποδείκνυε την ευφυΐα του και στον πάγκο της "Σελεσάο". Πίστευε ότι στην εθνική ομάδα πρέπει να αγωνίζονται οι καλύτεροι παίκτες, ακόμη κι αν οι επιλογές φαίνονται περίεργες. Κάλεσε, λοιπόν, πέντε "δεκάρια", που στους συλλόγους τους ήταν οργανωτές: Πελέ, Τοστάο, Ζέρσον, Ζαϊρζίνιο και Ριβελίνο. Με τον τρόπο αυτό συγκρότησε μία απίθανων επινοήσεων και παραγωγικότητας επιθετική πεντάδα. Η λογική των Βραζιλιάνων ήταν απλή: "Να πετύχουμε ένα γκολ περισσότερο απ' όσα θα δεχθούμε". Έτσι, δεν ασχολήθηκαν ιδιαίτερα με την άμυνά τους (αντίθετα προς τους Ουρουγουανούς, π.χ., ή τους Ιταλούς στην πρώτη φάση, οπότε σημείωσαν μόλις ένα τέρμα, χωρίς να παραβιασθεί η εστία τους). Η Βραζιλία "σκόραρε" 19 φορές σε έξι αγώνες και δέχθηκε επτά γκολ. Στην πορεία προς τον τελικό νίκησε την Τσεχοσλοβακία 4-1 (Πέτρας 11', Ριβελίνο 24', Πελέ 59', Ζαϊρζίνιο 61', 83' οι σκόρερ), την Αγγλία 1-0 με γκολ του Ζαϊρζίνιο στο 59' στον αγώνα που χαρακτηρίστηκε από την "απόκρουση του αιώνα" του Γκόρντον Μπανκς σε κεφαλιά του Πελέ, ο οποίος πήγε και συνεχάρη τον Άγγλο τερματοφύλακα, και τη Ρουμανία 3-2 (Πελέ 19', Ζαϊρζίνιο 22', Ντουμιτράκε 34', Πελέ 67', Ντεμπρόβσκι 84') στην Α' φάση, το Περού 4-2 στους προημιτελικούς και την Ουρουγουάη 3-1 στον ημιτελικό. Ο τελικός της 21ης Ιουνίου στο στάδιο Αζτέκα και ιδιαίτερα το δεύτερο ημίχρονό του ήταν η αποθέωση, ο θρίαμβος του επιθετικού ποδοσφαίρου. Η Βραζιλία παρατάχθηκε με τους Φέλιξ, Κάρλος Αλμπέρτο, Εβεράλντο, Κλοντοάλντο, Μπρίτο, Πιάτσα, Ζαϊρζίνιο, Ζέρσον, Τοστάο, Πελέ και Ριβελίνο. Η Ιταλία αντιπαρέταξε τους Αλμπερτόζι, Μπούρνιτς, Τζατσίντο Φακέτι, Μπερτίνι (75' Γιουλιάνο), Ροζάτο, Τσέρα, Ντομενγκίνι, Ματσόλα, Μπονινσένια (84' Ριβέρα), Ντε Σίστι και Λουίτζι Ρίβα. Κατά "διαβολική" σύμπτωση οι δύο φιναλίστ είχαν πολλά κοινά σημεία. Είχαν κατακτήσει από δύο φορές το τρόπαιο (άρα όποια επικρατούσε θα το έπαιρνε για πάντα), αλλά είχαν αποτύχει στο Παγκόσμιο Κύπελλο του 1966, στα αγγλικά γήπεδα. Και για τις δύο η διοργάνωση του Μεξικού ήταν η ευκαιρία για να πάρουν "ρεβάνς". Η Ιταλία, με όπλο το κατενάτσιο, το αμυντικό τείχος, προσπαθούσε ν' αποκρούσει τις βραζιλιάνικες επιθέσεις. Ο Πελέ άνοιξε το σκορ στο 18', έπειτα από μπαλιά του Ριβελίνο. Η Ιταλία, που δεν είχε "φανεί" επιθετικά, ισοφάρισε απροσδόκητα στο 37' με τον Μπονινσένια, έπειτα από ενέργεια του Ντομενγκίνι. Στο 44' ο Πελέ σημείωσε γκολ από φάουλ, αλλά ο Ανατολικογερμανός διαιτητής Ρούντολφ Γκλέκνερ δεν το κατακύρωσε, γιατί σφύριξε τη λήξη του ημιχρόνου νωρίτερα. Ένα κόψιμο του Μπούρντιτς στον Τοστάο στο 57' ξεσήκωσε τους Βραζιλιάνους, που το θεώρησαν αντικανονικό και ζήτησαν πέναλτι. Ο Γκλέκνερ δεν συμφώνησε μαζί τους. Όλα έδειχναν, πάντως, πως το δεύτερο βραζιλιάνικο γκολ δεν θα αργούσε να έλθει. Ήταν ζήτημα χρόνου. Πράγματι, στο 66' συνδυάστηκαν οι Εβεράλντο, Ζέρσον, Ζαϊρζίνιο, ο τελευταίος πάσαρε στον Ζέρσον και έγινε το 2-1. Μετά, τα πράγματα πήραν το δρόμο τους. Πέρασαν πέντε λεπτά και ο Πελέ "έστρωσε" στον Ζαϊρζίνιο, που πέρασε τον Φακέτι και τον Αλμπερτόζι και εδραίωσε τη νίκη της Βραζιλίας. Η νίκη μετατράπηκε σε θρίαμβο στο 86'. Ο αριστουργηματικός συνδυασμός των Ζέρσον, Ριβελίνο και Πελέ σκόρπισε την ιταλική άμυνα και έδωσε την ευκαιρία στον αρχηγό, τον δεξιό αμυντικό, Κάρλος Αλμπέρτο, με ασύλληπτο σουτ, να βγάλει τους Βραζιλιάνους στους δρόμους του Ρίο ντε Τζανέιρο, του Σάο Πάολο, του Μπέλο Οριζόντε, του Πόρτο Αλέγκρε, της Κουριτίμπα και της Μπραζίλια για να χορέψουν σάμπα και να γιορτάσουν.
Η ομάδα της Βραζιλίας, νικήτρια του Παγκοσμίου Κυπέλλου του 1970, θεωρείται από πολλούς διακεκριμένους σχολιαστές ως η καλύτερη ποδοσφαιρική ομάδα όλων των εποχών.

Στον χαρακτηρισμό της διοργάνωσης του Μεξικού ως της θεαματικότερης που έχει γίνει, ρόλο έπαιξαν και άλλες ομάδες και πολλοί αγώνες. Το Περού διέθετε ομάδα που άξιζε να φθάσει στους ημιτελικούς. Αλλά στάθηκε άτυχο, αφού στους προημιτελικούς "έπεσε" πάνω στη Βραζιλία. Αντιστάθηκε ως το 75', αλλά τελικά υπέκυψε με 2-4 (Ριβελίνο 11', Τοστάο 15', Γκαγιάρδο 28', Τοστάο 52', Κουμπίγιας 70', Ζαϊρζίνιο 75'). Τεόφιλο Κουμπίγιας, Τσουμπιτάς, Λεόν, Σοτίλ, Μπαϊλόν και Γκαγιάρδο συγκροτούσαν ένα εκπληκτικό εξάγωνο.

Άξια για τους ημιτελικούς ήταν και η κάτοχος του τίτλου, η Αγγλία. Αλλά στον προημιτελικό αγώνα, που αποτέλεσε άτυπη ρεβάνς του τελικού του παγκοσμίου κυπέλλου του 1966, "αυτοκτόνησε". Ηττήθηκε 2-3 από τη Γερμανία, στην παράταση, μολονότι προηγείτο ως το 67 με 2-0. Ο Γκερντ Μύλερ έστειλε τη Γερμανία στους ημιτελικούς μ' ένα γκολ που πέρασε στην ποδοσφαιρική φωτογραφική ιστορία. Προηγουμένως οι Φραντς Μπεκενμπάουερ (68') και Ούβε Ζέελερ (82') ισοφάρισαν τα γκολ των Μάλερι (31') και Πίτερς (49'). Στην ποδοσφαιρική ιστορία γράφτηκε με ανεξίτηλα γράμματα ο ημιτελικός Ιταλίας-Γερμανίας. Η Ιταλία προηγήθηκε στο 7' με τον Μπονινσένια. Κι ενώ στο δεύτερο λεπτό των καθυστερήσεων όλα έδειχναν ότι έχουν τελειώσει, οι Γερμανοί απέδειξαν ξανά πόσο μαχητικοί είναι. Είναι αυτό το μαχητικό πνεύμα, που τους χάρισε τόσους τίτλους, ενώ η ποιότητα της ομάδας τους δεν ήταν πάντα σπουδαία. Τότε, λοιπόν, ο κεντρικός αμυντικός Σνέλινγκερ ισοφάρισε. Στην παράταση ο Μύλερ έκανε το 2-1 (94'), ο Μπούρνιτς ισοφάρισε στο 98', ο Ρίβα σημείωσε το 3-2 στο 104', ο Μύλερ ξανακτύπησε στο 110' και ο Τζάνι Ριβέρα έστειλε την Ιταλία στον μεγάλο τελικό στο αμέσως επόμενο λεπτό.

Η Ουρουγουάη, που χάρη στη λατινοαμερικανική εκδοχή του κατενάτσιο, το "σερόχο", έφτασε στους ημιτελικούς, ηττήθηκε από τη Βραζιλία με 1-3 (προηγήθηκε στο 19' με τον Κουμπίγια, αλλά οι Βραζιλιάνοι απάντησαν με τους Κλοντοάλντο στο 44', Ζαϊρζίνιο στο 76' και Ριβελίνο στο 89') και στον μικρό τελικό από τη χειρότερή της, εκείνη την ημέρα, Γερμανία με 0-1, λόγω του γκολ του Όβερατ στο 26'. Πάντως η Ουρουγουάη δεν έπεισε ότι άξιζε να προχωρήσει τόσο πολύ. Άλλωστε στους προημιτελικούς νίκησε την Σοβιετική Ένωση 1-0 (Εσπάραγκο στο 117'), χάρη στον Ολλανδό διαιτητή Φαν Ράβενς, που αγνόησε πέναλτι σε ανατροπή του Μπίσοβετς στο 32' και κατακύρωσε το γκολ του Εσπάραγκο, αν και η σέντρα που προηγήθηκε έγινε από θέση "άουτ". Καλές εμφανίσεις πραγματοποίησαν η Ρουμανία (μολονότι έμεινε εκτός προημιτελικών, αφού αποκλείστηκε, έπειτα από "μάχες" με τις Αγγλία και Βραζιλία), το Μεξικό -νίκησε 1-0 το Βέλγιο, απέσπασε ισοπαλία 0-0 από την Ε.Σ.Σ.Δ. και στους προημιτελικούς σταμάτησε μπροστά στην Ιταλία, που το κατέβαλε με 4-1 και το μικρό Ισραήλ, το οποίο αποχαιρέτησε το Μεξικό "με το κεφάλι ψηλά". Αναδείχθηκε ισόπαλο με την Ιταλία 0-0 και τη Σουηδία 1-1, ενώ έχασε μόνο από την Ουρουγουάη με 0-2.

Σημειώθηκαν 95 γκολ σε 32 αγώνες (μέσος όρος 2,97 ανά αγώνα). Πρώτος σκόρερ αναδείχθηκε ο Μύλερ με 10 γκολ, έναντι 7 του Ζαϊρζίνιο και 5 του Κουμπίγιας. Σύμφωνα με τα στατιστικά στοιχεία, κόπηκαν 1.604.065 εισιτήρια (μέσος όρος 50.127)[9].

Επιλογή διοργανωτή

Για την διοργάνωση του 1970 δήλωσαν ενδιαφέρον 2 χώρες. Οι 2 χώρες ήταν η Αργεντινή και το Μεξικό. Στην τελική ψηφοφορία, που έγινε στο Τόκιο της Ιαπωνίας, το Μεξικό κατάφερε να μαζέψει τις περισσότερες ψήφους και ανάλαβε την διοργάνωση του Παγκοσμίου Κυπέλλου 1970.
Αποτελέσματα ψηφοφορίας

Αποτελέσματα ψηφοφορίας
Χώρα	1ος Γύρος
Μεξικό	56
Αργεντινή	32

Προκριματικά

Στα προκριματικά του Παγκοσμίου Κυπέλλου 1970 συμμετείχαν 75 εθνικές ομάδες και διαγωνίστηκαν για τις 16 θέσεις που δόθηκαν για την τελική φάση των Μουντιάλ. Οι 2 από τις 16 θέσεις καλύφθηκαν από την προηγούμενή νικήτρια Αγγλία και το Μεξικό ως διοργανώτρια χώρα. Για πρώτη φορά στην διοργάνωση συμμετείχαν το Μαρόκο το Ισραήλ και το Ελ Σαλβαδόρ.
Ο Πόλεμος του Ποδοσφαίρου
Η επίσημη αφίσα

Τα προκριματικά του παγκοσμίου κυπέλλου σημαδεύτηκαν από τον επονομαζόμενο "Πόλεμο του Ποδοσφαίρου". Ελ Σαλβαδόρ και Ονδούρα διεκδίκησαν την πρόκρισή τους στα τελικά του Μουντιάλ, σε αγώνες μπαράζ. Καταπιεσμένα πάθη και μίση που επί δεκαετίες δίχαζαν αυτές τις δύο κεντροαμερικανικές χώρες ξέσπασαν. Η Ονδούρα νίκησε 1-0 στην έδρα της, αλλά έχασε με 3-0 στο Ελ Σαλβαδόρ. Το σκληρό παιχνίδι των ποδοσφαιριστών συνοδεύτηκε από ταραχές και ξυλοδαρμούς των Σαλβαδοριανών μεταναστών στην Ονδούρα, για να εξελιχθεί σε αλυσίδα συνοριακών επεισοδίων. Η FIFA αποφάσισε να γίνει νέος αγώνας μπαράζ στο ουδέτερο Μεξικό. Το Ελ Σαλβαδόρ νίκησε με 3-2 και, την επόμενη μέρα, ο στρατός του εισέβαλε στην Ονδούρα! Μέσα σε 4 μόλις ημέρες, 3.000 άνθρωποι έχασαν τη ζωή τους, 6.000 τραυματίστηκαν κι άλλοι 100.000 έμειναν άστεγοι. Χρειάστηκε η εσπευσμένη δραστηριοποίηση του Οργανισμού Αμερικανικών Κρατών για να δοθεί τέλος σ´αυτή την αιματοχυσία που αποκλήθηκε "Πόλεμος του Ποδοσφαίρου".
Οι ομάδες

Οι 16 ομάδες που εξασφάλισαν την συμμετοχή τους στην τελική φάση του Μουντιάλ 1970 είναι οι εξής

Αφρική (CAF)  Μαρόκο Ασία (AFC) και Ωκεανία (OFC) Ισραήλ Βόρεια Αμερική (CONCACAF)  Ελ Σαλβαδόρ  Μεξικό Νότια Αμερική (CONMEBOL)  Περού  Βραζιλία  Ουρουγουάη

Ευρώπη (UEFA)  Αγγλία  Ρουμανία Βέλγιο  Βουλγαρία  Τσεχοσλοβακία Ιταλία Σουηδία  ΕΣΣΔ Δυτική Γερμανία

Στάδια

Για την τελική φάση χρησιμοποιήθηκαν τα εξής 5 στάδια

Γουδαλαχάρα	Λεόν	Πόλη του Μεξικού	Πουέμπλα	Τολούκα
Στάδιο Χαλίσκο	Στάδιο Νου Καμπ	Στάδιο Αζτέκα	Στάδιο Κουαουτέμοκ	Στάδιο Νεμέσιο Ντίες

Διαιτητές

Αφρική Αλί Καντίλ Σεγιούμ Ταρέγκν Ασία Άμπραχαμ Κλάιν Βόρεια Κεντρική Αμερική και Καραϊβική Αμπέλ Αγκιλάρ Ελισάλδε Ντιέγο ντε Λέο Χένρι Λαντάουερ Νότια Αμερική Άνχελ Νορμπέρτο Κοερέσα Αντόνιο ντε Μοράις Ραφαέλ Ορμασάμπαλ Αρτούρο Γιαμασάκι Ραμόν Μπαρρέτο

Ευρώπη Φέρντιναντ Μάρσαλ Βιτάλ Λορό Ρούντι Γκλέγκνερ Τζακ Τέιλορ Ροζέρ Μασέν Αντόνιο Σμπαρντέλλα Λάουρενς βαν Ράβενς Αντόνιο Ριμπέιρο Σαλντάνια Αντρέι Ραντουλέσκου Μπομπ Ντέιβιντσον Ορτίθ ντε Μεντίμπιλ Τόφικ Μαχράμοφ Ρούντολφ Σόυρερ Κουρτ Τσένσερ

Φάση Ομίλων

Όλες οι ώρες που αναγράφονται είναι οι τοπικές ώρες Μεξικού UTC -6
1ος Όμιλος

Εθνική	Α	Ν	Ι	Η	ΓΥ	ΓΚ	ΓΔ	Β
ΕΣΣΔ	3	2	1	0	6	1	+5	5
Μεξικό	3	2	1	0	5	0	+5	5
Βέλγιο	3	1	0	2	4	5	-1	2
Ελ Σαλβαδόρ	3	0	0	3	0	9	-9	0

31/5/1970 12:00	Μεξικό	0 – 0	ΕΣΣΔ	Στάδιο Αζτέκα, Πόλη του Μεξικού Θεατές: 107.000 Διαιτητής: Κουρτ Τσένσερ
		(Report)

---

3/6/1970 16:00	Βέλγιο	3 – 0	Ελ Σαλβαδόρ	Στάδιο Αζτέκα, Πόλη του Μεξικού Θεατές: 92.000 Διαιτητής: Αντρέι Ραντουλέσκου
	Βίλφριντ Βαν Μουρ 12' 54' Ραούλ Λάμπερτ 76' πεν.	(Report)

---

6/6/1970 16:00	ΕΣΣΔ	4 – 1	Βέλγιο	Στάδιο Αζτέκα, Πόλη του Μεξικού Θεατές: 59.000 Διαιτητής: Ρούντολφ Σόυρερ
	Ανατόλι Μπίσοβετς 14' 63' Κάχι Ασατιάνι 57' Βιτάλι Χμελνίτσκι 76'	(Report)	Ραούλ Λάμπερτ 86'

---

7/6/1970 12:00	Μεξικό	4 – 0	Ελ Σαλβαδόρ	Στάδιο Αζτέκα, Πόλη του Μεξικού Θεατές: 103.000 Διαιτητής: Αλί Καντίλ
	Χαβιέρ Βαλδίβια 45' 46' Χαβιέρ Φραγόσο 58' Χουάν Ιγνάσιο Μπασαγούρεν 83'	(Report)

---

10/6/1970 16:00	ΕΣΣΔ	2 – 0	Ελ Σαλβαδόρ	Στάδιο Αζτέκα, Πόλη του Μεξικού Θεατές: 89.000 Διαιτητής: Ραφαέλ Ορμασάμπαλ
	Ανατόλι Μπίσοβετς 51' 74'	(Report)

---

11/6/1970 16:00	Μεξικό	1 – 0	Βέλγιο	Στάδιο Αζτέκα, Πόλη του Μεξικού Θεατές: 105.000 Διαιτητής: Άνχελ Νορμπέρτο Κοερέσα
	Γκουστάβο Πένια 14' πεν.	(Report)

2ος Όμιλος

Εθνική	Α	Ν	Ι	Η	ΓΥ	ΓΚ	ΓΔ	Β
Ιταλία	3	1	2	0	1	0	+1	4
Ουρουγουάη	3	1	1	1	2	1	+1	3
Σουηδία	3	1	1	1	2	2	0	3
Ισραήλ	3	0	2	1	1	3	-2	2

2/6/1970 16:00	Ουρουγουάη	2 – 0	Ισραήλ	Στάδιο Κουαουτέμοκ, Πουέμπλα Θεατές: 20.000 Διαιτητής: Μπομπ Ντέιβιντσον
	Ίλντο Μανέιρο 23' Χουάν Μουχίκα 50'	(Report)

---

3/6/1970 16:00	Ιταλία	1 – 0	Σουηδία	Στάδιο Νεμέσιο Ντίες, Τολούκα Θεατές: 14.000 Διαιτητής: Τζακ Τέιλορ
	Άντζελο Ντομενγκίνι 10'	(Report)

---

6/6/1970 16:00	Ουρουγουάη	0 – 0	Ιταλία	Στάδιο Κουαουτέμοκ, Πουέμπλα Θεατές: 30.000 Διαιτητής: Ρούντι Γκλέγκνερ
		(Report)

---

7/6/1970 12:00	Ισραήλ	1 – 1	Σουηδία	Στάδιο Νεμέσιο Ντίες, Τολούκα Θεατές: 10.000 Διαιτητής: Σεγιούμ Ταρέγκν
	Μορντεχάι Σπίγκλερ 56'	(Report)	Τομ Τούρεσον 53'

---

10/6/1970 16:00	Σουηδία	1 – 0	Ουρουγουάη	Στάδιο Κουαουτέμοκ, Πουέμπλα Θεατές: 18.000 Διαιτητής: Χένρι Λαντάουερ
	Όβε Γκραν 90'	(Report)

---

11/6/1970 16:00	Ιταλία	0 – 0	Ισραήλ	Στάδιο Νεμέσιο Ντίες, Τολούκα Θεατές: 10.000 Διαιτητής: Αντόνιο ντε Μοράις
		(Report)

3ος Όμιλος

Εθνική	Α	Ν	Ι	Η	ΓΥ	ΓΚ	ΓΔ	Β
Βραζιλία	3	3	0	0	8	3	+5	6
Αγγλία	3	2	0	1	2	1	+1	4
Ρουμανία	3	1	0	2	4	5	-1	2
Τσεχοσλοβακία	3	0	0	3	2	7	-5	0

2/6/1970 16:00	Αγγλία	1 – 0	Ρουμανία	Στάδιο Χαλίσκο, Γουαδαλαχάρα Θεατές: 50.560 Διαιτητής: Βιτάλ Λορό
	Τζεφ Χερστ 65'	(Report)

---

3/6/1970 16:00	Βραζιλία	4 – 1	Τσεχοσλοβακία	Στάδιο Χαλίσκο, Γουαδαλαχάρα Θεατές: 52.897 Διαιτητής: Ραμόν Μπαρρέτο
	Ρομπέρτο Ριβελίνο 24' Πελέ 59' Ζαιρζίνιο 61' 81'	(Report)	Λάντισλαβ Πέτρας 11'

---

6/6/1970 16:00	Ρουμανία	2 – 1	Τσεχοσλοβακία	Στάδιο Χαλίσκο, Γουαδαλαχάρα Θεατές: 56.818 Διαιτητής: Ντιέγο ντε Λέο
	Αλεχάντρου Νεάγκου 52' Φλορέα Ντουμιτράκε 75' πεν.	(Report)	Λάντισλαβ Πέτρας 5'

---

7/6/1970 12:00	Βραζιλία	1 – 0	Αγγλία	Στάδιο Χαλίσκο, Γουαδαλαχάρα Θεατές: 66.834 Διαιτητής: Άμπραχαμ Κλάιν
	Ζαιρζίνιο 59'	(Report)

---

10/6/1970 16:00	Βραζιλία	3 – 2	Ρουμανία	Στάδιο Χαλίσκο, Γουαδαλαχάρα Θεατές: 50.804 Διαιτητής: Φέρντιναντ Μάρσαλ
	Πελέ 19' 67' Ζαιρζίνιο 22'	(Report)	Φλορέα Ντουμιτράκε 34' Έμερικ Ντεμπρόβσκι 84'

---

11/6/1970 16:00	Αγγλία	1 – 0	Τσεχοσλοβακία	Στάδιο Χαλίσκο, Γουαδαλαχάρα Θεατές: 49.262 Διαιτητής: Ροζέρ Μασέν
	Άλαν Κλαρκ 50' πεν.	(Report)

4ος Όμιλος

Εθνική	Α	Ν	Ι	Η	ΓΥ	ΓΚ	ΓΔ	Β
Περού	3	2	0	1	7	5	+2	4
Δυτική Γερμανία	3	3	0	0	10	4	+6	6
Βουλγαρία	3	0	1	2	5	9	-4	1
Μαρόκο	3	0	1	2	2	6	-4	1

2/6/1970 16:00	Περού	3 – 2	Βουλγαρία	Στάδιο Νου Καμπ, Λεόν Θεατές: 13.765 Διαιτητής: Αντόνιο Σμπαρντέλλα
	Αλμπέρτο Γκαγιάρδο 50' Έκτορ Τσουμπιτάς 55' Τεόφιλο Κουμπίγιας 73'	(Report)	Ντίνκο Ντερμέντζιεφ 13' Χρίστο Μπόνεφ 49'

---

3/6/1970 16:00	Δυτική Γερμανία	2 – 1	Μαρόκο	Στάδιο Νου Καμπ, Λεόν Θεατές: 12.942 Διαιτητής: Λάουρενς βαν Ράβενς
	Ούβε Ζέελερ 56' Γκερντ Μύλερ 78'	(Report)	Μοχάμεντ Χουμάν 21'

---

6/6/1970 16:00	Περού	3 – 0	Μαρόκο	Στάδιο Νου Καμπ, Λεόν Θεατές: 13.537 Διαιτητής: Τόφικ Μαχράμοφ
	Τεόφιλο Κουμπίγιας 65' 75' Ρομπέρτο Τσάγιε 67'	(Report)

---

7/6/1970 12:00	Δυτική Γερμανία	5 – 2	Βουλγαρία	Στάδιο Νου Καμπ, Λεόν Θεατές: 12.710 Διαιτητής: Ορτίθ ντε Μεντίμπιλ
	Ράινχαρτ Λιμπούντα 20' Γκερντ Μύλερ 27' 52' πεν. 88' Ούβε Ζέελερ 67'	(Report)	Ασπαρούχ Νικοντίμοφ 12' Τόντορ Κόλεφ 89'

---

10/6/1970 16:00	Δυτική Γερμανία	3 – 1	Περού	Στάδιο Νου Καμπ, Λεόν Θεατές: 17.875 Διαιτητής: Αμπέλ Αγκιλάρ Ελισάλδε
	Γκερντ Μύλερ 19' 26' 39'	(Report)	Τέοφιλο Κουμπίγιας 44'

---

11/6/1970 16:00	Μαρόκο	1 – 1	Βουλγαρία	Στάδιο Νου Καμπ, Λεόν Θεατές: 12.299 Διαιτητής: Αντόνιο Ριμπέιρο Σαλντάνια
	Μαουχούμπ Γκαζουάνι 61'	(Report)	Ντόμπρομιρ Ζέτσεφ 40'

Πορεία προς τον τελικό
Πίνακας Αποτελεσμάτων

Προημιτελικοί				Ημιτελικοί				Τελικός
	14 Ιουνίου - Πόλη του Μεξικού
	ΕΣΣΔ	0
					17 Ιουνίου - Γουαδαλαχάρα
	Ουρουγουάη (παρ.)	1
					Ουρουγουάη	1
	14 Ιουνίου - Γουαδαλαχάρα
					Βραζιλία	3
	Βραζιλία	4
									21 Ιουνίου - Πόλη του Μεξικού
	Περού	2
									Βραζιλία	4
	14 Ιουνίου - Τολούκα
									Ιταλία	1
	Ιταλία	4
					17 Ιουνίου - Πόλη του Μεξικού
	Μεξικό	1
					Ιταλία (παρ.)	4			Μικρός τελικός
	14 Ιουνίου - Λεόν
					Δυτική Γερμανία	3
	Δυτική Γερμανία	3							Ουρουγουάη	0
	Αγγλία (παρ.)	2							Δυτική Γερμανία	1
									20 Ιουνίου - Πόλη του Μεξικού

Προημιτελικοί

14/6/1970 12:00	Δυτική Γερμανία	3 – 2 (Παράταση)	Αγγλία	Στάδιο Νου Καμπ, Λεόν Θεατές: 23.357 Διαιτητής: Άνχελ Νορμπέρτο Κοερέσα
	Φράντς Μπεκενμπάουερ 68' Ούβε Ζέελερ 76' Γκερντ Μύλερ 108'	(Report)	Άλαν Μάλερι 31' Μάρτιν Πίτερς 49'

---

14/6/1970 12:00	Βραζιλία	4 – 2	Περού	Στάδιο Χαλίσκο, Γουαδαλαχάρα Θεατές: 54.270 Διαιτητής: Βιτάλ Λορό
	Ρομπέρτο Ριβελίνο 11' Τοστάο 15' 52' Ζαϊρζίνιο 75'	(Report)	Αλμπέρτο Γκαγιάρδο 28' Τεόφιλο Κουμπίγιας 70'

---

14/6/1970 12:00	Ιταλία	4 – 1	Μεξικό	Στάδιο Νεμέσιο Ντίες, Τολούκα Θεατές: 26.851 Διαιτητής: Ρούντι Γκλέγκνερ
	Γκουστάβο Πένα 25' αυτ. Λουίτζι Ρίβα 63' 76' Τζιάνι Ριβέρα 70'	(Report)	Χοσέ Λουίς Γκονσάλες 13'

---

14/6/1970 12:00	Ουρουγουάη	1 – 0 (Παράταση)	ΕΣΣΔ	Στάδιο Αζτέκα, Πόλη του Μεξικού Θεατές: 24.550 Διαιτητής: Λάουρενς βαν Ράβενς
	Βίκτορ Εσπάρραγο 116'	(Report)

Ημιτελικοί

17/6/1970 16:00	Βραζιλία	3 – 1	Ουρουγουάη	Στάδιο Χαλίσκο, Γουαδαλαχάρα Θεατές: 51.261 Διαιτητής: Ορτίθ ντε Μεντίμπιλ
	Κλοντοάλντο 44' Ζαιρζίνιο 76' Ρομπέρτο Ριβελίνο 89'	(Report)	Λουίς Κουμπίγια 19'

---

17/6/1970 16:00	Ιταλία	4 – 3 (Παράταση)	Δυτική Γερμανία	Στάδιο Αζτέκα, Πόλη του Μεξικού Θεατές: 102.444 Διαιτητής: Αρτούρο Γιαμασάκι
	Ρομπέρτο Μπονινσένια 8' Ταρτσίσιο Μπούρνιτς 98' Λουίτζι Ρίβα 104' Τζιάνι Ριβέρα 111'	(Report)	Κάρλ Χάιντς Σνέλινγκερ 90' Γκερντ Μύλερ 94' 110'

Μικρός τελικός

20/6/1970 16:00	Δυτική Γερμανία	1 – 0	Ουρουγουάη	Στάδιο Αζτέκα, Πόλη του Μεξικού Θεατές: 104.403 Διαιτητής: Αντόνιο Σμπαρντέλλα
	Βόλφγκανγκ Όβερατ 26'	(Report)

Τελικός Παγκοσμίου Κυπέλλου 1970

12:00	Βραζιλία	4 – 1	Ιταλία	Στάδιο Αζτέκα, Πόλη του Μεξικού Θεατές: 107.412 Διαιτητής: Ρούντι Γκλέγκνερ
	Πελέ 18' Ζέρσον 66' Ζαιρζίνιο 71' Κάρλος Αλμπέρτο Τόρες 86'	(Report)	Ρομπέρτο Μπονινσένια 37'

Βραζιλία: GK 1 Φέλιξ Μιέλι Βενεράντο DF 2 Έρκουλες Μπρίτο Ρουάς DF 3 Γουίλσον ντα Σίλβα Πιάτσα DF 4 Κάρλος Αλμπέρτο Τόρες (Αρχηγός) DF 16 Εβεράλντο MF 5 Κλοντοάλντο MF 8 Ζέρσον FW 7 Ζαιρζίνιο FW 9 Τόσταο MF 10 Πελέ MF 11 Ρομπέρτο Ριβελίνο Προπονητής: Μάριο Ζάγκαλο

Ιταλία: GK 1 Ενρίκο Αλμπερτόσι DF 2 Ταρτσίσιο Μπούρνιτς DF 3 Τζιατσίντο Φακέτι (Αρχηγός) DF 5 Πιερλουίτζι Τσέρα DF 8 Ρομπέρτο Ροσάτο MF 10 Μάριο Μπερτίνι 75' MF 16 Τζιανκάρλο ντε Σίστι FW 11 Λουίτζι Ρίβα FW 13 Άντζελο Ντομενγκίνι MF 15 Σάντρο Ματσόλα FW 20 Ρομπέρτο Μπονινσένια 84' Αλλαγές: MF 14 Τζιάνι Ριβέρα 84' MF 18 Αντόνιο Ιουλιάνο 75' Προπονητής: Φερρούτσο Βαλκαρέτζι

Β. Διαιτητές Ρούντολφ Σόυρερ Άνχελ Νορμπέρτο Κοερέσα

Κανόνες παιχνιδιού 90 λεπτά 30 λεπτά Παράταση αν είναι ανάγκη Οι ομάδες έχουν δικαίωμα για 2 αλλαγές

Παγκόσμιος Κυπελλούχος 1970:
Βραζιλία 3ος τίτλος

Σκόρερ

10 τέρματα

• Γκερντ Μύλερ

7 τέρματα

• Ζαιρζίνιο

5 τέρματα

• Τεόφιλο Κουμπίγιας

Παραπομπές

The 100 greatest World Cup moments The Independent
Why Mexico 1970 was the greatest World Cup ever The Mirror. Retrieved 14 May 2011
Brazil 'best ever' says Five Live BBC Sport
The boys from Brazil: On the trail of football's dream team The Independent. Ανακτήθηκε 14 Μαΐου 2011
Mexico 1970: Brazilians show all how beautiful game should be played Sky Sports Ανακτήθηκε 5 Μαΐου 2011
1970 Brazilian Soccer Team Voted Best Ever The New York Times. Ανακτήθηκε 5 Μαΐου 2011
The greatest teams of all time The Telegraph. Ανακτήθηκε 5 Μαΐου 2011
The 10 greatest football teams of all time Daily Mail. Ανακτήθηκε 5 Μαΐου 2011

Η Βραζιλία κατακτά το καλύτερο παγκόσμιο κύπελλο ποδοσφαίρου, Ιστορικό Λεύκωμα 1970, σελ. 138-143, Καθημερινή (1998)

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

Επίσημη ιστοσελίδα FIFA 2006 (αρχειοθετημένη στο archive.org)
Πλήρης κάλυψη αποτελεσμάτων στο Fussballdaten.de
Fußballweltmeisterschaft 1970
Μουντιάλ 1970 - Μεξικό