Αγησίλαος Γιαννόπουλος

Ο Αγησίλαος Γιαννόπουλος (ο Ηπειρώτης, 1852–1897) ήταν Έλληνας δημοσιογράφος.

Βιογραφικά στοιχεία

Γεννήθηκε στις το 1852 στον Πειραιά, ενώ καταγόταν από την Ήπειρο, για την απελευθέρωση της οποίας αγωνίστηκε. Πατέρας του ήταν ο Ιωάννης Γιαννόπουλος από την Πρέβεζα, ενώ μητέρα του η ιταλικής καταγωγής Λουίζα ντ' Αούρια. Λόγω της καταγωγής του χρησιμοποιούσε το ψευδώνυμο Ηπειρώτης. Το 1874 εισήλθε στη Νομική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών, ενώ παράλληλα άρχισε να ενδιαφέρεται για τη δημοσιογραφία και τη φιλολογία. Για αυτό το λόγο άρχισε να δημοσιεύει άρθρα και ποιήματα σε εφημερίδες. Έναν χρόνο αργότερα, μετακόμισε στην Κωνσταντινούπολη, όπου ο βρισκόταν ο πατέρας του. Το 1876 διέκοψε τις σπουδές του και μετέβη στο Μπάρι της Ιταλίας, όπου υπήρξε διευθυντής σε υποκατάστημα της βιομηχανίας που κατείχαν οι θείοι του, από την πλευρά της μητέρας του.[1][2]

Όσο βρισκόταν στην Ιταλία, παρακολούθησε μαθήματα σε ιταλικά πανεπιστήμια, ενώ έγινε ανταποκριτής σε ελληνικές εφημερίδες, αλλά και συγγραφέας ποιημάτων και διηγημάτων στα περιοδικά Ραμπαγάς, Νέαι Ιδέαι, Ποικίλη Στοά, Εστία και Μη Χάνεσαι. Έγραφε επίσης και σε ιταλικές εφημερίδες, όπως η Riforma. Το 1880, στη μετάφραση της Νανάς του Εμίλ Ζολά, που κυκλοφόρησε από τον Ιωάννη Καμπούρογλου, ο πρόλογος που χρησιμοποιήθηκε είναι η Επιστολιμαία Διατριβή του Γιαννόπουλου, η οποία γράφηκε με αφορμή την έκδοση της μετάφρασης.[2]

Η ελληνική κυβέρνηση τον όρισε υποπρόξενο στο Μπάρι το 1883, και πρόξενο το 1887. Για τις υπηρεσίες του εκεί τιμήθηκε με τον Αργυρό Σταυρό του Τάγματος του Σωτήρος. Παράλληλα από το 1883, υπήρξε συνεργάτης της εφημερίδας Ακρόπολις. Το 1885 νυμφεύθηκε την Μαρία-Ευριδίκη Σπηλιάδη, με την οποία απέκτησε 7 παιδιά. Μεταξύ αυτων και ο πεζογράφος Αλκιβιάδης Γιαννόπουλος.[2]

Από το 1888 υπήρξε συνεργάτης της Εφημερίδος, ενώ έναν χρόνο αργότερα επέστρεψε στην Αθήνα όταν και έγινε αρχισυντάκτης της. Σε διάφορα άρθρα του σχετικά με θεατρικές και φιλολογικές κριτικές χρησιμοποίησε το ψευδώνυμο Θέσπις. Ο ίδιος πήρε αρνητική θέση για τη χρήση της δημοτικής. Το 1893 εξέδωσε το βιβλίο Μελέτη της οικονομικής καταστάσεως, ενώ ασχολήθηκε με την πολιτική στο πλευρό του Χαρίλαου Τρικούπη, αν και αρχικά ήταν απέναντί του. Είχε αποτύχει να εκλεγεί βουλευτής τρεις φορές με το κόμμα του Δημητρίου Ράλλη. Ωστόσο στις δημοτικές εκλογές του 1896 εξελέγη δημοτικός σύμβουλος.[2]

Το 1897 αποχώρησε από την Εφημερίδα, και ανέλαβε τη θέση του διευθυντή στο Γραφείο Δημοσίου Χρέους. Ωστόσο ο τότε πρωθυπουργός Θεόδωρος Δηλιγιάννης παρενέβη και τον απομάκρυνε από τη θέση αυτή. Στον Ελληνοτουρκικό Πόλεμο του 1897, υπήρξε από τους πρωτεργάτες του σχηματισμού της «Ηπειρωτικής Φάλαγγας», λαμβάνοντας μέρος στις αποβάσεις και τις αψιμαχίες στην περιοχή της Πρέβεζας. Πέθανε από καρκίνο στις 27 Σεπτεμβρίου 1897 στην Αθήνα, ενώ η κηδεία του έγινε με δαπάνη του δημοσίου από τον Αρχιεπίσκοπο Προκόπιο Β΄ στον Μητροπολιτικό Ναό. Τάφηκε στο Α΄ Νεκροταφείο Αθηνών.[2] Ήταν μέλος της τεκτονικής στοάς Πυθαγόρας, αλλά και της Μεγάλης Στοάς της Ελλάδας.[3]

Παραπομπές

«Γιαννόπουλος, Αγησίλαος (Πειραιάς, 1852 - Αθήνα, 1898)». Παγκόσμιο Βιογραφικό Λεξικό, τ. 3. Εκδοτική Αθηνών. σελ. 45. Ανακτήθηκε στις 23 Ιουνίου 2018.
Δράκος, Θεόδωρος. Αγησίλαος Γιαννόπουλος-Ηπειρώτης.
«Γιαννόπουλος Αγησίλαος». www.grandlodge.gr. Ανακτήθηκε στις 23 Ιουνίου 2018.

Έλληνες

Κόσμος

Αλφαβητικός κατάλογος

Hellenica World - Scientific Library

Από τη ελληνική Βικιπαίδεια http://el.wikipedia.org . Όλα τα κείμενα είναι διαθέσιμα υπό την GNU Free Documentation License