Ο Ντίνος Γιαννόπουλος (1919–2003) ήταν Έλληνας σκηνοθέτης.
Βιογραφικά στοιχεία
Γεννήθηκε στις 15 ή 19 Δεκεμβρίου 1919 στην Αθήνα. Ήταν γιος Έλληνα ναυάρχου, ο οποίος ήταν ακόλουθος της ελληνικής πρεσβείας στη Βιέννη, ενώ η μητέρα του είχε αμερικανική καταγωγή. Σπούδασε στο Ωδείο και το Πανεπιστήμιο της Βιέννης, ενώ απέκτησε διδακτορικό δίπλωμα στην οικονομική ιστορία από το Πανεπιστήμιο της Λειψίας. Το 1941 επέστρεψε στην Ελλάδα και έγινε σκηνοθέτης στην Εθνική Λυρική Σκηνή, με πρώτο του έργο το Απαγωγή από το Σεράι, ενώ ένα χρόνο αργότερα συνεργάστηκε με τη Μαρία Κάλλας στα πρώτα της καλλιτεχνικά βήματα στην παράσταση Τόσκα, γεγονός που σύμφωνα με τους New York Times είναι το σημαντικότερο της σταδιοδρομίας του. Κατά τη διάρκεια της Κατοχής, συνεργάστηκε με τους αντάρτες και τους Συμμάχους στον τομέα των πληροφοριών. Το 1945, μετά τη λήξη του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου επέστρεψε στη Βιέννη όπου μαθήτευσε πλάι στον αυστριακό σκηνοθέτη Χέρμπερτ Γκραφ. Ο Γκραφ βοήθησε στην πρόσληψη του Γιαννόπουλου στη Μητροπολιτική Όπερα της Νέας Υόρκης το 1946 ως βασικός σκηνοθέτης. Παρέμεινε για 21 χρόνια εκεί και σκηνοθέτησε 24 όπερες, ενώ δραστηριοποιήθηκε σε μεγάλα λυρικά θέατρα σε Ευρώπη και ΗΠΑ. Στο ενδιάμεσο, το 1955, μετά από πρόσκληση του Γεωργίου Ράλλη δημιούργησε το Φεστιβάλ Αθηνών, ενώ για μικρό χρονικό διάστημα, το 1958, υπήρξε καλλιτεχνικός διευθυντής της Εθνικής Λυρικής Σκηνής. Διετέλεσε επίσης καλλιτεχνικός διευθυντής του Διεθνούς Φεστιβάλ του Βανκούβερ. Πέθανε στη Φιλαδέλφεια (Πενσυλβάνια) στις 6 Απριλίου 2003.[1][2]
Παραπομπές
«Ντίνος Γιαννόπουλος». virtualmuseum.nationalopera.gr. Εθνική Λυρική Σκηνή. Ανακτήθηκε στις 29 Ιουνίου 2018.
«Πέθανε ο ιδρυτής του Μουσικού Φεστιβάλ Αθηνών Ντίνος Γιαννόπουλος». in.gr. 15 Απριλίου 2003. Ανακτήθηκε στις 29 Ιουνίου 2018.
Εξωτερικοί σύνδεσμοι
Ντίνος Γιαννόπουλος στον Πανδέκτη, του Εθνικού Ιδρύματος Ερευνών.
