Η Ιώ είναι πρόσωπο αναφερόμενο στην Ελληνική μυθολογία.

Σύμφωνα με τους υπάρχοντες μύθους ήταν θυγατέρα του Ίασου, βασιλέα του Άργους και απογόνου του Ίναχου ή κατά άλλη εκδοχή του ιδίου του βασιλέα Ίναχου ή κατά τρίτη εκδοχή του Κορίνθιου Πειρήνα, θείου του ήρωα Βελλεροφόντη.

Μητέρα της ήταν η Μελία ή η Λευκάνη. Ήταν ιέρεια της Ήρας και έγινε ερωμένη του Δία.

Σύμφωνα με τις διάφορες πηγές, η περιπέτειά της έρχισε όταν η Ήρα αντιλήφθηκε την παράνομη σχέση. Τότε ο Ζεύς, για να την προστατεύσει από το μένος της συζύγου του, την μεταμόρφωσε σε αγελάδα. Η Ήρα όμως υποχρέωσε τον Δία να αρνηθεί, με όρκο (αφροδίσιος όρκος), την παράνομη σχέση του και να της παραδώσει το ζώο. Ο Ζεύς αναγκάστηκε να υποχωρήσει και η Ήρα την έθεσε υπο την επιτήρηση του Άργου, ενός γίγαντα συγγενούς της που είχε εκατό οφθαλμούς, διεσπαρμένους σε όλο του το σώμα (Άργος Πανόπτης).

Η Ιώ περιπλανήθηκε στην περιοχή γύρω από τις Μυκήνες και κατόπιν πέρασε στην Εύβοια. Τότε ο Ερμής, με την παραίνεση του Δία, απεκοίμησε τον Άργο και μετά τον σκότωσε, απελευθερώνοντας έτσι την Ιώ.

Η Ήρα όμως δεν παραιτήθηκε από την εκδίκησή της και έστειλε έναν οίστρο (μύγα των βοδιών) για να την βασανίζει.

Τότε η Ιώ καταδιωκόμενη από τον οίστρο άρχισε να περιπλανάται σε όλη την Ελλάδα. Διέτρεξε την ακτή του Ιονίου πελάγους, έφθασε στην Ιλλυρία, διέσχισε όλη την Σκυθία, έφθασε στον Προμηθέα που ήταν δεμένος στον Καύκασο, διέτρεξε την ακτή της Μαύρης θάλασσας (που εξαιτίας της μετέβαλε την ονομασία της, από Άξενος Πόντος σε Εύξεινος), διήλθε από τον Βόσπορο (που εξαιτίας της πήρε το όνομά του (βους+πόρος)), και τελικά κατέληξε στην Μέμφιδα της Αίγυπτο όπου γέννησε τον Έπαφο, τον γιό της από τον Δία, ο οποίος στο μέλλον θα γινόταν γενάρχης της φυλής των Δαναών.