Στην ελληνική μυθολογία ο Έπαφος ήταν γιος του Δία και της Ιούς, που ίδρυσε πολλές πόλεις στην Αίγυπτο.

Η θεά Ήρα, που ζήλευε πάντα τον σύζυγό της Δία και τις ερωμένες του, για να εκδικηθεί την Ιώ τη μεταμόρφωσε σε αγελάδα και επιπλέον της έστειλε μια αλογόμυγα που την τσιμπούσε συνεχώς στο πλευρό. Τρελαμένη από τα τσιμπήματα της μύγας, η Ιώ άρχισε να τρέχει από τόπο σε τόπο. Περνώντας από πολλά μέρη, έφθασε στην Αίγυπτο και εκεί, στις όχθες του Νείλου, γέννησε τον Έπαφο. Τότε οι Κουρήτες, εκτελώντας διαταγή της Ήρας, απέσπασαν το βρέφος από τη μητέρα του και το έκρυψαν. Ο Δίας όμως τους κατακεραύνωσε και η Ιώ άρχισε να αναζητά το παιδί της. Κάποτε έμαθε ότι τον μεγάλωνε η σύζυγος του βασιλιά της Βύβλου, στη Συρία. Η Ιώ πήγε στη Συρία, πήρε πράγματι το παιδί της και το ξανάφερε στην Αίγυπτο. Εκεί και το ανάθρεψε. Ο βασιλιάς Τηλέγονος το υιοθέτησε και, όταν πέθανε, ο Έπαφος τον διαδέχθηκε στον θρόνο.

Ο Έπαφος πήρε για σύζυγό του την κόρη του Νείλου, τη Μέμφιδα, και μαζί απέκτησαν μία κόρη, τη Λιβύη. Απόγονοι του Επάφου ήταν ακόμα ο Δαναός, ο Κάδμος, ο Δώρος, ο Βήλος, η Λυσιάνασσα, η Θήβη και άλλοι. Κάποιες πηγές αναφέρουν ως σύζυγο του Επάφου την Κασσιόπη. Ο μύθος του Επάφου, που ήταν διαδεδομένος στην Εύβοια και στη Βοιωτία, δείχνει ότι υπήρξαν Έλληνες άποικοι στην Αίγυπτο.

Πηγή

* Emmy Patsi-Garin: «Επίτομο λεξικό Ελληνικής Μυθολογίας», εκδ. οίκος Χάρη Πάτση, Αθήνα 1969