Η Τρίτεια ήταν αρχαία πόλη - κράτος στην Αχαΐα.

Η Τρίτεια βρισκόταν 120 στάδια απο τις Φαρές[1]. Για την ίδρυση και το όνομα της πόλης υπάρχουν τρεις εκδοχές: η πρώτη λέει ότι την ίδρυσε ο Μελάνιππος, γιος του Άρη και της ιέρειας Τρίτειας από την οποία πήρε και το όνομα της.Ο Στράβωνας την αναφέρει σαν Τριταία[2]. Σύμφωνα με τον Παυσανία οικιστής της Τριταίας ήταν ο Κέλβιδας που ήρθε από την Κύμη της Κάτω Ιταλίας και πήρε το όνομα της από τον Τρίτωνα, γιο του Ποσειδώνα, ενώ η τελευταία ότι ήταν μιά απο τις 12 πόλεις που έχτισαν οι Ίωνες στην Αχαία. Ήταν μέλος του Κοινού των Αχαιών και της Αχαϊκής Συμπολιτείας. Η Τρίτεια σε άγνωστο χρόνο υπαγόταν στην Αρκαδία για να ξάνα επιστρέψει στην Αχαία με του Ρωμαίους. Σύμφωνα με τον Παυσανία[3] κοντά στην είσοδο της πόλης υπήρχε μαρμάρινο επιτάφιο μνημείο, αξιοθαύμαστο για τις έγχρωμες παραστάσεις που είχε, το είχε κατασκευάσει ο Αθηναίος ζωγράφος Νικίας. Επίσης, στην πόλη υπήρχε ναός των μεγίστων θεών και γινόταν ετήσια γιορτή. Ακόμα υπήρχε ναός της Αθηνάς με μαρμάρινο άγαλμα και ναός του Άρη.

Από την Τρίτεια καταγόταν ο Αγήσαρχος, πυγμάχος, ολυμπιονίκης και με πρώτες νίκες στα Νέμεα, Ίσθμια και Πύθια. Υπήρχε άγαλμά του στην πόλη, έργο των γιων του Πολυκλή.

Η αρχαία πόλη σήμερα έχει βρεθεί δίπλα στο χωριό Αγία Μαρίνα του Δήμου Τριταίας αλλά δεν έχει ανασκαφεί ακόμα. Το όνομα του δήμου ( Τριταία) είναι παραφθορά της λέξης Τρίτεια.

Αναφορές & Σημειώσεις

1. ↑ "ἐπὶ θάλατταν καθήκουσα κατὰ τὴν ἐκ Δύμης εἰς Ἦλιν ὁδὸν κατοικία, στάδια τῆς Ἠλείων πόλεως διέχουσα ἑβδομήκοντα. πέτρην δ' Ὠλενίην εἰκάζουσι τὴν νῦν Σκόλλιν: ἀνάγκη γὰρ εἰκότα λέγειν, καὶ τῶν τόπων καὶ τῶν ὀνομάτων μεταβεβλημένων, ἐκείνου τε μὴ σφόδρα ἐπὶ πολλῶν σαφηνίζοντος: ἔστι δ' ὄρος πετρῶδες κοινὸν Δυμαίων τε καὶ Τριταιέων καὶ Ἠλείων, ἐχόμενον ἑτέρου τινὸς Ἀρκαδικοῦ ὄρους Λαμπείας," Στράβωνα Γεωγραφία

2. ↑ "Τριταίας δὲ ἑκατόν, [καὶ Δύμης] τοὺς ἴσους, Ἀχαϊκῶν πόλεων Στράβων Γεωγραφία

3. ↑ "Τρίτεια δέ, Ἀχαιῶν αὕτη πόλις, ἐν μεσογαίῳ μὲν ᾤκισται, τελοῦσι δὲ ἐς Πάτρας καὶ αὐτοὶ βασιλέως δόντος: στάδιοι δὲ ἐς Τρίτειαν εἴκοσί τε καὶ ἑκατόν εἰσιν ἐκ Φαρῶν. πρὶν δὲ ἢ ἐς τὴν πόλιν ἐσελθεῖν, μνῆμά ἐστι λευκοῦ λίθου, θέας καὶ ἐς τὰ ἄλλα ἄξιον καὶ οὐχ ἥκιστα ἐπὶ ταῖς γραφαῖς αἵ εἰσιν ἐπὶ τοῦ τάφου, τέχνη Νικίου: θρόνος τε ἐλέφαντος καὶ γυνὴ νέα καὶ εἴδους εὖ ἔχουσα ἐπὶ τῷ θρόνῳ, θεράπαινα δὲ αὐτῇ προσέστηκε σκιάδιον φέρουσα: [7] καὶ νεανίσκος ὀρθὸς οὐκ ἔχων πω γένειά ἐστι χιτῶνα ἐνδεδυκὼς καὶ χλαμύδα ἐπὶ τῷ χιτῶνι φοινικῆν: παρὰ δὲ αὐτὸν οἰκέτης ἀκόντια ἔχων ἐστὶ καὶ ἄγει κύνας ἐπιτηδείας θηρεύουσιν ἀνθρώποις. πυθέσθαι μὲν δὴ τὰ ὀνόματα αὐτῶν οὐκ εἴχομεν: ταφῆναι δὲ ἄνδρα καὶ γυναῖκα ἐν κοινῷ παρίστατο ἅπασιν εἰκάζειν. [8] Τριτείας δὲ οἰκιστὴν οἱ μὲν Κελβίδαν γενέσθαι λέγουσιν, ἀφικόμενον [δὲ] ἐκ Κύμης τῆς ἐν Ὀπικοῖς: οἱ δὲ ὡς Ἄρης συγγένοιτο Τριτείᾳ θυγατρὶ Τρίτωνος, ἱερᾶσθαι δὲ τῆς Ἀθηνᾶς τὴν παρθένον, Μελάνιππον δὲ παῖδα Ἄρεως καὶ Τριτείας οἰκίσαι τε ὡς ηὐξήθη τὴν πόλιν καὶ θέσθαι τὸ ὄνομα ἀπὸ τῆς μητρός. [9] ἐν Τριτείᾳ δὲ ἔστι μὲν ἱερὸν καλουμένων Μεγίστων θεῶν, ἀγάλματα δέ σφισι πηλοῦ πεποιημένα: τούτοις κατὰ ἔτος ἑορτὴν ἄγουσιν, οὐδέν τι ἀλλοίως ἢ καὶ τῷ Διονύσῳ δρῶσιν Ἕλληνες. ἔστι δὲ καὶ Ἀθηνᾶς ναός, τὸ δὲ ἄγαλμα λίθου τὸ ἐφ' ἡμῶν: τὸ δὲ ἀρχαῖον ἐς Ῥώμην, καθὰ οἱ Τριταιεῖς λέγουσιν, ἐκομίσθη. θύειν δὲ οἱ ἐνταῦθα καὶ Ἄρει καὶ τῇ Τριτείᾳ νομίζουσιν." Παυσανία Αχαϊκά