.
Περιφέρεια : Ηπείρου
Νομός : Ιωαννίνων
Τα Ραβένια είναι ορεινό χωριό του νομού Ιωαννίνων της Ηπείρου. Σήμερα ανήκει στο δήμο Αγίου Δημητρίου. Βρίσκεται 26 χιλιόμετρα νότα των Ιωαννίνων και σε υψόμετρο 844 μέτρων. Υπάγεται σε σύμπλεγμα χωριών που λέγονται "Κατσαουνοχώρια".
Ιστορία
Tο χωριό ιδρύθηκε πριν την βυζαντινή περίοδο από Ιταλούς αποίκους της πόλης Ραβένα της Ιταλίας. Η λέξη ραβένα στη λατινική σημαίνει εύκολο πέρασμα . Ο οικισμός άλλαξε τοποθεσία δύο φορές. Κατά τη Βυζαντινή περίοδο ο οικισμός μεταφέρθηκε από την περιοχή Λαγκάδα εκκλησιάς στην περιοχή Μπογδορά. Η μεταφορά σύμφωνα με την παράδοση έγινε λόγω γεωλογικών αλλαγών. Κάποιο ποτάμι που πήγαζε στην περιοχή στέρεψε και οι κάτοικοι αναγκάστηκαν να αναζητήσουν άλλη πηγή νερού. Κατά τις αρχές της περιόδου της Τουρκοκρατίας η θέση της Μπογδοράς εγκαταλείφθηκε και ο οικισμός μεταφέρθηκε στη σημερινή του θέση όπου προϋπήρχε το μοναστήρι της Κοίμησης της Θεοτόκου κοντά σε πηγή νερού.
Το μοναστήρι αποτέλεσε θρησκευτικό πόλο έλξης για τους χριστιανικούς πληθυσμούς της γύρω περιοχής από το δέκατο έβδομο αιώνα έως και τα τέλη του δέκατου ένατου.
Κατά τα μέσα του δέκατου έκτου αιώνα πολλοί άντρες είχαν μεταναστεύσει στην Μολδοβλαχία για οικονομικούς λόγους και είχαν αφήσει τις οικογένειες στα Ραβένια. Λόγω κάποιων προστριβών με τους Τουρκαλβανούς που λυμαίνονταν την περιοχή και κάποιου άγνωστου συμβάντος αναγκάστηκαν να επιστρέψουν, να πάρουν τις οικογένειες και να μεταναστεύσουν προς άγνωστη κατεύθυνση. Σύμφωνα με την παράδοση εβδομήντα "σέλες" έφυγαν.
Το πρώτο δημοτικό σχολείο χτίστηκε το 1901 με πρωτοβουλία του ντόπιου διανοούμενου Γεωργίου Γκαζιάνη ο οποίος είχε σπουδάσει στη Μεγάλη του Γένους Σχολή στην Κωνσταντινούπολη. Το σχολείο έγινε με δωρεές.
Κατά τον πρώτο παγκόσμιο πόλεμο το χωριό κάηκε από τους Τούρκους. Οι κάτοικοι έφυγαν πρόσφυγες στη Φιλιππιάδα όπου υπήρχε οργανωμένη βοήθεια από φιλανθρωπικά ιδρύματα της τότε ελεύθερης Ελλάδας.
Ο Ελληνικός στρατός έδωσε αψιμαχίες στα γύρω υψώματα και πριν προχωρήσει για την τελική μάχη στο Μπιζάνι στρατοπέδευσε για σύντομο χρονικό διάστημα δίπλα από το χωριό.
Το 1943 το χωριό κάηκε από τους Ιταλούς και οι κάτοικοι αναγκάστηκαν να πάρουν το δρόμο της προσφυγιάς στό γειτονικό Ξεροβούνι και σε γειτονικά χωριά όπου υπήρχαν οικογενειακοί δεσμοί.
Μετά τον πόλεμο το σχολείο ξαναλειτούργησε έως το 1968 που έκλεισε. Μετά την πτώση της δικτατορίας το σχολείο επαναλειτούργησε έως το 1982 όπου και έκλεισε οριστικά. Ό,τι δεν κατάφεραν οι πόλεμοι, τα κατάφερε η αστυφιλία.
Το χωριό ηλεκτροδοτήθηκε το 1964 και υδροδοτήθηκε το 1967.
Τα Ραβένια σήμερα
Οι πέντε οικογένειες που διαμένουν σήμερα στα Ραβένια ασχολούνται με την κτηνοτροφία. Ο δρόμος είναι ασφαλτοστρωμένος. Πολλά παλιά σπίτια έχουν ανακαινισθεί ως θερινές κατοικίες. Άλλα αξιοθέατα εκτός από την εκκλησία, πρώην μοναστήρι, είναι ένας τεράστιος πλάτανος μέσα σε μιά καταπράσινη κοιλάδα στη θέση "Βρύση".
| ΔΗΜΟΤΙΚΗ ΕΝΟΤΗΤΑ ΑΓΙΟΥ ΔΗΜΗΤΡΙΟΥ |
|---|
| Τοπική Κοινότητα Αβγού |
| Αβγό, το |
| Τοπική Κοινότητα Αγίας Τριάδος |
| Αγία Τριάδα, η |
| Τοπική Κοινότητα Βαρλαάμ |
| Βαρλαάμ, το |
| Τοπική Κοινότητα Βουλιάστης |
| Βουλιάστα, η |
| Τοπική Κοινότητα Επισκοπικού |
| Επισκοπικό, το |
| Τοπική Κοινότητα Θεριακησίου |
| Αγία Κυριακή, η |
| Εισόδια Θεοτόκου, τα |
| Θεριακήσι, το |
| Καννέτα, η |
| Τοπική Κοινότητα Κοπάνης |
| Κοπάνη, η |
| Τοπική Κοινότητα Κουκλεσίου |
| Κουκλέσι, το |
| Ποταμιά, η |
| Τοπική Κοινότητα Κρυφοβού |
| Κάτω Κρυφοβό, το |
| Κρυφοβό, το |
| Τοπική Κοινότητα Μελιάς |
| Αγία Παρασκευή, η |
| Λαγκιώτισσα, η |
| Μελιά, η |
| Τοπική Κοινότητα Μουσιωτίτσης |
| Άνω Μουσιωτίτσα, η |
| Κάτω Μουσιωτίτσα, η |
| Μεσούρα, η |
| Νέα Μουσιωτίτσα, η |
| Τοπική Κοινότητα Μυροδάφνης |
| Μυροδάφνη, η |
| Τοπική Κοινότητα Πέρδικας |
| Βασαίικα, τα |
| Πέρδικα, η |
| Τοπική Κοινότητα Πεστών |
| Πεστά, τα |
| Τοπική Κοινότητα Ραβενίων |
| Ραβένια, τα |
| Τοπική Κοινότητα Σερβιανών |
| Μολυβαδιά, η |
| Σερβιανά, τα |
| Ταξιάρχης, ο |
| Τοπική Κοινότητα Σκλίβανης |
| Άγιος Γεώργιος, ο |
| Άγιος Χριστόφορος, ο |
| Κουλουραίικα, τα |
| Προφήτης Ηλίας, ο |
| Ράχη, η |
| Σκλίβανη, η |
| Σταυρός, ο |
| Χώρα, η |
| Τοπική Κοινότητα Τερόβου |
| Ραψαίοι, οι |
| Τέροβο, το |
| Χάνι Τερόβου, το |
|
Νομός Ιωαννίνων : Δήμος, Κοινότητα Ιωαννιτών | Αγίου Δημητρίου | Ανατολής | Ανατολικού Ζαγορίου | Άνω Καλαμά | Άνω Πωγωνίου | Δελβινακίου | Δωδώνης | Εγνατίας | Εκάλης | Ευρυμενών | Ζίτσας | Καλπακίου | Κατσανοχωρίων | Κεντρικού Ζαγορίου | Κόνιτσας | Λάκκας Σουλίου | Μαστοροχωρίων | Μετσόβου | Μολοσσών | Μπιζανίου | Παμβώτιδος | Πασαρώνος | Περάματος | Πραμάντων | Σελλών | Τζουμέρκων | Τύμφης | Αετομηλίτσας | Βαθυπέδου | Βοβούσας | Διστράτου | Καλαριτών | Λάβδανης | Ματσουκίου | Μηλιάς | νησιού Ιωαννίνων | Πάπιγκου | Πωγωνιανής | Σιράκου | Φούρκας Για πλήρη κατάλογο των πόλεων και οικισμών του νομού, δείτε επίσης : Διοικητική διαίρεση νομού Ιωαννίνων |
Γεωγραφία της Ελλάδας : Αλφαβητικός κατάλογος
Α - Β - Γ - Δ - Ε - Ζ - Η - Θ - Ι - Κ - Λ - Μ -
Ν - Ξ - Ο - Π - Ρ - Σ - Τ - Υ - Φ - Χ - Ψ - Ω
|
Χώρες της Ευρώπης Άγιος Μαρίνος | Αζερμπαϊτζάν1 | Αλβανία | Ανδόρρα | Αρμενία2 | Αυστρία | Βατικανό | Βέλγιο | Βοσνία και Ερζεγοβίνη | Βουλγαρία | Γαλλία | Γερμανία | Γεωργία2 | Δανία | Δημοκρατία της Ιρλανδίας | Ελβετία | Ελλάδα | Εσθονία | Ηνωμένο Βασίλειο | Ισλανδία | Ισπανία | Ιταλία | Κροατία | Κύπρος2 | Λεττονία | Λευκορωσία | Λιθουανία | Λιχτενστάιν | Λουξεμβούργο | Μάλτα | Μαυροβούνιο | Μολδαβία | Μονακό | Νορβηγία | Ολλανδία | Ουγγαρία | Ουκρανία | ΠΓΔΜ | Πολωνία | Πορτογαλία | Ρουμανία | Ρωσία1 | Σερβία | Σλοβακία | Σλοβενία | Σουηδία | Τουρκία1 | Τσεχία | Φινλανδία Κτήσεις: Ακρωτήρι3 | Δεκέλεια3 | Νήσοι Φερόες | Γιβραλτάρ | Γκέρνσεϋ | Τζέρσεϋ | Νήσος Μαν 1. Κράτος μερικώς σε ασιατικό έδαφος. 2. Γεωγραφικά ανήκει στην Ασία, αλλά θεωρείται ευρωπαϊκό κράτος για ιστορικούς και πολιτισμικούς λόγους. 3. Βρετανικό έδαφος μέσα στην Κυπριακή Δημοκρατία. |
Hellenica World - Scientific Library
Από τη ελληνική Βικιπαίδεια http://el.wikipedia.org . Όλα τα κείμενα είναι διαθέσιμα υπό την GNU Free Documentation License
