Πολύλοφο Αχαΐας

Περιφέρεια : Δυτικής Ελλάδας
Νομός : Αχαΐας

-- Δήμος Ωλενίας --

Το Πολύλοφο (ή και Πολύλοφος), πολύ γνωστό και με την παλιά του ονομασία Μπράτι[1][2], είναι μικρό χωριό του Νομού Αχαΐας, στις νοτιοανατολικές απολήξεις της οροσειράς της Μόβρης. Διοικητικά υπάγεται στην Κοινότητα Σαντομερίου της Δημοτικής Ενότητας Ωλενίας του Δήμου Δυτικής Αχαΐας.

Κατά την απογραφή του 2011 ο οικισμός βρέθηκε να έχει πληθυσμό 105 μόνιμους κατοίκους.
Γενικά στοιχεία

Εγγύς του Πολύλοφου βρίσκονται τα χωριά και οι οικισμοί: Σανταμέρι, Αμπελάκια, Νεοχώρι (Μπινιεραίικα) και Πηγάδια (Τζάιλο), καθώς και η γυναικεία κοινοβιακή Μονή Αγίας Μαρίνης Μαρίτσης, η οποία είναι χτισμένη σε υψόμετρο 420 μέτρων και πανηγυρίζει κάθε χρόνο στις 17 Ιουλίου, αποτελώντας παράλληλα αξιοσημείωτο ιστορικό και θρησκευτικό μνημείο της ευρύτερης περιοχής.

Στην περιοχή υπάρχουν οι εκκλησίες του Αγίου Γεωργίου εντός του οικισμού, αλλά και του Αγίου Δημητρίου σε θέση ψηλότερα, όπου βρισκότανε παλιότερα το χωριό. Επίσης, δίπλα στον ναό του Αγίου Γεωργίου στεγαζόταν και λειτουργούσε πιο παλιά Δημοτικό Σχολείο.

Η τοπική οικονομία βασίζεται στον πρωτογενή τομέα παραγωγής και η κύρια απασχόληση των κατοίκων του χωριού, καθώς και τις γύρω περιοχής, είναι η γεωργία και η κτηνοτροφία.
Ονομασία

Για ένα χρονικό διάστημα δώδεκα ετών το χωριό είχε μετονομαστεί επίσημα Αγία Μαρίνα, ονομασία προερχόμενη από το μοναστήρι της περιοχής. Η μετονομασία αυτή έγινε στις 8 Αυγούστου 1928 (ΦΕΚ 156Α) και στις 16 Οκτωβρίου 1940 μετονομάστηκε (ή διορθώθηκε) ξανά σε Μπράτι. Στις 21 Μαΐου 1956 (ΦΕΚ 125Α) το χωριό μετονομάστηκε Πολύλοφο, ονομασία που ισχύει μέχρι σήμερα.[3]

Η ονομασία Πολύλοφο προέρχεται από την λοφοειδή μορφολογία του εδάφους της περιοχής, η οποία χαρακτηρίζεται ως ημιορεινή.

Η παλιά -ιδιαίτερα γνωστή ακόμα και σήμερα- ονομασία του χωριού είναι Μπράτι. Για την παλαιότερη αυτή ονομασία υπάρχουν δύο επικρατέστερες εκδοχές ως προς την ετυμολογία της:

α) Κατά μία άποψη, έχει αλβανική προέλευση και πρόκειται είτε για ανθρωπωνυμικό -από το όνομα του πρώτου οικιστή ή ιδιοκτήτη γης εκεί- είτε προέρχεται από την αλβανική λέξη για το έλατο (bredh-i) και σημαίνει ουσιαστικά περιοχή με έλατα[2].

β) Σύμφωνα με την άλλη εκδοχή,[εκκρεμεί παραπομπή] η ονομασία του προέρχεται από την ομώνυμη τούρκικη λέξη, η οποία σήμαινε ένα είδος συμφωνητικού της εποχής ανάμεσα στους Έλληνες γαιοκτήμονες και τους Οθωμανούς κατά την περίοδο της Τουρκοκρατίας, περίπου τον 14ο με 15ο αιώνα. Με το συμφωνητικό αυτό οι Έλληνες χάριζαν την περιουσία τους στο μοναστήρι του χωριού, που είναι αφιερωμένο στην Αγία Μαρίνα, ώστε να γλιτώσουν τους μεγάλους φόρους και τα χαράτσια που τους επέβαλαν οι κατακτητές, καθώς τα μοναστήρια και οι εκκλησίες της εποχής δεν είχαν μεγάλη επιβάρυνση φόρου. Στην κυριότητα του μοναστηριού περιήλθαν όλα τα εκτάρια γης του χωριού αλλά και των τριγύρω γειτονικών περιοχών.
Δημογραφικά στοιχεία

Η δημογραφική εξέλιξη του οικισμού στον 21ο αιώνα είναι η εξής:
Έτος Πληθυσμός
1940 166 [1][νεκρός σύνδεσμος]
1940 108 [2] Αρχειοθετήθηκε 2020-02-18 στο Wayback Machine.
2001 115[4]
2011 105[5]
Χιλιομετρικές αποστάσεις

Το Πολύλοφο απέχει μέσω του οδικού δικτύου περίπου:

36 χιλιόμετρα από το κέντρο της πόλης των Πατρών.
22 χιλιόμετρα από την κωμόπολη της Κάτω Αχαΐας, έδρα του Δήμου Δυτικής Αχαΐας.
16 χιλιόμετρα από το χωριό Λουσικά, τοπική έδρα της Δημοτικής Ενότητας Ωλενίας.
4 χιλιόμετρα από το χωριό Σανταμέρι, έδρα της ομώνυμης τοπικής Κοινότητας.

Χώρα	Ελλάδα
Περιφέρεια	Δυτικής Ελλάδας
Δήμος	Δυτικής Αχαΐας
Δημοτική Ενότητα	Ωλενίας
Γεωγραφία
Γεωγραφικό διαμέρισμα	Πελοποννήσου
Νομός	Αχαΐας
Υψόμετρο	280 μ.
Πληθυσμός
Μόνιμος	71
Έτος απογραφής	2021
Πληροφορίες
Παλαιά ονομασία	Μπράτι, Αγία Μαρίνα

Παραπομπές

Πανδέκτης: Μετονομασίες των οικισμών της Ελλάδας - Μπράτιον-Πολύλοφον. pandektis.ekt.gr. Ανακτήθηκε: 14/06/2017.
Λουλούδης 2010, σελ. 314.
Ε.Ε.Τ.Α.Α. - Διοικητικές μεταβολές Πολύλοφου Αχαΐας. eetaa.gr. Ανακτήθηκε: 14/06/2017.
Ε.Σ.Υ.Ε. - Μόνιμος Πληθυσμός της Ελλάδος. Απογραφή 2001

ΕΛ.ΣΤΑΤ. - Μόνιμος πληθυσμός της Ελλάδος. Απογραφή 2011

Πηγές

Αποτελέσματα της Απογραφής Πληθυσμού-Κατοικιών 2011 που αφορούν στο Μόνιμο Πληθυσμό της Χώρας, Εφημερίδα της Κυβερνήσεως της Ελληνικής Δημοκρατίας, τχ. 2ο, φ. 3465 (28 Δεκεμβρίου 2012).
Ε.Σ.Υ.Ε. - Μόνιμος Πληθυσμός της Ελλάδος. Απογραφή 2001, Αθήνα 2004. ISBN 960-86704-8-9.

Βιβλιογραφία

Κώστας Θανασουλόπουλος, Τα τοπωνύμια της Αχαΐας ως ιστορικές μνήμες του μεσαιωνικού εποικισμού της, Εκδόσεις περί τεχνών, Πάτρα 2007. ISBN 978-960-6684-27-2.
Θεόδωρος Η. Λουλούδης, Αχαΐα. Οικισμοί, οικιστές, αυτοδιοίκηση, Νομαρχιακή Επιχείρηση Πολιτιστικής Ανάπτυξης Ν.Α. Αχαΐας, Πάτρα 2010.

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

T.δ. Σαντομερίου [ 477 ]

το Σαντομέριον [ 306 ]
τα Αμπελάκια [ 53 ]
η Μονή Αγίας Μαρίνης Μαρίτσης [ 3 ]
το Πολύλοφον [ 115 ]