Σχέδιο Καποδίστριας
Το Μανιάκι είναι χωριό του δήμου Πύλου - Νέστορος του νομού Μεσσηνίας και σύμφωνα με τα στοιχεία της απογραφής του 2011 ο πληθυσμός του ανέρχεται στους 34 μόνιμους κατοίκους[1].
Γενικά και ιστορικά στοιχεία
Ο οικισμός είναι κτισμένος σε υψόμετρο 590 μέτρων, σε απόσταση 33 χιλιομέτρων βόρεια της Πύλου και 44 χιλιομέτρων ΒΔ της, πρωτεύουσας του νομού, Καλαμάτας[2]. Ιστορικά το Μανιάκι είναι γνωστό για τη σημαντική μάχη που δόθηκε εκεί στις 20 Μαΐου του 1825 ανάμεσα στους Έλληνες επαναστάτες υπό την ηγεσία του Παπαφλέσσα και τον αιγυπτιακό στρατό υπό τον Ιμπραήμ πασά[3], η οποία έληξε με την ήττα των Ελλήνων και τον θάνατο εκατοντάδων αγωνιστών μεταξύ των οποίων συγκαταλέγονταν και οι οπλαρχηγοί Παπαφλέσσας, Πιέρος Βοϊδής[4], Δημήτριος Δικαίος[5], Παναγιώτης Κεφάλας[6] κλπ.
Απεικόνιση της μάχης στο Μανιάκι.
Το 1836 ο οικισμός αποτέλεσε κομμάτι του νεοσύστατου δήμου Σκάρμιγκας[7] και τέσσερα χρόνια αργότερα υπήχθη στο δήμο Βουφράσου της επαρχίας Πυλίας. Το 1851 στο Μανιάκι ζούσαν 183 κάτοικοι (31 οικογένειες)[8] ενώ με ΦΕΚ του 1931 ο οικισμός αναγνωρίστηκε ως έδρα κοινότητας της επαρχίας Πυλίας[9]. Το 1997, στα πλαίσια των μεταβολών που επήλθαν στην τοπική αυτοδιοίκηση μέσω του σχεδίου Καποδίστριας, προσαρτήθηκε στο νεοσύστατο δήμο Παπαφλέσσα ενώ από το 2011 υπάγεται στον καλλικρατικό δήμο Πύλου - Νέστορος.
Το Μανιάκι διαθέτει τις εκκλησίες του Αγίου Γρηγορίου, του Αγίου Κωνσταντίνου καθώς και της Αναστάσεως του Κυρίου, η οποία κτίστηκε το 1911 με μέριμνα του μητροπολίτη Μεσσηνίας Μελετίου και στην οποία φυλάσσονται τα οστά των επαναστατών που σκοτώθηκαν στη μάχη του 1825[2].
Απογραφές πληθυσμού
Απογραφή 1940 1951 1961 1971 1981 1991 2001 2011
Πληθυσμός 280[10] 251[11] 182[12] 100[13] 60[14] 40[15] 35[15] 34[1]
Παραπομπές
«Μανιάκι (το) Δήμου Πύλου – Νέστορος Τοπική Κοινότητα Μανιακίου. Μεσσηνία – Πελοπόννησος». dhmos.gr. Δήμοι, πόλεις και χωριά Ελλάδας. Ανακτήθηκε στις 26 Οκτωβρίου 2016.
«Μανιάκι - Μεσσηνία». greece.terrabook.com. Terrabook. Ανακτήθηκε στις 26 Οκτωβρίου 2016.
Ζενάκος, Αυγουστίνος (6 Απριλίου 2003). «ΜΑΝΙΑΚΙ 1825». tovima.gr. ΤΟ ΒΗΜΑ. Ανακτήθηκε στις 26 Οκτωβρίου 2016.
Χρυσανθόπουλος, Φώτιος (1888). Bίοι Πελοποννησίων ανδρών και των έξωθεν εις την Πελοπόννησον ελθόντων, κληρικών, στρατιωτικών και πολιτικών των αγωνισαμένων τον αγώνα της επαναστάσεως. Εν Αθήναις: Εκ του Τυπογραφείου Π. Δ. Σακελλαρίου, σελ. 253 - 254.
Χρυσανθόπουλος (1888). σελ. 79.
Χρυσανθόπουλος (1888). σελ. 101.
«Δήμος Σκάρμιγκας - 1836». xatzi-messinias.gr. Το Χατζή Μεσσηνίας και οι ομορφιές του.... 9 Απριλίου 2012. Ανακτήθηκε στις 26 Οκτωβρίου 2016.
Ρίζος Ραγκαβής, Ιάκωβος (1854). Τα Ελληνικά. ήτοι περιγραφή γεωγραφική, ιστορική, αρχαιολογική και στατιστική της αρχαίας και νέας Ελλάδος. Εν Αθήναις: Εκ του τυπογραφείου Κ. Αντωνιάδου, σελ. 578.
«Διοικητικές μεταβολές των ΟΤΑ: Κ. Μανιακίου Ν. Μεσσηνίας». eetaa.gr. Ε.Ε.Τ.Α.Α. Ανακτήθηκε στις 26 Οκτωβρίου 2016.
Πληθυσμός της Ελλάδος κατά την απογραφήν της 16 Οκτωβρίου 1940. Αθήναι: Γενική Στατιστική Υπηρεσία της Ελλάδος. 1946, σελ. 47.
Πληθυσμός της Ελλάδος κατά την απογραφήν της 7ης Απριλίου 1951. Εν Αθήναις: Εθνική Στατιστική Υπηρεσία της Ελλάδος. 1955, σελ. 148.
Αποτέλεσμα απογραφής πληθυσμού - κατοικιών της 19 Μαρτίου 1961. Αθήναι: Εθνική Στατιστική Υπηρεσία της Ελλάδος. 1964, σελ. 118.
Αποτέλεσμα απογραφής πληθυσμού - κατοικιών της 14ης Μαρτίου 1971. Αθήναι: Εθνική Στατιστική Υπηρεσία της Ελλάδος. 1980, σελ. 95.
Αποτέλεσμα απογραφής πληθυσμού - κατοικιών της 5ης Απριλίου 1981. Αθήνα: Εθνική Στατιστική Υπηρεσία της Ελλάδος. 1994, σελ. 261.
«Απογραφές πληθυσμού 2001 και 1991». statistics.gr. Ανακτήθηκε στις 28 Οκτωβρίου 2016.
| ΔΗΜΟΤΙΚΗ ΕΝΟΤΗΤΑ ΠΑΠΑΦΛΕΣΣΑ |
|---|
| Τοπική Κοινότητα Βλαχοπούλου |
| Βλαχόπουλον, το |
| Κούμαρον, το |
| Τοπική Κοινότητα Μανιακίου |
| Μανιάκι, το |
| Τουλούπα Χάνι, το |
| Τοπική Κοινότητα Μαργελίου |
| Μαργέλι, το |
| Τοπική Κοινότητα Μεταμορφώσεως |
| Μεταμόρφωσις, η |
| Τοπική Κοινότητα Παπαφλέσσα |
| Άγιοι Απόστολοι, οι |
| Κοντογόνι, το |
| Παπαφλέσσας, ο |
|
Νομός Μεσσηνίας : Δήμος, Κοινότητα Καλαμάτας | Αβίας | Αετού | Αιπείας | Ανδανίας | Ανδρούσας | Άριος | Αριστομένους | Αρφαρών | Αυλώνα | Βουφράδων | Γαργαλιάνων | Δωρίου | Είρας | Θουρίας | Ιθώμης | Κορώνης | Κυπαρισσίας | Λεύκτρου | Μεθώνης | Μελιγαλά | Μεσσήνης | Νέστορος | Οιχαλίας Μεσσηνίας | Παπαφλέσσα | Πεταλιδίου | Πύλου | Φιλιατρών | Χιλιοχωρίων | Για πλήρη κατάλογο των πόλεων και οικισμών του νομού, δείτε επίσης : Διοικητική διαίρεση νομού Μεσσηνίας. |
Γεωγραφία της Ελλάδας : Αλφαβητικός κατάλογος
Α - Β - Γ - Δ - Ε - Ζ - Η - Θ - Ι - Κ - Λ - Μ -
Ν - Ξ - Ο - Π - Ρ - Σ - Τ - Υ - Φ - Χ - Ψ - Ω
|
Χώρες της Ευρώπης Άγιος Μαρίνος | Αζερμπαϊτζάν1 | Αλβανία | Ανδόρρα | Αρμενία2 | Αυστρία | Βατικανό | Βέλγιο | Βοσνία και Ερζεγοβίνη | Βουλγαρία | Γαλλία | Γερμανία | Γεωργία2 | Δανία | Δημοκρατία της Ιρλανδίας | Ελβετία | Ελλάδα | Εσθονία | Ηνωμένο Βασίλειο | Ισλανδία | Ισπανία | Ιταλία | Κροατία | Κύπρος2 | Λεττονία | Λευκορωσία | Λιθουανία | Λιχτενστάιν | Λουξεμβούργο | Μάλτα | Μαυροβούνιο | Μολδαβία | Μονακό | Νορβηγία | Ολλανδία | Ουγγαρία | Ουκρανία | ΠΓΔΜ | Πολωνία | Πορτογαλία | Ρουμανία | Ρωσία1 | Σερβία | Σλοβακία | Σλοβενία | Σουηδία | Τουρκία1 | Τσεχία | Φινλανδία Κτήσεις: Ακρωτήρι3 | Δεκέλεια3 | Νήσοι Φερόες | Γιβραλτάρ | Γκέρνσεϋ | Τζέρσεϋ | Νήσος Μαν 1. Κράτος μερικώς σε ασιατικό έδαφος. 2. Γεωγραφικά ανήκει στην Ασία, αλλά θεωρείται ευρωπαϊκό κράτος για ιστορικούς και πολιτισμικούς λόγους. 3. Βρετανικό έδαφος μέσα στην Κυπριακή Δημοκρατία. |
Hellenica World - Scientific Library
Από τη ελληνική Βικιπαίδεια http://el.wikipedia.org . Όλα τα κείμενα είναι διαθέσιμα υπό την GNU Free Documentation License
