Κως

Περιφέρεια : Νοτίου Αιγαίου
Νομός : Νομός Δωδεκανήσου

Δήμος Κω

Η Κως, το νησί του Ιπποκράτη, του πατέρα της ιατρικής, είναι νησί του Αιγαίου. Έχει πληθυσμό 30.947 κατοίκους (απογραφή 2001) και είναι το τρίτο μεγαλύτερο νησί της Δωδεκανήσου σε έκταση, μετά τη Ρόδο και την Κάρπαθο και το δεύτερο σε πληθυσμό μετά τη Ρόδο. Η επιφάνεια του νησιού είναι 295 τετραγωνικά χιλιόμετρα με μια ακτή 112 χιλιομέτρων. Πρωτεύουσα του νησιού είναι η Κως, όπου είναι και το κύριο λιμάνι του νησιού. Απέχει από τον Πειραιά 200 ναυτικά μίλια.

Είναι ένα πλούσιο νησί σε ιστορικά μνημεία και παρουσιάζει αξιόλογο αρχαιολογικό και τουριστικό ενδιαφέρον. Ένα πράσινο κυριολεκτικά νησί με εξαιρετικά όμορφο κλίμα και ατελείωτες παραλίες και αμμουδιές. Στην Κω συναντά κανείς σε ένα υπέροχο συνδιασμό το παλιό με το καινούριο. Παράδοση, ιστορία χιλιάδων χρόνων, φυσικές ομορφιές, ιστορικά μνημεία. Η σημερινή Κως είναι ένα συγχρονο τουριστικό νησί με πολλές δυνατότητες σε θέματα διαμονής, φαγητού, σπορ, εκδρομών, ψυχαγωγίας.

Κως

Ιστορία

Το νησί κατοικήθηκε από τους Προϊστορικούς χρόνους. Αποικίστηκε αρχικά από τους Κάρες και στους ιστορικούς χρόνους δέχτηκε Δωριείς από την Αργολίδα. Τον 7ο-6ο αι. π.Χ., η Κως μαζί με τις πόλεις Κνίδου, Αλικαρνασσού, Ιάλυσο, Κάμειρο και Λίνδο, αποτέλεσε τη Δωρική εξάπολη. Το 500 π.Χ. κατακτήθηκε από τους Πέρσες, από τους οποίους ελευθερώθηκε το 479 π.Χ. και έγινε μέλος της Αθηναϊκής Συμμαχίας. Γνώρισε μεγάλη ανάπτυξη τον 4ο αι. π.Χ. κυρίως ύστερα από την εγκαθίδρυση της νέας πόλης της Κω (366 π.Χ.) στην Β.Α. ακτή του νησιού, στη θέση της σημερινής πρωτεύουσας. Στην Κω γεννήθηκε ο πατέρας της Ιατρικής, Ιπποκράτη (460-357 π.Χ.) μετά το θάνατου του οποίου καθιερώθηκε στο νησί το Ασκληπιείο.

Κατακτήθηκε από τον Μέγα Αλέξανδρο το 366 π.Χ.. Στα χρόνια της Ρωμαϊκης Αυτοκρατορίας το νησί παρήκμασε, αλλά γνώρισε νέα ακμή στους Βυζαντινούς χρόνους. Λεηλατήθηκε από τους Σαρακηνούς (11ο αι. μ.Χ.), πέρασε στους Γενοβέζους, τους Ενετούς και το 1315 στους Ιππότες του Τάγματος του Αγίου Ιωάννη. Το 1522 κατακτήθηκε από τους Τούρκους ενω το 1912 περιήλθε στους Ιταλούς. Στις 3 Οκτωβρίου 1943 κατελήφθη από Γερμανικά στρατεύματα και στις 9 Μαϊου περνά στα χέρια των Άγγλων. Στις 7 Μαρτίου 1948 πραγματοποιείται επιτέλους η ενσωμάτωση με την Ελλάδα. Το νησί της Κω επίσης, πληγώθηκε από σεισμούς κατά τα έτη 142, 469, 554 και 1933.

Αξιοθέατα

Τα ερείπια της αρχαίας πόλης μαζί με τα ελληνιστικά και ρωμαϊκά οικοδομήματα κοντά στο λιμάνι: Στην περιοχή αυτή υπάρχουν τμήματα της Αρχαίας Αγοράς (4ου - 3ου αι. π.Χ.), η Μεγάλη Στοά (Καμάρα του Φόρου) και άλλες μικρότερες στοές με ιερά αφιερωμένα στο Διόνυσο, την Αφροδίτη και τον Ηρακλή. Στο εσωτερικό της πόλης το Ωδείο (3ου αι. π.Χ.)μ καλά διατηρημένο με 12 κερκίδες και θολωτές στοές, η Κάζα Ρομάνα αναστηλωμένο ρωμαϊκό αρχοντικό με θαυμάσια μωσαϊκά. Επίσης το Ξυστό (μέρος του Γυμναστηρίου)(2ου αι. π.Χ.) με δεκαέξι αναστηλωμένες κολώνες από τις εβδομήντα που το αποτελούσαν συνολικά, τα δύο κτίρια που στέγαζαν τα ελληνιστικά και ρωμαϊκά λουτρά και ένα μέρος του Ρωμαϊκού δρόμου με μάρμαρα, μωσαϊκά και ψηφιδωτά.

Αρχαιολογικό μουσείο: Βρίσκεται στην πλατεία Ελευθερίας και περιλαμβάνει συλλογή με ευρύματα προϊστορικά, γλυπτά ελληνιστικά και κλασσικά μικρά αγάλματα της Αφροδίτης, του Έρωτα, της Δήμητρας, του Ιπποκράτη, επιγραφές και ψηφιδωτά με παραστάσεις και αρχιτεκτονικά μαρμάρινα μέρη ναών και κτιρίων.

Το κάστρο των Ιπποτών: Χτισμένο στη δεξιά μεριά του λιμανιού και είναι το επιβλητικότερο μνημείο της Ενετοκρατίας. Διατηρείτε σε πολύ καλή κατάσταση και αποτελεί κλασσικό δείγμα επιβλητικής αμυντικής της εποχής του. Έχει διπλό τείχος και τάφρο. Κατασκευάστηκε το 15ο αι. αλλά ολοκληρώθηκε το 16ο αι..