Καλλιανοί Εύβοιας

Ιστορικά στοιχεία

Αναγνωρίστηκε ως οικισμός το 1889, οπότε και προσαρτήθηκε στον δήμο Κοτυλαίων. Με την κατάργηση των δήμων το 1912 προσαρτήθηκε στην κοινότητα Πύργου. Καταργήθηκε από ανεξάρτητος οικισμός το 1940, αλλά το 1961 αναγνωρίστηκε ξανά, και προσαρτήθηκε πάλι στην κοινότητα Πύργου. Με το σχέδιο Καποδίστριας προσαρτήθηκε στον δήμο Κύμης και με το σχέδιο Καλλικράτης προσαρτήθηκε στον δήμο Κύμης-Αλιβερίου.[3]

Στην περιοχή Έντζι, κοντά στους Καλλιανούς, λειτουργούσε τον 19ο αιώνα λιγνιτωρυχείο.[2] Η θέση πήρε το όνομα της από τον Γερμανό μηχανικό που άρχισε το έργο, που λεγόταν Εντζ. Η εκμετάλλευση από την Ελληνική Μεταλλευτική εταιρεία άρχισε το 1869. Για εργατικό προσωπικό προσλήφθησαν εργάτες από τα γύρω χωριά, συμπεριλαμβανομένου και του Πύργου. Ο λιγνίτης μετά την εξόρυξη μεταφερόταν μέσω σιδηρόδρομου αρχικά στην Πλατάνα και έπειτα στο λιμάνι της Κύμης, όπου φορτωνόταν σε πλοία. Την πρώτη δεκαετία του 20ού αιώνα η παραγωγή των ορυχείων της Κύμης αντιστοιχούσε στο 60% των εξορύξεων λιγνίτη στην Ελλάδα. Οι εξορύξεις συνέχισαν εντατικά μέχρι τη δεκαετία του 1920.[4] Το ορυχείο εγκαταλείφθηκε το 1962.

Απογραφές πληθυσμού

Η πορεία του πληθυσμού σύμφωνα με τις απογραφές:

Παραπομπές

Σταματελάτος, Μιχαήλ; Βάμβα-Σταματελάτου, Φωτεινή (2006). Γεωγραφικό Λεξικό της Ελλάδας. Αθήνα: Ερμής. σελ. 289. ISBN 9603201332.
«Πύργος». Δήμος Κύμης - Αλιβερίου. Ανακτήθηκε στις 21 Δεκεμβρίου 2019.
«Καλλιανοί (Ευβοίας)». Διοικητικές Μεταβολές Οικισμών - Αναλυτικά. ΕΕΤΑΑ-Ελληνική Εταιρία Τοπικής Ανάπτυξης και Αυτοδιοίκησης Α.Ε. Ανακτήθηκε στις 4 Νοεμβρίου 2019.
«Η φωνή των Ανδρωνιάνων τεύχος 75» (PDF). Προοδευτικός Σύλλογος Ανδρονιάνων - Δέντρων. Μάρτιος–Απρίλιος 2010.