H Αργυρούπολη Κιλκίς είναι χωριό που κείται 4 χλμ. ανατολικά της πόλης του Κιλκίς[1][2] και δυτικά του Σπανού ποταμού. Σύμφωνα με το πρόγραμμα Καλλικράτης ανήκει στη δημοτική ενότητα Κιλκίς του δήμου Κιλκίς και σύμφωνα με την απογραφή 2011 έχει πληθυσμό 423 κατοίκους[3]. Κατά την απογραφή του 2001 είχε 591 κατοίκους. Η Αργυρούπολη βρίσκεται δυτικά του Γαλλικού ποταμού.

View Larger Map

Ιστορικά στοιχεία

Η παλιά ονομασία του οικισμού ήταν Στρέζοβο[4] και η μετονομασία έγινε στις 31/8/1926 (Φ.Ε.Κ 346/1926). Παρά την ίδρυση της Βουλγαρικής εξαρχίας το 1870 οι κάτοικοι του Στρεζόβου παρέμειναν πιστοί στο πατριαρχείο Κωνσταντινουπόλεως. Το 1879 με την εγκατάσταση του Βούλγαρου ουνίτη επισκόπου στο Κιλκίς, Νείλου Ισβόρωφ, οι κάτοικοι του χωριού ασπάστηκαν την Ουνία. Μετά το 1893, όταν ο νέος Βουλγαρουνίτης επίσκοπος, Λάζαρος Μλαντένωφ προσχώρησε στην Βουλγαρική εξαρχία, οι Στρεζοβίτες προσχώρησαν και αυτοί στη Βουλγαρική εκκλησία. Μετά την συνθήκη του Νεϊγύ, το 1919, και το Πρωτόκολλο Πολίτη-Καλφώφ του 1924 οι κάτοικοι αποχώρησαν στη Βουλγαρία.[5]

Σήμερα

Οι κάτοικοι είναι πρόσφυγες από τον Πόντο και κύρια από τα χωριά της Αργυρούπολης Πόντου εκ της οποίας προέρχεται και η ονομασία. Τα χωριά προέλευσης είναι το Τσιαγούλ (σημερινό Τσαγίλ Σιράν, τουρκ. Cagil Siran), η Χουτουρά (σημερινό Αλεμντάρ Γκιουμουσανέ, τουρκ. Alemdar Gumushane), το Κανάκ, το Καρατζά, το Μαυρολίθι, το Ουλουσειράν, η Άλμη, το Πελέν (σημερινό Μπελέν Σιράν, τουρκ. Belen Siran), η Δέρραινα, το Κιαλάντον, τα Λωρία Μούζενας, το Τσερκεζάντον και η Τσολόσαινα (σημερινό Μπαχτσελίκ Γκιουμουσανέ, τουρκ. Bahcelik Gumushane), όλα κείμενα στην ευρύτερη περιοχή Αργυρούπολης του Πόντου.

Λόγω της κλίσεως του εδάφους στο χωριό υπάρχουν δύο μαχαλάδες στους οποίους και υπάρχουν οι εκκλησίες Προφήτη Ηλία στον "Κάτω Μαχαλά" και Κωνσταντίνου και Ελένης στον "Άνω Μαχαλά". Η πανήγυρις του χωριού είναι στις 21 Μαΐου. Οι κάτοικοι σήμερα ασχολούνται κύρια με γεωργικές εργασίες. Το χωριό είναι ευρύτερα γνωστό στο Πανελλήνιο λόγω των Αμερικάνικων στρατιωτικών βάσεων που υπήρχαν παλαιότερα εκεί[6] και των πολλών στρατιωτικών μονάδων που επίσης βρίσκονταν εκεί φιλοξενώντας περί τους 4.000 στρατιώτες.

Παραπομπές

Εγκυκλοπαίδεια Νέα Δομή. Αθήνα: Τεγόπουλος - Μανιατέας. 1996. σελ. 70, τομ.5.
«Εύρεση διαδρομής στο χάρτη, Πλοήγηση, Χιλιομετρικές αποστάσεις πόλεων | stigmap.gr». www.stigmap.gr. Ανακτήθηκε στις 2 Ιανουαρίου 2019.
«ΦΕΚ αποτελεσμάτων ΜΟΝΙΜΟΥ πληθυσμού απογραφής 2011», σελ. 10504 (σελ. 40 του pdf)
«Πανδέκτης: Strezovo -- Argyroupolis». pandektis.ekt.gr. Ανακτήθηκε στις 5 Ιανουαρίου 2019.
Αθανάσιος Α. Αγγελόπουλος, Αι ξέναι Προπαγάνδαι εις την επαρχίαν Πολυανής κατά την περίοδον 1870 - 1912, Ίδρυμα Μελετών Χερσονήσου του Αίμου (ΙΜΧΑ), Θεσσαλονίκη 1973, ανατύπωση 1993, σελ. 103
Νικόλαος*, Παούνης (27 Νοεμβρίου 2016). «Το ιστορικό υπόβαθρο της στρατιωτικής συνεργασίας ΗΠΑ-Ελλάδας». CNN.gr. Ανακτήθηκε στις 5 Ιανουαρίου 2019.