Γενικά στοιχεία

Οι Αιγές είναι κτισμένες ανατολικά της Πάτρας σε υψόμετρο 400 μέτρων[2]. Το χωριό έφερε μέχρι τις 8 Αυγούστου του 1928 την ονομασία Βλωβοκάς[3]. Ο οικισμός αναφέρεται το 1853 στο β΄ τόμο των «Ελληνικών» του Ιάκωβου Ρίζου Ραγκαβή ως κομμάτι του δήμου Αιγείρας της επαρχίας Αιγιαλείας με πληθυσμό 481 κατοίκων[4]. Μέχρι το 1997 ήταν έδρα της κοινότητα Αιγών της επαρχίας Αιγιαλείας ενώ το 1997, στα πλαίσια των αλλαγών που επέφερε στην τοπική αυτοδιοίκηση το σχέδιο Καποδίστριας υπήχθη στο δήμο Αιγείρας ως πρωτεύουσα του διοικητικού διαμερίσματος Αιγών που περιελάμβανε και τους οικισμούς Αλμυρός και Λαμπινός.

Οι Αιγές βρίσκονται σε απόσταση 10 χιλιομέτρων περίπου από την Αιγείρα μετά τον Λαμπινό και το Παλαιόκαστρο. Ο οικισμός διαθέτει Ιστορικό Μουσείο[5].

Η Αγία Τριάδα αποτελεί τον κεντρικό ναό του χωριού, ο οποίος κτίστηκε στα τέλη του 19ου αιώνα και ανακαινίστηκε το 1930.
Ο βράχος της Ευρωστίνης

Στις Αιγές αξίζει να δει ο επισκέπτης τον βράχο της Ευρωστίνης, καθώς και την Αγία Τριάδα και τα εξωκλήσια της. Ο βράχος Ευρωστίνη είναι μέγιστου ύψους περίπου 600 μέτρων, ιδιότυπος, επιβλητικός, το στολίδι της Βλωβοκάς, που ο ίσκιος του απλώνεται στο χωριό και προκαλεί ποικίλα σχόλια, ενώ ανάλογα με την οπτική γωνία παίρνει πολλές φανταστικές μορφές. Οι ναυτικοί τον ονομάζουν «Η Κοιμισμένη», επειδή μέσα από τον Κορινθιακό φαντάζει σαν κόρη που κοιμάται[6].
Δημογραφική εξέλιξη
Απογραφή 1928 1940 1951 1961 1971 1981 1991 2001 2011
Πληθυσμός 1.000[2] 1.070[2] 847[2] 726[2] 593[2] 401[2] 367[2] 62[7][8] 70[1][9]
Φωτοθήκη

Η εκκλησία της Αγίας Τριάδας στο κέντρο της πλατείας των Αιγών.

Η εκκλησία της Αγίας Τριάδας.

Το καμπαναριό στην είσοδο του νεκροταφείου.

Η τοποθεσία Πύργος στην είσοδο του χωριού.

Παραπομπές

«Αιγές (οι) Δήμου Αιγιαλείας Τοπική Κοινότητα Αιγών. Αχαΐα – Πελοπόννησος». dhmos.gr. Δήμοι, πόλεις και χωριά Ελλάδας. Ανακτήθηκε στις 27 Σεπτεμβρίου 2016.[νεκρός σύνδεσμος]
Μιχαήλ Σταματελάτος - Φωτεινή Βαμβά Σταματελάτου, Γεωγραφικό Λεξικό της Ελλάδας, ΤΑ ΝΕΑ, 2012, Τόμος Α΄, σ. 50.
Ε.Ε.Τ.Α.Α. - Διοικητικές μεταβολές Αιγών Αχαΐας. eetaa.gr. Ανακτήθηκε: 14/07/2018.
Ιακώβου Ρ. Ραγκαβή, Τα Ελληνικά, Εν Αθήναις, 1853, τόμος δεύτερος, σ. 93.
Ιστορικό Μουσείο Αιγών. agro-tour.net. Ανακτήθηκε: 25/03/2016.
Σταύρου 2011.
«Μόνιμος και Πραγματικός Πληθυσμός της Ελλάδος: Σύνολο Ελλάδος,νομοί,δήμοι/κοινότητες,δημοτικά/κοινοτικά διαμερίσματα και οικισμοί, Απογραφές πληθυσμού 2001 και 1991». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 13 Ιουνίου 2006. Ανακτήθηκε στις 13 Ιουνίου 2006.
Ε.Σ.Υ.Ε. - Μόνιμος Πληθυσμός της Ελλάδος. Απογραφή 2001

ΕΛ.ΣΤΑΤ. - Μόνιμος πληθυσμός της Ελλάδος. Απογραφή 2011

Πηγές

Αποτελέσματα της Απογραφής Πληθυσμού−Κατοικιών 2011 που αφορούν στο Μόνιμο Πληθυσμό της Χώρας, Εφημερίδα της Κυβερνήσεως της Ελληνικής Δημοκρατίας, τχ. 2ο, φ. 3465 (28 Δεκεμβρίου 2012).
Ε.Σ.Υ.Ε. - Μόνιμος Πληθυσμός της Ελλάδος. Απογραφή 2001, Αθήνα 2004. ISBN 960-86704-8-9.

Βιβλιογραφία

Θεόδωρος Η. Λουλούδης, Αχαΐα. Οικισμοί, οικιστές, αυτοδιοίκηση, Νομαρχιακή Επιχείρηση Πολιτιστικής Ανάπτυξης Ν.Α. Αχαΐας, Πάτρα 2010.
Αθανάσιος (Θάνος) Ανδ. Σταύρου (2011). Μνημόνιο. Το βιβλίο της Βλωβοκάς-Αρχαίας Αιγείρας.

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

Ε.Ε.Τ.Α.Α. - Διοικητικές μεταβολές Αιγών Αχαΐας. eetaa.gr. Ανακτήθηκε: 14/07/2018.
Ε.Ε.Τ.Α.Α. - Διοικητικές μεταβολές Κοινότητας Αιγών Αχαΐας. eetaa.gr. Ανακτήθηκε: 14/07/2018.