Ο Αγίος Νικολάος Μεσσηνίας είναι κοινότητα του Νομού Μεσσηνίας, που ανήκει στο Δήμο Δυτικής Μάνης και υπάγεται στη Δημοτική Ενότητα Λεύκτρου, ο οποίος περιλαμβάνει τους οικισμούς του Αγίου Νικολάου και του Αγίου Δημητρίου.

Ο Άγιος Νικόλαος ή Σελίνιτσα[1] είναι ένα γραφικό λιμανάκι της έξω Μάνης 3 χλμ. από τη Στούπα, το οποίο σήμερα λειτουργεί ως ιχθυόσκαλα και αραξοβόλι για ψαροκάικα και ψαρόβαρκες. Το όνομα Σελίνιτσα προέρχεται από τη μικρή Σελήνη ή μικρή Ελένη, σύμφωνα με το:

«Σελινίτσα, στ’ άκουσμα σου ριγ’ η Σελήνη, καθώς ο Πάρις θωπεύει την Ελένη».

Το Υπουργείο Πολιτισμού, έχει χαρακτηρίσει ως ιστορικό διατηρητέο μνημείο το κτίριο ιδιοκτησίας Χρήστου Σκαλκέα,[2][3] ένα σημαντικό μνημείο για τη μελέτη της ιστορίας της αρχιτεκτονικής του χώρου. Αξιόλογες οι εκκλησίες του Αγίου Μύρωνα και του Αγίου Νικολάου, απ’ όπου πήρε το όνομά του το χωριό, ενώ είναι ξακουστές και μοναδικές οι ψαροταβέρνες του. Διαθέτει νηπιαγωγείο, λιμενικό σταθμό και κέντρο υγείας.[4][5][6][7]
Άγιος Δημήτριος

Νοτιοανατολικά του Αγίου Νικολάου, βρίσκεται το γραφικό μικρό ψαροχώρι του Αγίου Δημητρίου, στη θέση της αρχαίας Πέφνου, με το βραχονήσι της. Στην Πέφνο, σύμφωνα με τη Μυθολογία, γεννήθηκαν μέσα από ένα αυγό οι Διόσκουροι,[8] Κάστορας και Πολυδεύκης που ήταν ημίθεοι, προστάτες των ναυτιλλομένων και αδελφοί της Ωραίας Ελένης. Το αυγό αυτό ήταν το αποτέλεσμα του έρωτα του Δία, ο οποίος είχε μεταμορφωθεί σε κύκνο και της πανέμορφης Λήδας, κόρης του Γλαύκου, που για να τον αποφύγει είχε και αυτή μεταμορφωθεί σε χήνα. Από τον Παυσανία λέγεται ότι στη Πέφνο υπήρχε βασίλειο με βασιλέα τον Τυνδάρεω, πατέρα της Ωραίας Ελένης, βασίλισσας της Σπάρτης και της Κλυταιμνήστρας, βασίλισσας των Μυκηνών.[4][9] Στον Άγιο Δημήτριο βρίσκεται ο Πύργος Χρηστέα,[10] χαρακτηρισμένο ιστορικό διατηρητέο μνημείο από το Υπουργείο Πολιτισμού,[11] ένα πυργόσπιτο του Καπετάνιου Χρηστέα της Πλάτσας Μάνης, το οποίο κτίσθηκε στην περίοδο των δύο δεκαετιών πριν από την Ελληνική Επανάσταση.[6][12][7]
Παραπομπές

«Webcam in Agios Nikolaos». Ανακτήθηκε στις 23 Νοε 2015.
«Διαρκής κατάλογος των κηρυγμένων αρχαιολογικών χώρων και μνημείων της χώρας». 24 Ιουν 2003.
«ΥΑ ΥΠΠΟ/ΔΙΛΑΠ/Γ/72/4710/22-1-1988 - ΦΕΚ 90/Β/19-2-1988». Ανακτήθηκε στις 22 Νοε 2015.
«Παραλιακό οδοιπορικό Καρδαμύλη-Τραχήλα». 22 Απρ 2015.
«Άγιος Νικόλαος (Μεσσηνία)». Ανακτήθηκε στις 22 Νοε 2015.
«Δημοτική ενότητα Λεύκτρου». Ανακτήθηκε στις 22 Νοε 2015.
«Πολιτιστικά μνημεία και Πύργοι Μεσσηνιακής Μάνης». 3 Σεπ 2013.
Βλάσης Γ. Ρασσιάς. «Θεοί Διόσκουροι». Ανακτήθηκε στις 22 Νοε 2015.
«Άγιος Δημήτριος ...στα χνάρια του Παυσανία». Ανακτήθηκε στις 22 Nοε 2015.
«Διαρκής κατάλογος των κηρυγμένων αρχαιολογικών χώρων και μνημείων της χώρας». 24 Ιουν 2003.
«ΥΑ ΥΠΠΟ/ΑΡΧ/Β1/Φ30/49413/993/1-12-1992 - ΦΕΚ 740/Β/24-12-1992». Ανακτήθηκε στις 22 Νοε 2015.
«Πύργος Χρηστέα - Άγιος Δημήτριος». Ανακτήθηκε στις 22 Νοε 2015.