Ευρώπη
Σταυροφορία της Αραγονίας: Γαλλικές δυνάμεις με επικεφαλής τον βασιλιά Φίλιππο Γ' (τον Τολμηρό) περιχαρακώνονται μπροστά στη Χιρόνα, σε μια προσπάθεια να πολιορκήσουν την πόλη. Παρά τη σθεναρή αντίσταση, η πόλη καταλαμβάνεται τελικά στις 7 Σεπτεμβρίου. Ο γιος του Φιλίππου, ο 15χρονος Κάρολος του Βαλουά, στέφεται βασιλιάς της Αραγονίας (υπό την υποτέλεια της Αγίας Έδρας) αλλά χωρίς πραγματικό στέμμα. Λίγο αργότερα, το γαλλικό στρατόπεδο κατακλύζεται από μια επιδημία δυσεντερίας και ο Φίλιππος αναγκάζεται να υποχωρήσει.[1]
Απρίλιος – Οι δυνάμεις των Μαρινιδών υπό τον σουλτάνο Abu Yusuf Yaqub ibn Abd al-Haqq διασχίζουν τα στενά από το Alcácer Seguir στην Tarifa. Από εκεί προχωρούν στη Χερέθ ντε λα Φροντέρα, όπου πολιορκούν την πόλη. Αποσπάσματα Μαρινιδών αποστέλλονται για να καταστρέψουν μια ευρεία περιοχή από τη Μεδίνα-Σιδωνία μέχρι την Κάρμονα, το Vejer de la Frontera, την Écija και τη Σεβίλλη, κόβοντας δέντρα, περιβόλια και αμπέλια, καταστρέφοντας χωριά και σκοτώνοντας ή αιχμαλωτίζοντας πολλούς κατοίκους.[2]
Μάιος – Ο βασιλιάς Sancho IV (ο Γενναίος) συγκεντρώνει τον στρατό του στη Σεβίλλη και στέλνει τον καστιλιανό στόλο (περίπου 100 πλοία) με επικεφαλής τον ναύαρχο Benedetto I Zaccaria να αποκλείσει τις εκβολές του ποταμού Γουαδαλκιβίρ. Εν τω μεταξύ, ένα απόσπασμα Μαρινιδών 1.000 ιππέων κινείται εναντίον της Σεβίλλης, κατατροπώνοντας τους Καστιλιάνους που στέλνονται για να τους αντιταχθούν. Στρέφοντας προς τα ανατολικά ενάντια στην Carmona και την Alcalá de Guadaíra, οι Μαρινίδες καίνε τα προάστια, θερίζουν και καταστρέφουν περιβόλια.
22 Μαΐου - Οι δυνάμεις των Μαρινιδών υπό τον Abu Yusuf Yaqub ibn Abd al-Haqq παρατείνουν την πολιορκία τους στη Jerez de la Frontera. Στέλνει τον γιο του Abu Yaqub Yusuf an-Nasr με 5.000 τακτικούς, 2.000 ιππείς, περίπου 13.000 πεζούς και 2.000 τοξότες για να επιδρομήσουν στη Σεβίλλη και τα περίχωρά της την 1η Ιουνίου. σε Carmona, Niebla, Écija, Σεβίλλη και Sanlúcar de Barrameda.[3]
Αύγουστος – Καστιλιανές δυνάμεις με επικεφαλής τον Sancho IV (το Γενναίο) βαδίζουν εναντίον των Μαρινιδών στο Jerez de la Frontera. Εν τω μεταξύ, ο Abu Yusuf Yaqub ibn Abd al-Haqq με τον στρατό του από 18.000 ιππείς και αντιμέτωπος με τα λιγότερα εφόδια, αποφασίζει να άρει την πολιορκία μετά από πέντε μήνες, στις 2 Αυγούστου. Αποσύρει τον στρατό του στην ασφάλεια του Algeciras και ξεκινά διαπραγματεύσεις με τον Sancho ενώ ο καστιλιανός στόλος φτάνει στο El Puerto de Santa Maria (ή «Το λιμάνι της Αγίας Μαρίας»).[4]
4 Σεπτεμβρίου - Μάχη του Les Formigues: Ένας Αραγωνικός-Σικελικός στόλος (περίπου 40 γαλέρες) υπό τον ναύαρχο Roger της Λαυρίας νικά γαλλικά και γενουατικά πλοία κοντά στα νησιά Formigues. Σύμφωνα με τον Johan Esteve de Bezers, έναν Γάλλο τροβαδούρο, όλοι οι κρατούμενοι εκτός από έναν έχουν τα μάτια τους έξω και αυτός μένει με το ένα μάτι για να καθοδηγεί τους άλλους. Μετά τη μάχη, ο Roger καταλαμβάνει περίπου 15 με 20 γαλλικές γαλέρες και άλλες βυθίζονται ή καίγονται.
1 Οκτωβρίου - Μάχη των Col de Panissars: Αραγονικές δυνάμεις υπό τον βασιλιά Πέτρο Γ' (ο Μέγας) ενέδρασαν και νικούν έναν γαλλικό εκστρατευτικό στρατό ενώ υποχωρούν πάνω από τα Πυρηναία. Τα γαλλικά στρατεύματα σφαγιάζονται από την εμπροσθοφυλακή της Αραγονίας στο πέρασμα Panissar, αλλά γλίτωσαν τη βασιλική οικογένεια. Ο Φίλιππος Γ' (ο Τολμηρός) φτάνει με τα κουρασμένα απομεινάρια του στο Περπινιάν, όπου πεθαίνει από δυσεντερία στις 5 Οκτωβρίου.
2 Νοεμβρίου - Ο Πέτρος Γ' (ο Μέγας) πεθαίνει μετά από 9 χρόνια βασιλείας στη Vilafranca del Penedès. Τον διαδέχεται ο 20χρονος γιος του Αλφόνσο Γ' (ο Φιλελεύθερος), ο οποίος γίνεται βασιλιάς της Αραγονίας. Ο άλλος γιος του Πέτρου, Ιάκωβος Β' (ο Δίκαιος), στέφεται ηγεμόνας της Σικελίας. Ο τρίτος γιος του, ο 13χρονος Φρειδερίκος, γίνεται συγκυβερνήτης και αντιβασιλέας της Σικελίας.[5]
Χειμώνας – Η Μογγολική Χρυσή Ορδή με επικεφαλής τον Νογκάι Χαν και τον Ταλαμούγκα επιτίθεται στην Ουγγαρία για δεύτερη φορά. Υπέταξαν με επιτυχία τη Σλοβακία και λεηλατούν εδάφη βόρεια των Καρπαθίων Όρη.
Αγγλία
Το δεύτερο καταστατικό του Westminster γίνεται αποδεκτό στο κοινοβούλιο, μεταρρυθμίζοντας διάφορους νόμους. περιλαμβάνει τη ρήτρα de donis conditionalibus, που θεωρείται ένα από τα θεμελιώδη ινστιτούτα του μεσαιωνικού δικαίου.
Το έγγραφο Circumspecte Agatis, που εκδόθηκε από τον βασιλιά Εδουάρδο Α' (Longshanks), ορίζει τις δικαιοδοσίες της εκκλησίας και του κράτους, περιορίζοντας έτσι τις δικαστικές εξουσίες της εκκλησίας μόνο σε εκκλησιαστικές υποθέσεις.
ανυψώθηκε
17 Απριλίου - Οι δυνάμεις των Μαμελούκων υπό τον Σουλτάνο Qalawun (τον Νικηφόρο) εμφανίζονται με ειδικά κατασκευασμένες πολεμικές μηχανές πριν από το φρούριο των Σταυροφόρων Margat και αρχίζουν μια πολιορκία. Για ένα μήνα, οι Μαμελούκοι δεν μπορούν να κάνουν καμία πρόοδο και οι επιθέσεις στο οχυρό αποκρούονται. Στη συνέχεια, ο Qalawun καλεί μια αντιπροσωπεία των Knights Hospitaller να έρθει και να δει τη ζημιά που έχουν κάνει οι μηχανικοί του στα «απόρθητα» οχυρά. Κατάλαβαν ότι δεν έχουν πραγματική επιλογή και αναγκάζονται να παραδοθούν στις 25 Μαΐου. Οι νοσηλευτές επιτρέπεται να αποσυρθούν με όλα τα υπάρχοντά τους, έφιπποι και πλήρως οπλισμένοι. Η υπόλοιπη φρουρά υπόσχεται μια ασφαλή συμπεριφορά στην Tortosa – ενώ ο Qalawun δημιουργεί μια φρουρά των Μαμελούκων την οποία χρησιμοποιεί ως βάση για περαιτέρω εκστρατείες κατά των Σταυροφόρων κρατών.[6]
Ασία
24 Ιουνίου - Μάχη του Chương Dương: Οι κοινές δυνάμεις Champa και Đại Việt νικούν τον στόλο Yuan υπό την ηγεσία των Μογγόλων στον Κόκκινο Ποταμό. Τα περισσότερα πολεμικά πλοία Γιουάν καίγονται κατά τη διάρκεια της μάχης και ο μογγολικός στρατός υποχωρεί στην Κίνα στα τέλη Ιουνίου. Η βασιλική αυλή του Βιετνάμ επιστρέφει στην πρωτεύουσα στο Thang Long μετά από μια σύγκρουση έξι μηνών.[7]
Ανά θέμα
τέχνη και πολιτισμός
Γράφεται το αγγλικό ρομαντικό ποίημα The Lay of Havelok the Dane (κατά προσέγγιση ημερομηνία).
αγορές
Η πρώτη καταγραφή γίνεται με μια εκπομπή ισόβιων προσόδων, από την πόλη του Lübeck. Είναι η πρώτη περίπτωση έκδοσης δημόσιου χρέους στη Γερμανία και επιβεβαιώνει μια τάση ενοποίησης του τοπικού δημόσιου χρέους στη βορειοδυτική Ευρώπη (βλ. 1228).[8]
Η Κομητεία της Σαμπάνιας είναι ενσωματωμένη στο βασίλειο της Γαλλίας. η περιοχή χάνει τα χαρακτηριστικά καταφυγίου της για τους ξένους εμπόρους και οι εκθέσεις της Τρουά γρήγορα λιγοστεύουν σε οικονομική ασήμαντη σημασία.[9]
Θρησκεία
6 Ιανουαρίου - Ο Αρχιεπίσκοπος Jakub Świnka οργανώνει σύνοδο στη Łęczyca. Κατά τη διάρκεια της συνάντησης, διατάζει όλους τους ιερείς που υπάγονται στην επισκοπή του να κάνουν τα κηρύγματά τους στα πολωνικά και όχι στα γερμανικά. Αυτό ενοποιεί περαιτέρω την Καθολική Εκκλησία στην Πολωνία και προωθεί μια εθνική ταυτότητα.
25 Μαρτίου - Ο Πάπας Μαρτίνος Δ' πεθαίνει μετά από 4 χρόνια ποντίφικα στην Περούτζια. Τον διαδέχεται ο Ονώριος Δ', ο οποίος γίνεται ο 190ος Πάπας της Καθολικής Εκκλησίας.
Σύνοδος των Βλαχερνών: Η Ανατολική Ορθόδοξη Εκκλησία αποκηρύσσει την Ένωση με την Καθολική Εκκλησία, όπως ανακηρύχθηκε στη Β' Σύνοδο της Λυών.
Γεννήσεις
9 Μαρτίου - Go-Nijō (ή Nijō II), Ιάπωνας αυτοκράτορας (π. 1308)
23 Μαρτίου - Al-Mustakfi I, Μαμελούκος ηγεμόνας (χαλίφης) της Αιγύπτου (π. 1340)
24 Μαρτίου - Al-Nasr Muhammad, Μαμελούκος ηγεμόνας της Αιγύπτου (π. 1341)
9 Απριλίου - Αγιουρμπαργουάντα Μπουγιατού Χαν, Μογγολικός αυτοκράτορας (π. 1320)
1 Μαΐου – Έντμουντ Φιτζαλάν, Άγγλος ευγενής και ιππότης (π. 1326)
6 Δεκεμβρίου – Φερδινάνδος Δ΄, βασιλιάς της Καστίλλης και της Λεόν (π. 1312)[10]
Alexander de Bruce, Σκωτσέζος ευγενής και ιππότης (π. 1307)
Ευφημία της Πομερανίας, βασίλισσα σύζυγος της Δανίας (π. 1330)
Francesco I Ventimiglia, Ιταλός ευγενής και ιππότης (π. 1338)
Gerardus Odonis, Γάλλος καρδινάλιος και θεολόγος (π. 1349)
Ιωάννης του Ζαντούν, Γάλλος φιλόσοφος και θεολόγος (π. 1328)
Juan Alonso Pérez de Guzán, Ισπανός ευγενής (π. 1351)
Μαργαρίτα του Αρτουά, Γαλλίδα ευγενής και αντιβασιλέας (π. 1311)
Πάτρικ Ε' του Ντάνμπαρ, Σκωτσέζος ευγενής και ιππότης (π. 1369)
Richeza Magnusdotter, Σουηδή πριγκίπισσα και ηγουμένη (π. 1348)
William of Ockham, Άγγλος μοναχός και θεολόγος (π. 1347)
Ziauddin Barani, Ινδός ιστορικός και φιλόσοφος (π. 1358)
Θάνατοι
7 Ιανουαρίου – Κάρολος Α΄, βασιλιάς της Σικελίας (Οίκος Ανζού) (γεν. 1227)
8 Φεβρουαρίου – Θεοδώριχος του Λάντσμπεργκ, Γερμανός ευγενής (γεν. 1242)
28 Μαρτίου - Μάρτιν Δ΄, Πάπας της Καθολικής Εκκλησίας (κατά προσέγγιση ημερομηνία)
13 Μαΐου - Ρόμπερτ ντε Ρος, Άγγλος ευγενής και ιππότης (γεν. 1235)
20 Μαΐου – Ιωάννης Α΄, βασιλιάς της Κύπρου (Οίκος Λουζινιάν) (γεν. 1268)
3 Ιουνίου – Γουίλιαμ Α βαν Μπρεντέροντ, Ολλανδός ευγενής και ιππότης
19 Ιουνίου - Γιεκούνο Αμλάκ, Αιθίοπας ηγεμόνας (Οίκος του Σολομώντα)
3 Ιουλίου - Μαργαρίτα της Φλάνδρας, Γαλλίδα ευγενής (γεν. 1251)
7 Ιουλίου - Tile Kolup, Γερμανός απατεώνας που ισχυρίζεται ότι είναι ο Frederick II
28 Ιουλίου – Κεράν του Λαμπρόν, βασίλισσα της Κιλικίας Αρμενίας (γεν. 1260)
30 Ιουλίου – Ιωάννης Α΄, Γερμανός ευγενής (Οίκος της Ασκάνιας) (γεν. 1249)
16 Αυγούστου – Φίλιππος Α΄, Γάλλος ευγενής (Οίκος της Σαβοΐας) (γεν. 1207)
18 Αυγούστου – William Reade, Άγγλος επίσκοπος και θεολόγος (γεν. 1183)
22 Αυγούστου – Φίλιππος Μπενίζι, Ιταλός μοναχός και θρησκευτικός ηγέτης (γεν. 1233)
27 Αυγούστου - Γουλιέλμος του Γουίκγουαν, Άγγλος κληρικός και αρχιεπίσκοπος
9 Σεπτεμβρίου - Kunigunda του Halych, βασίλισσα της Βοημίας (γεν. 1245)
26 Σεπτεμβρίου - Theobald Butler, Νορμανδός επικεφαλής κυβερνήτης (γεν. 1242)
5 Οκτωβρίου - Φίλιππος Γ', βασιλιάς της Γαλλίας (Οίκος του Καπέτου) (γεν. 1245)
2 Νοεμβρίου - Πέτρος Γ' (ο Μέγας), βασιλιάς της Αραγωνίας (γεν. 1239)
21 Νοεμβρίου – Fulke Lovell, Άγγλος αρχιδιάκονος και επίσκοπος
21 Δεκεμβρίου – Ordoño Álvarez, αρχιεπίσκοπος της Μπράγκα (γεν. 1198)
Abu al-Baqa al-Rundi, Ανδαλουσιανός ποιητής και κριτικός λογοτεχνίας (γεν. 1204)
Christian III, Γερμανός ευγενής και ιππότης (Οίκος Όλντενμπουργκ)
Hermann of Buxhoeveden, Γερμανός κληρικός και επίσκοπος (γεν. 1230)
Izz al-Din ibn Shaddad, Σύριος λόγιος και ιστορικός (γεν. 1217)
João de Lobeira, Πορτογάλος τροβαδούρος και συγγραφέας (γεν. 1233)
Nicolas Lorgne, Γάλλος ευγενής, ιππότης και Μέγας Μαγίστρος
Όθωνας Γ' (ή Δ'), Γερμανός ευγενής (Οίκος της Ασκάνιας) (γεν. 1244)
Πάολο Μαλατέστα (η Ωραία), Ιταλός ευγενής και ιππότης
Παύλος του Segni, Ιταλός ευγενής, μοναχός, επίσκοπος και παπικός λεγάτης
Philippe de Carteret, Νορμανδός ευγενής και ιππότης (γεν. 1205)
Shihab al-Din al-Qarafi, Αιγύπτιος λόγιος και νομικός (γεν. 1228)
|
◄ | 12ος αιώνας | 13ος αιώνας | 14ος αιώνας | ► ◄◄ | ◄ | 1281 | 1282 | 1283 | 1284 | 1285 | 1286 | 1287 | 1288 | 1289 | ► | ►► |
Hellenica World - Scientific Library
Από τη ελληνική Βικιπαίδεια http://el.wikipedia.org . Όλα τα κείμενα είναι διαθέσιμα υπό την GNU Free Documentation License
