Άνοιξη – Πολιορκία του Μπεράτ: Βυζαντινή δύναμη ανακούφισης υπό τον Μιχαήλ Ταρχανειώτη φτάνει στη στρατηγικής σημασίας ακρόπολη του Μπεράτ. Ο Ταρχανειώτης αποφεύγει μια σύγκρουση με τους Αγγεβίνους και αντ' αυτού βασίζεται σε ενέδρες και επιδρομές. Καταφέρνει να συλλάβει τον διοικητή των Angevin, Hugh of Sully, μερικοί από τους φρουρούς του Sully δραπετεύουν και φτάνουν στο στρατόπεδό τους - όπου αναφέρουν τη σύλληψή του. Με αυτή την είδηση απλώνεται πανικός ανάμεσα στα στρατεύματα των Angevin και αρχίζουν να φεύγουν προς την Αυλώνα. Οι Βυζαντινοί εκμεταλλεύονται την άτακτη φυγή τους και επιτίθενται, μαζί με τα στρατεύματα στην πολιορκημένη ακρόπολη. Ο Ταρχανειώτης παίρνει μια τεράστια λεία, ένα μικρό απομεινάρι του στρατού των Angevin καταφέρνει να διασχίσει τον ποταμό Vjosa και να φτάσει στην ασφάλεια της Kanina.[1]
18 Οκτωβρίου - Ο αυτοκράτορας Μιχαήλ Η' (Παλαιολόγος) αφορίζεται από τον Πάπα Μαρτίνο Δ' χωρίς καμία προειδοποίηση ή πρόκληση. Ο Μιχαήλ έχει αποκαταστήσει την κυριαρχία του στην Κωνσταντινούπολη και εξουσιοδοτεί τον Κάρολο Α', βασιλιά της Σικελίας, να κάνει μια Σταυροφορία κατά των Παπικών Κρατών. Ο Κάρολος προετοιμάζει μια αποστολή στη Σικελία και συγκεντρώνει ένα στόλο 100 πλοίων και 300 ακόμη στη Νάπολη, την Προβηγκία και τα ελληνικά εδάφη, που μεταφέρουν περίπου 8.000 ιππείς.[2]
Ευρώπη
Ιούνιος – Οι καστιλιανές δυνάμεις οδήγησαν τον βασιλιά Αλφόνσο Χ (τον Σοφό) και συνοδευόμενοι από τους γιους του, τους Ινφάντες Σάντσο, τον Πέτρο και τον Ιωάννη, εισβάλλουν στις πεδιάδες της Γρανάδας. Ο σουλτάνος Μωάμεθ Β' στέλνει μαυριτανικό στρατό, υποστηριζόμενο από πολλούς τοξότες και ιππείς, για να τους απωθήσει. Ο Αλφόνσο νικά τους Μαυριτανούς σε μια μάχη κοντά στα τείχη της Γρανάδας στις 25 Ιουνίου, αλλά μετά την αποτυχία των διαπραγματεύσεων που ακολουθούν, φεύγει από τη Γρανάδα.[3]
3 Ιουλίου - Συνθήκη του Ορβιέτο: Ο Κάρολος Α΄, ο Τζιοβάνι Νταντόλο, δόγης της Βενετίας και ο Φίλιππος Α΄, ο Λατίνος αυτοκράτορας, συνάπτουν συμφωνία για την ανάκτηση της Λατινικής Αυτοκρατορίας. Η συνθήκη υπογράφεται στο Παπικό Παλάτι, το οποίο ο Μαρτίνος Δ' έχει μεταφέρει στο Ορβιέτο μετά την απαγόρευση του Βιτέρμπο για τη φυλάκιση δύο καρδιναλίων.[4]
μέση Ανατολή
Σεπτέμβριος – Δύο μογγολικοί στρατοί (περίπου 50.000 άνδρες) προχωρούν στη Συρία. Ο ένας, διοικείται από τον Abaqa Khan - ο οποίος επιτίθεται στα φρούρια των Μαμελούκων κατά μήκος των συνόρων του Ευφράτη. Ο δεύτερος, με επικεφαλής τον αδερφό του Möngke Temür, έρχεται σε επαφή με τον Λέοντα Γ', βασιλιά της Κιλικίας Αρμενίας, και στη συνέχεια βαδίζει μέσω του Aintab και του Χαλέπι στην κοιλάδα του Orontes. Εκεί που τον συνοδεύουν ιππότες του Τάγματος των Νοσηλευτών και μερικοί Γάλλοι μισθοφόροι. Εν τω μεταξύ, ο σουλτάνος Qalawun συγκεντρώνει τις δυνάμεις των Μαμελούκων στη Δαμασκό.[5]
29 Οκτωβρίου - Μάχη της Χομς: Σε μια σκληρή μάχη, οι δυνάμεις των Μαμελούκων (περίπου 30.000 άνδρες) με επικεφαλής τον Κάλαουν καταστρέφουν το κέντρο των Μογγόλων, ο Möngke Temür τραυματίζεται και τρέπεται σε φυγή. Διατάζει υποχώρηση, ακολουθούμενη από ανοργάνωτο στρατό. Οι αρμενιογεωργιανοί βοηθοί υπό τον Λέοντα ΙΙΙ πολεμούν την επιστροφή τους προς τα βόρεια. Ο μογγολικός στρατός ξαναδιασχίζει τον Ευφράτη χωρίς απώλειες, ο ποταμός παραμένει το σύνορο μεταξύ των Μογγόλων και του σουλτανάτου των Μαμελούκων.[6]
Ο Osman I, ιδρυτής της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας, γίνεται μπέης της φυλής Söğüt στην κεντρική Ανατολία μετά το θάνατο του πατέρα του, Ertuğrul Ghazi. Η άνοδος του Οσμάν στην εξουσία δεν είναι ειρηνική, καθώς πρέπει να πολεμήσει τους συγγενείς του πριν καταλάβει την ηγεσία της φυλής. Ένας από τους σημαντικότερους αντιπάλους του Οσμάν είναι ο θείος του Ντουντάρ Μπέη, ο οποίος επαναστατεί εναντίον του.[7]
Ασία
15 Αυγούστου - Μάχη του Kōan (ή Δεύτερη μάχη του κόλπου Hakata): Μια δεύτερη εισβολή των Μογγόλων στην Ιαπωνία ματαιώνεται, καθώς ένας μεγάλος τυφώνας - γνωστός ως καμικάζι ή θεϊκός άνεμος - καταστρέφει μεγάλο μέρος του συνδυασμένου στόλου και δυνάμεων των Μογγόλων και της Κίνας. αριθμώντας πάνω από 140.000 άνδρες και 4.000 πλοία. Αργότερα, ο Kublai Khan αρχίζει να συγκεντρώνει δυνάμεις για να προετοιμαστεί για μια τρίτη απόπειρα εισβολής, αλλά αποσπάται η προσοχή από τα γεγονότα στη Νοτιοανατολική και Κεντρική Ασία.[8]
Ο Κουμπλάι Χαν διατάζει την καύση ιερών ταοϊστικών κειμένων, με αποτέλεσμα να μειωθεί ο αριθμός των τόμων του Νταοζάνγκ (Ταοϊστικός Κανόνας) από 4.565 σε 1.120.
Το Mon Kingdom of Hariphunchai πέφτει, καθώς η πρωτεύουσά του Lamphun (στη σύγχρονη Ταϊλάνδη) καταλαμβάνεται από το Βασίλειο Lannathai του βασιλιά Mangrai.
Ανά θέμα
αγορές
Ο Guy of Dampierre, κόμης της Φλάνδρας, δίνει άδεια στους πρώτους Λομβαρδούς εμπόρους να ανοίξουν μια μεταβαλλόμενη επιχείρηση στο βασίλειό του.[9]
Θρησκεία
22 Φεβρουαρίου - Ο Γάλλος Simon de Brion διαδέχεται τον Νικόλαο Γ' ως Μαρτίνος Δ' και γίνεται ο 189ος Πάπας της Καθολικής Εκκλησίας.
Γεννήσεις
4 Αυγούστου - Külüg Khan (ή Wuzong), Μογγολικός αυτοκράτορας (π. 1311)
25 Δεκεμβρίου - Άλις ντε Λασί, Αγγλίδα ευγενής (π. 1348)
Agnes της Αυστρίας, βασίλισσα της Ουγγαρίας (Οίκος Árpád) (π. 1364)
Καστρούτσιο Καστρκάνι, Ιταλός ευγενής και ιππότης (π. 1328)
Hamdallah Mustawfi, Πέρσης αξιωματούχος και ιστορικός (π. 1340)
Ερρίκος του Λάνκαστερ, Άγγλος ευγενής και ιππότης (π. 1345)
Τζόαν Μπάτλερ (ή Φιτζ Τζέραλντ), Κόμισσα του Κάρικ (π. 1320)
Τζον Χάρινγκτον, Άγγλος ευγενής και πολιτικός (π. 1347)
John Stonor, Άγγλος δικηγόρος και ανώτατος δικαστής (π. 1354)
Ορχάν Γκάζι, Τούρκος ηγεμόνας της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας (π. 1362)
Nizamüddin Ahmed Pasha, Οθωμανοί πολιτικοί (π. 1380)
Ρίτσαρντ Γκρέι, Άγγλος ευγενής και διπλωμάτης (π. 1335)
Ροδόλφος Α', βασιλιάς της Βοημίας (Οίκος των Αψβούργων) (π. 1307)
Sancia της Μαγιόρκας, βασίλισσα και αντιβασιλέας της Νάπολης (π. 1345)
Γιούρι Γ' Ντανίλοβιτς, Μέγας Πρίγκιπας του Βλαντιμίρ (π. 1325)
Zhu Shizhen, ιδρυτής της δυναστείας των Μινγκ (π. 1344)
Θάνατοι
16 Φεβρουαρίου – Γερτρούδη του Χόενμπεργκ, βασίλισσα της Γερμανίας (γεν. 1225)
20 Μαρτίου – Τσάμπι, Μογγόλος αυτοκράτειρα και σύζυγος του Κουμπλάι Χαν (γεν. 1225)
30 Μαρτίου – Conrad of Mure, Ελβετός μοναχός, λόγιος και συγγραφέας (γεν. 1210)
4 Απριλίου - Μωρίς ντε Μπέρκλεϋ, Άγγλος ευγενής και ιππότης (γεν. 1218)
10 Σεπτεμβρίου - Ιωάννης Β', μαργράβος του Βρανδεμβούργου-Στένταλ (γεν. 1237)
20 Σεπτεμβρίου – Ράινχαρντ Α΄, Γερμανός ευγενής και ιππότης (γεν. 1225)
8 Οκτωβρίου - Κωνσταντία της Μεγάλης Πολωνίας, Πολωνή πριγκίπισσα (γεν. 1245)
24 Δεκεμβρίου - Ερρίκος Ε' (ο Μέγας), κόμης του Λουξεμβούργου (γεν. 1216)
Alfonso Fernández el Nino, Ισπανός ευγενής και πρίγκιπας (γεν. 1243)
Άννα της Ουγγαρίας, Βυζαντινή αυτοκράτειρα (Οίκος Árpád) (γεν. 1260)
Bruno von Schauenburg, Γερμανός επίσκοπος, σύμβουλος και διπλωμάτης
Ertuğrul Ghazi, Τούρκος ηγεμόνας του Σουλτανάτου του Ρουμ (γεν. 1198)
Sheikh Yusof Sarvestani, Πέρσης αστρονόμος και καλλιγράφος
Xu Heng, Κινέζος λόγιος, αξιωματούχος και φιλόσοφος (γεν. 1209)
|
◄ | 12ος αιώνας | 13ος αιώνας | 14ος αιώνας | ► ◄◄ | ◄ | 1277 | 1278 | 1279 | 1280 | 1281 | 1282 | 1283 | 1284 | 1285 | ► | ►► |
Hellenica World - Scientific Library
Από τη ελληνική Βικιπαίδεια http://el.wikipedia.org . Όλα τα κείμενα είναι διαθέσιμα υπό την GNU Free Documentation License
