Ο Τζον Κουίνσι Άνταμς (John Quincy Adams, 11 Ιουλίου 1767 – 23 Φεβρουαρίου 1848) ήταν Αμερικανός πολιτικός και ο 6ος Πρόεδρος των Ηνωμένων Πολιτειών της Αμερικής από τις 4 Μαρτίου 1825 έως τις 4 Μαρτίου 1829, στην κορυφή μιας πολιτικής καριέρας κατά την διάρκεια της οποίας υπηρέτησε σε αρκετές θέσεις ως διπλωμάτης ; γερουσιαστής των Ηνωμένων Πολιτειών, Υπουργός Εξωτερικών και εκπρόσωπος των ΗΠΑ από την Μασαχουσέτη. Ήταν γιος του δεύτερου Προέδρου των ΗΠΑ Τζον Άνταμς (1797-1801) και της συζύγου του, Αμπιγκέιλ Άνταμς. Αρχικά ομοσπονδιακός όπως ο πατέρας του, έγινε μέλος του δημοκρατικού-ρεπουμπλικανικού κόμματος του Τζέφερσον, του National Republican, του Anti-Masonic και του Whig.
Η δέσμευση του Άνταμς στις ρεπουμπλικανικές αξίες των ΗΠΑ διαμορφώθηκε στην αμερικανική εξωτερική πολιτική. Ως διπλωμάτης, ο Άνταμς έπαιξε σημαντικό ρόλο στην διαπραγμάτευση συνθηκών, όπως η Συνθήκη του Γκεντ, με την οποία έληξε ο πόλεμος του 1812 (1812-1815). Ως Υπουργός Εξωτερικών του πέμπτου προέδρου των ΗΠΑ Τζέιμς Μονρόε, διαπραγματεύτηκε με την Μεγάλη Βρετανία το 1818 όσον αφορά τα βόρεια σύνορα των ΗΠΑ με τον Καναδά, διαπραγματεύτηκε τη Συνθήκη Adams-Onis με την Ισπανία, που επέτρεψε την προσάρτηση της Φλόριντα στις ΗΠΑ, και προετοίμασε το "Δόγμα Μονρόε". Οι ιστορικοί γενικά συμφωνούν ότι ήταν ένας από τους μεγαλύτερους διπλωμάτες και υπουργούς εξωτερικών στην ιστορία της Αμερικής. Ο βιογράφος Σάμιουελ Φλαγκ Μπέμις υποστηρίζει ότι ο Άνταμς ήταν σε θέση "να συγκεντρώνει, να διατυπώνει και να θέτει σε εφαρμογή τα βασικά στοιχεία της εξωτερικής πολιτικής της Αμερικής - αυτοδιάθεση, ανεξαρτησία, μη-αποικιοκρατία, μη-παρέμβαση, μη-εμπλοκή στην ευρωπαϊκή πολιτική, ελευθερία του εμπορίου και ελευθερία των θαλασσών"
Τζον Κουίνσι Άνταμς, 58 ετών
Ο Άνταμς εξελέγη πρόεδρος σε έναν κλειστό και αμφιλεγόμενο διαγωνισμό το 1824. Ως πρόεδρος, φρόντισε να εκσυγχρονίσει την αμερικανική οικονομία και να προωθήσει την εκπαίδευση. Ο Άνταμς θέσπισε ένα μέρος στην ημερήσια διάταξή του και εξόφλησε ένα μεγάλο μέρος του εθνικού χρέους. Ωστόσο, το εχθρικό απέναντί του Κογκρέσο επαναστάτησε και η έλλειψη υποστήριξης στο πρόσωπο του Άνταμς βοήθησε τους υπόλοιπους πολιτικούς να τον σαμποτάρουν. Έχασε την υποψηφιότητά του στις εκλογές του 1828 για να επανεκλεγεί υπό την ηγεσία του Άντριου Τζάκσον. Ιστορικοί έχουν απεικονίσει τον Άνταμς ως ηθικό ηγέτη κατά τη διάρκεια μιας εποχής εκσυγχρονισμού κατά την οποία νέοι τρόποι επικοινωνίας διέδοσαν μηνύματα θρησκευτικής αναγέννησης, κοινωνικής μεταρρύθμισης και πολιτικών κομμάτων και όταν τα βελτιωμένα μέσα μεταφοράς μετέφεραν τα αγαθά, τα χρήματα και τους ανθρώπους πιο γρήγορα.
Μετά την αποχώρησή του από την προεδρεία το 1829, ο Άνταμς εξελέγη εκπρόσωπος των ΗΠΑ στην Μασαχουσέτη, υπηρετώντας κατά τα τελευταία δεκαεπτά χρόνια της ζωής του λαμβάνοντας την μεγαλύτερη αναγνώριση από αυτήν που είχε λάβει ως πρόεδρος. Με την ολοένα και αυξανόμενη αντίθεσή του ενάντια στη δουλεία, ο Άνταμς έγινε πρόεδρος του κινήματος Δύναμη των Σκλάβων. Προέβλεψε την διάλυση της ένωσης για την δουλεία και θεώρησε ότι σε μια τέτοια κρίση ο πρόεδρος θα μπορούσε να καταργήσει την δουλεία χρησιμοποιώντας τις δυνάμεις του πολέμου. Ο Άνταμς επίκρινε την προσάρτηση του Τέξας και τον Μεξικανο-Αμερικανικό Πόλεμο, τον οποίο θεώρησε έναν επιθετικό πόλεμο για τις Ηνωμένες Πολιτείες.
Βιογραφία
Ο Τζον Κουίνσι Άνταμς γεννήθηκε στις 11 Ιουλίου 1767 στο Braintree της Μασαχουσέτης, όπου τώρα βρίσκεται το Κουίνσι. Ήταν γιος του δεύτερου Προέδρου των Η.Π.Α. Τζον Άνταμς και της πολιτικού Αμπιγκέιλ Σμιθ. Πήρε το όνομά του από τον παππού από την πλευρά της μητέρας του, αξιωματικό Τζον Κουίνσι, από τον οποίο έλαβε το όνομα η περιοχή Κουίνσι της Μασαχουσέτης. Ο νεαρός Άνταμς έλαβε εκπαίδευση από ιδιωτικούς καθηγητές - τον ξάδερφό του Τζέιμς Θάξτερ και τον υπάλληλο του πατέρα του, Νέιθαν Ράις. Ξεκίνησε να δημοσιεύει τις λογοτεχνικές δημιουργίες του το 1779 όταν ξεκίνησε να γράφει ημερολόγιο το οποίο κράτησε μέχρι τον θάνατό του το 1848. Το ημερολόγιο περιλάμβανε 50 τόμους οι οποίοι εκπροσωπούσαν μια από τις πιο εκτενείς συλλογές με ευρέως παρατιθέμενες πληροφορίες σχετικά με την πρώιμη δημοκρατία.
Το μεγαλύτερο μέρος της νεαρής ηλικίας του, ο Άνταμς το πέρασε συνοδεύοντας τον πατέρα του στην άλλη πλευρά του Ατλαντικού. Συνόδευε τον πατέρα του σε διπλωματικές αποστολές στην Γαλλία από το 1778 έως το 1779 και στην Ολλανδία από το 1780 μέχρι το 1782. Ο Άνταμς έλαβε μια εκπαίδευση σε ιδρύματα όπως το Πανεπιστήμιο Λέιντεν. Στις 10 Ιανουαρίου 1781 εγγράφηκε στο Λέιντεν. Για σχεδόν τρία χρόνια, ξεκινώντας από την ηλικία των 14 ετών, συνόδευε τον Φράνσις Ντάνα ως γραμματέας σε μια αποστολή στην Αγία Πετρούπολη της Ρωσίας προκειμένου να λάβει αναγνώριση για την νέα μορφή των Ηνωμένων Πολιτειών. Επισκέφτηκε την Φινλανδία, την Σουηδία και την Δανία και το 1804 δημοσίευσε μια ταξιδιωτική αναφορά στη Σιλεσία. Κατά τη διάρκεια αυτών των ετών, ο Άνταμς απέκτησε άριστη γνώση της γαλλικής και της ολλανδικής γλώσσας και βασική γνώση στη γερμανική και σε άλλες ευρωπαϊκές γλώσσες.
Παρόλο που ο Άνταμς απολάμβανε την Ευρώπη, ο ίδιος και η οικογένειά του αποφάσισαν ότι έπρεπε να επιστρέψει στις Ηνωμένες Πολιτείες για να ολοκληρώσει την εκπαίδευσή του και στην συνέχεια να ακολουθήσει μια καριέρα στην πολιτική. Εισήχθη στο Πανεπιστήμιο του Χάρβαρντ από όπου αποφοίτησε το 1787 με πτυχίο στις τέχνες και εξελέγη στην Phi Delta Kappa. Ο Άνταμς, κυρίως υπό την επιρροή του πατέρα του, είχε διαπρέψει στις κλασικές σπουδές και απέκτησε άριστη γνώση στα λατινικά και στα ελληνικά. Με το που εισήχθη στο Χάρβαρντ, είχε ήδη μεταφράσει Βιργίλιο, Οράτιο, Πλούταρχο και Αριστοτέλη και μέσα σε έξι μήνες είχε απομνημονεύσει την ελληνική γραμματική και είχε μεταφράσει την Καινή Διαθήκη. Μετά την αποφοίτησή του από το Χάρβαρντ, σπούδασε νομικά με τον Θεόφιλο Πάρσονς στην Μασαχουσέτη από το 1787 έως το 1789. Το 1790 έλαβε ένα μεταπτυχιακό στις τέχνες από το Χάρβαρντ, έγινε δεκτός στο δικηγορικό σώμα της Μασαχουσέτης το 1791 και ξεκίνησε να εξασκεί το δικηγορικό επάγγελμα στην Βοστώνη.
Διετέλεσε Αμερικανός διπλωμάτης και υπηρέτησε τόσο στη γερουσία, όσο και στη βουλή των αντιπροσώπων. Βοήθησε στη δημιουργία του δόγματος Μονρόε ως Γραμματέας της Επικρατείας. Ως Πρόεδρος πρότεινε ένα πρόγραμμα εκσυγχρονισμού και ανέλιξης της εκπαίδευσης, αλλά εμποδίστηκε από το Κογκρέσο των Ηνωμένων Πολιτειών. Ο Άνταμς δεν επανεκλέχθηκε το 1828 και τις εκλογές κέρδισε ο Άντριου Τζάκσον.
Προσωπική ζωή
Ο Άνταμς και η Λουίζα απέκτησαν τρεις γιους και μια κόρη. Η κόρη τους, Λουίζα, γεννήθηκε το 1811 αλλά πέθανε το 1812 ενώ η οικογένεια ήταν στη Ρωσία. Ονόμασαν τον πρώτο τους γιο Τζορτζ Ουάσινγκτον Άνταμς (1801–1829) όπως τον πρώτο πρόεδρο των ΗΠΑ. Αυτή η απόφαση δυσανασχέτησε την μητέρα του Άνταμς και, σύμφωνα με τα λεγόμενά της, και τον πατέρα του. Τόσο ο πρώτος γιος τους, Τζορτζ, όσο και ο δεύτερος γιος τους, Τζον (1803–1834), έζησαν μια ταραγμένη ζωή και πέθαναν στα πρώτα χρόνια της ενήλικης ζωής τους. Ο Τζορτζ αυτοκτόνησε και ο Τζον αποβλήθηκε από το Χάρβαρντ πριν την αποφοίτησή του το 1823. Ο μικρότερος γιος του Άνταμς, Τσαρλς Φράνσις Άνταμς (που ονόμασε Τζον Κουίνσι τον δικό του γιο), κυνήγησε μια καριέρα στην διπλωματία και την πολιτική. Το 1870 ο Τσαρλς Φράνσις έχτισε την πρώτη προεδρική βιβλιοθήκη στις Ηνωμένες Πολιτείες για να τιμήσει τον πατέρα του. Η Stone Library περιλαμβάνει πάνω από 14,000 βιβλία που είναι γραμμένα σε 12 γλώσσες. Η βιβλιοθήκη βρίσκεται στο "Old House" στο Εθνικό Ιστορικό Πάρκο Άνταμς στο Κουίνσι της Μασαχουσέτης.
Ο Τζον Άνταμς και ο Τζον Κουίνσι Άνταμς ήταν οι μοναδικοί πατέρας και γιος που υπηρέτησαν ως πρόεδροι των ΗΠΑ μέχρι την άφιξη των George H. W. Bush (1989-93) και George W. Bush (2001-09).
Εκτιμάται ότι ο Τζον Κουίνσι Άνταμς είχε το υψηλότερο δείκτη νοημοσύνης από κάθε άλλο πρόεδρο των ΗΠΑ. Ο Dean Simonton, καθηγητής ψυχολογίας στο UC Davis, εκτίμησε ότι ο δείκτης νοημοσύνης του ήταν 165.
Προσωπικότητα
Η προσωπικότητα του Άνταμς έμοιαζε αρκετά με αυτήν του πατέρα του, όπως και οι πολιτικές του πεποιθήσεις. Ο ιστορικός Πολ Νέιτζελ έχει δηλώσει ότι, όπως ο Αβραάμ Λίνκολν αργότερα, ο Άνταμς συχνά υπέφερε από κατάθλιψη, για την οποία υπεβλήθη σε κάποια μορφή θεραπείας κατά τα πρώτα χρόνια της προεδρείας του. Ο Άνταμς πίστευε ότι η κατάθλιψη οφειλόταν στις υψηλές προσδοκίες που απαιτούσαν από αυτόν οι γονείς του. Καθ'όλη την διάρκεια της ζωής του αισθανόταν ανεπαρκής και αμήχανος εξαιτίας της κατάθλιψής του και συνεχώς τον ενοχλούσε η εξωτερική του εμφάνιση. Θεωρούσε ότι βρισκόταν πιο κοντά στον πατέρα του, με τον οποίο πέρασε ένα μεγάλο μέρος της πρώιμης ζωής του στο εξωτερικό, από ότι με τη μητέρα του. Όσο ήταν νέος και η Αμερικανική Επανάσταση ήταν σε εξέλιξη, η μητέρα του είπε στα παιδιά της τι δουλειά ακριβώς έκανε ο πατέρας τους, και τι πράγματα ρίσκαρε από την υπάρχουσα κατάσταση στις ΗΠΑ, και εξαιτίας αυτού ο Άνταμς μεγάλωσε νιώθοντας όλο και μεγαλύτερο σεβασμό για τον πατέρα του. Η σχέση με τη μητέρα του ήταν άσχημη ; η ίδια είχε μεγάλες προσδοκίες από τον ίδιο και φοβόταν ότι τα παιδιά της θα κατέληγαν νεκροί αλκοολικοί όπως ο αδερφός της. Ο βιογράφος του Άνταμς, Πολ Νέιτζελ, κατέληξε στο συμπέρασμα ότι η μητέρα του αποδοκίμασε την σχέση του γιου της με την Τζόνσον ; κάτι που ώθησε τον ίδιο τον Άνταμς να την παντρευτεί το 1797, παρά τις επιφυλάξεις του Άνταμς ότι η Τζόνσον, όπως και η μητέρα του, είχε μια ισχυρή προσωπικότητα.
Κινηματογράφος και τηλεόραση
Κατά διαστήματα γίνεται λόγος για τον Άνταμς στα μέσα ενημέρωσης. Στην μίνι σειρά του PBS The Adams Chronicles (1976), ενσαρκώθηκε από τους David Birney, William Daniels, Marcel Trenchard, Steven Grover και Mark Winkworth. Ενσαρκώθηκε επίσης από τον Anthony Hopkins στην ταινία Amistad (1997) και από τον Ebon Moss-Bachrach και τον Steven Hinkle στην τηλεοπτική μίνι σειρά του HBO John Adams (2008) ; η σειρά του HBO έλαβε αρνητική κριτική για τις περιττές ιστορικές και χρονικές στρεβλώσεις στην απεικόνισή του.
Περαιτέρω μελέτη
Waldstreicher, David, ed. The Diaries of John Quincy Adams, 1779–1821 (Library of America, 20170. xiv, 727 pp)
Adams, John Quincy (1903). "Life in a New England town, 1787, 1788 : diary of John Quincy Adams while a student in the office of Theophilus Parsons at Newburyport". Internet Archive. Boston: Little, Brown.
Adams, John Quincy (1874–1877). Adams, Charles Francis, ed. Memoirs of John Quincy Adams: Comprising Portions of His Diary from 1795 to 1848. 12 v. Philadelphia: J.B. Lippincott & Co.
Adams, John Quincy (1913–1917). Ford, Worthington C, ed. Writings of John Quincy Adams. 7 v. New York: The Macmillan Company.
Adams, John Quincy (1810). Lectures on Rhetoric and Oratory: Delivered to the Classes of Senior and Junior Sophisters in Harvard University. 2 v. Cambridge: Printed by Hilliard and Metcalf.
Butterfield, L. H.; Taylor, Robert J.; Ryerson, Richard A., eds. (1961). The Adams Papers. Cambridge, Mass: Belknap Press of Harvard University Press.
Βιβλιογραφία
Adams, Sean Patrick (October 2008). "The Tao of John Quincy Adams Or, new institutionalism and the early American republic". common-place.org. Worcester, Massachusetts, US: American Antiquarian Society.
Allgor, Catherine (1997). "'A Republican in a Monarchy': Louisa Catherine Adams in Russia". Diplomatic History.
Bemis, Samuel Flagg (1981). John Quincy Adams and the Foundations of American Foreign Policy. Greenwood Press.
Bemis, Samuel Flagg (1956). John Quincy Adams and the Union. Knopf.
Brinkley, Alan; Dyer, Davis (2004). The American Presidency. Boston: Houghton Mifflin.
Cameron, Duncan; Dick, Andrew; Fitzmaurice, Paul; & others. (2015) An American President in Ealing: The John Quincy Adams Diaries, 1815–1817. Publisher: Little Ealing History Group.
Crofts, Daniel W. (1997). "Congressmen, Heroic and Otherwise". Reviews in American History.
Edel, Charles N. (2014). Nation Builder: John Quincy Adams and the Grand Strategy of the Republic. Harvard Univ. Press.
Hargreaves, Mary W.M. (1985). The Presidency of John Quincy Adams. Univ. Press of Kansas.
Heffron, Margery M. "'A Fine Romance': The Courtship Correspondence between Louisa Catherine Johnson and John Quincy Adams", New England Quarterly, June 2010, Vol. 83 Issue 2, pp. 200–18
Holt, Michael F. The Rise and Fall of the American Whig Party: Jacksonian Politics and the Onset of the Civil War. 1999.
Howe, Daniel Walker (2007). What Hath God Wrought: The Transformation of America, 1815–1848. Oxford Univ. Press.
Kaplan, Fred (2014). John Quincy Adams: American Visionary. HarperCollins.
Lewis, James E. Jr. John Quincy Adams: Policymaker for the Union. Scholarly Resources, 2001. 164 pp.
Mattie, Sean (2003). "John Quincy Adams and American Conservatism". Modern Age. 45 (4): 305–14.
McCullough, David (2001). John Adams. New York: Simon & Schuster.
McMillan, Richard (2001). "Election of 1824: Corrupt Bargain or the Birth of Modern Politics?". New England Journal of History. 58 (2): 24–37.
Melanson, James. "'Entangling Affiances with None': John Quincy Adams, James K. Polk, and the Impact of Conflicting Interpretations", New England Journal of History, Fall 2009, Vol. 66 Issue 1, pp. 26–36.
Miller, Chandra (2000). "'Title Page to a Great Tragic Volume': the Impact of the Missouri Crisis on Slavery, Race, and Republicanism in the Thought of John C. Calhoun and John Quincy Adams". Missouri Historical Review.
Miller, William Lee (1995). Arguing About Slavery. John Quincy Adams and the Great Battle in the United States Congress. New York: Vintage Books.
Miller, William Lee (1996). Arguing About Slavery: The Great Battle in the United States Congress. New York: Alfred A. Knopf.
Morris, Walter John (1963) John Quincy Adams, Germanophile, Pennsylvania State University
Nagel, Paul C. (1983). Descent from Glory: Four Generations of the John Adams Family. New York: Oxford Univ. Press.
Nagel, Paul (1999). John Quincy Adams: A Public Life, a Private Life. Cambridge, Massachusetts: Harvard Univ. Press. pp. 19, 21, 26, 30, 32, 49, 51, 54, 73, 76, 272, 279, 327, 346–48, 351–53, 357, 359, 368.
Parsons, Lynn H. (2009). The Birth of Modern Politics: Andrew Jackson, John Quincy Adams, and the Election of 1828. Oxford Univ. Press.
Parsons, Lynn H. (1998). John Quincy Adams. Rowman and LittleField.
Parsons, Lynn Hudson (2003). "In Which the Political Becomes Personal, and Vice Versa: the Last Ten Years of John Quincy Adams and Andrew Jackson". Journal of the Early Republic.
Portolano, Marlana (2000). "John Quincy Adams's Rhetorical Crusade for Astronomy". Isis.
Pessen, Edward. "John Quincy Adams" in Henry Graff, ed. The Presidents: A Reference History (3rd ed. 2002)
Potkay, Adam S. (1999). "Theorizing Civic Eloquence in the Early Republic: the Road from David Hume to John Quincy Adams". Early American Literature.
Rathbun, Lyon (2000). "The Ciceronian Rhetoric of John Quincy Adams". Rhetorica.
Remini, Robert V. (2002). John Quincy Adams. New York: Times Books.
Thompson, Robert R. (1991). "John Quincy Adams, Apostate: From "Outrageous Federalist" to "Republican Exile," 1801- 1809". Journal of the Early Republic.
Waldstreicher, David, ed. A Companion to John Adams and John Quincy Adams (2013)
Wood, Gary V. (2004). Heir to the Fathers: John Quincy Adams and the Spirit of Constitutional Government. Ladham, Maryland: Lexington.
Unger, Harlow Giles. John Quincy Adams (2012), biography
Εγκυκλοπαίδεια Ηνωμένων Πολιτειών Αμερικής
Hellenica World - Scientific Library
Από τη ελληνική Βικιπαίδεια http://el.wikipedia.org . Όλα τα κείμενα είναι διαθέσιμα υπό την GNU Free Documentation License
