Ιταλία

Η Σέστο ή Σέξτεν (ιταλικά : Sesto, γερμανικά : Sexten[2]) είναι πόλη της βορειο-ανατολικής Ιταλίας με 1.601 κατοίκους στην Αυτόνομη Επαρχία του Μπολτζάνο και στις Δολομίτικες Άλπεις δίπλα στα σύνορα με την Αυστρία. Αποτελεί τμήμα του ιταλικού δήμου "comune delle Tre Cime" (Δήμος των τριών κορυφών) που περιλαμβάνει και τις κωμοπόλεις Ντομπιάκο και Σαν Κάντιντο.

View Larger Map

Κοντά στο Σέστο πηγάζει ο ποταμός Ντράβα που είναι παραπόταμος του Δούναβη, ενώ την πόλη διασχίζει ο Ρίο Σέστο , το ίδιο όνομα Βαλ Σέστο έχει και η κοιλάδα. Πάνω από την κωμόπολη δεσπόζει το Ντολομίτι ντι Σέστο και σε κοντινή απόσταση υπάρχει η τεχνητή Λίμνη Σέστο. Το 96,58% των κατοίκων της έχει για μητρική γλώσσα τα γερμανικά, 3,20% τα ιταλικά και 0,22% τα Λαδινικά[3].

Ιστορία

Το όνομα αναφέρεται πρώτη φορά ως "Sexta" το 965 , ως «Sextum" το 1208 και στη συνέχεια ως "Sechsten, Sexten" το 1298 και το 1365 . Προέρχεται από το λατινικό Horam sextam ("η έκτη ώρα»)[4][5].

Το όνομα της είναι λατινικής προέλευσης, αν και δεν είναι βέβαιο τι σημαίνει. Είναι πιο πιθανό, επειδή το όνομα είναι μεσαιωνικό, επινοήθηκε από το μοναστήρι του Σαν Καντίντο κι έχει σχέση με την έκτη ώρα αλλά και την νότια θέση ως προς την Σαν Καντίντο. Εκτός από το όνομα, υπάρχουν ελάχιστα ίχνη του παρελθόντος της Σέστο , επειδή είχε καταστραφεί σχεδόν ολοσχερώς από βόμβες κατά τη διάρκεια του Πρώτου Παγκοσμίου Πολέμου.

Κατά την διάρκεια του Α' παγκοσμίου πολέμου η Σέστο ήταν τμήμα του πολεμικού μετώπου των δύο χωρών και η πόλη στο τέλος του πολέμου είχε καταστραφεί εντελώς. Το 1918 καταλήφθηκε από τον Ιταλικό στρατό , με τις συνθήκες του 1919 και 1920 η πόλη πέρασε στην Ιταλία. Στον Β παγκόσμιο πόλεμο η ιταλική φασιστική κυβέρνηση έφτιαξε πολλά οχυρά από μπετόν με σκοπό αναχαίτισης πιθανής γερμανικής εισβολής.
Μνημεία και Αξιοθέατα

Κοντά στο Σέστο υπάρχουν τα ιαματικά λουτρά του Bad Moos, ενώ η περιοχή είναι γεμάτη εγκαταλελειμμένα οχυρά. Το μουσείο Rudolf Stolz που άνοιξε το 1969 , με έργα του ζωγράφου Ρούντολφ Στολτζ που πέθανε εδώ το 1960. Από το Σέστο ξεκινά τελεφερίκ για το κοντινό χιονοδορμικό κέντρο , επίσης η πόλη διαθέτει και παγοδρόμιο.

Φωτογραφίες

Πανόραμα της πόλης

Μουσείο Ρούντολφ Στολτζ

στρατιωτικό οχυρό του Β' παγκοσμίου πολέμου

Το Σέστο το 1915

Παραπομπές

↑ Dato Istat
↑ AA. VV., Dizionario di toponomastica. Storia e significato dei nomi geografici italiani , Milano, GARZANTI, 1996, p. 621AA.
↑ Astat informazioni N.17 - 08/2002
↑ AA.VV., Nomi d'Italia. Novara, Istituto Geografico De Agostini, 2004
↑ Egon Kühebacher, Die Ortsnamen Südtirols und ihre Geschichte, vol. 1, Bolzano, Athesia, 1995, p. 430s. ISBN 88-7014-634-0

Βιβλιογραφία

Viktor Schemfil, Die Kämpfe im Drei Zinnen-Gebiet und im Kreuzberg in Sexten 1915-1917: verfasst auf Grund österreichischer Kriegsakten, Schilderungen von Mitkämpfern und italienischer kriegsgeschichtlicher Werke, Innsbruck, Wagner, 1986. ISBN 3-7030-0170-4
Viktor Peter Kubler, Hugo Reider, Guerra fra le Tre cime, 1915-1917: il cuore delle Dolomiti di Sesto-Sexten nel 1915-1917 e oggi, Bolzano, Athesia, 2002. ISBN 88-7014-578-6
Viktor Claus Gatterer, Bel paese, brutta gente. Romanzo autobiografico dentro le tensioni di una regione europea di confine, Bolzano, Praxis 3, 2005 (Collana di documentazione, 5).
Viktor Rudolf Holzer, Sexten: vom Bergbauerndorf zur Tourismusgemeinde, Lana, Tappeiner, 2000. ISBN 88-7073-269-X
Rudolf Holzer, Sesto. Da comunità agricola di montagna a zona turistica, Ed. Tappeiner, 2000

Εξωτερικές συνδέσεις

Ass. Τουρισμός στην Σέστο
Informazioni turistiche Sesto - Sexten
Μουσείο Rudolf Stolz
La Grande Guerra a Sesto