Η Παβία (ιταλικά: Pavia) είναι δήμος της Ιταλίας, στην περιφέρεια της Λομβαρδίας, έδρα της ομώνυμης επαρχίας, 35χλμ. νότια του Μιλάνου κοντά στον ποταμό Τισίνο (Ticino) παραποτάμου του Πάδου.

Ιστορία

Κατά την προρωμαϊκή περίοδο, η σημερινή Παβία που τότε λεγόταν "Τικίνουμ" (Ticinum) ήταν μια μικρή πόλη με στρατηγική σημασία, που όμως ήταν υποτελής στην Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία.

Το 476, ο Οδόακρος νίκησε τον Φλάβιο Ορέστη μετά από πολιορκία. Για τιμωρία στους κατοίκους της πόλης που βοήθησαν το Φλάβιο Ορέστη, ο Οδόακρος την κατέστρεψε ολοκληρωτικά. Ωστόσο, ο Φλάβιος Ορέστης διέφυγε στην Πιατσέντσα, αλλά ο Οδόακρος τον κυνήγησε και τον σκότωσε εκθρονίζονας και τον γιο του Φλάβιου Ορέστη, Ρωμύλο Αυγουστύλο, διαλύοντας έτσι τη Δυτική Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία.

Άλλη ονομασία της πόλης είναι η λατινική "Παπία" (πιθανώς σχετιζόμενη με τον Πάπα), η οποία ίσως εξελίχθηκε στο σημερινό Παβία. Αναφέρεται και ως "Τικίνιο Παπία".

Υπήρξε το τελευταίο οχυρό των Γότθων στον αγώνα τους εναντίον του Βελισάριου.

Μετά την κατάκτηση από τους Λογγοβάρδους, η Παβία έγινε πρωτεύουσα του βασιλείου τους. Το 774 η πόλη υπέφερε από πολιορκία από τον Καρλομάγνο και τελικά περιέπεσε στην κυριαρχία του και ο Καρλομάγνος αυτοανακηρύχθηκε βασιλιάς των Λογγοβάρδων. Η Παβία παρέμεινε πρωτεύουσα του Βασιλείου της Ιταλίας και παρέμεινε σημαντικό κέντρο ως την υποβάθμιση τον 12ο αιώνα.

Κατά τον 12ο αιώνα η πόλη απέκτησε σχετική αυτονομία ενώ η παρέμεινε ισχυρό κέντρο και κατά τους επόμενους αιώνες. Ο Λουδοβίκος Δ' της Αγίας Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας δώρισε την πόλη στους απογόνους του αδελφού του Δούκα Ροδόλφου. Τελικά, η πόλη παραχωρήθηκε στον οίκο των Βισκόντι το 1359 και έγινε σημαντικό πολιτιστικό και πνευματικό κέντρο. Το 1361 ιδρύθηκε και το Πανεπιστήμιο της Παβία, προσελκύοντας φοιτητές από πολλές κράτη της εποχής.

Η μάχη της Παβία (1525) οριοθέτησε τις τύχες της πόλης, μεταξύ των υποστηρικτών που Πάπα και της Αγίας Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας. Οι πρώτοι εκφράζονταν από ένα γαλλικό κόμμα (που είχε συμμαχήσει με τον Πάπα) και οι δεύτεροι υποστηρίζοντας τον Βασιλιά της Ισπανίας Κάρολο Ε'. Τελικά, η πόλη περιήλθε στην κατοχή των Ισπανών ως το 1713, οπότε και καταλήφθηκε από τους Αυστριακούς ως το 1796, οπότε και την κατέλαβαν οι Γάλλοι με τον Ναπολέοντα.

Το 1815 πέρασε πάλι σε αυστριακή διοίκηση ως την ιταλική ανεξαρτησία (1859) και την ένωση της Ιταλίας ένα χρόνο αργότερα.
Δείτε επίσης

Παβία (επαρχία)
Πανεπιστήμιο της Παβία