Το Μπρουνίκο ή Μπρούνεκ (ιταλικά : Brunico, γερμανικά : Bruneck, Λαδινικά : Bornech) είναι πόλη της Ιταλίας με 15.491 κατοίκους και της Αυτόνομης Επαρχίας του Μπολτζάνο, που βρίσκεται στις Δολομίτικες Άλπεις και στην κοιλάδα Βαλ Πουστερία. Απέχει 35 χλμ από το Μπρεσανόνε , 70 χλμ από το Μπολτζάνο και το Πέρασμα Μπρενέρο, και 35 χλμ. από το σημείο που ο Ντράβα περνά στην Αυστρία.

View Larger Map

Το 83,14% των κατοίκων της μιλούν γερμανικά, το 14,9% ιταλικά και το 1,35% την γλώσσα λαδίνο[1].

Ιστορία

Η πόλη ιδρύθηκε από τον επίσκοπο του Μπρίξεν, Μπρούνο φον Κίρχμπεργκ (Bruno von Kirchberg) που έχτισε το κάστρο της πόλης . Γύρω από το κάστρο αναπτύχτηκε οικισμός που μετεξελίχθηκε στη σημερινή πόλη, το όνομα της οφείλεται στον επίσκοπο μοναδική περίπτωση ονοματοθεσίας σε όλο το Νότιο Τιρόλο. Το όνομα της ήταν Μπρούνεκ, το σημερινό το απέκτησε μετά το 1919 και την προσάρτηση της στην Ιταλία. Αρχικά η πόλη ήταν χτισμένη στις δύο πλευρές του δρόμου , δεξιά-αριστερά δυο σειρές σπίτια, χωρίς τείχη. Μόλις το 1336, επί επισκόπου Albert von Enn αποπερατώθηκαν τα τείχη και η τάφρος.
Πύργος του κάστρου της πόλης

Την μεγαλύτερη ακμή της η πόλη γνώρισε κατά τον 14ο και 15ο αιώνα που αποτέλεσε εμπορικό σταυροδρόμι. Σε αυτή την περίοδο στην πόλη είχαν τα εργαστήρια τους αρκετοί ζωγράφοι που δημιούργησαν δική τους σχολή, την σχολή της Πουστερίας.

Στις 11 Απριλίου 1723 μεγάλη πυρκαϊά με την βοήθεια ισχυρών ανέμων έκαψε το μεγαλύτερο τμήμα της πόλης. 11 Απριλίου, 1723 οι μοναχοί Ουρσουλίνοι έχτισαν νέο μοναστήρι στην περιοχή.

Η πόλη παρόλο που ήταν στα σύνορα δεν αντιμετώπισε καταστροφές κατά τους Ναπολεόντειους πολέμους και τον Α΄παγκόσμιοι πόλεμο. Στον Β΄παγκόσμιο οι Γερμανοί μετά την συνθηκολόγηση της Ιταλίας έκαναν καταστροφές στην πόλης κι εκτέλεσαν κατοίκους.
Αξιοθέατα

Από τα αξιοθέατα της πόλης είναι ο κεντρικός δρόμος με τα παλιά κτίρια και τις πύλες του κάστρου που ήταν οι είσοδοι της πόλης[2]. Γνωστές είναι και οι παλιές εκκλησίες της πόλης από τον 14ο και 15ο αιώνα. Ο πιο παλιός ναός της πόλης είναι της Santa Maria Assunta από το 1316[3]. Το 1381 δέχτηκε ανακαίνιση και μεγάλωσε ώστε από μικρό παρεκκλήσι που ήταν αν γίνει κανονικός ναός. Το Το 1515 έγινε προσπάθεια να ανακατασκευαστεί σε γοτθικό ρυθμό αλλά δεν τελείωσε ποτέ. Τον 19ο αιώνα ανακαινίστηκε σε ρωμανικό ρυθμό[4] και προστέθηκαν τοιχογραφίες.

Άλλα αξιοθέατα είναι τα κάστρα του, Τούρες , της πόλης, το Καστέλο ντι Τσέλα κι άλλα μικρότερα φρούρια.
Παραπομπές

↑ [Astat informazioni Nr. 17 - agosto 2002]
↑ Le porte medievali di Brunico
↑ Cfr. Lothar von Sternbach, Die Pfarrkirche Mariä Himmelfahrt in Bruneck, Monaco, Schnell & Steiner, 1981.
↑ Cfr. Susanne Kronbichler-Skacha, Die Architektur der Pfarrkirche in Bruneck und ihr Architekt Hermann Bergmann (1816-1886), in "Der Schlern", 61, 1987, pp. 22-45.

Στο λήμμα αυτό έχει ενσωματωθεί κείμενο από το λήμμα Brunico της Ιταλικής Βικιπαίδειας, η οποία διανέμεται υπό την GNU FDL και την CC-BY-SA 3.0. (ιστορικό/συντάκτες).
Βιβλιογραφία

Hubert Stemberger (a cura di), Johann Nepomuk Tinkhauser's Brunecker Chronik 1834: "Geschichtliche Nachrichten von der k.k. Kreisstadt Bruneck und derselben Umgebung", Bolzano, Athesia, 1981.
Touring Club Italiano, Guida rapida d’Italia, Milano, 1993. ISBN 88-365-0571-6
Franz-Heinz Hye, Bruneck - die Stadt des Pustertales: Grundzüge der Stadtgeschichte, in "Der Schlern", 70, 1996, pp. 410–427.
Paul Tschurtschenthaler, Nirgends mehr daheim: Paul Tschurtschenthalers Brunecker Chronik, 1935-1939, a cura di Josef Gasteiger Wiesenegg, Margot Pizzini Dalsass e Hannes Obermair, Bolzano, Raetia, 2000. ISBN 88-7283-145-8
Helmut Flachenecker, Hans Heiss, Hannes Obermair, Stadt und Hochstift: Brixen, Bruneck und Klausen bis zur Säkularisation 1803 / Città e principato: Bressanone, Brunico e Chiusa fino alla secolarizzazione 1803, Bolzano, Athesia, 2000. ISBN 88-8266-084-2
Hans Kofler et al., Bruneck: das Stadtbuch, Bolzano, Athesia, 2005. ISBN 88-8266-367-1
Stefan Lechner (a cura di), Der lange Weg in die Moderne. Geschichte der Stadt Bruneck 1800–2006. Innsbruck, Universitätsverlag Wagner, 2006. ISBN 3-7030-0418-5
Robert Stauder, Brunico e dintorni - piste ciclabili e itinerari mountain bike, Bolzano, Ed. Sportler, 2008. ISBN 978-88-95211-11-4
Karl-Theo Stammer, Alles Bruneck - alles im Blick: Bilder vom Feiertag und Alltag, Brunico, Dipdruck, 2006. (monografia fotografica)
Hans Heiss, Kulturkampf in der Kleinstadt. Bruneck 1850 bis 1866, in «Innsbrucker Historische Studien», 25, 2007, pp. 257-274.
Stefan Lechner (a cura di), Spitalsgeschichten: eine Veranstaltungsreihe im Zeichen der erlebten Geschichte. Ausstellungskatalog / Storie d'ospedale: una serie di appuntamenti all'insegna della storia vissuta. Catalogo esposizione, Brunico, Comune, 2010.

Περιφέρειες της Ιταλίας : Αμπρούτσο | Απουλία | Βένετο | Εμίλια-Ρομάνια | Καλαβρία | Καμπανία | Κοιλάδα της Αόστα | Λάτιο | Λιγουρία | Λομβαρδία | Μάρκε | Μολίζε | Μπαζιλικάτα | Ούμπρια | Πεδεμόντιο | Σαρδηνία | Σικελία | Τοσκάνη | Τρεντίνο | Νότιο Τυρόλο | Φριούλι-Βενετία Τζιούλια | Επαρχίες της Ιταλίας : Αβελλίνο | Ακουίλα | Ακράγας | Αλεξάνδρεια | Ανκόνα | Αρέτσο | Άσκολι Πιτσένο | Άστι | Βαρέζε | Βενετία | Βερμπάνια | Βερόνα | Βερτσέλλι | Βίμπο-Βαλέντια | Βιτέρμπο | Βιτσέντσα | Γένοβα | Γκορίτσια | Γκροσσέτο | Έννα | Ιμπέρια | Ισέρνια | Καζέρτα | Κάλιαρι | Καλτανισέττα | Καμπομπάσο | Καρμπόνια-Ιγκλέσιας | Κατάνη | Καταντζάρο | Κιέτι | Κοζέντσα | Κοιλάδα της Αόστα | Κόμο | Κούνεο | Κρεμόνα | Κροτόνε | Λατίνα | Λέκκο | Λέτσε | Λιβόρνο | Λόντι | Λούκα | Μάντοβα | Μάσσα-Καρράρα | Ματέρα | Ματσεράτα | Μέντιο Καμπιντάνο | Μεσσίνα | Μιλάνο | Μόντενα | Μόντσα-Μπριάντσα | Μπάρι | Μπαρλέττα-Άντρια-Τράνι | Μπελούνο | Μπενεβέντο | Μπέργκαμο | Μπιέλλα | Μπολόνια | Μπολτζάνο | Μπρέσια | Μπρίντιζι | Νάπολη | Νοβάρα | Νουόρο | Ολιάστρα | Όλμπια-Τέμπιο | Οριστάνο | Ούντινε | Παβία | Παλέρμο | Πάντοβα | Πάρμα | Πέζαρο-Ουρμπίνο | Περούτζια | Πεσκάρα | Πιατσέντσα | Πίζα | Πιστόια | Πορντενόνε | Ποτέντσα | Πράτο | Ραβέννα | Ραγκούζα | Ρέτζιο-Εμίλια | Ρέτζιο-Καλάβρια | Ριέτι | Ρίμινι | Ροβίγκο | Ρώμη | Σαβόνα | Σαλέρνο | Σάσσαρι | Σιένα | Σόντριο | Σπέτσια | Συρακούσες | Τάραντας | Τέραμο | Τεργέστη | Τέρνι | Τουρίνο | Τράπανι | Τρεβίζο | Τρέντο | Φέρμο | Φερράρα | Φλωρεντία | Φορλί-Τσεζένα | Φότζια | Φροζινόνε

Χώρες της Ευρώπης Άγιος Μαρίνος | Αζερμπαϊτζάν1 | Αλβανία | Ανδόρρα | Αρμενία2 | Αυστρία | Βατικανό | Βέλγιο | Βοσνία και Ερζεγοβίνη | Βουλγαρία | Γαλλία | Γερμανία | Γεωργία2 | Δανία | Δημοκρατία της Ιρλανδίας | Ελβετία | Ελλάδα | Εσθονία | Ηνωμένο Βασίλειο | Ισλανδία | Ισπανία | Ιταλία | Κροατία | Κύπρος2 | Λεττονία | Λευκορωσία | Λιθουανία | Λιχτενστάιν | Λουξεμβούργο | Μάλτα | Μαυροβούνιο | Μολδαβία | Μονακό | Νορβηγία | Ολλανδία | Ουγγαρία | Ουκρανία | ΠΓΔΜ | Πολωνία | Πορτογαλία | Ρουμανία | Ρωσία1 | Σερβία | Σλοβακία | Σλοβενία | Σουηδία | Τουρκία1 | Τσεχία | Φινλανδία Κτήσεις: Ακρωτήρι3 | Δεκέλεια3 | Νήσοι Φερόες | Γιβραλτάρ | Γκέρνσεϋ | Τζέρσεϋ | Νήσος Μαν 1. Κράτος μερικώς σε ασιατικό έδαφος. 2. Γεωγραφικά ανήκει στην Ασία, αλλά θεωρείται ευρωπαϊκό κράτος για ιστορικούς και πολιτισμικούς λόγους. 3. Βρετανικό έδαφος μέσα στην Κυπριακή Δημοκρατία.