Λουκία Σκριβάνου

Η Λουκία Σκριβάνου είναι πρώην πρωταθλήτρια της επιτραπέζιας αντισφαίρισης, και της καλαθοσφαίρισης, διεθνής και στα δύο αθλήματα με την εθνική ομάδα της Ελλάδος. Η Σκριβάνου αγωνίστηκε για τον Ολυμπιακό Πειραιώς και στα δύο αθλήματα.

Κόρη του Δημητρίου και της Αμαλίας Σκριβάνου[1], γεννήθηκε το 1938 στην Αθήνα αλλά μεγάλωσε στον Πειραιά[1]. Από το 1958 ήταν παντρεμένη με τον πυγμάχο Σταύρο Χωσάκο[2]. Το 1994 ήταν υποψήφια για το δημοτικό συμβούλιο του Πειραιά.

Καριέρα στον στίβο

Στον στίβο ξεκίνησε στην Ράλλειο σχολή και στα 100 μέτρα στους σχολικούς αγώνες του 1951, αγωνίστηκε και στους Πανελλήνιους αγώνες του 1954 ενισχύοντας τον Ολυμπιακό στα 200 και 400 μέτρα[1].
Καριέρα στην καλαθοσφαίριση

Ξεκίνησε την καλαθοσφαίριση το 1951 στην Ράλλειος Σχολή Πειραιώς, την ίδια χρονιά γράφτηκε στον Ολυμπιακό[1]. Παρόλα αυτά για τρία χρόνια αθλούνταν κρυφά από την οικογένειά της ωσότου πείσθηκαν από παράγοντες του Ολυμπιακού να την αφήσουν να συνεχίσει[1]. Καθιερώθηκε στην πρώτη ομάδα το 1952 ενώ αμέσως έγινε βασική και στην μεικτή Αθηνών[1]. Με τον Ολυμπιακό, αγωνίστηκε στο πρωτάθλημα κέντρου ωσότου διαλύθηκε το τμήμα το 1960, ήταν πρωταθλήτρια κέντρου το 1952, 1956, 1957 και το 1959[3]. Πρώτη σκόρερ στο κύπελλο του Πανιωνίου το 1959[4], 1η στο πανελλήνιο του 1972 με 62 πόντους[5], 1η στο πανελλήνιο νεανίδων το 1953 με 117 πόντους[6]. Με την δημιουργία του εθνικού πρωταθλήματος το 1967 έπαιξε στον Πειραϊκό όπου ήταν πρωταθλήτρια Ελλάδας το 1969 και το 1970.

Με την εθνική Ελλάδος γυναικών έπαιξε στο πρώτο επίσημο παιχνίδι στην ιστορία της, στις 15 Απριλίου 1958 στο γήπεδο του Πανελληνίου όπου η Ελλάδα νίκησε τον Λίβανο με 68-32[7] σημείωσε και το πρώτο καλάθι στην ιστορία της εθνικής και συνολικά 23 πόντους, ήταν η μοναδική συμμετοχή της στην εθνική ομάδα[8]. Συμμετείχε και την επόμενη ημέρα στον αγώνα Μεικτή Αθηνών- Μεικτή Βηρυτού 62-46 όπου σημείωσε 16 πόντους, στην ουσία ήταν οι ίδιες ομάδες με τον αγώνα των Εθνικών ομάδων [9].
Καριέρα στην επιτραπέζια αντισφαίριση

Πρώτα φορά αγωνίστηκε στην επιτραπέζια αντισφαίριση το 1954 στο κύπελλο της Αθλητικής Ηχούς που κέρδισε στο απλό γυναικών, όπως λίγες μέρες μετά και στο κύπελλο του Α.Ο. Κηφισιάς[1].

Στην επιτραπέζια αντισφαίριση ήταν πρωταθλήτρια Ελλάδος στο απλό 13 φορές, το 1956, 1957, 1959, 1960, 1961, 1962, 1963, 1964, 1965, 1966 1968, 1970 και το 1981, και δεύτερη το 1955, 1958, 1971, 1972, 1977, 1979, 1980 και το 1982[10][11]. Στο διπλό 11 φορές, το 1957, 1959, 1961, 1962, 1963, 1965, 1976, 1977, 1980, 1981 και το 1982, δεύτερη το 1964, 1966, 1970, 1972, 1974, 1979 και το 1984[10][11]. Στο μεικτό ήταν πρωταθλήτρια Ελλάδας 11 φορές, το 1956, 1957, 1958, 1961, 1962, 1964, 1965, 1966, 1970, 1971 και το 1984, δεύτερη το 1955, 1963, 1968, 1977 και το 1978[10][11].

Με τον Ολυμπιακό ήταν πρωταθλήτρια Ελλάδος στο διασυλλογικό το 1961, 1962, 1964, 1965, 1976, 1977, 1978, 1979, 1981, 1982 και το 1983, ενώ έχει αγωνιστεί μαζί του στο κύπελλο πρωταθλητριών Ευρώπης[12].

Με την εθνική ομάδα συμμετείχε το 1959 στο πρώτο παγκόσμιο πρωτάθλημα της εθνικής γυναικών στο Ντόρτμουντ[13]. Έχει συμμετάσχει με την εθνική σε βαλκανικά κύπελλα και μεσογειακούς αγώνες. Το 1964 στους πρώτους βαλκανικούς κατέκτησε το χρυσό μετάλλιο στο διπλό γυναικών με συμπαίκτρια την Μαρία Λουκά, με συμπαίκτρια την Παναγιώτα Κότσια κατέκτησε το χάλκινο το 1965[14].
παραπομπές

Αθλητική Ηχώ, φύλλο 27-01-1955, του Μίμη Παπαναγιώτου
Αθλητική Ηχώ, φύλλο 23-11-1958
Palo-Η Αθλητική ιστορία του χθες. Μπάσκετ Γυναικών 1968 Λουκία Σκριβάνου, ανακτήθηκε 15 Φεβρουαρίου 2018
Ελευθερία, Φύλλο: 8/1/1959, Σελίδα: 4
Αθλητικό Ηχώ, φύλλο 03-09-1972, σελ. 7
Αθλητική Ηχώ, φύλλο 23-09-1953
«100 χρόνια μπάσκετ», εκδόσεις «Τρίποντο», Αθήνα 1991, σελ. 293
«100 χρόνια μπάσκετ», εκδόσεις «Τρίποντο», Αθήνα 1991, σελ. 362
Ελευθερία Φύλλο: 18/4/1958, Σελίδα: 5
Πανελλήνιο Πρωτάθλημα Επιτραπέζιας Αντισφαίρισης - Αγωνίσματα - Πρωταθλητές Ανδρών και Γυναικών (1948-2016), httf.gr, ανακτήθηκε 15 Φεβρουαρίου 2018
ΓΓΑ, αρχείο Επιτραπέζια αντισφαίριση
Αθλητική Ηχώ, φύλλο 13-12-1976, σελ. 2
ΕΦΟΕΑ-Το πινγκ πονγκ στην Ελλάδα έγινε 60 ετών, ανακτήθηκε 15 Φεβρουαρίου 2018
Σχολή Προπονητών Γ΄ Κατηγορίας-ιστορία του αθλήματος