.
Ο Κωνσταντίνος Σαγιώρ (Σμύρνη 1867 - Αθήνα 1910) ήταν Έλληνας κωμικός ηθοποιός των αρχών του 20ού αιώνα, ο οποίος θεωρείται ως ο δημοφιλέστερος της εποχής του.[1] Υπήρξε ιδρυτικό μέλος του Συλλόγου των Ελλήνων Ηθοποιών (Σεπτέμβριος 1904), στη σύνθεση του διοικητικού συμβουλίου του οποίου μετείχε.[2]
Βιογραφία
Μέχρι το 1902 βρισκόταν στη Σμύρνη, εμφανιζόμενος στη λαϊκή σκηνή της πόλης. Στη συνέχεια μετέβη στην Αθήνα.[3] Γρήγορα κέρδισε την προσοχή και την αποδοχή του αθηναϊκού κοινού. Συνεργάστηκε με τη «Νέα Σκηνή», μετά την αποχώρηση του Κωνσταντίνου Χρηστομάνουαπό το τιμόνι του σχήματος (καλοκαίρι 1906), οπότε ο Σαγιώρ ηγήθηκε μαζί με την Κυβέλη και το Μήτσο Μυράτ του τμήματος του θιάσου που συνέχισε να δίνει παραστάσεις στην αίθουσα «Ομόνοια».[4]
Το 1907 ανέβασε μόνος του τη μονόπρακτη κωμωδία Iπτάμενος παναμάς, του νεοεμφανισθέντος τότε Β. Κολοκοτρώνη.[5] Την επόμενη σαιζόν, όταν προσήλθε στο σχήμα η Μαρίκα Κοτοπούλη, ο Σαγιώρ κι εκείνη ανέλαβαν από κοινού τη διεύθυνσή του. Ο θίασος διευρύνθηκε με την πρόσληψη αρκετών ηθοποιών και παρουσίασε πληθώρα έργων γνωστών ελλήνων συγγραφέων.[6]
Το ρεπερτόριο του Σαγιώρ ήταν κυρίως από την ελληνική θεατρική συγγραφική παραγωγή της εποχής του. Με το θίασο της Κοτοπούλη διακρίθηκε ως ερμηνευτής σε έργα των Τίμου Μωραϊτίνη (Μαραθώνιος δρόμος και Άνθρωποι της ημέρας), Ν.Ι. Λάσκαρη (Στα παραπήγματα και Αντιπεθερίνη), Μπάμπη Άννινου και Γ. Τσοκόπουλου (Παναθήναια)[α] κ.άλ.[8] Από τα έργα του ξένου ρεπερτορίου, ξεχώρισε η συμμετοχή του στις κωμωδίες Κυρία Μογκοντέν και Ξινό φρούτο.[3]
Σημειώσεις
H επιθεώρηση Παναθήναια, σε κείμενα και στίχους των Άννινου-Τσοκόπουλου και μουσική του Θεόφραστου Σακελλαρίδη, πρωτοαναβάστηκε από τον Κ. Σαγιώρ το 1907. Είχε θριαμβευτική υποδοχή και έκτοτε παρουσιαζόταν έως το 1923, με αλλαγές που ανταποκρίνονταν στην επικαιρότητα κάθε χρονιάς.[7]
Παραπομπές
Δελβερούδη, Ελίζα-Άννα. «Μαρίκα Κοτοπούλη: δικός της ο πρώτος ρόλος και στη ζωή». Τα Νέα (12 Δεκεμβρίου 1999): σελ. Ν18. Ανακτήθηκε στις 6-05-2016.
Ροδάς, Μιχαήλ (1934). «Νικόλαος Λάσκαρης». Νέα Εστία 15: σελ. 297-298. Ανακτήθηκε στις 11-05-2016.
«Σαγιώρ, Κωνσταντίνος». ygeiaonline.gr. Ανακτήθηκε στις 6-05-2016. (Από Εγκυλοπαίδεια Νέα Δομή).
Delveroudi, Εlise-Anne (1982) (στα γαλλικά). Le Répertoire original présenté sur la scène athénienne, 1901-1922. Διδακτορική διατριβή. Παρίσι: Πανεπιστήμιο Paris-Sorbonne, σελ. 164. Ανακτήθηκε στις 10-05-2016.
Delveroudi (1982), σελ. 172 και 443.
Λάσκαρης, Νικόλαος (1938). «Τα υπαίθρια θέατρα των Αθηνών». Νέα Εστία 24: σελ. 1322-1323. Ανακτήθηκε στις 10-05-2016.
Αρ[ιστούλα]. Ελ[ληνούδη]. «Θέατρο σαν ... ζωντανή εφημερίδα». Ριζοσπάστης (30 Αυγούστου 1998): σελ. 15. Ανακτήθηκε στις 10-05-2016.
Ν[ικόλαος]. Ι. Λ[άσκαρης] (1962) [1931]. «Σαγιώρ (Κωνσταντίνος)». Σύγχρονος Εγκυκλοπαίδεια Ελευθερουδάκη. 11. (Επανέκδ. του Εγκυκλοπαιδικού Λεξικού). Αθήνα: Ν. Νίκας, σελ. 270.
Hellenica World - Scientific Library
Από τη ελληνική Βικιπαίδεια http://el.wikipedia.org . Όλα τα κείμενα είναι διαθέσιμα υπό την GNU Free Documentation License
