Ο Ιωάννης Αργυρόπουλος, Βογατσικό Καστοριάς (1852-1920) Κλεισούρα Καστοριάς, ήταν γιατρός που πρωτοστάτησε μαζί με τον Αναστάσιο Πηχεών στις επαναστατικές δραστηριότητες της ευρύτερης περιοχής της Καστοριάς τη δεκαετία του 1880.[1]

Βιογραφία

Ο Ιωάννης Αργυρόπουλος γεννήθηκε το 1852 στο Βογατσικό Καστοριάς, στα σχολεία του οποίου έλαβε την εγκύκλια παιδεία. Στη συνέχεια μετέβη στην Αθήνα και στον εκεί εγκατεστημένο αδελφό του Αργύριο, ο οποίος του διέθεσε τα απαιτούμενα χρήματα για τις μετέπειτα σπουδές του στο Γυμνάσιο και για την εγγραφή του στην ιατρική σχολή του πανεπιστημίου. Στην ιατρική σχολή ο Αργυρόπουλος προσελήφθη ως βοηθός του καθηγητή της χειρουργικής Παύλου Ιωάννου από την Κορησό Καστοριάς και ειδικεύτηκε στην παθολογία και τη μαιευτική.

Ιωάννης Αργυρόπουλος

Μετά την ολοκλήρωση των σπουδών του μετακλήθηκε στην Κωνσταντινούπολη από τον αδελφό του Αργύριο, ο οποίος τελειώνοντας τις σπουδές του πάνω στη ζωγραφική είχε εγκατασταθεί μόνιμα εκεί και είχε προσληφθεί στην υπηρεσία του Σουλτάνου ως αρχιζωγράφος των ανακτόρων. Εκεί ο Ιωάννης Αργυρόπουλος έλαβε την άδεια εξασκήσεως του ιατρικού επαγγέλματος και άνοιξε ιατρείο στη συνοικία Μπαλατά το 1874.[2] Στην Κωνσταντινούπολη εισήλθε στους πνευματικούς και πατριωτικούς κύκλους και για πολλά χρόνια αργότερα διετέλεσε αρθρογράφος και ανταποκριτής της μαχητικής ελληνικής εφημερίδας «Νεολόγος». Οι γνωριμίες του με τους εκεί εγκατεστημένους Δυτικομακεδόνες τον ώθησαν να εγγραφεί στη Μακεδονική Φιλεκπαιδευτική Αδελφότητα και μάλιστα τον Αύγουστο του 1874 εκλέγεται και πρόεδρός της.[3] Στις αρχές της δεκαετίας του 1880 εγκαθίσταται στην Κλεισούρα Καστοριάς όπου και παντρεύεται με την Κλεισουριώτισσα Ασπασία Παπατέρπου. Αποκτά τέσσερις γιούς και μία κόρη.[4]
Η Νέα Φιλική Εταιρεία

Εκεί μυείται στη «Νέα Φιλική Εταιρεία» από τον ίδιο τον εμπνευστή της Αναστάσιο Πηχεώνα και τον Νικόλαο Φιλιππίδη συνέχισε τον αγώνα του και μάλιστα στήριζε και τροφοδοτούσε τα ανταρτικά σώματα της περιοχής.[5]

Για τις αλλεπάλληλες προσαγωγές του για ανακρίσεις και τις συχνές φυλακίσεις του από τις οθωμανικές αρχές έμεινε παροιμιώδης η φράση των Καστοριανών[6]:
« Πάλι γιατρὲ σε φέρανε »

Το Μάρτιο του 1905 θεωρείται ως ένας από τους κύριους υπεύθυνους της επιχείρησης της Βασιλειάδας Καστοριάς (Σφαγή της Ζαγορίτσανης- 25 Μαρτίου 1905- σύμφωνα με την βουλγαρική βιβλιογραφία) και συλλαμβάνεται για άλλη μια φορά από τις οθωμανικές αρχές και φυλακίζεται στο Μοναστήρι (Μπίτολα). Αποφυλακίζεται το 1909 με την αμνηστία που δόθηκε με το Κίνημα των Νεοτούρκων το 1908. Επιστρέφει στην Κλεισούρα Καστοριάς και εγκαταλείπει τα εγκόσμια το 1920 προσβεβλημένος από εξανθηματικό τύφο.
Παραπομπές

↑ Μάνος, Νικόλαος. Αφανείς Γηγενείς Μακεδονομάχοι (1903-1913), Ι. Σ. Κολιόπουλος (επιστ. εποπτεία), Ι. Δ. Μιχαηλίδης – Κων. Σ. Παπανικολάου (επιμ.), Θεσσαλονίκη, Ε.Μ.Σ. – University Studio Press, 2008, σ. 73.
↑ Μιχαήλ Παπαμιχαήλ «Κλεισούρα Δυτικής Μακεδονίας - Ακμή- πολιτικοί αγώνες -θυσίαι»,σ. 171, 1972
↑ Κανονισμὸς τῆς ἐν Κωνσταντινουπόλει Μακεδονικῆς Φιλεκπαιδευτικῆς Ἀδελφότητος, Ἐν Κωνσταντινουπόλει ἐκ τοῦ Τυπογραφείου Ἀ. Κορομηλᾶ, 1874
↑ Ἀρχεῖο Νικολάου Σιώκη, Γενεολογικὸν Δένδρον ἀπὸ τοῦ ἔτους 1800. Ἐκπονηθὲν ὑπὸ Κωνσταντίνου Ἰ. Ἀργυροπούλου Φαρμακοποιοῦ, Ἐν Θεσσαλονίκῃ καὶ ἐν ἔτει 1958
↑ Ιωάννης Καραβίτης, Ο Μακεδονικός Αγών, σσ. 746-747, εκδ. Πετσίβα, 1994
↑ Νικός Σιώκης, Ο Μακεδονομάχος ιατρός Ιωάννης Αργυρόπουλος (1852-1920) μέσα από τις σελίδες μιάς ανέκδοτης εξιστόρησης του βίου και της εθνικής του δράσης, Θεσσαλονίκη 2005

Πηγές

Αρχείο Νικολάου Σιώκη «Εξιστόρισις του Βίου και της Εθνικής Δράσεως του Ιωάννη Αργυρόπουλου, ιατρού»
History of Makedonia 1354-1833 by A. Vacalopoulos