Γιάννης Τσεκλένης

Ο Γιάννης Τσεκλένης (Αθήνα, 1937) είναι Έλληνας, σχεδιαστής μόδας διεθνούς φήμης,[1]:176.

Νεαρή Ηλικία

Ο Γιάννης Τσεκλένης γεννήθηκε στην Αθήνα, στις 6 Νοεμβρίου 1937. Είναι γιος του Κώστα Τσεκλένη από τον Πύργο και της Μελανίας Παστιρματζή με καταγωγή από την Κωνσταντινούπολη. Μεγάλωσε και ολοκλήρωσε τις σπουδές του στην Αθήνα. Αρχικά φοίτησε στο Κολλέγιο Αθηνών και στη συνέχεια αποφοίτησε από τη Σχολή Μωραΐτη.
Προσωπική Ζωή

Το 1960 παντρεύτηκε την Άσπα Πεσμαζόγλου και το 1963 απέκτησαν έναν γιο, τον Κωνσταντίνο Τσεκλένη, εννοιολογικό καλλιτέχνη και κινηματογραφιστή. Χώρισαν το 1965 [2] και το 1976 παντρεύτηκε τη δεύτερη σύζυγό του, Έφη Μελά, πρώην μοντέλο και Μις Ελλάς του 1954, με την οποία ζουν μαζί μέχρι σήμερα.[3] [4]
Επαγγελματική Σταδιοδρομία
Συνοπτικά

Δημιουργία του Γιάννη Τσεκλένη από την συλλογή "Insects", 1972. Συλλογή ΠΛΙ.

Ο Γιάννης Τσεκλένης θεωρείται ως ο κορυφαίος Έλληνας σχεδιαστής μόδας του δεύτερου μισού του 20ού αιώνα, ο οποίος εισήγαγε την ελληνική μόδα στον σύγχρονο διεθνή κόσμο. Οι δημιουργίες του από το 1965 έως το 1991, πωλήθηκαν παγκοσμίως από τα κορυφαία καταστήματα, σε περισσότερες από 30 χώρες[5]:153

Την εικοσαετία 1960-1980, άντλησε τα θέματα για τα σχέδια των υφασμάτων του, από τις δημιουργίες του ελληνικού και του παγκόσμιου πολιτισμού. Πηγή έμπνευσής του ήταν τα αρχαία ελληνικά αγγεία,[6] τα βυζαντινά χειρόγραφα, τα ελληνικά παραδοσιακά ξυλόγλυπτα και έργα ζωγραφικής, τα αφρικάνικα,[7] τα κινέζικα,[8] τα ινδονησιακά, τα ρώσικα[9] και τα ισπανικά έργα τέχνης, τα εραλδικά σύμβολα,[10] ​​τα έντομα,[11] τα κινούμενα σχέδια, τα περσικά χαλιά, τα ταπισερί “The Lady and the Unicorn”[12] και τέλος οι πίνακες των ιμπρεσιονιστών ζωγράφων,[13][14] του Δομίνικου Θεοτοκόπουλου (El Greco)[5]:159-160, του Ανρί Ρουσσώ[15] και του Γιάννη Γαΐτη.[5]:160-161

Στα τέλη της δεκαετίας του 1970 και τη δεκαετία του 1980, υπέγραφε με τη φίρμα TSEKLENIS στολές εργασίας, κάλτσες, βαλίτσες, καθώς και μια σειρά από οικιακά προϊόντα, όπως λευκά είδη, υφάσματα διακόσμησης εσωτερικών χώρων και επίπλων, πλακάκια τοίχου και δαπέδου κ.λπ. Επίσης σχεδίαζε τους εσωτερικούς χώρους αυτοκινήτων, αεροσκαφών και ξενοδοχείων. Το έργο του εγκωμιάστηκε παγκοσμίως από κορυφαίους συντάκτες μόδας της εποχής, όπως η Bernadine Morris (New York Times),[16] Sally Kirkland (Life Magazine),[17] η Eugenia Sheppard (International Herald Tribune, Los Angeles Times)[18] και πολλοί άλλοι.

Τώρα ασχολείται αποκλειστικά με τον σχεδιασμό (εσωτερικό-εξωτερικό) και την ανακαίνιση ξενοδοχείων, πολυτελών κατοικιών και μέσων μαζικής μεταφοράς.[19]
Αναλυτικά
Δεκαετίες 1950 και 1960

Σε ηλικία 15 ετών άρχισε να εργάζεται στην οικογενειακή επιχείρηση εμπορίας υφασμάτων, όπου απέκτησε πολύτιμη εμπειρία, ενώ ταυτόχρονα εξασκούσε τις ικανότητές του στη ζωγραφική και το σχέδιο.[5]:153-154

Το 1961, σε ηλικία 24 ετών, ίδρυσε τη δική του διαφημιστική εταιρεία, τη Spectra Advertising, και ανέλαβε τις διαφημιστικές εκστρατείες μεγάλων πολυεθνικών, αλλά και ελληνικών εταιρειών, όπως η Metaxa, η General Motors και η Aegean Mills.[20]

Το 1962 και το 1964 αντίστοιχα, ο Γιάννης Τσεκλένης ασχολήθηκε με τον σχεδιασμό και τη διακόσμηση των εσωτερικών χώρων για τους επίσημους εορτασμούς των γάμων της πριγκίπισσας Σοφίας της Ελλάδας με τον Χουάν Κάρλος της Ισπανίας[21] και της Άννας-Μαρίας της Δανίας με τον τότε βασιλιά Κωνσταντίνο Β' της Ελλάδας.[22]

Ο Αριστοτέλης Ωνάσης ήταν το θέμα της συλλογής “Cartoons” του Γιάννη Τσεκλένη, 1972. (Συλλογή ΠΛΙ)

Το 1963, έκανε έκθεση με τους πίνακες και τα σχέδια του στον χώρο τέχνης “Αρχιτεκτονική”, στην Αθήνα.

Το 1965, σε ηλικία 28 ετών, ανέλαβε τη διεύθυνση της οικογενειακής επιχείρησης υφασμάτων και αργότερα, τον ίδιο χρόνο, συνεργάστηκε με τον Έλληνα σχεδιαστή μόδας Ντίμη Κρίτσα, σχεδιάζοντάς του τα υφάσματα για τη συλλογή του. Η παρουσίαση της συλλογής είχε τεράστια επιτυχία τόσο στην Αθήνα όσο και στη Νέα Υόρκη. Όλες οι δημιουργίες τους, μαζί με 5.000 μέτρα υφάσματος, αγοράστηκαν από την Elizabeth Arden.[23]:639

Το 1966, παραχώρησε στην αμερικανική εταιρεία Puritan Fashions Corporation, την άδεια χρήσης των συλλογών του.[24] Η Bernadine Morris, έγραφε τότε στους New York Times ότι “... πολλά από τα ρούχα του Γιάννη Τσεκλένη ξεχώρισαν, από τα σχέδια με τις αναφορές που είχαν σε αρχαίες πηγές, όπως ένα μινωικό χταπόδι και ένα Κορινθιακό αγγείο ... ".[25] Αυτό ήταν που τον ώθησε να δημιουργήσει τη δική του επιχείρηση για ενδύματα μόδας. Από το 1967, είχε ήδη μια αλυσίδα καταστημάτων πώλησης των δημιουργιών του (Boutique TSEKLENIS) στην Ελλάδα και από το 1968 μια μικρή επιχείρηση κατασκευής ενδυμάτων στην Αθήνα.[26] Αυτή τη χρονιά έδωσε την άδεια χρήσης στην Berketex[27] στο Ηνωμένο Βασίλειο, ενώ η αμερικανική εταιρεία Celanese τον προσέλαβε για να σχεδιάσει πλεκτά υφάσματα για 10 κατασκευαστές στη Γερμανία. Το 1969, την άδεια για τις δημιουργίες του, έδωσε στη David Crystal Inc στις ΗΠΑ.[28] Εκείνη τη χρονιά, ήταν ο πρώτος Έλληνας σχεδιαστής μόδας που δημιούργησε μια συλλογή από ανδρικά ενδύματα στην Ελλάδα, κυρίως για να πωλούνται στις μπουτίκ του. Τότε έδωσε και την άδεια παραγωγής στα πλεκτά του σχέδια, στην Berkshire Hellas.[29]
Δεκαετίες 1970 και 1980

Κατά τη διάρκεια της δεκαετίας του 1970, ο Γιάννης Τσεκλένης συνέβαλε, με πάθος στην οργάνωση επιδείξεων μόδας στην Αθήνα. Το γεγονός αυτό, προέβαλε στον διεθνή τύπο τους Έλληνες σχεδιαστές με μεγάλη επιτυχία.[30] Το 1970, παραχώρησε την άδεια παραγωγής γυναικείων φορεμάτων στην εταιρία Frank Usher (UK) και στη Madison SA (Ελλάδα),[31] ενώ το 1971, άνοιξε Βoutique TSEKLENIS στη Βηρυτό, το Κουβέιτ και το Ριάντ, καθώς και showrooms στην Οσάκα υπό την Misaki Sojhi. Αργότερα την ίδια χρονιά, του ανατέθηκε από τον Αριστοτέλη Ωνάση να σχεδιάσει τις στολές για τα πληρώματα της Ολυμπιακής Αεροπορίας.[32][33]

Το 1977 ήταν το σημείο καμπής για τον Γιάννη Τσεκλένη, τόσο επαγγελματικά όσο και προσωπικά. Διαγνώστηκε ότι έπασχε από επιθετική μορφή μελανώματος, εισήχθη στο νοσοκομείο Memorial στη Νέα Υόρκη, όπου οι γιατροί αναγκάστηκαν να του ακρωτηριάσουν το αριστερό του χέρι, για να αποτρέψουν την εξάπλωση της νόσου. Παρ' όλο που αυτό το τραυματικό γεγονός, του άλλαξε τη ζωή, αποφάσισε να συνεχίσει κανονικά τη ζωή του κι έτσι μετακόμισε από την Αθήνα στη Νέα Υόρκη, μαζί με το σύνολο των δραστηριοτήτων του. Εκεί συνεργάστηκε με το International Management Group, που στην πορεία θα τον εκπροσωπούσε διεθνώς στην παραχώρηση αδειών για την κατασκευή των συλλογών του και των παιδικών-αθλητικών ενδυμάτων.[34]:53

Ένα χρόνο αργότερα, το 1979, το Μητροπολιτικό Μουσείο Τέχνης (Νέα Υόρκη), απέκτησε τις κινηματογραφικές ταινίες που ο ίδιος είχε τραβήξει για τη προώθηση των συλλογών του, με σκοπό να τις καταχωρήσει στο αρχείο ταινιών του.[5]:162

Σύνολο από τη συλλογή “Έντομα” του Γιάννη Τσεκλένη, 1972 (Συλλογή ΠΛΙ)

Παράλληλα ξεκίνησε να σχεδιάζει την πρώτη του συλλογή υφασμάτων επίπλωσης, που την προώθησε στην Αθήνα, το Παρίσι και το Λονδίνο. Μέχρι το 1973, ο Γιάννης Τσεκλένης είχε μόνιμους χώρους επιδείξεως των συλλογών του στο Λονδίνο και τη Νέα Υόρκη, και τροφοδοτούσε με αυτές τα περισσότερα από τα κορυφαία καταστήματα μόδας του Ηνωμένου Βασιλείου και των ΗΠΑ της εποχής. Μέχρι το 1976 υπήρχαν 9 Boutique TSEKLENIS στην Ελλάδα, που λειτουργούσαν στην Αθήνα, τη Μύκονο, την Ύδρα και την Κρήτη. Αντίστοιχες υπήρχαν στα κρουαζιερόπλοια και στο ξενοδοχείο Caravel στην Αθήνα.[35]

Εν τω μεταξύ, η απουσία της εταιρείας Tseklenis από την Ελλάδα, προκάλεσε κοινωνικο-οικονομικό πρόβλημα για τη χώρα. Έτσι, η κυβέρνηση, του πρόσφερε ευνοϊκούς όρους για να επιστρέψει τις δραστηριότητες του στην Ελλάδα, το οποίο και έκανε. Δημιούργησε έτσι σε συνεργασία με το πολυκατάστημα ΜΙΝΙΟΝ, την Tseklenis International Fashion Enterprises, με έδρα την Αθήνα. Αντικείμενό της, ήταν η κατασκευή γυναικείων, ανδρικών, αθλητικών ενδυμάτων, αξεσουάρ και λευκών ειδών. 7 μπουτίκ άνοιξαν στο ΜΙΝΙΟΝ, με σκοπό να εξαπλωθούν σε όλη τη χώρα μέσω των καταστημάτων δικαιόχρησης (franchise). Δυστυχώς, αυτά τα σχέδια εγκαταλείφθηκαν το επόμενο έτος, αφού η ναυαρχίδα του Ομίλου, το ΜΙΝΙΟΝ, στη γωνία των οδών 28ης Οκτωβρίου (Πατησίων) και Δώρου, καταστράφηκε από εμπρησμό, που αποδόθηκε από τις αρχές σε τρομοκρατική ενέργεια.[34]:53 (Ξημερώματα της 19ης Δεκεμβρίου 1980, δύο ταυτόχρονες πυρκαγιές κατέστρεψαν δύο από τα ιστορικότερα πολυκαταστήματα της Αθήνας, «Μινιόν» και «Κατράντζος)

Το Ελληνικό Υπουργείο Βιομηχανίας, του ανέθεσε να οργανώσει και να διευθύνει για 2 χρόνια το Ελληνικό Κέντρο Σχεδιασμού, έναν οργανισμό που σκοπό είχε να ενθαρρύνει τους ταλαντούχους Έλληνες σχεδιαστές να δημιουργήσουν, ώστε τα σχέδιά τους να προωθηθούν στους κατασκευαστές της χώρας και να βγουν στην παραγωγή. Ωστόσο, σύμφωνα με τον Τσεκλένη, η σχέση μεταξύ σχεδιασμού και βιομηχανίας στην Ελλάδα, ήταν και είναι ανέραστη, λόγω της άγνοιας για την προώθηση της επιχειρηματικότητας.[1]:176

Επίσης, το 1979, η εταιρεία αυτοκινήτων FIAT του ανέθεσε να σχεδιάσει τους εσωτερικούς χώρους και την ανακαίνιση του επιβατικού αυτοκινήτου της, Fiat 126.

Το 1980, o Γιάννης Τσεκλένης άνοιξε έναν νέο εκθεσιακό του χώρο στην 5η Λεωφόρο της Νέας Υόρκης. Η δεκαετία τον βρήκε να επεκτείνει την επιχείρησή του ακόμη περισσότερο και να εισέρχεται σε δραστηριότητες, όπως ο εσωτερικός σχεδιασμός, τα λευκά είδη, τα οικιακά σκεύη (κεραμικά, επιτραπέζια σκεύη, κηροπήγια κ.λπ.) και η καλλιτεχνική διεύθυνση κινηματογραφικών ταινιών.
Από το 1990 έως σήμερα

Από το 1991, ο Γιάννης Τσεκλένης δραστηριοποιείται αποκλειστικά στο χώρο του εσωτερικού και περιβαλλοντικού σχεδιασμού.

Το 1997, δώρισε στο Πελοποννησιακό Λαογραφικό Ίδρυμα, το σύνολο των πρωτότυπων σχεδίων και ενδυμάτων του, που είχε στην κατοχή του.[36][37]

Το επόμενο έτος 1998, του ανατέθηκε να σχεδιάσει τις εσωτερικές και εξωτερικές επιφάνειες των δημόσιων μέσων μαζικής μεταφοράς της Αθήνας (λεωφορεία, τρόλεϊ) και το 1999 σχεδίασε τα τρένα για τον νέο, για εκείνη την εποχή, προαστιακό σιδηρόδρομο του Οργανισμού Σιδηροδρόμων Ελλάδος και στη συνέχεια όλους τους νέους συρμούς του Οργανισμού.[34]:60-62

Από το 2000, είναι υπεύθυνος για τον εσωτερικό σχεδιασμό πολλών πολυτελών ξενοδοχείων, θερέτρων και ιδιωτικών κατοικιών σε ολόκληρη την Ελλάδα. Τα παραδείγματα της εργασίας του περιλαμβάνουν το Vedema (ένα από τα πρώτα πολυτελή art boutique ξενοδοχεία στην Ελλάδα) Zannos Melathron, Καστέλλι Resort (Σαντορίνη), La Maltese Restaurant (Σαντορίνη), το Danai Beach Resort & Villas και αρκετές πολυτελείς ιδιωτικές βίλες στα προάστια της Αθήνας, τη Σαντορίνη, τη Μύκονο και την Τήνο (Kelia, οικισμός με εξοχικές κατοικίες)[38]
Βραβεία

Η καλλιτεχνική συνεισφορά του Γιάννη Τσεκλένη στην Ελλάδα, έχει αναγνωριστεί και του έχουν απονεμηθεί διάφορες διακρίσεις. Έχει λάβει τον Αργυρό Σταυρό του Τάγματος του Φοίνικος, το Χρυσό Μετάλλιο της Μόδας από το Ελληνικό Ινστιτούτο Μόδας, την Κόρη των Κυκλάδων από το Ελληνικό Κέντρο Μόδας και το Βραβείο Δίολκος της Ελλληνικής Ακαδημίας Marketing.[38]
Εκθέσεις

"Γιάννης Τσεκλένης: Ένας Έλληνας Σχεδιαστής Μόδας", 1999, Θέατρο Θησείον, Αθήνα.
"6 'Παγκόσμιοι' Έλληνες Σχεδιαστές Μόδας- 4η Ελληνική Εβδομάδα Μόδας", 2006, Ζάππειον Μέγαρο, Αθήνα.
""6 'Παγκόσμιοι' Έλληνες Σχεδιαστές Μόδας" 2006, Λεβέντειο Δημοτικό Μουσείο, Λευκωσία Κύπρος.
"Ενδύεσθαι. Για ένα Μουσείο Πολιτισμού του Ενδύματος", 2010, Μουσείο Μπενάκη (Κτήριο της οδού Πειραιώς), Αθήνα.
"Six Universal Greek Fashion Designers from the collection of the Peloponnesian Folklore Foundation and Three Contemporary Greek Designers", 12.3-223.2012, Ελληνικό Κέντρο, Λονδίνο.
"A Tseklenis Tribute: The 70s Drawings Revisited", 1-29 Απριλίου 2017, i-D Concept Stores, Αθήνα.

Παραπομπές

Lambert, Eleanor (1976). "World of Fashion: People, Places, Resources". R. R. Bowker Company. ISBN 978-0-83521-159-8.
People, ένθετο Πρώτου Θέματος, 6 Ιουνίου 2010, σελ. 19.
Ζαχαράτου, Σόνια (1 May 2016). «Γιάννης Τσεκλένης: «Η Ελλάδα καταστρέφεται από έλλειψη αισθητικής»». BHmagazino (Αθήνα). Ανακτήθηκε στις 15 October 2017.
Παπαγεωργίου, Κατερίνα. «Η ιστορία ενός νυφικού». DIVA's Wedding (Αθήνα). Ανακτήθηκε στις 16 October 2017.
Georgitsoyanni, Evangelia. Pantouvaki, Sofia (2011). Fashion Forward. Interdisciplinary Press. ISBN 978-1-84888-001-6.
Victor Walker, Ode to Grecian urn by a hot Young man, NY Daily News, New York, 26 October 1969
Barbara K.Sadtler, Voodoo Drums Sound Fashion Note for Summer, Staten Island Advance, 22 December 1970
Chinese Lacquers Collection, Europeana Fashion, Peloponnsian Folklore Foundation Collection
Nancy Mills, It May Be Greek to You, But to Him it's Fashion, Daily News, 15 June 1972
Jules Farber, Greek Designer with Heraldic Look, International Herald Tribune, New York, 10 June 1969
Barbara K. Sadtler, Tseklenis Takes Nature's Bugs, Puts Then in Fashion, Staten Island Sunday Advance, 12 December 1971
Persian Rugs Collection, Europeana Fashion, Peloponnsian Folklore Foundation Collection
«Γιάννης Τσεκλένης: Μια vintage φωτογράφιση 43 χρόνια πριν». KLIK Magazine (Athens). 13 November 2015. Ανακτήθηκε στις 16 October 2017.
Phyllis Feldkamp, How to AppreciateArt:Wear a Toulouse-Lautrec, The Sunday Bulletin, 4 July 1971
Rousseau Collection, Europeana Fashion, Peloponnsian Folklore Foundation Collection
Bernadine Morris, Using 3.000 Yeas of History, New York Times, New York, 1966
Raymundo, de Larrain (July 25, 1969). «What's a Nice Girl Like This Doing in a Myth Like Greece?». LIFE Magazine, vol.67 No 4, p. 40-47 (Athens). Ανακτήθηκε στις 16 October 2017.
Eugenia Sheppard, Yannis Tseklenis:Name to Remember, Los Angeles Times, Los Angeles, 17 December 1969
Αλεβίζου, Έφη (April 23, 2015). «O Γιάννης Τσεκλένης Μιλάει στο OZON RAW: “Δεν ήταν αυτοσκοπός να κάνω πολλά πράγματα πρώτος.”». ΟΖΟΝ Magazine (Athens). Ανακτήθηκε στις 16 October 2017.
Beverly Gilmore, Designer Gοes Home Again; Is Better Than Ever, Staten Island Advance, 4 December 1980
Jules B. Farber, Tseklenis - Greeks' Word in Fashion, Herald Tribune, 23 August 1968
Alexander Reymonde, Tseklenis May Become Familiar Name in Fashion, The Atlanta Constitution, 5 December 1974
William Gale, O. E. Schoeffler (1973). "Esquire’s Encyclopaedia of 20th Century Men’s Fashions". McGraw-Hill. ISBN 978-0070554801.
Pyritan Fashions to Unveil Greek Promotion in '67, Women's Wear Daily, 23 November 1966
Bernadine Morris, Using 3.000 Yeas of History, New York Times, New York, 1966
Enid Nemy, Designer's Penchant: Prints, New York Times, 1968
Irias Walton The Endineer Who Made a Fortune in Fashion, Sunday Mercury, 15 October 1967
Jules B. Farber, Tseklenis - Greeks' Word in Fashion, Herald Tribune, 23 August 1968
JGeorge Hamill, The Tseklenis Touch - A Greek Bears Gifts Than Make Summer More Seductive, Esquire Magazine, August 1969
Nina S. Hyde, Greek Prints, The Washington Post, 21 November 1973
Victor P. Walker, Bra-Less Look Found in greece, Burbank-Calif.Review, 5 December 1969
Lovegrove, Keith (2000). Airline: Identity, Design and Culture. Laurence King Publishing, σελ. 32,39. Ανακτήθηκε στις 19 October 2015.
«Ο Τσεκλένης εσχεδίασε στολές αεροσυνοδών της Ολυμπιακής» (στα Greek). Makedonia (Thessaloniki): σελ. 6. 27 November 1971. Ανακτήθηκε στις 19 October 2015.
Πετρόπουλος, Ιωάννης (2002). "Η Ελληνική και Διεθνής Μόδα στη Σύγχρονη Εποχή. Μια Συνέντευξη του Γιάννη Τσεκλένη στον Ιωάννη Πετρόπουλο ". Αρχαιολογία και Τέχνες, τεύχος 84.
Penny Mandis, Tseklenis: Spring-Summer '74, The Greek Star, 10 January 1974
Collective Work (2010). Endyesthai (To dress), Towards a Costume Culture Museum. Nafplion: Peloponnesian Folklore Foundation, σελ. 31–33. ISBN 978-960-86398-9-8.
Tseklenis Collection, Europeana Fashion, Peloponnsian Folklore Foundation Collection

«YANNIS TSEKLENIS, DESIGNER». euran.com. Ανακτήθηκε στις 19 October 2015.

Βιβλιογραφία

Evangelia Georgitsoyanni & Sofia Pantouvaki, “Culture and Fashion: Greek Designer Yannis Tseklenis, a Case Study”, in De Witt- Paul Al. & Crouch M. (ed.), Fashion Forward, Interdisciplinary Press, Oxford, United Kingdom 2011, (ISBN 978-1-84888-001-6) pp.153-164

Eleanor Lambert, "World of Fashion: People, Places, Resources", R. R. Bowker Company, New York 1976, (ISBN 978-0-83521-159-8), pp. 176

William McWhirter, "What's a Nice Girl Like This Doing in a Myth Like Greece?", LIFE Magazine, vol.67 No 4, July 25, 1969

Nolly Moyssi, “The contribution of Yannis Tseklenis to the world of fashion: a study of the historical and artistic value of his costume collection” doctoral thesis, University of Cyprus: Faculty of Letters - Department of History and Archaeology, Nicosia 2014

Evangelia Patsi, “Aesthetic trends, social environment and fashion in Greece at the end of the 20th century: Yannis Tseklenis creates inspired from art” doctoral thesis, Aristotle University of Thessaloniki: Faculty of Fine Arts- School of Visual and Applied Arts, Thessaloniki 2013

O. E. Schoeffler & William Gale, “Esquire’s Encyclopaedia of 20th Century Men’s Fashions” McGraw-Hill (ed.), New York 1973, (ISBN 978-0070554801), pp.366,639

Σάντυ Τσαντάκη, “Tseklenis Scrapbook”, Πελοποννησιακό Λαογραφικό Ίδρυμα, Ναύπλιο, 1999.

Artemis Yagou, “Fragile Innovation: Episodes in Greek Design History” CreateSpace Independent Publishing Platform, 2011, (ISBN 978-1463516390)

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

"Ουδείς αναμάρτητος", συνέντευξη του Γιάννη Τσεκλένη στην Άννα Παναγιωταρέα
Εθνικό Οπτικοακουστικό Αρχείο Επίδειξη γυναικείας και ανδρικής μόδας του Γιάννη Τσεκλένη στο ξενοδοχείο Μεγάλη Βρεταννία 28/09/1971 [1]
Εθνικό Οπτικοακουστικό Αρχείο Παρουσίαση στα «Αστέρια» της Γλυφάδας των νέων στολών του Γιάννη Τσεκλένη για τις αεροσυνοδούς της Ολυμπιακής Αεροπορίας 01/10/1971 [2]
Προωθητικό υλικό για τη συλλογή του Γιάννη Τσεκλένη "Reprospective", 1991
Συνέντευξη του Γιάννη Τσεκλένη
Προωθητικό υλικό για τη συλλογή του Γιάννη Τσεκλένη
Προωθητικό υλικό για τη συλλογή του Γιάννη Τσεκλένη
Προωθητικό υλικό για τη συλλογή του Γιάννη Τσεκλένη
Προωθητικό υλικό για τη συλλογή του Γιάννη Τσεκλένη
Προωθητικό υλικό για τη συλλογή του Γιάννη Τσεκλένη
Προωθητικό υλικό για τη συλλογή του Γιάννη Τσεκλένη
Προωθητικό υλικό για τη συλλογή του Γιάννη Τσεκλένη
Προωθητικό υλικό για τη συλλογή του Γιάννη Τσεκλένη
Προωθητικό υλικό για τη συλλογή του Γιάννη Τσεκλένη
Προωθητικό υλικό για τη συλλογή του Γιάννη Τσεκλένη
Χρονολόγιο του Γιάννη Τσεκλένη

Γκαλερί

Σχέδιο μόδας του Γιάννη Τσεκλένη. Συλλογή ΠΛΙ, Ναύπλιο

Σχέδιο μόδας του Γιάννη Τσεκλένη. Συλλογή ΠΛΙ, Ναύπλιο

Σχέδιο μόδας του Γιάννη Τσεκλένη. Συλλογή ΠΛΙ, Ναύπλιο

Έλληνες

Κόσμος

Αλφαβητικός κατάλογος

Hellenica World - Scientific Library

Από τη ελληνική Βικιπαίδεια http://el.wikipedia.org . Όλα τα κείμενα είναι διαθέσιμα υπό την GNU Free Documentation License