.

Ο Αντιφών ο Ραμνούσιος, (ανάμ. 480 και 470 π.Χ.- 410 π.Χ.), ήταν Αθηναίος πολιτικός μαθητής του Γοργία που διαπνέονταν από ολιγαρχικά ιδεώδη, γεγονός που περιόρισε την πολτική του δράση για πολλά χρόνια στη δημοκρατική Αθήνα του 5ου αι.

Γραπτός λόγος

Ο Αντιφών ήταν ο πρώτος από τους Αττικούς ρήτορες που προσάρμοσε το ρητορικό λόγο στη δικαστηριακή πράξη και ο πρώτος που κατέγραψε τους λόγους του, επειδή είχε συνειδοτοποιήσει ότι ο έντεχνος ρητορικός λόγος, εκτός από την πρόσκαιρη συμβολή του στην εξέλιξη μιας δίκης, μπορούσε να είναι ένα λογοτεχνικό έργο με πνευματική αυτοτέλεια και διάρκεια.[1] Έγραψε τους δικανικούς λόγους «Περί του Ηρώδου φόνου», «Περί του χορευτού» και «Περί φαρμακείας κατά της μητρυίας». Επίσης σώζονται αποσπάσματα του λόγου «Περί μεταστάσεως», του μόνου που εκφώνησε ο ίδιος το 410 π.Χ., ως απολογία στη δίκη του για προδοσία.

Πολιτικό προσκήνιο

Ο Αντιφών εμφανίστηκε στο πολιτικό προσκήνιο της Αθήνας το 411 π.Χ. με την επιβολή του ολιγαρχικού καθεστώτος των Τετρακοσίων, ως ιθύνων νους των αδιάλλακτων ολιγαρχικών και αντίπαλος του αρχηγού των μετριοπαθών Θηραμένη. Ένα χρόνο αργότερα (410 π.Χ.) το ολιγαρχικό καθεστώς ανατράπηκε και οι ηγέτες του κατέφυγαν στο σπαρτιατικό στρατόπεδο της Δεκέλειας.

Θάνατος του Αντιφώντα

Ωστόσο ο Αντιφών δεν τους ακολούθησε στη φυγή τους: έμεινε στην πόλη, δικάστηκε για προδοσία και καταδικάστηκε να θανατωθεί πίνοντας κώνειο. Η γενναία αυτή στάση του προκάλεσε το θαυμασμό του ιστορικού Θουκυδίδη.[2]

Παραπομπές

↑ Κωνσταντίνος Τσάτσος, λήμμα στο Βιογραφικό Παγκόσμιο Λεξικό, σ. 315, Εκδοτική Αθηνών, 1983
↑ *Θουκυδίδης, Ιστορίαι, Η΄

Βιβλιογραφία

E. Bignone, Antifonte oratore e Antofone sofista, Ουρμπίνο 1974.
Αντιφώντας- Λόγοι και αποσπάσματα, εκδ. Παπαδήμα ISBN 960-206-220-7

Έλληνες

Κόσμος

Αλφαβητικός κατάλογος

Hellenica World - Scientific Library

Από τη ελληνική Βικιπαίδεια http://el.wikipedia.org . Όλα τα κείμενα είναι διαθέσιμα υπό την GNU Free Documentation License