.
Ο Ανδρέας Παπαδιαμαντόπουλος (1856 - 1919) ήταν Έλληνας νομικός,πανεπιστημιακός και διπλωμάτης.
Βιογραφικά στοιχεία
Γεννήθηκε στην Αθήνα και ήταν γιος του Δημητρίου. υποστράτηγου και μέλους της οικογένειας Παπαδιαμαντόπουλου. Αδέρφια[1] του ήταν οι Ιωάννης και Γεώργιος Παπαδιαμαντόπουλος. Το 1881 έγινε υφηγητής του Ποινικού Δικαίου, ενώ το 1885 εξελέγη αντιπρόεδρος του φιλολογικού συλλόγου Παρνασσού. Εν συνεχεία διορίστηκε από τον Θ.Δεληγιάννη πάρεδρος δικαστής στο Γενικό Προξενείο Σμύρνης αλλά και στην Αλεξάνδρεια. Δέκα χρόνια αργότερα διορίστηκε για πρώτη φορά γενικός πρόξενος της Ελλάδας στην Θεσσαλονίκη, ενώ το 1898 ακολούθησε τον πρίγκηπα Γεώργιο στην Κρήτη, ως ιδιαίτερος γραμματέας[1], όπου και παρέμεινε μέχρι το 1906. Κατά τη διάρκεια της θητείας του συγκέντρωσε το μένος[1] της αντιπολίτευσης γι'αυτό και αντικαταστάθηκε μετά την επανάσταση στο Θέρισσο. Το 1906 - 1908 διετέλεσε γενικός πρόξενος στην Κωνσταντινούπολη και στη Θεσσαλονίκη και την περίοδο 1912-1914 των βαλκανικών πολέμων διορίστηκε πρεσβευτής στο Βουκουρέστι, στη Χάγη και στις Βρυξέλλες όπου και εργάστηκε θετικά για την προπαρασκευή της συνθήκης του Βουκουρεστίου την οποία και προσυπέγραψε με τον τότε πρωθυπουργό της Ελλάδας Ελευθέριο Βενιζέλο. Το 1915 ήταν διευθυντής του υπουργείου Εξωτερικών μέχρι το 1917 που και ετέθη σε διαθεσιμότητα.
Είχε γράψει διάφορα επιστημονικά έργα όπως τα «Περί υποτροπής» (1881), «Περί των ορίων του ανθρωπίνου πνεύματος» (1883), «Περί θανατικής ποινής» (1884) και «Περί υπνωτισμού και δικαιοσύνης» (1891).
Εργογραφία
’’Περί υποτροπής[Ακρόπολη] (1881)’’.
’’Περί των ορίων του ανθρώπινου πνεύματος[Ακρόπολη] (1883)’’.
’’Περί θανατικής ποινής[Ακρόπολη] (1884)’’.
’’Περί υπνωτισμού και δικαιοσύνης[Ακρόπολη] (1891)’’.
Αναφορές
Νίκη Μαρωνίτη, Αλέξανδρος Θρ. Ζαΐμης, όψεις ενός πολυσχιδούς βίου (1855 - 1936), εκδόσεις ΜΙΕΤ, σελ. 144).
Hellenica World - Scientific Library
Από τη ελληνική Βικιπαίδεια http://el.wikipedia.org . Όλα τα κείμενα είναι διαθέσιμα υπό την GNU Free Documentation License
