.
Η οικογένεια Παπαδιαμαντόπουλου ήταν εύπορη πατρινή οικογένεια, μέλη της οποίας διακρίθηκαν ως έμποροι, στρατιωτικοί, πολιτικοί και ποιητές.
Γενάρχης της οικογένειας ήταν ο Γεώργιος Μαργαρίτης απο την Ήπειρο, ο οποίος απηγχονίσθη στο χωριό Πλαίσια κατά διαταγήν του διοικητή Ιωαννίνων Αχμετ Πασά. (Βλέπε 1."Ηπειρώτικα Μελετήματα" Αθήνα 1888, 2."Ιωάννης Παπαδιαμαντόπουλος ο Διοικητής των Ελεύθερων Πολιορκημένων" Ντίνος Κονόμος,Αθήνα 1967) Ο γιός αυτού, ο ιερέας Διαμάντης Μαργαρίτης κατέφυγε στο Αιτωλικό για να γλιτώσει απο τους Τούρκους. Τα τέκνα του, Γεώργιος και Αναστάσιος, εγκαταστάθηκαν στην Κόρινθο και στην Πάτρα αντίστοιχα χρησιμοποιώντας όμως το επώνυμο Παπαδιαμάντης, έτσι ωστε να μην ανακαλύψουν οι Τούρκοι τα ίχνη τους. Και οι δύο ασχολήθηκαν με το εμπόριο, ο Γεώργιος όμως απεβίωσε νωρίς, αφήνοντας δύο ορφανά παιδιά, τον Ιωάννη και την Ανθή, των οποίων την επιμέλεια ανέλαβε ο Αναστάσιος.
Ο Ιωάννης Παπαδιαμαντόπουλος αρχικά εργάστηκε στον θείο του, Αναστάσιο, αλλά στη συνέχεια δημιούργησε δικό του εμπορικό οίκο. Σύντομα εξελίχτηκε σε έναν απο τους σημαντικότερους και ισχυρότερους εμπόρους της Πελοποννήσου ενώ επεκτάθηκε και στο τραπεζικό κλάδο. Απέκτησε τεράστια ακίνητη και κινητή περιουσία και δημιούργησε στενές φιλίες με τους προύχοντες της Πελοποννήσου. Πρόσφερε τεράστια ποσά στη Φιλική Εταιρεία και ήταν απο τους πρωτεργάτες της επανάστασης του 1821.
Λίγο πριν ξεσπάσει η επανάσταση του 1821, έστειλε τα παιδιά του στο Λιβόρνο και στη Ζάκυνθο. Κατα τη διάρκεια της επανάστασης ο Ιωάννης Παπαδιαμαντόπουλος σκοτώθηκε στο Μεσολόγγι αφήνοντας πίσω του μια τεράστια περιουσία. Η απώλεια του οργανωτή της οικογένειας και του εμπορικού οίκου ήταν σημαντική αφού οι εμπορικές της δραστηριότητες, όσο διαρκούσε η επανάσταση, είχαν διακοπεί με αποτέλεσμα την έλλειψη ρευστού. Ο γιός του, Παναγιώτης (1810-1898), παρέλαβε μονο καταστραμμένες καλλιέργειες και ανέλαβε να συντάξει για λογαριασμό του μακαρίτη πατέρα του τον λογαριασμό των ζημιών, τον οποίο και απέστειλε στην επιτροπή αποζημιώσεων. Οι ζημιές λοιπόν σύμφωνα με τον Παναγιώτη ανέρχονταν στο τεράστιο ποσό των 1.177.915,18 γροσιών, εκτίμηση βέβαια υπερβολική. Υπολογίζεται οτι η οικογένεια είχε πάνω απο 800 στρέμματα γής στην ιδιοκτήσια της, τα οποία όμως ήταν αδύνατο να καλλιεργήσει χωρίς ρευστό. Γι'αυτό και τα περισσότερα απο τα παιδιά του Ιωάννη, και για την ακρίβεια ο Σπυρίδων, ο Αδαμάντιος και ο Παναγιώτης, κατέφυγαν στον δανεισμό.[1]
Παρ'ολα τα οικονομικά προβλήματα μέλη της οικογένειας κατάφεραν να διακριθούν. Ο Παναγιώτης Παπαδιαμαντόπουλος, ο οποίος ήταν κτηματίας, αναμείχθηκε με στα πολιτικά και πέτυχε να εκλεγεί βουλευτής ενώ είχε βραβευθεί απο τον Όθωνα το 1847 ως ένας απο τους εννέα πατρινούς φιλομοναρχικούς κτηματίες. Ο αδερφός του, Δημήτριος, κατατάχθηκε στο στρατό και διακρίθηκε φτάνοντας εως το αξίωμα του υποστράτηγου και πρωτοστατώντας στην έξωση του Όθωνα. Αλλά και ο Αδαμάντιος, ο οποίος ακολούθησε τον δικαστικό κλάδο κατάφερε να διακριθεί καταφέρνοντας να γίνει εισαγγελέας του Αρείου Πάγου. Τα παιδιά του Δημητρίου, δηλαδή οι Γεώργιος, Ανδρέας και Ιωάννης συνέχισαν την πολιτική και στρατιωτική παράδοση της οικογένειας αφού ο Γεώργιος και ο Ιωάννης κατατάχθηκαν στον στρατό ως αξιωματικοί, φτάνοντας σε υψηλές θέσεις ενώ ο πρώτος κατάφερε να εκλεγεί και βουλευτής. Επίσης και ο τρίτος γιός, ο Ανδρέας, διακρίθηκε στο διπλωματικό σώμα και διαδραμάτισε σημαντικό ρόλο στο Κρητικό ζήτημα. Ο διασημότερος και σημαντικότερος απόγονος της οικογένειας ήταν ο γιός του Αδαμάντιου, ο Ιωάννης, γνωστός και ως Ζαν Μορέας, ο οποίος διέπρεψε ως ποιητής κυρίως στην Γαλλία.[2]
Τα μέλη της οικογένειας Παπαδιαμαντόπουλου συνδέθηκαν με επιγαμιαίες σχέσεις με τις σπουδαίες οικογένειες: Ρικάκη, Καλαμογδάρτη, Πασχαλίγκου, Μαλτέζου, Γερακάρη, Γιουρδή κ.α. Συγκεκριμένα ο Ιωάννης Παπαδιαμαντόπουλος είχε παντρευτεί με την Ελένη Καλαμογδάρτη, κόρη του Ιωάννη, γόνου της γνωστής οικογένειας των Καλαμογδάρτηδων, ο Αδαμάντιος την Σκευώ Γιουρδή, κόρη του πολιτικού Γιουρδή, ο Παναγιώτης την Κατίνα Πασχαλίγκου, κόρη του πρόξενου της Γαλλίας στην Κυπαρισσία Αναστάσιου, η Ελένη Παπαδιαμαντοπούλου, κόρη του Παναγιώτη, τον πλούσιο έμπορα Διονύσιο Μαλτέζο, η Θεώνη, κόρη επίσης του Παναγιώτη, τον μετέπειτα πρόεδρο της Βουλής, Αντώνιο Ρικάκη και η Ελένη, κόρη επίσης του Παναγιώτη, τον Ευστάθιο Γερακάρη. Ο τελευταίος απόγονος της οικογένειας με το επώνυμο Παπαδιαμαντόπουλος ήταν ο Γεώργιος που απεβίωσε το 1976. Απο το 1900 και μετά κανένας απόγονος της οικογένειας δεν κατοικούσε στην Πάτρα.
Η οικογένεια Παπαδιαμαντοπούλου είχε στην κατοχή της ένα τεράστιο συγκρότημα κτηρίων, στο οποίο διέμενε προεπαναστατικώς, το οποίο ήταν στην συνοικία του Αγίου Δημητρίου και έφτανε μέχρι την πλατεία Ομονοίας. Είχε πολλά δωμάτια αφού υπήρχαν ξεχωριστά δωμάτια για το προσωπικό του σπιτιού, το οποίο υπερέβαινε τα δεκαπέντε άτομα. Αξίζει να σημειωθεί οτι στις 21 Μαρτίου του 1821 οι Τούρκοι επιτέθηκαν στο σπίτι του σκοτώνοντας το θείο του Ιωάννη, Αδαμάντιο. Ο Ιωάννης είχε ειδοποιηθεί εγκαίρως και είχε προλάβει να οργανώσει την απαραίτητη άμυνα αποθώντας του Τούρκους. Τελικά το σπίτι όπως και τα περισσότερα σπίτια της πόλης κάηκαν απο τους Τούρκους.[3] Σήμερα η πλατεία Ομονοίας ονομάζεται προς τιμήν του Ιωάννη που είχε το σπίτι του εκεί, πλατεία Παπαδιαμαντοπούλου. Αλλά και η περιοχή Τσαούση λεγόταν παλιά Χάνι του Παπαδιαμαντόπουλου. Η οικογένεια Παπαδιαμαντοπούλου είχε επίσης μεγάλες εκτάσεις γής στην περιοχή του Αγίου Διονυσίου, στην Άνω πόλη, στο Σαραβάλι, στο Μιντιλόγλι κ.α.[4]
Αναφορές
1. ↑ Νίκος Μπακουνάκης, Πάτρα, Μια ελληνική πρωτεύουσα στο 19ο αιώνα, Πάτρα 1995, σελ.90
2. ↑ Νίκος Μπακουνάκης, Πάτρα, Μια ελληνική πρωτεύουσα στο 19ο αιώνα, Πάτρα 1995, σελ.82
3. ↑ Κώστας Τριανταφύλλου, Ιστορικό λεξικό των Πατρών, Πάτρα 1995, σελ.1570
4. ↑ Κώστας Τριανταφύλλου, Ιστορικό λεξικό των Πατρών, Πάτρα 1995, σελ.1570
Hellenica World - Scientific Library
Από τη ελληνική Βικιπαίδεια http://el.wikipedia.org . Όλα τα κείμενα είναι διαθέσιμα υπό την GNU Free Documentation License
