.
Ο Άγις Β΄ (; - 401 π.Χ.) ήταν βασιλιάς της αρχαίας Σπάρτης (427/426 - 401 πΧ), γιος του Αρχιδάμου Β΄ και της πρώτης συζύγου του Λαμπιτώς. Ήταν 18ος από το γένος των Ευρυποντιδών.
Βιογραφία
Ο Άγις Β΄ ανέβηκε στο θρόνο όταν ο Πελοποννησιακός Πόλεμος βρισκόταν στην πρώτη, αμφίρροπη φάση του, και όταν οι αντίπαλοι αναμετρούσαν τις δυνάμεις, ενίσχυαν τις συμμαχίες τους και μη μπορώντας να εκβιάσουν αποφασιστικό αποτέλεσμα, περιορίζονταν σε ένα πόλεμο δολιοφθοράς.
Το 426,ακολουθώντας την πολεμική παράδοση που ξεκίνησε ο πατέρας του,επιχείρησε την πρώτη εισβολή στην Αττική για να λεηλατήσει τη χώρα, αλλά οι σεισμοί, που εκείνο τον καιρό, έπλητταν την Ανατολική Στερεά Ελλάδα τον ανάγκασαν να σταματήσει στον Ισθμό και να επιστρέψει στην Λακωνία όπου είχε συμβεί σεισμός.
Το επόμενο έτος (425) επανέλαβε την εκστρατεία και ο στρατός του λεηλάτησε [1] επί 15 ημέρες την αττική γη. Ο σύντομος χρόνος της παραμονής του στην Αττική οφειλόταν στα γεγονότα της Πύλου [2]. Οι Αθηναίοι είχαν κατορθώσει να εγκαταστήσουν ένα μικρό προσγεφύρωμα στην ακτή της, πράγμα που απειλούσε άμεσα τη Σπάρτη και ενθάρρυνε τους Μεσσήνιους να αποτινάξουν τον Σπαρτιάτικο ζυγό. Όταν ο Άγις επέστρεψε εσπευσμένα στη Σπάρτη, πήρε δραστήριες αποφάσεις. Ανακάλεσε αμέσως από την Κέρκυρα τις τριήρεις, που βρίσκονταν εκεί για την προστασία των Ολιγαρχικών, και διέταξε τους στρατηγούς της Σπάρτης να καταστρέψουν το επικίνδυνο προγεφύρωμα. Όμως τα πράγματα στάθηκαν ευνοϊκά προς τους Αθηναίους, που όχι μόνο διατήρησαν τις θέσεις τους αλλά τελικά κατέλαβαν και τη Σφακτηρία, όπου είχαν αποβιβαστεί 420 Σπαρτιάτες, για να τους αποκόψουν την έξοδο προς τη θάλασσα, αιχμαλωτίζοντας τους 292 από αυτούς και σκοτώνοντας τους υπόλοιπους. Η Σπάρτη κλονίστηκε. Το γόητρό της αποκατέστησε εν μέρει ο Βρασίδας που εκστρατεύοντας στη Μακεδονία, κατόρθωσε, άλλοτε με τη βία, άλλοτε με την πειθώ να απογυμνώσει την Αθήνα από τις υποτελείς πόλεις του βορρά. Όταν ο Κλέων και ο Βρασίδας σκοτώθηκαν και για τις δύο πόλεις σήμανε η ώρα της ειρήνης. Οι βασιλείς της Σπάρτης Άγις και Πλειστοάναξ ήταν ανάμεσα σε αυτούς που με όρκο συνομολόγησαν την Νικίειο Ειρήνη και τις Πεντικοντούτεις Σπονδές. Αλλά σύντομα η Σπάρτη αναγκάστηκε να επαναλάβει τον πόλεμο. Οι παλιοί αντίπαλοί της, οι Αργείοι συμμάχησαν με τους κάτοικους της Μαντινείας και της Ηλείας, γεγονός που απειλούσε την Σπάρτη.
Το 419/418 οι Αθηναίοι και οι Αργείοι επιτέθηκαν εναντίον της Επιδαύρου. Ο Άγις προσπάθησε να αποτρέψει τους κινδύνους και να απαλύνει την ήττα τους στη Σφακτηρία. Στη Μαντινεία νίκησε τους Αργείους, τους Μαντίνειους και τους Ηλείους που υποχρεώθηκαν να υπογράψουν πενταετή συνθήκη με τους Σπαρτιάτες.
Το 413 π.Χ. ο Άγις εισέβαλε πάλι στην Αττική και, όπως τον είχε συμβουλεύσει ο Αλκιβιάδης, κυρίεψε το φρούριο της Δεκέλειας και εγκαταστάθηκε εκεί, αποτελώντας μια μόνιμη πλέον απειλή για την πόλη της Αθήνας. Όπως χαρακτηριστικά γράφει ο Θουκυδίδης (VII, 27, 4): "Προηγουμένως οι εισβολές ήταν σύντομες και δεν εμπόδιζαν (τους Αθηναίους) να καρπώνονται τα χωράφια τους τον υπόλοιπο χρόνο. Τότε όμως, επειδή οι εχθροί εγκαταστάθηκαν μόνιμα και λεηλατούσαν τη γη... και επειδή ήταν παρών και ο ίδιος ο βασιλιάς των Λακεδαιμονίων Άγις, που είχε πάρει πολύ σοβαρά τον πόλεμο, οι Αθηναίοι πάθαιναν μεγάλες ζημίες...".
Μετά την ήττα των Αθηναίων στη ναυμαχία των Αιγός Ποταμών το 405 π.Χ. και τον κατάπλου του σπαρτιατικού στόλου με το Λύσανδρο [3] [4] στον Πειραιά, ο Άγις Β' πολιόρκησε συστηματικά από την ξηρά την Αθήνα, ως την παράδοσή της το 404 π.Χ.
Τέλος νίκησε τους Ηλείους και επιστρέφοντας από τους Δελφούς πέθανε το 401. Από τη σύζυγό του Τιμαία είχε γιό τον Λεωτυχίδη, που όμως οι Σπαρτιάτες πίστευαν ότι ήταν της Τιμαίας και του Αλκιβιάδη. Έτσι ο στρατηγός Λύσσανδρος δεν δυσκολεύτηκε να τους πείσει να εκλέξουν διάδοχο τον αδελφό του Αγησίλαο Β'. [5]
Τα χρόνια (411,409) επίσης εισέβαλε στην Αθήνα πολλές φορές με μεγάλη επιτυχία.
Πηγές
Πάπυρος Λαρούς Μπριττάνικα',τόμος 1,Εκδοτικός Οίκος Πάπυρος,1997
Παραπομπές
Thucydides Hist., Historiae Book 4, chapter 2, section 1, line 3 Ὑπὸ δὲ τοὺς αὐτοὺς χρόνους τοῦ ἦρος, πρὶν τὸν σῖτον ἐν ἀκμῇ εἶναι, Πελοποννήσιοι καὶ οἱ ξύμμαχοι ἐσέβαλον ἐς τὴν Ἀττικήν (ἡγεῖτο δὲ Ἆγις ὁ Ἀρχιδάμου Λακεδαιμονίων βασιλεύς), καὶ ἐγκαθεζόμενοι ἐδῄουν τὴν γῆν.
Thucydides Hist., Historiae Book 4, chapter 8, section 6, line 1 [..] προσδεχόμενοι δὲ καὶ τὴν ἀπὸ τῆς Ζακύνθου τῶν Ἀττικῶν νεῶν βοήθειαν ἐν νῷ εἶχον, ἢν ἄρα μὴ πρότερον ἕλωσι, καὶ τοὺς ἔσπλους τοῦ λιμένος ἐμφάρξαι, ὅπως μὴ ᾖ τοῖς Ἀθηναίοις ἐφορμίσασθαι ἐς αὐτόν. ἡ γὰρ νῆσος ἡ Σφακτηρία καλουμένη τόν τε λιμένα παρατείνουσα καὶ ἐγγὺς ἐπικειμένη ἐχυρὸν ποιεῖ καὶ τοὺς ἔσπλους στενούς, τῇ μὲν δυοῖν νεοῖν διάπλουν κατὰ τὸ τείχισμα τῶν Ἀθηναίων καὶ τὴν Πύλον, τῇ δὲ πρὸς τὴν ἄλλην ἤπειρον ὀκτὼ ἢ ἐννέα·[...]
Πλούτ. Λυσ. ΙΔ.
Ξενοφ. Ελλ. Α, 1, Β,2
Xenophon Hist., Hellenica Book 3, chapter 3, section 1, line 1 [...] Μετὰ δὲ τοῦτο Ἆγις ἀφικόμενος εἰς Δελφοὺς καὶ τὴν δεκάτην ἀποθύσας, [...]
Hellenica World - Scientific Library
Από τη ελληνική Βικιπαίδεια http://el.wikipedia.org . Όλα τα κείμενα είναι διαθέσιμα υπό την GNU Free Documentation License
