Ο Αχιλλέας Παπαλουκάς ( 1915 - 4 Φεβρουαρίου 2000[1]) ήταν Έλληνας δικηγόρος και πολιτικός.
Βιογραφικά στοιχεία
Γεννήθηκε στη Λαμία το 1915 και ήταν γιος του Ιωάννη (Γιάγκου) Παπαλουκά, δικηγόρου και πολιτικού, και της Αγλαΐας Περιβολιώτου. Από την πλευρά του πατέρα του καταγόταν από την Οικογένεια Παπαλουκά και ήταν εγγονός του Αχιλλέα Παπαλουκά και δισέγγονος του Ιωάννη Παπαλουκόπουλου ενώ από την πλευρά της μητέρας του ήταν ανηψιός του Κωνσταντίνου Περιβολιώτη και εγγονός του Νικολάου Περιβολιώτη, δημάρχου Μώλου. Σπούδασε νομικά και πολιτικές επιστήμες στο Πανεπιστήμιο Αθηνών και ιδιώτευσε ως δικηγόρος ειδικευόμενος στο Αστικό Δίκαιο.
Εξελέγη για πρώτη φορά βουλευτής Φθιώτιδας με την υποστήριξη της ΕΡΕ στις εκλογές του 1961, η εκλογή του, όμως, ακυρώθηκε στις 18 Μαΐου 1962, επανερχόμενος στις 27 Μαΐου 1963 όταν και κατέλαβε την έδρα του αποβιώσαντος Στέφανου Μακρόπουλου).[2] Επανεξελέγη βουλευτής Φθιώτιδας στις εκλογές του 1963 και του 1964. Μετά την πτώση της Χούντας των Συνταγματαρχών συντάχθηκε με τον Κωνσταντίνο Καραμανλή και την Νέα Δημοκρατία εκλεγόμενος βουλευτής αυτής στις εκλογές του 1974.[3] Στις εκλογές του 1977 απέτυχε να επανεκλεγεί αποχωρώντας οριστικά από την ενεργό πολιτική. Διετέλεσε αντιπρόεδρος της Βουλής και επίτιμος πρόξενος της Γαλλίας.
Αναφορές
εφ. Καθημερινή, 5/2/2000, Κοινωνικά.
Μητρώο Γερουσιαστών και Βουλευτών 1929-1974 Βουλή των Ελλήνων, Εθνικό Τυπογραφείο, 1977 (σελ. 87, αρ. 899).(pdf)
Βουλευτές περιόδου 1974 - 1977, από την ιστοσελίδα της Βουλής των Ελλήνων
Hellenica World - Scientific Library
Από τη ελληνική Βικιπαίδεια http://el.wikipedia.org . Όλα τα κείμενα είναι διαθέσιμα υπό την GNU Free Documentation License
